Dagur - 12.07.1985, Blaðsíða 6

6- DAGUR- 12. júlí 1985
Sjómennska er enn nokkuð stór liður í atvinnulífi á Tylftareyjum.
Greinarhöfundur í félagsskap góðra ferðafélaga.
Mynd: Ingvi
POAOI
leiðum. Flug til Ródos frá Kefla-
vík tekur allt að 8 klukkustundir,
en millilenda þarf á leiðinni til að
taka eldsneyti. Þetta er langt
ferðalag og þreytandi og gæti
hugsanlega haft áhrif á framtíð
leiguflugs til eyjunnar. Heppi-
legra væri að staldra við, t.d. í
Amsterdam á bakaleiðinni, og
gera fólki ferðina þægilegri.
Hér verður ekki farið nákvæm-
lega út í það að kynna Ródos sem
ferðamannastað. Þess skal þó
getið að þar er víða mjög fallegt,
gróður gróskumikill þrátt fyrir
þurrt loftslag og má þakka það
uppsprettuvatni, sem mikið er af
og notað er í áveitur. Ródosbúar
eru hreint út sagt yndislegt fólk,
alúðlegt og vingjarnlegt og ákaf-
lega forvitið um ísland, stöðu
þess á hnettinum og þjóðina sem
býr þarna norður í rassgati. Fóru
þeir mjög vinsamlegum orðum
um þá íslendinga sem þeir höfðu
haft kynni af. (Ekki eins og Þjóð-
verjarnir sem ætla alveg að
gleypa okkur og þakka svo ekki
einu sinni fyrir sig, eins og einn
Ródosbúinn tók til orða við mig.)
Þó langstærstur hluti íbúa á
Ródos lifi nú orðið á ferða-
mennsku, er langt frá því að
ferðamannaiðnaðurinn sé þar
eins yfirþyrmandi og t.d. á
Mallorca, eða öðrum þekktustu
ferðamannastöðunum á Spáni.
Ekki þarf heldur langt að fara til
að sjá fólk við ræktunarstörf úti
á ökrum. Mannlífið á Ródos
virðist því tiltölulega „ómengað"
af túrismanum enn sem komið er
að minnsta kosti.
Á Ródos er að finna margvís-
legar fornar menjar og má t.d.
nefna Aþenuhof í bænum
Lindos, sem rekur uppruna sinn
til um 350 fyrir Krist. Lindos er
einstaklega fallegur staður og þar
má sjá dæmigert eyjaþorp með
hvítkölkuðum byggingum, sem
teygja sig upp eftir brattri hlíð. í
Ródosborg eru miklar menjar
um veru krossfara á eyjunni,
svonefnda Jóhannesarriddara.
Þar eru miklir virkisveggir og
varnarmannvirki önnur, enda
áttu riddararnir oft í vök að verj-
ast gegn ágangi tyrkneskra sold-
ána, sem þeir um síðir máttu lúta
í lægra haldi fyrir.
Að sumu leyti er mannlífið á
Ródos heldur frumstætt og
Yíða á Ródos má sjá sérstaklega fallega steinalögn á torgum og gangstéttum.
Notaðar eru ávalar steinvölur af mismunandi stærð og lit. Þessi mynd er af
einu slíku torgi á eyjunni Sími. Myndir: HS
Gríska eyjan Ródos er
suðupottur í fleiri en einum
skilningi. Yfir sumartím-
ann er hitastigið 35-^5
gráður á Celsíus, en þrátt
fyrir þennan háa hita heyr-
ir það til undantekninga að
svitadropar falli. Því veld-
ur mjög þurr staðvindur,
sem gerir lífið á eyjunni
bœrilegt. En eyjan er suðu-
pottur í öðrum skilningi.
Hún liggur svo stutt frá
strönd Tyrklands að auð-
veldlega sést á milli og efég
man rétt lýsti Papandreos
því yfir eftir kosningarnar
í Grikklandi í vor, að
Grikkir ættu aðeins einn
óvin, Tyrkina. Eyjan ligg-
ur svo miðsvœðis í innan-
verðu Miðjarðarhafi að
jafn langt er frá Aþenu til
Ródos og þaðan til ísrael
og yfir til Afríku. Enda
hefur eyjan verið bitbein
þjóða í gegnum aldirnar og
saga hennar einkennist af
yfirráðum ýmissa þjóða til
skiptis. Landfrœðilega
finnst manni að Ródos eigi
að tilheyra Tyrkjum, en
ekki Grikkjum. Eftir
heimsstyrjöldina síðari
tóku Sameinuðu þjóðirnar
hins vegar þá ákvörðun,
eftir að ítalir höfðu verið
einkanlega urðu menn þess varir
sem þurftu á læknishjálp að
halda. Þannig var t.d. um einn
ágætan Austfirðing, sem í sprakk
botnlanginn strax eftir komuna
út. Hann varð að fara á sjúkrahús
og lýsingar hans á þeim vistarver-
um áttu meira sameiginlegt með
vönduðu hesthúsi en sjúkrastofn-
un, eins og við þekkjum þær.
Nánast var um skýli að ræða og
innan um sjúkrarúmin völsuðu
kettir, sem mikið er af á Ródos.
Hreinlæti þar virtist mjög ábóta-
vant, enda fór svo að greri illilega
í skurðinum og strákur fór heim
með aukagat á maganum.
En þetta var nú svona útúrdúr.
Flestir voru ánægðir að ferð lok-
inni. Verðlag er lágt og einkan-
lega á neysluvörum, s.s. mat og
drykk. Hins vegar var það svo
með matinn að hann var allur
keimlíkur og hefði ekki þótt til
fyrirmyndar á fínustu veitinga-
húsum hér á landi. En hvað mað
það, hann var hræódýr. Sem
dæmi má nefna að á Hótel Dor-
eta Beach, þar sem ég dvaldist,
var hægt að fá þriggja rétta mál-
tíð fyrir um 200 kr. íslenskar,
þ.e. salatbar með ýmsum grísk-
um smáréttum, súpu, kjöt og
eftirrétt, auk þess kaffi.
Á vegum ferðaskrifstofunnar
voru skipulagðar skoðunarferðir
og skemmtikvöld. Ekki skal hér
sérstaklega mælt með því að taka
þátt í þessum skipulögðu skoðun-
arferðum. Margir höfðu meira út
úr því að fara á eigin vegum, á
bílaleigubíl eða skellinöðru, en
þá þurfa menn helst að hafa
kynnt sér staðhætti og sögu býsna
vel áður.
Enginn sem fer til Ródos eða
Grikklands yfirleitt, skyldi láta
hjá líða að spreyta sig á grískum
dansi. Grikkir eiga skemmtilega
tónlist og dansa, sem auðvelt er
að læra einföldustu sporin í.
Samvinnuferðir buðu upp á
kynningarverð í ferðum til Ródos
og sögðu mér fróðir menn að
þessar ferðir hafi verið hræódýr-
ar, 30 þúsund kr. á manninn í
þrjár vikur, í samanburði við um
36 þús. kr. í ferðir til meginlands
Grikklands, sem þó er styttri
ferð. HS
hraktir á brott frá Ródos,
að eyjan tilheyrði Grikk-
landi ásamt öðrum Tylftar-
eyjum. Raunar má að
nokkur leyti segja að það
hafi verið eðlilegasta
niðurstaðan, þar sem
langflestir Ródosbúar eru
af grísku bergi brotnir. Þar
er mjög lítill minnihluti
Tyrkja.
Samvinnuferðir hófu að selja
hópferðir í leiguflugi til Ródos
nú í vor. Raunar skilst mér að
ferðaskrifstofur íslenskar hafi
áður verið með ferðir þangað,
fyrir allmörgum árum. Ferðmið-
stöðin flytur einnig ferðahópa til
Ródos eftir einhverjum öðrum