Dagur - 19.02.1986, Side 2

2 - DAGUR - 19. febrúar 1986
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 420 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 40 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÓRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GlSLI SIGURGEIRSSON
FRÉTTASTJÓRI:
GYLFI KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, BRAGI V. BERGMANN,
GESTUR E. JÓNASSON, GESTUR KRISTINSSON (Blönduósi),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík), YNGVI KJARTANSSON,
KRISTJÁN G. ARNGRlMSSON, KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
MARGRÉT Þ. ÞÓRSDÓTTIR,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
leiðari._______________________
Vandamál
heimilanna
Þrátt fyrir landfræðilega einangrun íslands
búa landsmenn ekki lengur við einangrun. Sú
staðreynd hefur sína kosti, en líka sína galla.
Við erum fljót til að tileinka okkur ýmis konar
framfarir, sem verða í heiminum, og flestar
hverjar leiða til aukinnar velmegunar mann-
kynsins. En það þarf sterk bein til að þola vel-
megun. Aukin eiturlyfjaneysla er eitt af
vandamálum nútímans, sem leitt hefur
marga leiðina til glötunar.
Til skamms tíma var eiturlyfjaneysla
eitthvað sem tilheyrði útlöndum. En það er
ekki lengur. Á síðasta ári komu 250 einstakl-
ingar til meðferðar á Vogi, meðferðarstofnun
SÁÁ, sem notað höfðu kannabisefni, eins og
hass og amfetamín að staðaldri. Neyslan
hafði staðið í þrjú ár eða lengur, daglega eða
einu sinni í viku. Af þessum hópi eru 60 ein-
staklingar, sem sprauta sig, flestir með
amfetamíni, en örfáir hafa notað kókaín, helst
þeir sem koma erlendis frá. Það eru því til ís-
lendingar, sem eru háðir þessum efnum.
Þeir sem komið hafa til meðferðar á Vogi
eru að meirihluta 25 ára og eldri. Aðeins 6%
þeirra sem þangað hafa leitað eru undir tví-
tugu. Þetta segir þó ekki alla söguna, því ef-
laust má í mörgum tilfellum rekja upphaf eit-
urlyfjaneyslu þeirra sem eldri eru til ungl-
ingsára. Það sannar hið fornkveðna, að mikil-
vægt er að byrgja brunninn áður en barnið er
dottið ofan í.
Að undanförnu hefur það farið í vöxt, að
löggæslan hefur upplýst eiturlyfjasmygl. Það
má þakka hertu eftirliti, en eflaust einnig
aukinni ásókn í að smygla þessum efnum inn
í landið og þá sennilega vegna aukinnar eftir-
spurnar. Það hefur jafnvel verið fullyrt, að til
séu á íslandi „fínir karlar", sem hafi atvinnu
af eiturlyfjasmygli og eiturlyfjasölu.
Það er orðið tímabært að gera róttækar að-
gerðir til að sporna gegn þessari þróun. Það
þarf að stórefla fíkniefnalögregluna og herða
viðurlög. Læknastéttin verður einnig að
standa undir þeirri ábyrgð, sem á hana er
lögð, með útgáfu lyfseðla. En sterkasta vopn-
ið er í höndum foreldra, heimila og skóla.
Þessir aðilar móta komandi kynslóðir. Þeir
hafa mestu áhrifin. GS
—viðtal dagsins.
Mynd: - KGA.
Það vilja allir
hafa frið
- Guðrún Rósa Þorsteinsdóttir frá Bárðartjörn vann
ritgerðasamkeppni um hvernig hún viidi að þjóðfélagið
yrði árið 2000.
„Hvernig vil ég hafa þjóðfélag-
ið árið 2000? Það er erfið
spurning og mörgu til að svara.
Að minnsta kosti þarf fólk að
breyta hugsun sinni til að þjóð-
félagið batni því að ekki vil ég
hafa það eins og það er núna.
Það sem mér dettur fyrst í hug
er friður. Hver vill ekki hafa
frið á jörðinni?“
Þessi eru upphafsorð rit-
gerðar Guðrúnar Rósu Þor-
steinsdóttur frá Bárðartjörn
við Grenivík, en Guðrún Rósa
vann til fyrstu verðlauna í rit-
gerðasamkeppni á vegum
Æskunnar, Rásar 2 og Flug-
leiða. Efnið sem skrifa átti um
var „í hvernig þjóðfélagi vilt
þú búa árið 2000?“
Guðrún Rósa kom við hjá okk-
ur á ritstjórn Dags og sagði okkur
af ritgerðinni sinni og efni
hennar.
„Það var vinkona mín sem
sagði mér frá þessari keppni, en
hún hafði lesið um hana í Æsk-
unni. Ég ákvað að taka þátt í
þessari ritgerðasamkeppni. Nei,
ég hef aldrei áður tekið þátt í
svona keppni áður. Ég skrifa
ekki mikið, bara í skólanum ef
við eigum að skila stílum og svo-
leiðis.“
- Hver eru verðlaunin?
„Það er ferð til Luxemborgar.
Við vorum tvær sem unnum, ég
og önnur stelpa frá Akranesi.
Við förum út í vor þegar skólinn
er búinn. Við. fáum að skoða
borgina. Jú, ég hlakka mikið til.
Ég hef aldrei farið til útlanda
áður, þannig að spennan er enn
meiri.“
- Áttir þú von á að vinna?
„Nei, það var hringt í mig 23.
desember og méj tilkynnt úrslit-
in. Ég varð mjög hissa, trúði
þessu varla. Þetta kom mjög flatt
upp á mig, en ég varð mjög
ánægð þegar ég loksins fékk mál-
ið aftur.“
Við lítum aftur í ritgerð Guð-
rúnar Rósu:
„Leiðtogar stórveldanna vilja
frið og kenna hvor öðrum um að
ekki séu kjarnorkulaus svæði hér
eða þar. Samt keppast þeir um að
eiga sem flest manndrápstæki. Ég
vildi óska að þessi geðveikislega
vopnakeppni hætti og fyrir pen-
ingana, sem notaðir eru til
vopnaframleiðslu, verði keyptur
matur handa hungruðu fólki.
Árið 2000 ætti enginn að þurfa að
svelta og enginn að þurfa að ótt-
ast kjarnorkuvopn.“ Seinna í rit-
gerðinni talar Guðrún Rósa um
að kynþáttahatur eigi ekki að
fyrirfinnast á jörðinni og síðar
beinir hún máli sínu að íslandi og
segir: „Við eigum gott land, nægt
landrými, nægt vatn, sem sé
fagurt, friðsælt land. Árið 2000 á
landið okkar að vera ómengað og
fagurt, ekkert atvinnuleysi, engir
glæpir.“
„Ég settist bara niður og byrj-
aði að skrifa,“ sagði Guðrún
Rósa, þegar við spurðum hvort
hún hefði hugsað sig lengi um
áður en hún hóf skriftir. „Ungl-
:ingar hafa yfirleitt skoðanir á
þessum málum. Það vilja allir
hafa frið á jörðinni. Krakkar eru
farnir að hugsa mikið um kjarn-
orkuvopn og annað slíkt, enda er
þetta alltaf fyrir manni í fjölmiðl-
um.“
Guðrún Rósa er í níunda bekk
Grunnskólans á Grenivík, þau
eru 11 saman í bekk og sagði hún
að þetta væri samrýmdur hópur.
Það er dískó hálfsmánaðarlega
og oft spilakvöld og aðrar
skemmtanir. í sumar ætlar Guð-
rún Rósa að vinna á frystihúsinu
á Grenivík.
„Ég er búin að vinna þar tvö
sumur áður. Það er ekki um aðra
vinnu að velja. Það er ágætt að
vera á frystihúsinu og gott kaup
meðan maður er á þessum aldri.
Þetta er ekki gott kaup fyrir full-
orðna.“
Næsta vetur sagðist Guðrún
Rósa ætla að fara í Verkmennta-
skólann. Líklega á verslunar-
braut. „En það er ekki alveg
ákveðið, það getur svo margt
breyst á skemmri tíma.“
- Eitthvað að lokum?
„Ég vona að þjóðfélagið breyt-
ist í þá átt sem ég vil hafa það,“
sagði Guðrún Rósa og við endum
á lokaorðum ritgerðar hennar:
„Haldið friðinn! Verið eins við
aðra og þið viljið að aðrir séu við
ykkur. Verið jákvæð gagnvart
náunganum og lífinu. Trúið og
eignist gott og áhyggjulaust þjóð-
félag árið 2000.“ -mþþ