Dagur - 17.11.1987, Blaðsíða 8
8 - DAGUR - 17. nóvember 1987
einhvers konar þriðja flokks
listamenn því um þá er ekkert
fjallað. Það er fjallað um lista-
menn í Reykjavík, fjölmiðlarnir
eru þar.“
- Segðu mér Guðmundur, eru
myndlistarmenn á Akureyri frí-
stundalistamenn?
„Þeir eru neyddir til að vinna
| fyrir sér á annan hátt en með sinni
myndlist, það er ekkert um ann-
að að ræða. Auðvitað setur þetta
sitt mark á þeirra afköst og getu
því miklu meiri líkur eru á að sá
sem getur sinnt sinni list skili
góðu verki. Hitt er annað mál að
menn hafa skilað ótrúlega góðum
verkum í hjáverkum.
Mér finnst að Akureyrarbær
eigi að stefna að því að koma hér
á starfslaunum listamanna. Við
þekkjum dæmi þess, t.d. í Reykja-
vík og Kópavogi. Ég hef fengið
listamannalaun frá ríkinu í 3
mánuði og þótt maður segi eftir á
að þetta hafi verið of stuttur tími
þá er það tvímælalaust til bóta.“
“Þá hefðum við
aldrei eignast Kjarval“
- Víkjum aðeins að öðru Guð-
mundur. Listamenn nota ýmsar
leiðir til að koma list sinni á fram-
færi. Þú hefur starfað innan
„Akureyri getur líka eignast
stórskáld á sviði myndlistar“
- segir Guðmundur Armann
„Ég held að myndlistin standi á
ákveðnum tímamótum um þessar
mundir. Nú eru ótrúlega margir
myndlistarmenn að ljúka námi og
ég gæti sjálfsagt talið upp eina 10
nýútskrifaða myndlistarmenn. úr
mismunandi löngu námi. Sumir
eru að ljúka námi við Myndlistar-
skólann á Akurevri. aðrir koma
úr málaradeild Myndlista- og
handíðaskólans í Reykjavík og
enn aðrir koma að utan. Þetta er
allt annað ástand en fyrir 5-10
árum. Það hefur orðið gríðarleg
fjölgun í stéttinni."
- Hver var staða myndlistar-
innar hér fyrir t.d. 10 árum?
„Ja, þegar ég kom hingað árið
1971 voru fáir sem búsettir voru
hér og höfðu menntun í myndlist.
Myndiistarlífið, sem var að sumu
leyti nokkuð öflugt þá, snerist í
kringum Myndlistarfélag Akur-,
eyrar sem samanstóð af áhuga-
mönnum og frístundamálurum.
Félagið var reyndar lagt niður
nokkru seinna. Myndhópurinn
var stofnaður 1979 og var það til-
raun til að stofna myndlistar-
félag. Sú tilraun fór út um þúfur.
Þó var nokkuð öflugt sýningar-
starf á vegum Myndhópsins um
tíma og nú um skeið hefur hópur-
inn haldið úti páskasýningu. En
eins og staðan er nú þá er fólk að
skila sér sem byrjaði hér í skóla
og má því vænta mikillar grósku í
myndlist á næstu árum.“
„Þetta er ófremdarástand“
- Er bæjarfélagið í stakk búið til
að mæta þessari aukningu?
„Nei, nú stendur á bæjarfélag-
inu að skapa aðstöðu fyrir þetta
fólk, t.d. hvað snertir vinnustof-
ur. Þetta er ófremdarástand og
aðstöðuleysið háir mönnum
mjög. Hvað varðar sýningarsali
þá hefur ekki verið neinn sýning-
arsalur sem slíkur á Akureyri síð-
an Gallerí Háhóll var lagt niður.
Gamli Lundur er vissulega fyrir
hendi en þar er ekki um beinan
rekstur að ræða. Glugginn bætir
ástandið mjög.
Ég hygg að nú verði ráðamenn
að huga vel að þessum þáttum.
Það þarf að fjárfesta í menning-
unni. Ef það hefur eitthvert gildi
fyrir bæjarfélagið að hafa starf-
andi listamenn hér þá þarf að
skapa þeim einhverja aðstöðu.
Spurningin er, hvað ætlar Akur-
eyri að lifa lengi á Matthíasi og
Davíð? Það vantar að hlúa að
driffjöðrinni í menningarmálun-
um, hinum skapandi þáttum. Þar
er um að ræða myndlistarmenn,
rithöfunda og tónsmiði, fólkið
sem býr verkin til. Það er ekki
nóg að setja bara peninga í yfir-
bygginguna.“
- En hvað finnst þér um lista-
verkakaup bæjarins sem hafa
verið gagnrýnd mjög undanfarin
ár?
„Þau hafa verið ákaflega
handahófskennd að mínu mati.
Það er í raun og veru engin
mörkuð stefna í innkaupum og
menningarmálanefnd skortir fé
til að kaupa reglulega. Ég hef
líka orðið var við það að þeir
hafa ekkert frumkvæði í þessum
málum. Menn sækja um styrk til
þeirra og það er kannski keypt af
þeim eitt verk í staðinn. Ef Akur-
eyrarbær á að eignast gott mynd-
listasafn í framtíðinni þá verður
að marka stefnu í innkaupum. Til
dæmis finnst mér ákaflega lítið
gert af því að kaupa verk af starf-
andi listamönnum hérna.“
- Kaupir bærinn kannski frek-
ar listaverk frá Reykjavík?
„Jafnvel, en það er auðvitað
ágætt að kaupa verk af lista-
mönnum víðs vegar að en hins
vegar spyr maður fyrst hægt er að
kaupa verk af listamönnum frá
Reykjavík fyrir milljón, hvers
vegna er þá ekki hægt að kaupa
verk fyrir milljón frá listamönn-
um búsettum á Akureyri? Ég
held að þetta sé hluti af því sem
við getum kallað minnimáttar-
kennd landsbyggðarinnar gagn-
vart suðvesturhorninu. Ósjálfrátt
er þá litið á listamenn hér sem
Menningarsamtaka Norðlend-
inga, MENOR, og samtökin hafa
staðið fyrir myndlistarkynningum
í samvinnu við Alþýðubankann.
Segðu mér aðeins frá þessu.
- Já, að mati okkar í MENOR
fólst mikil viðurkenning í því að
Alþýðubankinn bauð okkur
aðstöðu í sínum húsakynnum, að
hengja þar upp verk og viður-
kenna að það sé þjónusta fyrir
bankann með því að borga okkur
fyrir það. Hér hefur það verið
landlægt, og er enn, að menn fá
ekkert fyrir að setja upp verk sín
á slíkum stöðum nema þeir selji
einhver verk. Þetta sjónarmið er
í raun og veru dálítið fjandsam-
legt frjálsri listsköpun að þeir
Starfsemi Gluggans hófst fyrir skömmu með samsýningu átta listamanna. Einn þeirra var Guðmundur Ármann.
Mynd: VG
(
Glugginn er nýtt gallerí á
Akureyri, það eina sinnar teg-
undar í bænum. Það er til húsa
að Glerárgötu 34 og er sýning-
arsalurinn um 180 fermetrar.
Nýtt fyrirtæki, Norðurglugg-
inn, var stofnað í kringum
þetta gallerí og eru hluthafar
13. Starfsmaður Gluggans er
Jón Laxdal, myndlistarmaður.
Glugginn bætir úr brýnni þörf,
um það eru myndlistarmenn sam-
mála og áhugafólk um myndlist
einnig. Þarna er rekið listgallerí,
sem er allt annar handleggur en
sú sýningaraðstaða sem hefur
verið fyrir hendi í bænum, því
þar hefur ekki verið um eiginleg-
Myndlist
á Akureyri
Guðmundur Ármann myndlistarmaður hefur verið
áberandi í menningar- og listalífl á Akureyri undanfarin
ár. Hann hefur starfað í Menningarsamtökum Norð-
lendinga og tekið þátt í mörgum myndlistarsýningum.
Þá rekur hann Teiknistofuna Stíl í samvinnu við Gunnar
K. Jónasson. En hvað segir Guðmundur um stöðu
myndlistar á Akureyri í dag?
„Því blómlegra menningarlíf þeim mun öflugri einstaklingar, betra mannlíf
og meiri gróska í öllu starfi,“ segir Guðmundur Ármann Sigurjónsson.
Mynd: TLV