Dagur - 17.01.1990, Síða 4

Dagur - 17.01.1990, Síða 4
4 - DAGUR - Miðvikudagur 17. janúar 1990 ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SlMI: 24222 ÁSKRIFT KR. 1000 Á MÁNUÐI LAUSASÖLUVERÐ 90 KR. GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 660 KR. RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.) FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON RITSTJÓRNARFULLTRÚI: EGILL H. BRAGASON BLAÐAMENN: ANDRÉS PÉTURSSON (íþróttir), KARL JÓNSSON (Sauöárkróki vs. 95-35960), INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 41585), JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON, VILBORG GUNNARSDÓTTIR, LJÓSMYNDARI: KRISTJÁN LOGASON PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRÍMANNSSON DREIFINGARSTJÓRI: HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165 FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL PRENTUN: DAGSPRENT HF. SÍMFAX: 96-27639 Sjálfsögð réttarbót Það hefur nú fengist staðfest með setningu bráða- birgðalaga að tafarlaus aðskilnaður dómsvalds og umboðsvalds er bæði nauðsynlegur og sjálfsagður. Lagasetningin kemur í kjölfar dóms Hæstaréttar þess efnis að sýslumenn geti ekki bæði stjórnað lögreglurannsókn í opinberum málum og dæmt í þeim. Sú dómsniðurstaða kemur fáum á óvart eftir það sem á undan er gengið. Máltækið segir að oft velti lítil þúfa þungu hlassi. Eru það orð að sönnu hvað varðar þær þörfu breyt- ingar sem nú eru að eiga sér stað á dómskerfinu. Forsaga þeirra er sú að sumarið 1984 var Akureyr- ingurinn Jón Kristinsson kærður vegna tveggja umferðarlagabrota og síðla sama árs sakfelldur í héraði. Jón vildi ekki una þeirri dómsniðurstöðu og áfrýjaði til Hæstaréttar, sem staðfesti dóminn að hluta í nóvember 1985. í framhaldi af því kærði Jón Kristinsson ríkisstjórn íslands til Mannréttinda- nefndar Evrópu fyrir að hafa brotið Mannréttinda- sáttmála Evrópu með því að einn og sami maður- inn rannsakaði og dæmdi í málinu á Akureyri. Af þeim sökum hefði hann ekki notið réttlátrar rann- sóknar fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Mannréttindanefndin komst að þeirri niðurstöðu að ríkisstjórn íslands væri brotleg gegn Mannrétt- indasáttmála Evrópu og ákvað að skjóta málinu til Mannréttindadómstóls Evrópu, fyrst íslenskra mála. Þegar þarna var komið sögu sáu íslensk stjórnvöld sér þann kost vænstan að semja við Jón Kristinsson um að hann fengi endurgreiddan sak- arkostnað og sekt vegna málsins og lögfræðikostn- að að fullu greiddan, auk þess sem málalokin yrðu færð í sakaskrá. Þar með var fyrrnefndu máli Jóns Kristinssonar lokið. En hlassið var svo gott sem oltið. í síðustu viku kvað Hæstiréttur upp úrskurð í minniháttar sakamáli úr Árnessýslu. Úrskurðurinn var á þá leið að málið skyldi sent aftur heim í hérað til löglegrar meðferðar og dómsálagningar. Með úrskurði þess- um féllst Hæstiréttur á það með Mannréttinda- nefnd Evrópu að óhlutdrægni í dómsstörfum sé ekki tryggð, þegar sá sem stjórnar lögreglurann- sókninni dæmir einnig í málinu. Alþingi samþykkti á síðasta ári lög um aðskilnað dómsvalds og.umboðsvalds í héraði. Þau lög taka þó ekki gildi fyrr en 1. júlí árið 1992. Bráðabirgða- lögin, sem sett voru um síðustu helgi, um skipan sérstakra héraðsdómara víða um land, eru einung- is rökrétt afleiðing þess sem á undan var gengið. Þau voru sett vegna þess að gamla fyrirkomulagið stóðst ekki lengur. Þau flýta því einfaldlega að sjálfsögð réttarbót komist á. Það er fagnaðarefni. Ljóst er að hin aldna kempa, Jón Kristinsson, á stóran þátt 1 því hvernig mál hafa skipast. Hann á heiður skilinn fyrir framgöngu sína. BB. Uppbygging skilakerfis fyrir einnota umbúðir: Þegar ruslið breytist í peninga - spjallað við Gunnar Garðarsson, umsjónarmann með starfsemi Endurvinnslunnar á Norðurlandi eystra Eins og Dagur skýrði frá í byrj- un vikunnar varð sú breyting á starfsemi móttökustöðvar fyrir einnota öl og gosdrykkjaum- búðir á Akureyri að Endur- vinnslan hf. í Reykjavík tók við rekstrinum af hlutafélaginu Köru. Gunnar Garðarsson sem haft hefur veg og vanda af starfseminni tekur nú að sér að þjónusta allt Norðurland eystra og kemur m.a. í hlut hans að fara á staðina og semja við verslanir um móttöku og greiðslu fyrir umbúðir. Fyrstu dósavélarnar eru nú að líta dagsins Ijós á Norðurlandi og búast má við að verslanirnar taki ein af annari slík tæki í notkun. Gunnar var spurður nánar út í fyrirkomulag mót- töku þessara umbúða í nánustu framtíð. „Já, ég mun nú hefjast handa við að reyna að fá verslanirnar til að taka við þessum umbúðum og greiða fyrir þær. Við munum byrja á að þjónusta þá staði þar sem engin móttaka er í dag en hvað Akureyri varðar þá verður starfsemin nánast óbreytt í mót- tökustöðinni á KA-svæðinu á meðan við sjáum hvað verslan- irnar ætla að gera í sambandi við vélar fyrir móttökuna. Nú þegar eru fyrstu vélarnar komnar til Akureyrar og þær verða settar upp í verslun Hagkaups. Eftir því sem fleiri vélar bætast í verslan- irnar munum við síðan breyta okkar opnunartíma í móttöku- stöðinni. Næstu tvo til þrjá mán- uði verður þetta þó aígerlega óbreytt," segir Gunnar. Samningur út um þúfur Hlutafélagið Kara var á sínum tíma stofnað til móttöku einnota umbúða og í fjáröflunarskyni fyr- ir KA. Gunnar segir að áfram muni KA njóta góðs af þessari starfsemi á þann hátt að Endur- vinnsla greiði leigu fyrir aðstöð- una á KA-svæðinu. Gunnar segir að samningar við verslanir á Akureyri, um að þær taki ekki inn vélbúnað til móttökunnar heldur gefi hlutafélaginu Köru Gunnar Garðarsson, umsjónarmað- ur með starfi Endurvinnslunnar á Norðurlandi. þessa starfsemi eftir, hafi verið langt komnir. Aðeins ein verslun hafi komið í veg fyrir að af þess- um samningi varð ekki og þar sé um að ræða Hagkaup en sú versl- un hafði gert samning um kaup á vélbúnaði í öll sín útibú á land- inu. „í rauninni eru verslanir ekk- ert hrifnar af því að þurfa að leggja út í kostnað við þessar vél- ar og verslunarmenn voru ánægð- ir með þetta fyrirkomulag eins og það var. Við hjá Kara höfðum sett dæmið þannig upp að við þyrftum að verja um 3 milljónum króna til að útbúa góða aðstöðu til móttöku umbúða og þá hefðu verslanirnar algerlega verið laus- ar við þetta en þess í stað sýnist mér að verslanirnar á Akureyri verði að verja í heild 10-12 millj- ónum króna til að kaupa vélar. Fjárfestingin á hverja verslun til þessara hluta er því mikil því ein móttökuvél getur kostað allt upp í eina milljón króna. Vissulega verða verslanir ekkert skyldaðar til að kaupa vélbúnað en margir verlunarmenn sögðu þó þegar við stóðum í þessum viðræðum að ef einn tæki sig út og setti upp vél þá hlytu fleiri að gera það líka.“ Gosflöskur breytast í föt! - En hvernig hefur þessi starf- semi gengið fram að þessu? „Mér finnst þetta hafa gengið mjög vel. Skilin hafa alltaf verið að aukast og núna er þetta orðið þannig að þetta er minna og jafn- ara. Þessi starfsemi var hugmynd í byrjun sem menn vildu skoða og hrinda í framkvæmd og það hefur verið gaman að glíma við þetta. Maður finnur líka vel að þetta var nauðsynlegt. Ég get í það minnsta ekki gert mér í hugarlund hvers lags haugur það væri ef saman kæmi á einn stað allt það sem við höfum tekið á móti.“ Ymis konar endurvinnsla fer stöðugt vaxandi í heiminum. Búast má við að á næstu árum verði á þessu talsverð breyting og Gunnar segir að þegar sé byrjað erlendis að safna saman pappa- umbúðum til endurvinnslu. Hér er t.d. átt við mjólkurfernur. Hugsanlega verður þess ekki langt að bíða að fólk geti hér á landi fengið nokkrar krónur í vasann fyrir slíkt. Væntanlega verður þó styttra þangað til farið verður að greiða fyrir skil á áfengisflöskum. Pó segir Gunnar að ekki verði farið að taka á móti nýjum umbúðum til endurvinnslu fyrr en það kerfi sem nú er verið að byggja upp verði farið að ganga eðilega fyrir sig. En hvað verður um dósirnar og plast- flöskunar sem skilað er til Endur- vinnslunnar? „Áldósirnar eru pressaðar í böggla hér á landi og síðan send- ar til útlanda og þar notaðar í almenna álbræðslu. Plastumbúð- irnar eru hins vegar pressaðar hér heima og sendar til Skotlands þar sem unnið er úr þessu einangr- unarefni í ýmis konar skjólfatn- að. Þetta efni kemur því til baka til okkar í alls kyns vindfatnaði t.d. snjósleðagöllunum sem mik- ið eru notaðir hér. Fólk getur því séð að endurvinnslan er ekki ein- göngu til hreinsunar umhverfinu heldur skilar aukinni nýtingu." Einn aðili hefur skilað fyrir 120 þúsund Gunnar segir að tveir til þrír ein- staklingar hafi á undanförnum mánuðum orðið góðkunningjar starfsmanna í móttökustöðinni og einn aðilinn hefur aflað sér 120.000 kr. tekna með unibúða- söfnuninni. Þessir ötulu safnarar láta ekkert tækifæri framhjá sér fara og jafnvel eru næturnar not- aðar til að tína dósir út um all- an bæ. Gunnar er spurður hvort vegi þyngra, hjá því fólki sem skilar þessum umbúðum, að losna við þær eða fá aukapening aftur í vasann. „Krakkarnir eru okkar bestu viðskiptavinir og þau eru hvað ánægðust :neð að sjá peninginn en hins vegar eru þau í minni- hluta í viðskiptavinahópnum. Fólk talar mjög skýrt um það hversu mikill þrifnaður er af því að losna við þessar dósir og við höfum orðið varir við að fólk er farið að sjá mun á bænum eftir að þetta byrjaði. Þetta hefur jafnvel orðið til þess að fólk er farið að taka eftir öðru rusli og það er að sjálfsögðu gott að fólk vakni til umhusunar um þessi mál,“ segir Gunnar Garðarsson. JOH Alfreð Jónsson, starfsinaður í móttökustöðinni á Akureyri. Þær umbúðir sem tekið hefur verið á móti í stöðinni fylla um 50 gáma af stærstu gerð. Myndir: KL

x

Dagur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.