Dagur - 26.11.1992, Page 6

6 - DAGUR - Fimmtudagur 26. nóvember 1992
Anheuser-Busch International:
Gefiir tvær milljónir
króna til landgræðslustarfa
Magnús Jónasson (t.h.), afhendir Sveini Runólfssyni, landgræðslustjóra,
framlag Anheuser-Busch International.
Á síðastliðnu ári tilkvnnti
Magnús Jónasson, umboðs-
maður Anheuser-Busch, og
Charles E. Cobb, jr. þáverandi
sendiherra Bandaríkjanna á
Islandi, að framleiðendur Bud-
weisers og Michelob Dry, -
Anheuser-Busch International
hefðu ákveðið að veita styrk til
landgræðslustarfa á íslandi,
alls 150 þúsund bandaríska
dollara - eða um það bil níu
milljón krónur.
Fyrsta framlagið, 1.8 milljónir
króna, var afhent á síðastliðnu
ári, að viðstöddum Eiði Guðna-
syni, umhverfismálaráðherra,
Halldóri Blöndal, landbúnaðar-
ráðherra, og Höskuldi Jónssyni,
forstjóra ÁTVR. Það var ÁTVR
sem hafði milligöngu um þetta
framlag til íslenskrar landgræðslu.
Að þessu sinni afhenti Magnús
Jónasson, Sveini Runólfssyni,
landgræðslustjóra, 35.000,00
doliara, eða um það bil tvær
milljónir króna. Við þetta tæki-
færi, sagði landgræðslustjóri að
fé það sem borist hefði frá An-
heuser-Busch hefði Landgræðsl-
an nýtt til uppgræðslu á Þórs-
mörk og á Almenningum norðan
Þórsmerkur. Sveinn Runólfsson
þakkaði fyrir þessa höfðinglegu
gjöf og sagði að sáning fræs,
dreifing áburðar og gróðursetn-
ing birkiplantna hafi skilað góð-
um árangri.
Víðtækt samstarf að landvernd
hefur verið milli Landgræðslunn-
ar, Skógræktarinnar, Ungmenna-
hreyfingar Rauða kross íslands
og Ferðafélags íslands. Fjöl-
margir unglingar og sjálfboðalið-
ar hafa komið þarna að verki
ásamt starfsmönnum fyrrnefndra
aðila. Með þessari fjárhagsaðstoð
Anheuser-Busch International er
talið víst að hægt verði, með sam-
stilltu átaki, að endurheimta fyrri
landgæði Þórsmerkur.
Framlag Anheuser-Busch er
áætlað jafnvirði níu milljóna
Ut er komið 2. tbl. 2. árg.
tímaritsins „Innflutningur. “
Útgefandi tímaritsins er Toll-
vörugeymslan hf. í samvinnu
við Fróða hf.
Þetta er 4 blaðið sem kemur
út. Þessu blaði er ætlað að vera
ritvettvangur þeirra sem tengjast
innflutningi á einhvern hátt. í
blaðinu hafa birst miög fróðlegar
greinar og viðtöl. I þessu tölu-
blaði eru viðtöl og greinar um
króna samtals. Það verður greitt í
fjórum framlögum, en þetta
framlag var annað í röðinni. Síð-
asta framlagið verður væntanlega
afhent fyrir lok næsta árs.
frísvæði framtíðarinnar, flutn-
ingsmiðlun vestanhafs, hag-
kvæma vörudreifingu á Stór-
Reykjavíkursvæðinu, afnám
einkasölu á tóbaki og upplýsingar
um athyglisverðar vörusýningar.
Viðtöl eru einnig við Ríkistoll-
stjóra, Tollstjórann í Reykjavík
og forstjóra ÁTVR. Blaðið er
allt litprentað og hefur verið
stækkað í 32 bls. Næsta blað mun
Jólakort Gigtar-
félags íslands
komínút
Jólakort Gigtarfélags íslands eru
komin út.
Á kortunum er mynd af Iista-
verkinu Skammdegisbirta eftir
Sólveigu Eggerz Pétursdóttur,
sem hún gaf félaginu til birtingar
á kortunum. Kortin eru seld til
styrktar málefnum gigtsjúkra.
Gigtarfélagið, sem er til húsa að
Ármúla 5, Reykjavík, annast
dreifingu. Öll aðstoð við sölu
kortanna er vel þegin.
að öllum líkindum koma út um
miðjan næsta mánuð.
Á forsíðu blaðsins er mynd af
listarverkinu „Sólfar“ eftir lista-
mannin Jón Gunnar Árnáson cg
í bakgrunni er skip óskabarnsins
hlaðið varningi á siglingu með
Esjuna í baksýn. Á forsíðu eru
innflytjendur hvattir til aukinnar
bjartsýni og hafa augun opin fyrir
nýjum tækifærum.
Tímaritið
Þroskahjálp
komið út
Þriðja tölublað Þroskahjálpar,
tímarits um málefni fatlaðra,
fyrir árið 1992 er komið út.
í blaðinu eru margar fróðlegar
greinar að venju. Þar má nefna
grein um handleiðslu starfsfólks
eftir Sigríði Ólafsdóttur félags-
ráðgjafa og umfjöllun Fjölnis Ás-
björnssonar um spurninguna
hvort allir eigi kost á framhalds-
námi. Þá er fjallað um arfgenga
efnaskiptagalla og baráttu Þing-
eyinga í málefnum fatlaðra þar.
Tvær nýjar bækur sem tengjast
málaflokknum eru eirtnig til um-
fjöllunar í Þroskahjálp, annars
vegar handbókin Snerting og
samleikur og hins vegar bókin
Dyrnar opnast sem er eftir ein-
hverfa konu, Temple Grandin að
nafni.
Af öðru efni blaðsins má nefna
umfjöllun um sambýlið að Hóla-
bergi 76 í Reykjavík, umfjöllun
um Ólympíuleika fatlaðra og
upplýsingar af starf Greiningar-
og ráðgjafarstöðvar ríkisins sem
og fréttir frá Landssamtökunum
Þroskahjálp.
Ritstjóri tímaritsins Þroska-
hjálpar er Björn Hróarsson.
Tímaritið „Innflutningur“:
Ritvettvangur þeirra sem
tengjast innflutningi
Ástarsaga úr Glerárþorpi
Þegar ég var enn mjög ung fóru
foreldrar mínir með mig í heima-
sýslu föður míns til að trúlofa mig
tilkomandi brúðguma mínum.
Þetta er siðvenja sem ég nú
seinna er ekki viss um að sé rétt.
Þar sem ég var enn ómálga barn,
man ég ekkert meira frá þessu,
en þegar ég varð eldri komst ég
að þessu en það var ekki lögð
nein áhersla á að útskýra þetta
fyrir mér. Það var svo ekki fyrr
en árið sem ég varð þrettán ára
að þetta var rifjað upp. Þá var ég
kynnt fyrir brúðguma mínum, ég
fékk að vita að hann væri mjög
auðugur og kærleiksríkur og að
hann elskaði mig óumræðilega
heitt. Ég las mikið sem menn
höfðu skrifað um hann og kynnt-
ist honum þannig meira. Það fór
svo að lokum að það var haldin
heilmikil trúlofunarhátíð, fjölda
manns var boðið og veisla haldin
á eftir, ég fékk margar gjafir og
þetta varð mér hátíðisdagur.
Eftir þetta hittumst við oft og
ræddum saman, ég sagði honum
hvemig mér leið og hvað mig
langaði til og hann hlustaði skiln-
ingsríkur á mig.
Það sem virðist einkennilegt
núna eftirá er að það var lítið tal-
að um brúðgumann á heimili
mínu. Ég var ekkert spurð um
samband okkar og það var eins
og þessi trúlofun skipti ekki svo
miklu máli. Enginn spurði mig
hvernig gengi, hvort við hefðum
samband hvort við annað, hvort
ég væri hamingjusöm og þetta
virtist ekki skipta neinn máli
lengur. Mér virtist að flestir litu á
þetta sem formsatriði sem enginn
þyrfti að standa við. Það voru þó
vissar siðvenjur tvisvar á ári sem
allir tóku þátt í, það var þegar
hann átti afmæli og þegar þess
var minnst sem hann afrekaði eitt
sinn. Það einkennilega við
afmælisfagnaðinn var, að brúð-
guma míns var alltaf minnst sem
barns. Það voru skoðaðar myndir
af honum sem barni og talað um
hann sem barn og þar fram eftir
götunum. Þegar hins vegar
minnst var þessa afreks sem hann
vann, var fólk aftur á móti vand-
ræðalegra og vissi ekki hvort rétt
væri að gleðjast eða hryggjast.
Svona liðu árin og samband okk-
ar leystist upp. Ég fór að
skemmta mér með félögum
mínum, og aldrei tók ég kærast-
ann minn með mér. Stundum var
gert grín að honum og ég tók þátt
í því. Ég varð líka óheiðarlegri,
stóð ekki við orð mín, tók lítið til-
lit til tilfinninga annarra og hafði
litlar áhygjur af því þótt ég særði
þær með því að svíkja aðra í
tryggðum.
Þannig liðu árin þar til eitt sinn
að ég var mönuð til að koma og
hitta fók sem væri tengt gamla
kærastanum mínum. Ég hafði að
vísu engan áhuga á því, en þegar
ég var sökuð um hugleysi, að ég
þyrði ekki að koma, lét ég til
leiðast. Þetta varð mjög sérstök
stund. Þarna var fjöldi fólks sem
sagði frá kynnum sínum af kær-
astanum mínum. Talaði um hvað
hann væri góður, trúfastur, auð-
ugur, blíður og tillitssamur. Ég
var spurð að því hvort ég vildi
hitta kærastann minn aftur, en ég
lét mér fátt um finnast. Þau full-
vissuðu mig um að hann væri fús
að fyrirgefa mér, og taka mig í
sátt, en ég var ekki viss um að ég
vildi taka á mig neinar skuldbind-
ingar en lofaði að koma aftur og
heyra meira um hann.
Ég hef gleymt að segja frá því
að ég fékk Iíka að heyra um föð-
ur kærasta míns. Honum var líka
umhugað um mig. Hann hafði
fylgst með mér í gegnum árin og
hryggst yfir því hvernig ég hafði
fjarlægst. Það var alveg ótrúlegt
að heyra af ríkidæmi hans og
gæsku.
Ég fór því aftur og hitti þetta
fólk og það hélt áfram að segja af
þeim dásemdarverkum sem
gamli kærastinn minn hefði gert.
Það söng líka ótal lög og texta
sem sögðu frá honum og fyrir-
heitum hans. Einnig var fjöldi
lofsöngva sem lofuðu gæsku hans
og elsku. Þessir söngvar voru
sungnir af lífi og sál þeirra sem
höfðu kynnst honum af eigin
raun. Þau sögðu mér að hann
biði alltaf eftir mér og ég þyrfti
ekki nema að nefna nafnið hans,
þá væri hann strax kominn til mín
til að hlusta á mig.
Ég lofaði mér því að koma
næsta sunnudag og vita hvort ég
hefði kjark til að tala við hann.
Eftir að hafa tekið þátt í söngv-
unum sem sungnir voru honum
til dýrðar, braut ég odd af oflæti
mínu og talaði til hans.
Ég bað hann að fyrirgefa mér
allt sem ég hefði gert rangt. Ég
sagði honum að mig langaði til að
byrja upp á nýtt og eiga hann sem
brúðguma í framtíðinni. Það fór
eins og mér hafði verið sagt.
Hann sagðist fyrirgefa mér og
lofaði að hjálpa mér til að vera
brúður sín, leiðbeina mér, upp-
örfa mig, vera mér náinn vinur
bæði í gleði og þegar ég hefði
áhyggjur.
Nú eru liðin mörg ár síðan ég
mætti kærastanum mínum. Ein-
hvern daginn fer ég til hans, ef
hann verður ekki búinn að ná í
mig áður. Hann hefur gefið mér
loforð sem ég veit að hann stend-
ur við því ég hefi reynt trúfesti
hans og líka lesið um reynslu
þeirra sem hafa kynnst honum.
Við höfum samband daglega,
tölumst við og ég les bréf sem
hann hefir skrifað mér. Hann
hefur gefið mér heimili, fjöl-
skyldu og það sem kallast sam-
félag. Það er stórfjölskylda sem
teygir arma sína um allan heim
hvar sem ég hef farið. Allt frá
Lófóten í Noregi og til Uganda í
Afríku finn ég systkin sem eru
heitbundin Brúðgumanum og
elska hann, tigna hann og til-
biðja. Þetta er alveg einstök til-
finning enda er stofnað til hennar
af þeim sem skapaði allan heim-
inn og þig einnig, lesandi góður.
Það var Hann sem gaf einka-
son sinn til að taka á sig sök þína
hvort sem þú vilt trúa því eða
ekki. Allar líkur eru á því að þú
hafir gert hann að brúðguma þín-
um eitt sinn eins og ég gerði þeg-
ar ég var þrettán ára. Og allar
líkur benda til þess að þú hafir
lent í sömu stöðu og ég og þú haf-
ir gleymt að rækta samband þitt
við hann. Ég vil mana þig, eins
og ég var manaður, til að hafa
aftur samband við hann. Hafðu
ekki áhyggjur af því sem þú held-
ur að aðrir muni segja um þig.
Farðu þangað sem brúðgumi
þinn er í hávegum hafður og
kynnstu honum af eigin raun.
Ekki gera þig sjálfa(n) að guði
með því að búa til þín eigin trú-
arbrögð, og kalla þau barnatrú.
Kynnstu lifandi trú á lifandi Guð
og lifandi frelsara sem vill vera
brúðgumi þinn.
Ég bið staðfastlega fyrir því að
þú sættist við brúðguma þinn.
Einn ástfanginn.
Höfundur er meðlimur í Hvítasunnu-
kirkjunni.