Dagur - 20.01.1993, Qupperneq 4

4 - DAGUR - Miðvikudagur 20. janúar 1993
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 96-24222
ÁSKRIFTKR. 1200ÁMÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐKR. 110
GRUNNVERÐ DÁLKSÉNTIMNETRA 765 KR.
RITSTJÓRI: BRAGIV. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON (íþróttir),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavíkvs. 96-41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON,
ÓLI G. JÓHANNSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
SIGRÍÐUR ÞORGRÍMSDÓTTIR (Sauöárkróki vs. 95-35960, fax 95-36130),
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON
LJÓSMYNDARI: ROBYN ANNE REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
Er atviimuleysi þjóð-
hagslega hagkvæmt?
íslendingar kunna ekki að vera atvinnulausir.
Þeir hafa til allrar mildi ekki þurft að búa við
langvarandi atvinnuleysi á síðustu árum og
áratugum en nú eru um 7000 íslendingar án
atvinnu og spár Þjóðhagsstofnunar gefa ekki
til kynna að bjartari tímar séu framundan.
Útlitið er vægast sagt ömurlegt og tilraunir til
að snúa þessari þróun við máttlausar og varla
merkjanlegar. Það er engu líkara en nú sé
meiri áhersla lögð á að kenna fólki að vera
atvinnulaust en að leita að atvinnuskapandi
verkefnum. Þetta hlýtur því að vera meðvituð
stefna stjórnvalda, að gjalda fyrir litla verð-
bólgu og stöðugleika í efnahagslífinu með
viðvarandi atvinnuleysi að hætti auðugra
lýðræðisríkja á Vesturlöndum.
Atvinnulausir búa sig undir þetta ástand
með stofnun samtaka. Athvörf fyrir atvinnu-
lausa eru og munu spretta upp. Prestar reyna
að veita þessu fólki sáluhjálp, félagsmála-
stofnanir og ýmis líknarsamtök hafa varla
undan að sinna hjálparbeiðnum, allt virðist
miða að því að atvinnuleysið sé komið til að
vera. Atvinnuleysingjar eru þannig að verða
sérstakur þjóðfélagshópur, stór hluti af
pýramída þjóðskipulagsins, en ekki frávik,
undantekningartilvik, eins og fram til þessa.
Skyldu hagfræðingar og aðrir ráðgjafar
stjórnvalda hafa komist að því að 10-15%
atvinnuleysi sé þjóðhagslega hagkvæmt? Það
skyldi þó aldrei vera. Oft hafa hinir vísu menn
leikið sér með tölur til og frá án þess að virð-
ast gera sér grein fyrir því að á bak við tölur
eru einstaklingar af holdi og blóði, einstakl-
ingar með sál, andlegar, líkamlegar og félags-
legar þarfir. Það er óhugnanlegt ef okkar
fámenna og auðuga þjóðfélag er að verða
eins mannfjandsamlegt og mörg fjölmenn og
stöndug ríki þar sem lítilmagnarnir eru látnir
róa og aðeins hinir „hæfustu", eða ríkustu,
lifa af.
Hagkvæmt eða ekki hagkvæmt. Atvinnu-
leysi er böl og til skammar fyrir land og þjóð
nái það slíkri fótfestu að ekki verði aftur snúið
í bráð. Það hlýtur að vera forgangsverkefni
hjá stjórnvöldum, atvinnumálanefndum,
atvinnufulltrúum og öðrum sem láta, eða eiga
að láta, þessi mál til sín taka að berjast gegn
vaxandi atvinnuleysi með öllum ráðum og
dáðum. Öðrum kosti stefnir í það að í kringum
atvinnulausa verði búið til mikið bákn og af
báknum höfum við nóg fyrir. Öll aðstoð við
atvinnulausa er auðvitað af hinu góða en
besta aðstoðin og varanlegasta er fólgin í
atvinnu. SS
Heimsókn í Ako-plast/POB á Akureyri:
Ákveðin velgengni sem
þakka má hæfu starfsfólki
- segja þremenningarnir Daníel Árnason, Eyþór Jósepsson
og Jóhann Oddgeirsson
Vorum að sprengja
húsnæðið utan af okkur
Ako-plast fór líka að flytja inn
vörur sem ekki voru framleiddar
á landinu til að fylla upp í vöru-
flokkana, s.s. strekkifilmur og
vacum-poka.
„Við settum markið á það að
þjónusta Norðlendinga, fyrst og
fremst í matvælaiðnaði, kjöt-
Séð yfir prentsalinn. Styrkur POB liggur í bókaprentun og litprentun ýmiss
konar, auk þess sem öllu smáprenti er sinnt og almennri þjónustu við fyrir-
tæki.
Ako-plast jók markaðshlutdeild sína um hátt í 50% milli ára og velta fyrir-
tækisins var ekki mikið minni en hjá POB. Kaupin á POB leystu líka úr
húsnæðisvanda plastpokaverksmiðjunnar.
- En hvernig þróuðust málin
eftir að tilboði ykkar var tekið?
„Hlutirnir gerðust mjög hratt,“
sagði Jóhann. „Kaupin fóru fram
17. júlí og þá skiptum við liði við
stjórn fyrirtækjanna. Fyrstu vik-
urnar í POB fóru í það að kynn-
ast prentsmiðjurekstrinum, enda
vorum við nýgræðingar á því
sviði,“ viðurkenndi hann fúslega.
„Flestir starfsmenn POB voru
endurráðnir og ég held að menn
hafi verið mjög ánægðir með
hvernig það gekk fyrir sig,“ sagði
Eyþór. „Við fórum síðan að huga
að flutningum og við fluttum
Ako-plast í POB-húsið í sept-
ember og þetta tókst án þess að
vinnslan stöðvaðist.“
POB-húsið er um 1800 fer-
metrar en Ako-plast var áður í
320 fermetra rými auk þess sem
kaupa hluta af POB-húsinu, en
við buðum í allt húsið og það
virðist hafa gert gæfumuninn,“
sagði Daníel.
„Við fórum varlega í sakirnar,
eins og við gerðum í plastinu, og
hefðum ekki sent inn tilboð ef við
hefðum ekki raunhæfar áætlanir
til að byggja á,“ bætti Eyþór við.
Ako-plast flutt í
POB-húsið
Aðspurðir sögðu þeir að í veltu-
tölum talið hefði POB ekki verið
mikið stærra en Ako-plast, mun-
urinn væri um 20%, en
almenningur hefði kannski ekki
áttað sig á því enda POB mun
stærra að umfangi. Þeir sögðu að
auðvitað væri alltaf viss áhætta í
dag að kaupa fasteign í rekstri og
fyrirtæki gætu varla borið það að
eiga fasteign sem kostaði nálægt
sannvirði.
Eru mennirnir brjálaðir? Hvaðan
fá þeir peninga? Petta gengur
aldrei hjá þeim. Þeir hafa ekkert
vit á prentsmiðjurekstri. - Slíkar
vangaveltur spruttu upp þegar
kaup Ako-manna á POB voru
staðfest. En úrtöluraddir hafa
ekki haft nein áhrif á þá Daníel
Árnason, Eyþór Jósepsson og
Jóhann Oddgeirsson. Þeir hafa
rekið fyrirtækin Ako-plast og
POB undir sama þaki og allar
áætlanir hafa staðist. Dagur
heimsótti þremenningana nýver-
ið og rakti úr þeim garnirnar.
„Það var í ársbyrjun 1991 sem
við komumst á snoðir um það að
Sjálfsbjörg væri að losa eignir og
þá varð þessi hópur til,“ sagði
Daníel. „1. mars festum við kaup
á Ako-plast, sem áður hét Ako-
pokinn. Það tók nokkurn tíma að
átta sig á þessum rekstri en undir
lok ársins var þetta komið í gott
horf sem skilaði sér ágætlega á
síðasta ári. Við náðum að auka
markaðshlutdeild okkar um ca
50% í plastinu og það má mest
þakka ákveðinni markaðssókn,
sérstaklega á sviði sjávarútvegs.“
Snemma í aprfl á síðasta ári
varð Prentverk Odds Björns-
sonar á Akureyri gjaldþrota og
þótti mörgum hart að sjá
hvernig komið var fyrir þessu
gamalgróna fyrirtæki. Lands-
bankinn keypti lausafé og
rekstur þrotabúsins og hélt
áfram rekstri prentsmiðjunnar
en stefndi að því að selja það. í
Ijós kom að nokkur fyrirtæki í
prentsmiðjurekstri sýndu POB
áhuga og hófust viðræður við
bankann. Bókaforlag Odds
Björnssonar var selt sérstak-
lega en það kom flestum á
óvart þegar gengið var til
samninga við Ako-piast um
kaup á prentsmiðjunni. Ako-
plast var í eigu þriggja einstak-
linga sem höfðu árið áður
keypt plastpokaverksmiðju
Sjálfsbjargar og nú var markið
sett hærra; á stórhýsi POB við
Tryggvabraut með öfluga
prentsmiðju innan dyra.
vinnslu og sjávarútvegi. Við höf-
um líka þjónustað sveitarfélög
með sorppoka,“ hélt Daníel
áfram.
„Um mitt síðasta ár vorum við
að sprengja utan af okkur hús-
næðið á Bjargi og farnir að leita
að stærra húsnæði og reyndar
með tilboð í gangi. Á seinni stig-
um kom til tals að bjóða í POB
og útreikningar leiddu í ljós að
við myndum ná ótvíræðri hag-
ræðingu hvað varðar húsakost,
skrifstofuhald, sölukerfi og þjón-
ustu. Við ákváðum því að skella
inn tilboði sem síðan var tekið.“
- Kom þetta ekki mörgum á
óvart?
„Eflaust. Við áttum ekkert
frekar von á því sjálfir að tilboð-
inu yrði tekið,“ sagði Eyþór.
„Hins vegar vorum við ekki
með neina fyrirvara eins og hinir
sem gerðu tilboð í POB. Þeir
vildu setja fasteignir upp í eða
Þór Sigurðsson í filmugerðinni. Félagarnir í Ako-POB segjast tilbunir til að
ræða við forsvarsmenn annarra prentsmiðja á svæðinu um ákveðna sérhæf-
ingu á hverjum stað.