Dagur - 22.01.1994, Qupperneq 4

4 - DAGUR - Laugardagur 22. janúar 1994
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI,
SIMI: 96-24222 • SÍMFAX: 96-27639
ÁSKRIFT M. VSK. KR. 1400 Á MÁNUÐI • LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 765 KR.
RITSTJÓRI: BRAGIV. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
UMSJÓNARMAÐUR HELGARBLAÐS: STEFÁN SÆMUNDSSON
BLAÐAMENN: GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
(íþróttir), INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 96-41585, fax 96-42285),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON.
LJÓSMYNDARI: ROBYN ANNE REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
Umræðan harðnar
Á undanförnum vikum hefur þjóðmálaumræðan
verið að harðna. Einstakir stjórnmálamenn hafa séð
ástæðu til að vekja á sér athygli með hörðum um-
mælum um andstæðinga, samherja og jafnvel aðra
aðila er ekki tengjast stjórnmálunum. í því efni má
minna á þau ummæli Davíðs Oddssonar, forsætis-
ráðherra, í sjónvarpi nýverið að bankastjórar ríkis-
bankanna ættu að fara frá ef þeir sæju ekki til þess
að vextir lækkuðu. í sömu veru voru ummæli hans
um fyrrum viðskiptaráðherra þess efnis að hann
hafi lætt lagabreytingum í gegnum Alþingi er opni
fyrir innflutning á landbúnaðarvörum. Landbúnað-
arráðherra deildi á dóm Hæstaréttar í skinkumáli
Hagkaups í sjónvarpsfréttum í fyrrakvöld og svo
mætti áfram telja. Stjórnmálamenn senda hvorir
öðrum tóninn í auknum mæli og velja oftar en áður
vegi fjölmiðlana til að koma skeytum sínum á fram-
færi.
í sjálfu sér er ekki óeðlilegt að það andrúmsloft
er fylgir kosningaundirbúningi fari að setja nokkurn
svip á umræðuna. Sveitarstjórnarkosningar eru inn-
an nokkurra mánaða og þessa dagana eru stjórn-
málaflokkarnir að velja frambjóðendur á lista sína.
Því fylgir jafnan nokkur titringur manna á milli en
hann virðist meiri nú en oftast áður. Einnig er meiri
taugatitringur áberandi á vettvangi hinnar al-
mennu þjóðmálaumræðu en eðlilegt mætti teljast
vegna sveitarstjórnarmála.
En hvað veldur þessari harðnandi umræðu í þjóð-
félaginu? Án nokkurs vafa er orsaka hennar fyrst
og fremst að leita í því atvinnuástandi sem ríkt hef-
ur hér undanfarin misseri. íslendingar hafa ekki
vanist því að búa við 5 til 6% atvinnuleysi og allt að
10% á sumum stöðum eins og var hér á Akureyri í
byrjun janúar.
Þótt stjórnmálamenn; ráðherrar, þingmenn og
sveitarstjórnarmenn verði vart að öllu leyti sakaðir
um ríkjandi atvinnuástand, þá beinast augu al-
mennings engu að síður að þeim þegar erfiðleikar
steðja að. Þetta skynja ráðmenn þjóðarinnar á þingi
og í sveitarstjórnum og í ráðaleysi sínu hvað at-
vinnuvandann varðar grípa þeir til harðari umræðu
er kemur að því að leita eftir umboði kjósenda að
nýju. ÞI
I UPPAHALDI
- segir útvarsstjórinn Hallbjörn Hjartarson
Veitingamaður-
inn og útvarps-
stjórinn Hall-
björn Hjartar-
son á Skaga-
strönd hefur
nú rekið
kántríútvarpsstöðina sína á
annað ár og segir hann að við-
tökurnar hafi verið mjög góðar
og fyrir þœr sé hann þakklátur.
Sendingar stöðvarihnar nást um
stœrstan hluta Húnavatnssýslna
og vestur á Strandir. Sent er
annars vegar út á tíðninni FM
100,7 og hins vegar FM 96,7.
„Til að byrja með sendi ég
eingöngu út á FM 100,7, en
þegar ég setti upp endurvarp á
Blönduósi, þá varð ég að fá
aðra sendingartíðni.“ Auk þess
að vera útvarpsstjóri hefur Hall-
björn veitingastaðinn Kántríbœ
opinn um helgar. Hann segir að
yfir vetrarmánuðina sé frekar
rólegt, en annað slagið sé mikið
um að vera. Til dœmis hafi
hann fengið KK-band á dans-
leik rétt eftir áramótin og þá
hafi húsið gjörsamlega troð-
fyllst.
Hvað gerirðu helst í frístund-
um?
Ég cr alltaf aó vinna og á því
cngar frístundir.
Hvaða inatur er í mestu
uppáhaldi hjá þér?
Léttreykt svínakjöt, ekki spum-
ing.
Uppáhaldsdrykkur?
Kókið. Ég er ekta kókisti.
Hallbjörn Hjartarson.
Ertu hamhleypa til allra
verka á heimilinu?
Nei, alls ckki.
Er heilsusamlegt líferni ofar-
lega á baugi hjá þcr?
Já, þaó myndi cg scgja. Vcróur
ckki aó tclja að reglusemi heyri
undir heilsamlegt líferni?
Hvaða blöð og tímarit kxtupir
þú?
Dagblaðió.
Hvaða bók er á náttborðinu
hjáþér?
Engin. Ég Ies bækur helst aldrei.
Þaó kemur til af því að þegar ég
byrja aö lcsa bók, þá get ég ekki
lagt hana frá niér fyrr en ég cr
búin með hana. Þá er betra að
láta bókalestur alveg vera.
Hvaða hljómsveit/tónlistar-
maður er í mestu uppáhaldi
hjá þér?
Það cr cnginn tónlistarmaóur í
sérstöku uppáhaldi. Hér á árum
áður hlustaði ég mikið á Johnny
Cash, cn ég er satt að segja búinn
að fá hundleió á honum.
Uppáhaldsíþróttamaður?
Enginn, því er fljótsvarað. Ég hef
engan áhuga á íþróttum og lylg-
ist því ekki meö þeim.
Hvað horfirðu mest á í sjón-
varpinu?
Ég horfi á fréttir. Annað sjón-
varpsefni horfi ég ekki á.
Á hvaða stjórnmálamanni
hefurðu mest álit?
Ég hef ekki áhuga á stjórnmál-
um.
Hvar á landinu vildirðu helst
búa fyrir utan heimahag-
ana?
Þetta er snúin spurning. Ætli ég
nefni ekki bara Rcykjavík. Þar
hel'ég búið og líkaói ágætlega.
Hvaða hlut eða fasteign
langar þigmesttil að eignast
um þessar mundir?
Guð minn góður, þaó veit ég
ekki. Ég hcld ég geti bara ekki
nei'nt neitt sérstakt í því sam-
bandi.
Hvernig myndir þú verja
þriggja vikna vetrarleyfi?
Hlusta á kántrítónlist.
Hvað œtlarðu að gera um
helgina?
Ég verö að snúa plötum og tala
til hlustenda. Auk þess verð ég
að vinna í Kántríbæ. óþh
BAKÞANKAR
KRISTINN C. JOHANNSSON
Um fjárlagahal(l)ann
Nú veróa.daginn eftir þrett-
ándann, þeir atburðir í þessu
fyrirtæki sem hér greinir frá.
Þetta gerðist um lágnættið er
vér vorum í síðbúnu uppvaski
í tilefni dagsins . Þrátt fyrir að
vér værum upp að olnbogum í
hreinol vatni og í miklum önn-
um er nokkur snúður á frú
Guðbjörgu og vill nú til enn
frekara hreinlætis opna dyr út í
garóinn í súrefnisskyni þrátt
fyrir muldur vort og mótmæli
enda hefur svoleiðis loft,
óstaðið og kalt, aldrei verið
uppáhalds fæóa vor.
En nú bregóur svo vió að frú
Guðbjörg setur á há hljóð og
rokur um leió og hún opnar
fyrir súrefnið út og veróur oss
við vaskinn svo hverft við að
djúpur diskur sem vér vorum
þá með í höndunum er ekki
meir og var sópaóur upp af
gólfinu löngu seinna. Þar sem
það er ekki vani frú Guðbjarg-
ar að vera með óhljóðum þótt
hún fái ferskt loft hugkvæmdist
oss eftir nokkra umhugsun aó
spyrja hana hvaó ylli og sáum
enda ekki að uppvask vort
gæfi tilefni til slíkra óláta. Þeg-
ar hún má mæla segir hún
mús hafa fylgt súrefninu í bæ-
inn og leiki nú hvorutveggja
lausum hala innan dyra. Ekki
þorðum vér af þessu tilefni aó
segja það sem vér hugsuðum
sem var þó eitthvað á þá leið
að þetta hefðist upp úr því að
glenna upp gáttir að óþörfu.
Þaó var ósagt látið enda ekki
á bætandi.
Hófst nú tveggja sólarhringa
veiðiferð fyrir luktum dyrum.
Greip frú Guðbjörg þegar til
vopna sem er sjaldgæft og var
ekki árennileg með kústinn öf-
ugan en kastaói í oss, varnar-
máladeild fyrirtækisins, druslu-
mottu og var herfræói hennar
fólgin í því að hún ætlaði að
reka að oss músina meó kúst-
inum og áttum vér síóan aó
kasta yfir hana, þ.e. músina,
mottunni og góma þannig.
Þetta var býsna skemmtilegt
fyrstu nóttina enda vantaói
ekki aó músin hrektist til vor
en af einhverjum ástæóum
skaust hún einatt milli fóta
varnarmáladeildar áður en
sleppibúnaóur vor lét mottuna
falla. Kom þar undir morgun
að músin þreyttist á leiknum
og lét sig hverfa. Ákváðum vér
þá einnig aó hafa frímínútur
og safna kröftum til síóari hálf-
leiks. Þegar vér vöknum aftur
til meðvitundar klæóumst vér
háum vaðstígvélum, Nokia, til
öryggis og gerum nú mikinn
hávaða að hræóa fram óvininn
en allt kemur fyrir ekki. Hann
nennir greinilega ekki lengur
aó leika sér.
Þegar hér er komið sögu
ákveóur frú Guóbjörg aó leita
til hins opinbera um aóstoó
svo sem sióur er fyrirtækja
sem komin eru á örvæntingar-
stig. Vér drögum oss því í hlé
varnarmáladeildin á stígvélun-
um.
Kemur nú opinber starfsmaður
í húsió aó ganga á hólm vió
músina en allt kemur fyrir ekki
enda viróist hún ekki bera
skynbragð á embættisvaldió.
En frekar en ekki framreiðir
þessi góði maóur nú kræsileg-
an eiturbakka að skilja eftir
ásamt meó músafellu upp-
spenntri með osti í. Er nú enn
stund milli stríóa. Höfum vér
nú hægt um oss um nóttina
báðir stríósaðilar en um morg-
uninn er músafellan enn upp-
spennt en ostur allur étinn og
eiturbakkinn hálftómur. Hlakk-
ar þá í oss. En sem vér sitjum
við skjá stígvélaóir síðla þann
dag kemur nú músin að gæóa
sér á eitrinu og lætur sem hún
sjái oss ekki og gerir þannig
margar feróir og sýnist hraust-
legri og kvikari aó hverri máltíð
lokinni og fegin þessum opin-
bera málsverói en hverfur jafn-
haróan aftur í vígi sitt án þess
vér fáum rönd vió reist. Er oss
nú öllum lokió og aðstoó hins
opinbera skammgóður vermir
eins og einatt vill verða.
Herforingi sá er stjórnaði aó-
geróum meó kúst aó vopni
kallaói nú út heimavarnarlió og
björgunarsveit. Ekki þjónar
þaó tilgangi vorum að rekja
þessa sögu frekar. Þess má
þó geta aó óhófleg loftræsting
hefur ekki háð oss síðan og
hins líka aó þessi mús verður
sennilega elst músa vegna
hins opinbera vióurværis.
Skoplega lítil skepna er músin
en meó svona langt skott og
undur er erfitt að koma á hana
höndum og skottið.
Lýkur hér aó segja frá fjárlög-
um íslenska ríkisins og þeim
hal(l)a sem þau draga á eftir
sér af óhóflegri lengd og bar-
áttu stjórnvalda hverju sinni að
hemja meó tiltækum ráóum og
heimavarnarliði.
Kr. G. Jóh. h.f.