Dagur - 15.03.1995, Síða 6

6 - DAGUR - Miðvikudagur 15. mars 1995
Freyvangsleikhúsið sýnir um
þessar mundir Kvennaskólaævin-
týrið eftir Böðvar Guðmundsson
og má sannarlega segja að vel hafi
tekist til með svo fjölmenna sýn-
ingu.
Leikstjórinn Helga F.. Jónsdótt-
ir hefur unnið frábært starf. Hún
leikstýrir þessum stóra hópi lítt
þjálfaðra ungmenna af festu og
skörungsskap og margar útfærslur
hennar í sambandi við leikmynd
eru mjög snjallar. Hljómsveitin
undir stjóm Reynis Schiöth leikur
undir söng af smekkvísi og öryggi
og gerir það góðan söng enn betri.
Tónlistin er eftir þá Garðar Karls-
son, Jóhann Jóhannsson og Eirík
Bóasson. Lögin eru mjög áheyri-
leg, falla vel að efni verksins og
gefa því mjög skemmtilegan blæ.
Leikritið er sett saman úr
mörgun smáþáttum sem tengjast
gegnum þann ramma sem gamli
Húsmæðraskólinn var.
Segja má að leikarar standi sig
allir með prýði, en sérstaka
ánægju vekja kvennskólastúlkurn-
ar. Þær eru svo léttar og leikglaðar
á sviðinu og svo syngja þær eins
og englar. Já, vel á minnst. Ekki
eru nú englameyjamar sístar.
Onnur þeirra leikur á þverflautu af
miklu öryggi og báðar syngja þær
blíóum englarómi. Já, stelpur mín-
ar þið voruð allar saman stórfinar
og eðlilegar - því svona vorum
vió - akkúrat svona.
Sveitastrákamir voru líka mjög
trúverðugir og söngur þeirra þegar
þeir horfa álengdar á 6. bekkjar
ballió var einstaklega góður.
I stuttri blaðagrein er tæpast
kostur að gera öllum leikurum
skil, en athygli vekur leikur Hjör-
Ennþá gerast ævintýr
dísar Pálmadóttur í hlutverki frök-
en Grímu, Jónsteins Aðalsteins-
sonar sem fór á kostum sem Helgi
smábóndi og húsfreyjumar Jóra
og Þóra, en þær Anna Helgadóttir
og Emelía Sverrisdóttir léku þær
af snilld.
Það er mikið vandaverk að
skrifa um Iiðna tíð sem þó lifir í
hugum fjölmargra. Gömlu hús-
mæðraskólamir heyra fortíóinni til
og veróa tæpast endurvaktir í sinni
gömlu mynd. Böðvari Guðmunds-
syni hefur tekist mætavel að vekja
þann hugblæ sem yfir þessum
kvennaskólaárum ríkir. Raunar
tókst þetta svo vel að við vinkon-
umar köstuðum ellibelgnum og
upplifðum næstum 40 ára ævintýri
að sjá okkur sjálfar og æskuróm-
Afgreiðslutími:
Mánud.-föstud.kl. 10.00-19.30
laugard.kl. 10.00-18.00
flL
TOJ
0

antíkina á jafn sannfærandi hátt
og raun bar vitni.
Ef til vill má kalla slíkt fortíð-
arfíkn, en sýningin í Freyvangs-
leikhúsinu er svo sannarlega trú-
veröugur bautasteinn um það sem
einu sinni var - og var sannkallað
ævintýri.
Það gengur kraftaverki næst að
á þessum tímum lífsgæðakapp-
hlaups og tímaleysis skuli vera
hægt að setja upp svo fjölmennan
söngleik með heimamönnum. Að
félagar semji tónlistina, leiki og
syngi með svo miklum ágætum er
sannarlega gleðiefni. Óll þessi
mikla vinna er unnin í sjálfboða-
vinnu til viðbótar löngum vinnu-
degi. Ahugi og fómfýsi þess hóps
er sannarlega lofsverð.
Kvennaskólaævnintýrið er
vissulega þess virði að gamlar
námsmeyjar, gamlir kærastar og
allir velunnarar skólans flykkist í
Freyvang og eigi þar ánægjulega
kvöldstund við leik og söng þessa
ágæta fólks. Sannarlega ber að
þakka allt það sem lyftir geði og
vekur gleði og það gerir Frey-
vangsleikhúsið með sóma.
Við erum famar að hlakka til
að koma aftur ásamt gömlum
skólasystrum. Þá veróur nú hlegið
hátt og klappað dátt.
Hafió heila þökk fyrir skemmt-
unina.
Edda Eiríksdóttir,
Jenný Karlsdóttir.
Höfundar eru fyrrum kvennaskólameyjar á
Laugalandi.
Andlit mánans
N
LEIKLIST
-orski leikarinn Henning
Famer flutti látbragðsleik-
inn Andlit mánans
(Mánefjes) í Dynheimum á Akur-
eyri dagana 6. og 7. mars. Leikur-
inn er unninn í samvinnu við Ieik-
stjórann, skúlptúrlistamanninn og
málarann Tim Dalton, sem leik-
stýrði leiknum og mótaói hann í
samvinnu við Henning Famer.
Látbragðsleikur er sérstök
grein innan leik-
listarinnar. Að
nokkru er hann
reyndar hluti af
getuforða hvers
þjálfaðs leikara,
en sériðkun hans
er þó sviö, sem
ekki er á færi
annarra en
þeirra, sem lagt
hafa sérstaka
stund á þessa
túlkunaraðferð. í
látbragðsleik er
saga sögð án orða og líkaminn
einn notaöur sem tjáningartæki.
Stööur hans og hreyfingar verða
því í raun einu verkfærin, sem lát-
bragðsleikarinn hefur tiltæk. Mik-
ið vald á líkamanum er því for-
senda þessa túlkunarforms, en það
krefst aftur gífurlegrar þjálfunar
og einbeitingar eigi langt að kom-
ast á þessu sviði.
Góöir látbragðsleikarar eru
jafnan fáir meö hverri kynslóð.
Þaó er því verulegur fengur að
því, aó fá í heimsókn mann, eins
og Henning Famer, sem er vissu-
lega vel fær á þessu sviði og
reyndar mun betur en svo. Hann
hefur notið verulegrar velgengni í
list sinni og hefur hlotið góða
dóma jafnt í heimalandi sínu sem
utan þess.
Það verk, sem Henning Farner
flutti á sýningum sínum í Dyn-
heimum, ber heitið Andlit mán-
ans. Það heiti segir ekki ýkja mik-
ið um efni verksins, en það er í
raun saga mannsins eða jafnvel
lífsins á jörðunni allt frá upphafi
til vorra daga. Verkið hefst þar
sem óreiða eða kaos ríkir. Tilurö
HAUKUR A6UST5SON
SKRIFAR
mannsins er rakin frá því að hann
er ekki meira en svo til og í gegn-
um þróunarferli frummannsins,
sem gengur hokinn í hnjám. Eftir
aldir lærir hann aó nota frumstæð
verkfæri, svo sem barefli. Enn
heldur sagan áfram og maðurinn
uppgötvar líkama sinn og getu
hans á ýmsum sviðum. Hann lærir
að tala og ritlistin kemur til sög-
unnar. Hann lærir aó nota flóknari
verkfæri og hann
færist sífellt nær
nútímanum. Hann
tekur að velta fyrir
sér umhverfi sínu
og takmörkum
þess. Hann gerir
sér grein fyrir
smæð sinni í heild
sköpunarverksins
og tekur að leita út
fyrir þann örsmáa
hnött, sem við
byggjum. Upp
fyrir honum renn-
ur nauðsyn þess, að gæta um-
hverfis og huga að framtíð lífs á
jörðinni. Hann finnur, að hann
verður að deila með öðrum jarðar-
innar gæðum, en veit, að leiðin er
ekki greið, heldur margt, sem
verður að varast, eigi svo til að
takast sem þarf. Henning Famer
túlkar þessa sögu af innlifaðri
kúnst í leik sínum. I uppfærslunni
er notuð nokkur áherslutónlist og
leikarinn beitir rödd sinni lítillega
í umli og hrópum, sem í sumum
tilfellum mynda orð, en að öðru
leyti er flutningur allur byggður á
hinum klassísku þáttum þeirrar
listar, sem fram er borin: Stöðu
líkamans, hreyfmgum hans og
fasi. Henning Famer hefur formið
vel á valdi sínu. Allar hreyfmgar
hans og uppstillingar eru hnitmið-
aðar og fumlausar og tjáning hans
innan þess ramma, sem túlkunar-
formið setur honum, er ljós og tal-
andi, svo aö aldrei fer á milli
mála, hvar hann er staddur í þeirri
sögu, sem hann er að segja.
Þeir, sem að því hafa staóið að
fá Henning Famer til þess að veita
Norðlendingum af list sinni, eiga
þakkir skyldar.