Dagur - 19.07.1995, Qupperneq 7

MINNINO
Miðvikudagur 19. júlí 1995 - DAGUR - 7
Friðjón Eyþórsson
^ _n t^* — o i'A' innc
Fæddur 9. maí 1932 - Dáinn 8. júlí 1995
Friðjón „Gasti“ Eyþórsson lést í
flugslvsi á Melgerðismelum 8. júlí
og er þá fallinn frá einn af þekkt-
ari borgurum bæjarins. Friðjón
hafði marga fjöruna sopið á
skrautlegum ferli sjómannsins og
bflstjórans, og á tímabili kunnur
fyrir annað en bindindissemi.
Þrátt fyrir misjafnt gengi í lífsins
ólgusjó tókst honum að haida
haus og brotnaði aldrei þó oft gæfi
á bátinn, enda maðurinn gæddur
sálarstyrk og ósérhlífni, og kvart-
sár var hann ekki. Það sýnir best
hvílíkur töggur var í honum, að
fyrir hálfum öðrum áratug rak
hann tappann í flöskuna í eitt
skipti fyrir öll. Kvaðst hafa drukk-
ið upp sinn lífskvóta. Nokkrum
árum síðar drap hann í síðustu síg-
arettunni, en hafði þó svælt ótæpi-
Iega. Engrar aðstoðar leitaði hann
sér eður meðala, viljastyrkurinn
og skapfestan dugðu, enda maður-
inn alla tíð lítt gefinn fyrir kveif-
arskap og kerlingabækur.
Eg kynntist Friðjóni fyrst er ég
ungur hóf svifflugnám á Melgerð-
ismelum árið 1970, en hann hafði
þá stundað svifflug nokkuð síðan
1962. Friðjón var þá sjómaður, og
við unglingamir bárum ótta-
blandna lotningu fyrir þessum
tattóveraða töffara, og höfðum
hratt á hæli við að þóknast honum
ef hann skipaði til verka. Það kom
mér því nokkuð á óvart að við
nánari kynni reyndist hann hinn
ljúfasti og laus við stæla þá sem
stundum fylgja slíkum mönnum.
Kynnin urðu þó hvorki mikil né
náin í það sinnið, enda hætti Frið-
jón skömmu síðar svifflugiðkan,
en alla tíð síðan þekktumst við og
tókum stundum tal saman og ég
fann að alltaf blundaði áhuginn í
honum. Það var ekki fyrr en árið
1990 að Friðjón tók upp svifflug-
þráðinn að nýju. Lærði uppá nýtt,
en byggði þó á gömlum grunni.
Ég hygg að í langri sögu svif-
flugsins hafi enginn átt þvílíka
endurkomu. Hann náði fljótt svo
góðum tökum á sviffluginu að
undrum sætti, og varð á endanum
svo seigur við flugið að honum
tókst öllum betur að lafa uppi í lé-
legum skilyrðum, og náði oftar en
ekki meiri hæð og lengri flugum
en reyndari mönnum tókst. Þess
utan var flug hans með öllu vand-
ræðalaust, og hann naut fyllsta
trausts allra á staðnum og sömu
sögu var að segja ffá Reykjavík
þar sem hann flaug einnig talsvert.
Ennfremur hef ég engan |>ekkt þau
tuttugu og fimm ár sem ég hef
stundað svifflug sem naut sinna
svifflugferða í jafn ríkum mæli og
Herbert Jónsson
Fæddur 26. apríl 1921 - Dáinn 9. júlí 1995
Ég var fyrsta barnabarn afa og
ömmu og hef ég alltaf átt hjá þeim
mitt annað heimili. Margt kemur
upp í hugann þegar ég hugsa um
allar þær góðu stundir sem ég átti
með afa. Allar sundferðirnar og
fyrstu sundtökin sem hann kenndi
mér ungri. Afi var líka mikill
sundmaður og var það ein af hans
sérviskum að fara alltaf á ákveðn-
um tímum og ákveðna daga í viku
hverri í sund og var þá mætt á
mínútunni. Oft um helgar hringdi
ég í afa og ömmu og spurði hvort
þau vildu koma í bíltúr og voru
þau oftast tilbúin að fara ef tími
var til. Afa fannst gaman að keyra
um og var alltaf farið eitthvað
skemmtilegt, til dæmis upp í hest-
húsahverfi, stoppað og fengið sér
ís einhvers staðar eða keyrt um
Eyjafjörð. Afa þótti mjög gaman
að ferðast og einnig af hvers kon-
ar útivist, s.s. göngutúrum en þau
amma fóru mjög oft inn í Kjarna-
skóg, og þá oft í góðra vina hópi.
Afi var yfirtollvörður hér á Ak-
ureyri og þurfti hann því oft að
fara í skip og flugvélar. Ég var
svo heppin að fá oft að fara með
út á flugvöll enda ákvað ég ung að
verða flugfreyja þegar ég verð
stór. Afi var afskaplega hraustur
maður og hafði aldrei verið neitt
veikur fyrr en nú í vetur þegar
hann þurfti að legjast inn á Borg-
arspítalann og ganga þar í gegnum
langan og strangan lyfjakúr.
Amma stóð alltaf eins og klettur
við hlið afa í veikindum hans og
ég veit að það var honum mikils
virði. Það er margt sem mátti af
honum læra og kom það best fram
í veikindum hans nú eftir áramótin
hvað hann var sterkur og dugleg-
ur. Hann Iét aldrei hugfallast.
Hann gerði allt það sem í hans
valdi stóð og gerði sér ekki rellu
yfir því sem hann gat ekki breytt
og lét veikindin aldrei brjóta sig
niður.
Það verður tómlegt í Þórunnar-
strætinu án afa og þakka ég fyrir
að hafa fengið að alast upp með
honum og bið góðan guð að
styrkja ömmu.
Hrafnhildur Arnardóttir.
Munið söfnun Lions
fyrir endurhœfingarlaug í Kristnesi
Söfnunarreikningur í Sparisjóði
Glœsibœjarhrepps á Akureyri
nr 1170-05-40 18 98
Friðjón. Hver vel heppnuð ferð
var honum sem opinberun og end-
urnýjun í senn. í hópi svifflug-
manna var frábært að hafa Frið-
jón. Þar gekk hann möglunarlaust
til allra starfa, gerði einfaldlega
það sem gera þurfti. Það átti til að
hvína í honum, einkum ef honum
þótti linkulega á málum haldið, en
bakvið ískraði hláturinn, enda
maðurinn góður húmoristi. Nú er
höggvið stórt skarð í hóp svifflug-
manna þegar Friðjón er ekki leng-
ur á meðal vor, en huggun er það
nokkur að ætla má að það hæfði
betur karlmannslund hans að falla
í eldlínunni en verða síðar öðrum
byrði í ellinni.
Ég sendi eiginkonu Friðjóns,
börnum, bamabörnum, systkinum
og aðstandendum öllum mínar
innilegustu samúðarkveðjur og vil
að lokum kveðja þennan vin minn
með alkunnu vísukorni sem mér
finnst að innihaldi lífsskoðun
hans.
Við skulum ekki víla hót
varla léttir trega,
það er þó alltaf búningsbót
að bera sig karlmannlega.
Bragi Snædal.
' ORÐ DAGSINSv
462 1840
S_______________________r
næstu da
markaðar byrg
síma 463 0325 og 463 0317
^latiavl
ÍJj bÆM
Verð miðað við staðgreiðslu
er 1300* krónur
fyrsta birting
°9 hver endurtekning
400 krónur
AUGIYSINGAR ■ RITSTJORN ■ DREIFING
Á AKUREYRI462 4222
é^W ÁHÚSAVÍK 464 1585