Dagur - 17.02.1996, Side 13

Laugardagur 17. febrúar 1996 - DAGUR - 13
POPP
MA6NUS 6EIR CUÐMUNDSSON
Take That:
Átrúnaðargoð unglinganna númer eitt hætta
Take That að hætta á hátindi feril síns, öllum til mikillar furðu.
Allt frá því Bítlamir, Stones,
Kinks o.fl. komu fram á sjónar-
sviðið í upphafi sjöunda áratugar-
ins og hreint út sagt umbyltu
menningarsamfélagi unga fólksins
um allan heim, hafa hljómsveitir
sem náð hafa sérstaklega að höfða
til yngri kynslóðarinnar (og þá
ekki síst til unglingsstúlkna jafnt
sem drengja) oft fengið á sig
stimpilinn „Unglingahljómsveit".
Eitt frægasta dæmið um þetta sem
kom á eftir áðumefndum frum-
herjum, er líklegast Bay City
Rollers, glimmerpopphljómsveitin
frá Edinborg í Skotlandi. Náði
hún þvílíkum vinsældum fyrir
tveimur áratugum eða svo, að vart
hafði þekkst annað eins síðan Bítl-
amir voru og hétu. Hefur „ung-
lingasveitarstimpillinn“ vart verið
settur með meiri sanni á nokkra
sveit en Bay City Rollers. Sú sveit
sem segja má að ótvírætt sé helsta
átrúnaðargoð vestrænna táninga í
dag, er þó ekki langt frá því að ná
svipuðum sess og BCR, a.m.k.
hefur hún náð að heilla ungviðið
svo af ber á síðustu þremur ámm
bæði austan hafs og vestan. Hér er
auðvitað átt við Take That, sem á
reyndar eins og BCR, rætur að
rekja til Skotlands.
Nær óslitin sigurganga
Frá því Take That drengimir
komu fram á sjónarsviðið sumarið
1991 með Robbie Williams í
broddi fylkingar, (sem svo hætti
reyndar fyrir um ári, mörg þúsund
ungum snótum sérstaklega til
mikillar undrunar og skelfingar)
hefur verið um nær óslitna sig-
urgöngu hjá þeim að ræða og vin-
sældirnar aukist um allar jarðir
eftir því sem árin hafa liðið. Sem
dæmi um vinsældirnar heima fyrir
má nefna, að af síðustu tíu smá-
skífum sem þeir hafa sent frá sér
hafa sjö farið á topp breska vin-
sældalistans og hinar þrjár annað
hvort í annað eða þriðja sætið.
Stóru plötumar þrjár, sem Take
That hefur síðan sent frá sér hing-
að til, hafa svo líka heldur betur
gengið vel. Sú fyrsta, Take That
And Party frá 1992, náði öðru sæti
sölulistans breska og tvær þær
seinni, Everything Changes 1993
og Nobody Else frá því á síðasta
ári, fóru síðan báðar á toppinn.
Víðar um Evrópu, Asíu og Amer-
íku líka, er svo svipaða sögu að
segja. Bæði stórar og litlar plötur
hafa náð efstu sætunum. Allskyns'
verðlaun og viðurkenningar hafa
Take That líka hlotið í ofanálag,
m.a. ófá bresk poppverðlaun og
MTV verðlaun. Má fullyrða að
hvorki Blur né Oasis,- sem þó
njóta snöggt um meiri athygli og
umfjöllunar núorðið, hafa a.m.k.
enn sem komið er ekki náð eins
víðtækum vinsældum og Take
That. (Oasis er þó á góðri leið
með það. Moming Glory hefur nú
selst í yfir tveimur milljónum ein-
taka í Bretlandi og situr þar sem
fastast á toppnum og í Bandaríkj-
unum virðist Oasis nú svo líka
vera að ná að slá í gegn.)
Heldur betur óvænt tíðindi
Eftir að Take That hafði jafnað sig
á brotthvarfi Robbies og náð að
halda vinsældum sínum þrátt fyrir
það á síðasta ári, virtist ekki annað
vera upp á teningnum hjá hljóm-
sveitinni en að halda ótrauð
áfram. Fregnir af safnplötu og
nýja smáskífulaginu, túlkun á Bee
Gee smellinum How Deep Is Yo-
ur Love, sem þeir „Gibbagibb-
bræður" gerðu gríðarlega vinsælt
1979, í byrjun ársins, bentu heldur
ekki til annars en að svo yrði. En á
fréttamannafundi á tónlistarrásinni
MTV á þriðjudaginn var boðuðu
félagamir heldur betur óvænt, að
þeir væru að hætta. Ástæðan virð-
ist ekki vera sú að um ósætti haft
verið að ræða, öðru nær, heldur
munu þeir nú hafa áhuga á að
snúa sér að einhverju öðm og nýju
og að þeir skilji í mesta bróðemil.
Engu að síður er þessi dánarfregn
mörgum mikið áfall og er víst að
mörg unglingsstúlkan grætur nú
fögrum tárum, svo ekki sé nú fast-
ar að orði kveðið.
Rush tórir enn
Á síðstu mánuðum hafa skipst á
skin og skúrir hjá kanadíska of-
urtríóinu Rush, sem eins og fram
kom hér á síðunni fyrir margt
löngu, fagnaði á síðasta ári þeim
áfanga að hafa starfað í 20 ár í
sömu mynd. Eftir að hafa legið í
dvala í meir en eitt og hálft ár sl.
sumar, íhuguðu þeir félagamir Al-
ex Lifeson gítarleikari, Geddy Lee
bassaleikari og söngvari og Neil
Peart trommari, alvarlega að slíta
sam-
starf-
iiui
endanlega, þar sem þeim þótti þeir
vera famir að venjast því að vera
ekki „órjúfanlegir hlutar af ofur-
tríói“, eins og Lifeson orðaði það í
viðtali nýlega. Var hann þá sjálfur
farinn að leggja drög að fyrstu
einherjaplötu sinni og Lee orðinn
vanur því að vera settlegur heimil-
isfaðir. Ákveðið var þó að íhuga
málin betur og varð niðurstaðan
sú að hætta við að hætta og er
Rush nú að fara í hljóðver að taka
upp nýja plötu. Plata Lifeson, sem
nefnist Victor, er nú nýkomin út
og hefur gítarleikarinn verið að
fylgja henni eftir með tónleikum í
klúbbum. Ætlaði hann upphaflega
að fylgja henni betur eftir, en
vegna þess að ekkert varð af brott-
hvarfi úr Rush né endalokum
sveitarinnar, hætti hann við það.
Þriðja vers „Æðstuprest-
anna‘
Á síðasta ári var
söngvari og
leiðtogi rokk-
hljómsveit-
arinnar of-
urvinsælu,
Alex Lifeson er aö senda frá sér sína eigin plötu jafnframt því að vera aö
taka upp nýja meO félögum sínum í Rush.
Stone Temple Pilots, Scott Wei-
land, mikið í sviðsljósinu vegna
fíkniefnaneyslu sinnar og lög-
reglumála sem upp komu vegna
eiturlyfja sem fundust í fórum
hans. Weiland hlaut hins vegar
vægan dóm vegna þessara mála,
en á tímabili stofnaði þessi vand-
ræðagangur hans hljómsveitinni í
hættu og voru margir sem afskrif-
uðu hana á tímabili. Raddir um
endalok Stone Temple Pilots voru
svo endanlega kveðnar niður (í
þetta skiptið a.m.k.) í desember,
þegar hljómsveitin kom heil og
óskipt saman að nýju í hljóðveri
til að byrja vinnu á sinni þriðju
plötu. Hefur sú vinna gengið svo
vel, að þeir kláruðu upptökumar
nú í lok janúar á innan við tveimur
mánuðum, sem ekki þvkir mikið
nú til dags. Það er sem fyrr Brend-
an O’Brien sem sér um takka-
stjórnina á nýju plötunni, en hann
tók líka upp Core og Puiple.
Nafnið á plötunni er hins vegar
ekki enn komið á hreint, en útgáf-
an er áætluð 25. mars.
Nýr „Millasöngvari“
Milljónamæringamir hafa síðustu
þrjú árin verið ein vinsælasta
gleði- og danssveit landsins með
sína suðrænu og sætu sveiflu að
vopni. Fyrst var það Bogomil
Font, sem söng með sveitinni, svo
Páll Óskar, þá hinn hálfíslenski
Numo og nú er síðan fjórði söngv-
arinn kominn til sögunnar, Steph-
an Hilmarz. I fljótheitum gætu
einhverjir haldið að þama væri á
ferðinni einhver útlendingur, en
þetta er auðvitað sjálfur Stefán
Hilmarsson, sem nú er farin að
syngja með Millunum. Hvort svo
eitthvað í föstu formi kemur út í
því samstarfi á eftir að koma í
ljós.
Supergrass freista gæfunnar meö nýju lagi innan skamms.
Supergrass á Bítlabuxum
Hin nokkuð skrýtna og skemmti-
lega „pönkpoppsveit", Supergrass,
sem heldur betur gerði það gott á
síðasta ári með plötunni sinni, I
Should Coco, er nú að senda frá
sér nýtt lag sem kunnugir segja að
sé mjög spennandi. Kallast það
Going Out og segja þeir sem feng-
ið hafa að heyra að það minni um
nokkuð á lag Bítlanna, Lady
Madonna. Kemur lagið út eftir um
viku eða svo og mun síðan
væntanlega ný plata koma út
seinna á árinu.
Elastica gert hátt undir höfði
Elastica, nýbylgju/pönkhljóm-
sveitinni stórgóðu, sem átti einn
allrabesta frumburðinn á síðasta
ári, hefur nú hlotnast nokkuð sér-
stakur heiður er kann að auka
hróður hennar á heimsvísu svo um
munar. Budweiser bjórframleið-
andinn, sem er einn af aðalstyrkt-
araðilunt Ólympíuleikanna í Atl-
anta í sumar, hefur nefnilega
ákveðið að nota eitta laga Elast-
ica, Connection, í auglýsingaher-
ferð sinni í þær fjórar vikur sem
leikamir munu standa. Kann
einhverjum að finnast þetta vafa-
samur heiður með tilliti til fyrir-
tækisins, en um slíka gríðaraug-
lýsingu fyrir hljómsveitina er að
ræða, að vart hefur verið hægt fyr-
ir hana að hafna slíku.