Dagblaðið Vísir - DV - 24.09.1994, Blaðsíða 18

18
LAUGARDAGUR 24. SEPTEMBER 1994
Dagur í lífí Marínar Magnúsdóttur, framkvæmdastjóra Nordisk Panorama:
Opnunarhátíð nálgast
Marín Magnúsdóttir, framkvæmdastjóri Nordisk Panorama sem lýkur annað kvöld. Marin hefur unnið að undirbún-
ingi þessarar hátiðar nánast allt þetta ár. DV-mynd Brynjar Gauti
Mér hafði varla komiö dúr á auga
alia nóttina enda erfiður dagur fram
undan. Um sjöleytið fór ég fram úr
og skrúfaöi frá sturtunni en venju-
lega er vatnið fimm mínútur að
hitna. Dagurinn bytjaði ekkert sér-
staklega því vatnið var enn kalt þeg-
ar ég skellti mér undir bununa og
engin hársápa eða næring við hönd-
ina. Síðan vakti ég allt hðið, kveikti
á útvarpinu og hlustaði á fréttirnar.
Ég var komin í vinnuna klukkan
átta.
Þar biöu min mörg verkefni. Dag-
inn áður hafði verið nokkurs konar
generalprufa en þá höfðum við mót-
tökuveislu fyrir erlenda gesti og
mættu um fimmtíu manns. Hins veg-
ar áttum við von á eitt hundrað og
fimmtíu erlendum gestum þetta
kvöld þannig að við þurftum að byrja
á aö endurskipuleggja þá móttöku
og fengum í lið með okkur vaskar
stelpur frá Úrval/Útsýn.
Þar sem ég er framkvæmdastjóri
hátiðarinnar beið mín að fara upp á
svið um kvöldið og þess vegna varð
ég að skella mér í khppingu til Báru
Kemp. Það var ekki laust við að sam-
viskan nagaði mig að eyða tíma í það
þegar nóg annað var að gera. En ég
sofnaði í stólnum hjá Báru þannig
að þar fékk ég smáhvíld.
Eftir khppinguna hljóp ég viö fót
þar sem ég átti að vera mætt í viðtal
á Aöalstöðinni og síðan hjá Ríkisút-
varpinu. Blaðafuhtrúi minn, Þor-
finnur Ómarsson, hefur staðið sig
frábærlega og hann hefur séð til þess
að hátíðin er mjög vel kynnt. Ég var
eiginlega orðin kolrugluð þegar ég
mætti í þessi viðtöl og mig minnir
aö ég hafi svarað einhverri tómri
vitleysu.
Eftir fjölmiðlarúntinn kom ég aftur
upp á skrifstofu en þar sem verið er
að flytja allar skrifstofumar út í
Háskólabíó var ekki nokkur hræða
þar. Síminn var því rauðglóandi og
miðað við erindin finnst mér stund-
um eins og ég þurfi að mata fólk með
teskeið.
Lítið atvik
hafði mikil áhrif
Aftur þurfti ég síðan aö rjúka út
og í þetta skiptið út í Háskólabíó þar
sem ég átti að mæta í viðtal við Sjón-
varpið. Fyrst þurfti ég að útvega mér
klæðnað og fór í verslunina Spak-
mannsspjarir þar sem ég fann fin fót
og mér leið mjög vel þegar ég mætti
í viðtahð þótt ég væri rosalega
stressuð.
Það er samt svo einkennilegt þegar
' maður er að reka hátíð sem þessa
og vandamálin era óteljandi sem
koma upp bæði stór og smá að lítið
atvik getur haft mikil áhrif. Þannig
var að mjög reiður maður hringdi í
mig og skammaðist yfir að honum
hafði ekki verið boðið um kvöldið.
Það var að mörgu leyti rétt sem hann
sagði, ég hefði átt aö bjóða honum,
en því miður misfórst það. Þetta sím-
tal hins vegar eyðilagði daginn fyrir
mér.
Alls kyns reddingar voru á síðustu
stundu, t.d. í hvaða röð átti að sýna
myndirnar í Háskólabíói. Kynnir á
myndunum kom frá Svíþjóö og hann
þurfti að vita nákvæmlega hvernig
þeim yrði raðað. Norrænu sendi-
herrarnir gáfu kampavínið í móttök-
una og það þurfti að koma því á stað-
inn og glösum. Sjálfboðahðar vora
fengnir til að bjóöa drykkinn. Það er
slðan ahtaf stóra spumingin hvort
alhr mæti sem vora boðnir eða hvort
salurinn verði bara tómur.
Um sjöleytið gat ég augnablik
slappað af og fékk mér hvítvínsglas
úti á Hótel Sögu. Klukkan hálfátta
varð ekki aftur snúið, ahir komnir í
fínu fotin og við klár að taka á móti
gestunum okkar. Fyrsta fólkið sem
ég sá koma voru foreldrar mínir og
þá vissi ég einhvem veginn aö þetta
myndi heppnast. Síðan rúhaði þetta
glæsilega. Allir vora glaðir, í hátíðar-
skapi, og miklu fleiri mættu en við
bjuggumst við.
Heimilið
beið eftir mömmu
Þegar opnunarhátíðinni lauk í Há-
skólabíói var farið á Sólon íslandus
þar sem Jóhanna Vigdís Arnardóttir
söng við undirleik Þorsteins Gauta,
eiginmanns síns. Þarna myndaðist
geysilega mikil stemning. Ég var síð-
an komin heim um miðnætti, eigin-
lega alveg útkeyrð, en þar beið mín
ýmislegt ógert enda með heimili og
þrjú börn. Ég átti t.d. eftir að und-
irbúa elsta son ntinn sem var að fara
til írlands daginn eftir. Ætli ég hafi
ekki lagst á koddann um hálftvöleyt-
ið sæl með daginn. Mér fannst innst
inni ég vera svohtil hetja því þaö er
ekki auðvelt að fara upp á sviö fyrir
framan mörg hundruð gésti þegar
maður er ekki vanur því. En þetta
tókst og ég fékk ekkert nema hlý
orð. En það er auðvitað ekkert hægt
nema hafa hæft fólk í kringum sig
og ég vann með besta fólkinu sem
eru Þorfinnur Ómarsson og Erna
Valbergsdóttir.

Firniur þú fimm breytingar? 276
Ég myndi nú vilja að þú fjarlægðir öxina áður en þú vigtar.
Nafn:

Heimili:.
Vinningshafar fyrir tvö hundruð sjötugustu og
fjórðu getraun reyndust vera:
1. Sigrún Birna Björnsdóttir,
Hæðargerði 5,
730 Reyðarfirði.
2. Hrönn Jónsdóttir,
Skarðsbraut 15,
300 Akranesi.
Myndirnar tvær virðast við fyrstu sýn
eins en þegar betur er að gáö kemur í ljós
að á myndinni til hægri hefur fimm atrið-
um verið breytt. Finnir þú þessi fimm at-
riði skaltu merkja viö þau með krossi á
myndinni tii hægri og senda okkur hana
ásamt nafni þínu og heimilisfangi. Að
tveimur vikum hðnum birtum við nöfn
sigurvegaranna.
M k
' c'0'UlS
w
1. verðlaun:
Grundig útvarpsklukka að verðmæti 4.860
krónur frá Sjónvarpsmiðstöðinni hf.
2. verðlaun:
Fimm Úrvalsbækur. Bækurnar, sem eru
í verðlaun, heita: Þú ert spæjarinn, Sítn-
inn, Á ystu nöf, í helgreipum haturs og
Lygi þagnarinnar. Bækurnar eru gefnar
út af Frjálsri ijölmiðlun.
Merkiö umslagið raeð lausninni:
Finnur þú funm breytingar? 276
c/o DV, pósthólf 5380
125 Reykjavík