Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.1995, Side 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 14. FEBRÚAR 1995
Fréttir
Nýr fjölmiðla-
risi er orðinn til
- sagði Ólafur Ragnar - sé enga hættu, sagði Ólafur G. Einarsson
Ólafur Ragnar Grímsson, formaö-
ur Alþýðubandalagsins, hóf í gær
utandagskrárumræðu um fjölmiöla-
vald. Ástæða umræðunnar var kaup
íslenska útvarpsfélagsins á 35 pró-
senta hlut í Frjálsri fjölmiðlun.
„Hringamyndamir á sviði íjöl-
miðla ganga þvert á nútíma hugsun
á vettvangi lýðræðis. Þannig hefur í
ýmsum lýðræðisríkjum, eins og í
Bandaríkjunum og í Evrópu, verið
sett í lög margvísleg ákvæði sem
koma í veg fyrir hringamyndanir.
Ákvæði sem koma í veg fyrir það að
sömu aðilar geti haft ráðandi vald í
dagblöðum, á sjónvarpsstöðvum og á
útvarpsstöðvum. Engin slík lög eru
til hér á íslandi. Nú hefur það gerst
að myndaður hefur verið fyrir
nokkrum dögum síðan öflugur fjöl-
miðlarisi í okkar landi. Svo öflugur
að hann er að umfangi og veltu
stærri en Morgunblaðið. Með sam-
runa DV, Stöðvar 2 og Bylgjunnar
og fjölmargra annarra fjölmiðla hef-
ur orðið til nýr fjölmiðlarisi," sagði
Ólafur Ragnar.
Áhrifamenn úr
Sjálfstæðisflokki
Hann benti á að margir áhrifamenn
á þessum fjölmiðlum hefðu margvís-
leg tengsl við Sjálfstæðisflokkinn.
„Það kemur í Ijós að í nýrri þriggja
manna stjórn þessa fjölmiðlarisa sit-
ur aðstoöarmaður forsætisráðherra
Sjálfstæðisflokksins. Fréttastjóri er
fyrrum aðstoðarmaöur mennta-
málaráðherra Sjálfstæðisflokksins
og starfsmaður Sjálfstæðisflokksins.
Annar ritstjórinn er fyrrum þing-
maður Sjálfstæðisflokksins og þann-
ig mætti lengi telja. Nú er ég ekki að
halda því fram að Sjálfstæðisflokkur-
inn sem heild standi á bak við þessa
atburði. En þaö vekur óneitanlega
tortryggni og dregur úr tiltrú á óháöa
og sjálfstæða fjölmiðla að svo mikil
Ólafur Ragnar Grímsson hefur um
ræðu utan dagskrár á Alþingi í gær.
ítök áhrifamanna í einum stjórn-
málaflokki skuli vera innan þessa
nýja fjölmiðlarisa," sagði Ólafur.
Ekki tilefni til
að setja reglur
„Fyrst vil ég segja það að þótt ís-
lenska útvarpsfélagið kaupi stóran
hlut í Fijálsri fjölmiðlun hf. held ég
að það út af fyrir sig gefi varla tilefni
til að setja reglur um samruna fyrir-
tækja á sviði fjölmiölunar. Segja má
aö annað væri upp á teningnum ef
meirihluti hefði verið keyptur,“
sagði Ólafur G. Einarsson, mennta-
málaráðherra.
Hann vitnaði síðan til samkeppnis-
laga í þessu sambandi. Benti á að 18.
grein laganna væri ætlað að spoma
gegn hringamyndun og gæti sam-
keppnisráð ógilt samruna sem þegar
hefur átt sér staö telji það að sam-
runi fyrirtækja eða yfirtaka fyrir-
tækis á öðra fyrirtæki leiði til mark-
aðsyfirráða þess eða dragi verulega
úr samkeppni.
Víða sériög um fjölmiðia
Menntamálaráðherra sagði að víð-
ast hvar á Norðurlöndum hefði verið
sett ákvæði um þessi mál eða að þau
væru í athugun. Hann benti á að
hann hefði árið 1992 faliö' útvarp-
slaganefnd að fjalla sérstaklega um
það hvaða kröfur beri að gera um
eignaraðild einkarekinna ljósvak-
amiðla sérstaklega með tilliti til sam-
þjöppunar eignarhalds á þessu sviði.
„Niðurstaða nefndarinnar var að
ekki væri ástæða til að setja önnur
og strangari skilyrði um eignaraðild
einkarekinna ljósvakamiðla en gilda
um aðra fjölmiðla eða atvinnufyrir-
tæki almennt á grandvélli sam-
keppnislaga. Það er þó mitt mat að
við verðum að skoða þessi mál í viö-
ara samhengi og fylgjast vel með
þróuninni. Meðal annars þeirri sem
á sér stað innan Evrópusambandsins
og snertir okkur vegna aðildar að
evrópska efnahagssvæöinu. Ég vil
ekki útiloka að lögfesta sérlög um
samrana fjölmiðla hér á landi,“ sagði
Ólafur G. Einarsson.
Fjölmargir þingmenn tóku til máls
í umræðunum. Margir lýstu áhyggj-
um sínum vegna þessa samruna og
töldu aö eina svarið væri að efla Rík-
isútvarp og -sjónvarp sem frekast er
unnt. Aðrir töldu hér enga hættu á
ferðum og enn aðrir að skoða yrði
svona mál vel vegna þess hve flókiö
þar væri.
Switzerland
Hungary
Skriður virðist kominn á miðasölumál HM í handknattleik.
Aðgöngumiðasala á HM í handknattleik:
Ábyrgðir Akureyrar-
bæjar ekki í hæltu
- hótel að verða fullbókuð á Akureyri
Gylfi Kristjánsson, DV, Akureyri:
„Við höfum fylgst vel með þessu
máh og þótt miðasalan hafi ekki
gengið sem skyldi til þessa teljum við
ekki nokkum möguleika á að það
komi til þess að á ábyrgðir bæjarins
reyni,“ segir Jakob Bjömsson, bæj-
arstjóri á Akureyri, um ábyrgðir
Akureyrarbæjar vegna aðgöngu-
miðasölunnar á heimsmeistara-
keppnina í handknattleik, en ábyrgð
Akureyrarbæjar nemur 20 milljón-
um króna.
Valdimar Grímsson, landsliösmað-
ur í handknattleik, starfar við sölu
aðgöngumiða á keppnina fyrir Hall-
dór Jóhannsson á Akureyri. Valdi-
mar sagði í samtali við DV að svo
virtist sem skriður væri að komast á
miðasölumálin, fyrirspurnir væru
mjög miklar erlendis frá en staðfest-
ingar á pöntunum væra enn ekki
orðnar mjög margar.
Þannig munu fyrirspumir frá Sví-
þjóð vera um eitt þúsund talsins en
staðfestingar ekki nema um 100. Eins
mun vera um fyrirspumir frá mörg-
um öðram löndum, þær era margar
en staðfestingar láta á sér standa.
„Ég er bjartsýnn á að þetta dæmi
gangi upp og við erum að vinna okk-
ur út úr þeirri neikvæðu umræðu
sem hefur verið um þetta mál allt
saman. Hér innanlands eram við
með ýmislegt í gangi til að örva söl-
una, ég get nefnt samvinnu við Essó
og Eymundsson í Reykjavík og á
Akureyri höfum við samið við KEA
sem dreifir sértilboði um aðgöngu-
miðaverð til allra starfsmanna
sinna,“ segir Valdimar Grímsson.
Á Akureyri eru Hótel KEA, Hótel
Harpa og Hótel Óðal öll fullbókuð
vegna keppninnar en þessi hótel
munu hýsa leikmenn, fararstjóra og
aðra aðstandendur keppninnar.
Byrjað er að bóka á Hótel Norður-
land og einnig utan bæjarins. Þannig
hafa um 60 Svíar þegar verið bókaðir
á hótel á Þelamörk eða í Hrafnagili.
Baráttan gegn lífskjörunum
íslendingar hafa það of gott. Hér
er nánast engin verðbólga, stöðug-
leiki hefur ríkt hér lengur en áður
hefur þekkst, kaupmátturinn
mjakast upp á viö og þjóðartekj-
umar hafa hækkaö ef eitthvað er.
Kreppan hefur með öðrum orðum
vakiö þjóðina af dvala og atvinnu-
lífið hefur gengið í gegnum hreins-
unareld með þeim árangri að þjóð-
arhagur hefur vænkast.
Þessi batamerki valda áhyggjum,
verulegum áhyggjum og þjóðin hef-
m- smám saman verið að þjappa sér
saman um einhveijar aðgerðir til
að koma í veg fyrir áframhaldandi
bata. Það gengur ekki til lengdar
að hafa það of gott og allir heilvita
menn geta séð að stöðugleikinn er
að drepa okkur og gera að engu
áratugareynslu íslendinga af verð-
bólgu og efnahagserfiöleikum, sem
hafa fleytt þjóðinni til framfara og
velmegunar og harðrar lífsbaráttu.
Það er þetta ástand sem lands-
menn horfa fram á og verkalýðs-
hreyfmgin, sem ávallt hefur verið
ábyrg fyrir velmegun þjóðarinnar,
hefur ákveðið að taka forystu í
viðnámi gegn þe'ssari þróun. Það
má ekki gerast að batahorfumar
fari með allt til andskotans áður
en menn ná vopnum sínum og
bregðist rétt við.
Það er auðvitað styrkur fyrir
verkalýðshreyfinguna aö kennarar
ætla að ríða á vaðiö og heíja fyrstir
verkföil. Hinir koma svo á eftir og
hafa móralskan stuðning af kenn-
araverkfallinu. Kennarar ætla að
ryðja brautina og hafa hafnað því
tilboði að fá sama og aðrir. Þetta
er lofsvert og fómfúst framtak hjá
kennurum og sýnir hvað þeir
leggja mikið upp úr þjóðarhag. Þeir
ætla ekki að þiggja sömu launa-
hækkun og aðrir, því þeir geta auð-
vitaö ekki treyst því að aðrir semji
ekki um smánarlaun, sem bjarga
efnahagnum og viðhalda stöðug-
leikanum.
Kennarar ryðja brautina og aö
þvi er mikill styrkur að menntað
fólk og uppalendur í þjóðfélaginu
séu í fararbroddi þegar aörir
óbreyttir íslendingar þurfa aö taka
höndum saman gegn fjandsamleg-
um öflum. Kennarar verða ekki
sakaöir um landráð eða óábyrga
verkalýðspólitík. Kennarar kenna
bömunum okkar að bera virðingu
fyrir lögum og virðingu fyrir fram-
tíöinni og þess vegna er verkfall í
góðum höndum þegar kennarar
taka upp merki þeirrar örlagaríku
baráttu sem nú er fram undan. Sú
barátta felst í því að rústa efnahag-
inn í landinu, sem hefur tekið þá
óhugnanlegu stefnu að rétta úr
kútnum. Það má aldrei veröa.
Þegar skólahald er lamaö og at-
vinnulífið verður sett í spenni-
treyju verkfalla og óvissu era
miklu meiri líkur á að verkalýðs-
hreyfingunni takist að stöðva bat-
ann og sprengja upp verðbólguna
og leiða yfir þjóðina hið gamla og
góða ástand sem allir bíða spenntir
eftir.
Fólk er orðið þreytt á þessari lá-
deyðu sem fylgir stööugleikanum.
Fólk er orðiö uppgefið á skilvirkari
atvinnurekstri og lægra verðlagi.
Fólk neitar að viðurkenna ósigur
sinn fyrir betri afkomu. Þessu
verður að linna og það annaðhvort
nú eða aldrei.
Það er fagnaðarefni hversu víð-
tæk samstaða er um að brjóta efna-
hagsbatann á bak aftur. Langflest
verkalýðsfélög eru nú búin að fá
verkfallsheimild og bíða nú átekta.
Hjóhn hafa verið að snúast í loðn-
unni og iðnaðurinn er á uppleið og
góðar horfur í ferðamannabrans-
anum. Þess vegna er lag á næst-
unni til að rústa þetta ástand og
verkfólhn koma á heppilegasta
tíma sem hugsast getur. Svo ekki
sé nú talaö um ef þau geta haft
áhrif í alþingiskosningunum í vor.
Nú er um að gera að fá eins marga
menn á þing og mögulegt er, sem
styðja verulegar og myndarlegar
launahækkanir og styðja þá stefnu
þjóðarinnar aö sprengja allan stöð-
ugleika í loft upp og vinna að bætt-
um kjörum alþýðunnar í dúndr-
andi verðbólgu. Það er verðbólgan
sem bætir hfskjörin og þaö er verð-
bólgan sem fólkið saknar og vih fá
aftur.
Þetta verða stjórnmálamenn að
skilja og þar af leiðandi era verk-
föll nauðsynleg og beinhnis ómiss-
andi á næstunni, ef menn vilja á
annað borð koma í veg fyrir efna-
hagsbata.
Nú ríður á að þjóðin standi sam-
an. Allir sem einn. Það verður að
vekja þjóðina af dvala efnahagsbat-
ans.
Dagfari