Þjóðviljinn - 04.09.1938, Síða 4
Sfs Mý/a ÍÓ'iö ags
Geefubörnín
Bráðssemtileg þýsk kvik-
mynd frá UFA aðalhlfuf-
verkin leika 4 lang fræg-
ustu leikarar þjóðverja:
Lílían Harvey
Wílfy Frítsch
Paul Kemp og
Oshar Síma.
1
Aukamynd:
Ferðalag um Dan-
mörhu.
hrífandi frœðimynd fekin
á ferðahagi víðsvegar um
Danmörku.
Sýnd kl. 7 og 9
Dularfulla flugsveítín
Oll myndín 2 kaflar
24 þættír sýnd hl. 3
Börn fá ehhí aðgang.
Síðasta sínn.
Næturlæknir
Halldór Stefánsson Ránargötu
12, sími 2234, aðra nótt Kristín
Ölafsdóttir, Ingólfsstræti 14,
sími 2161; Karl Sig. Jónasson
Sólvallagötu 13, sími 3952.
Ctvarpið í dag:
11.00 Messa í Dómkirkjunni.
(Prédikun: Sigurbjörn Á.
Gíslason cand. theol. — Fyrir
altari séra Friðrik Hallgríms-
son).
12.15 Hádegisútvarp.
17.40 Otv. 11 útlanda (24.52m-.
20.15 Erindi: And’egar framtíð-
gMÓÐVILJINIS
DaisalfRaulhölasRála
í kvöM irá klnkkam 8.
Æ skulýðsMúbbufínn,
Sellufnndir
á mánudagínn.
Deildars8|órnln.
arhorfur (Árni Sigurðsson frí
kirkjuprestur).
20.45 Hljómplötur:
a) Kvöldlag, eftir Beethoven.
b) Söngvar úr óperum.
21.30 Danslög.
Sextugsafmælí.
Sigurður Guðm.undsson skóla-
meistari á Akureyri átti sextugs
afmæli í gær. Sigurður hefir ver
ið skólameistari við Akureyrar-
skóla síðan haustið 1921, og hef-
ir hann átt mestan þátt. í efl-
ingu stofnunarinnar á seinni ár-
um. Fyrir ós’eitilega cg ötufa
baráttu hans hefir skólanum ver
ið veitt full menntaskólaréttindi,
og margvíslegum öðrum endur-
bótum hefir hann komið þar á.
Sigurður Guðmundsson er
kennari hinn besti og stjórnsam-
ur skólastjóri.. Má hiklaust telja
hann í hópi hinna merkustu
skólamanna, sem þjóðin hefir á
að skipa.
iín vid Ebró
#?
Framh. 3. síðu.
leggja alla krafta fram til varn-
ar landi sínu.
Hér liggjum við og gróum
sára okkar, og getum ekkert
aðhafst. En sóknin við Ebró
heldur áfram hægt en öruggt,
og hún hefir gert meira: Sókn-
in við Ebró hefir létt farginu
af Levante-vígstöðvunum og
gert vinum okkar þar mögulegt
að ganga einnig yfir til sóknar
gegn innrásarhernum. Hver
dagur hefir hingað til bætt að-
stöðu okkar, og áfram mun
verða haldið þangað til herir
hinnar fasistisku villimennsku
eru reknir af spánskri grund.
Hallgrímur Hallgrímsson.
Æ Gair)lal3jö
Reímleik«
l'"
amír á faerrá
gardínum.
Fjörug og fyndin sænsk
gamanmynd.
Aðalhlutverkið leikur hinn
góðkunni sænski skop-
leikari
ADOLFJAHR
Sýnd kl. 7 og 9.
Á alþýðusýningu kl. 5.
SUZY
Njósnara- og flugmyndin
með
JEAN HARLOW og
CARY GRANT
K B og Fram
feepfsa i dag feL 5 á Iþróííavelíánum í fílefní af
30 ára afmaeli FRAM.
Nó vefdíir þad spetmandi.
Kvor sígrar?
Nefndín.
elmskrlngln
laugaveg 38.
Símí 5055.
Agatha Christie. 20
Hver er sá seki?
— Ég, herra læknir! Nei, það liefi ég svo sann-
arlega ekki gert. Slíkt gæti mér aldrei dottið í hug-
— Eigið þér við að þetta sé tómt gabo? Er
herra Ackroyd í fullu fjöri
— Fyrirgefíð læknir, en segið mér, notaði sá
sem talaði við yður í símann, mitt nafn?
— Ég skal segja yður nákvæmlega það sem við
mig var sagt: Er það dr. Sheppard? þetta er.Park-
er, bryti á Fernley. Þér verðið að koma hingað
tafarlaust, læknir. herra Ackroyd hefur verið myrt-
ur.
Parker og ég störðum hvor á annan steinhissa-
— Þetta er óvenjulega grátt gaman, læknir,
sagði hann loks, skjálfandi röddu, Að hugsa sér
að geta látið þetta út úr sér.
— Hvar er herra Ackroyd? spurði ég umsvifa-
laust-
— Ég hugsa að hann sé ennþá i vinnustofunni-
Konurnar eru farnar í háttinn, en Blunt major og
herra Raymond eru í biljardsstofunni.
— Ég ætia að líta inn til hans sem snöggvast,
sagði ég. Ég veit að hann vill vera í næði, en
þetta gráa gaman hefur gert mig svo órólegan að
ég ætla að sannfæra mig um að alt sé í lagi.
— Já, gerið þér það, læknir, Ég er líka orðinn
hálfórólegur. Ef yður er sama, þá vildi ég mega
fylgjast með yður að dyrunum.
— Jú, auðvitað- Komið þér bara með.
Ég gekk inn um dyrnar til hægri, og Parker
kom fast á eftir mér, Gegnum litla forstofu, en
þaðan lá stigi upp til svefnherbergis Ackroyds,
og bafði að dyrum vinnustofunnar.
Það kom ekkert svar. Ég snéri snerlinum, en
hurðin var tvilæst.
— Lof rnér að sjá, sagði Parker.
Hann var talsvert feitur og miðaldra orðinn, en
nú lagðist hann fimlega á annað hnéð og gægðist
í g.egnum skráargatið.
— Lykillinn stendur í að innan, sagði hann, og
stóð á fætur. Aþ jnnan. Herra Ackroyd hlýtur að
hafa læst sig inni, og hefur sennilega dottið útaf.
Ég heygði mig niður að skráafgatinu og sann-
færði mig um að lykiflinn stæði í skránni.
— Þetta virðist alt í lagi, sagði ég, en ég held
samt að ég 'ætti að vekja húsbónda yðar. Ég kann
ekki við að fara heim án þess að hafa heyrt það
af hans egin munni, að ekkert ilt hafi komið fyrir
hann.
Um leið og ég sagði þetla hristi ég snerilinn
og kallaði: Ackroyd, Ackroyd, heyrðu snöggvast.
En það kom ekkert svar. Ég horfði um öxl.
— Ég vil ógjarnan vekja alla í húsinu, sagði ég
hikandi.
Parker fór og lokaði dyrunum milli litlu forstof-
unnar og stóra forsalsins.
— Nú heyrir enginn neitt héðan. Biljardsher-
bergið er í hinum enda hússins, og þar eru einnig
vistarverur þjónustufólksins og kvennanna.
Ég kinkaði kolli til samþykkis. Svo barðí ég
með hnefanum á dyrnar og kallaði eins hátt og
ég gat í gegnum skráargatið:
— Ackroyd, Ackroyd, þetta er Sheppard. Opn-
aðu fyrir mér.
Þögu — ekkert nema þögn. Enginn lifsvottur
innau úr læstu herberginu. Párker og ég horfðum
hver á annan ráðalausir.
— Parker, sagði ég, ég ætla að sprengja upp
dyrnar, þér verðið að hjálpa mér til þess. Ég tek
á mig ábyrgðina.
Já, ef þér teljiö það nauðsynlegt, sagði Parker
efinn.
— Já, það e,- nauðsynlegt. Ég er alvarlega
smeykur um að eitthvað hafi komið fyrir herra
Ackroyd.
Ég horfði í kringum mig í litlu forstofunni, og
grei|) þungan eikarstók Við Parker tóluim hann
á milli okkar og réðumst á hurðina með hann að
vopni. Einu sinni, tvisvar, þrisvar smeltum við
stólrium á hurðina. Við þriðja höggið lét læsingin
undan og við ultum inn í herbergið.
Ackroyd sat í sömu stellingum og þegar ég
skildi við hann. Höfuð lians hafði hnigiö út af á
aðra öxlina og rétt undir kraganum á smókingn-
um lians stóð blikandi undinn májmfleinn.
Við Parker gengum til hans ogjitum niður að
lionum, Ég heýrði brytann gripa andann á loíti.
Hann hefir vérið stunginn til dauðs aftanfrá.
hvíslaði hann. Skelfilegt.