Þjóðviljinn - 07.01.1944, Page 3

Föstudagur 7. janúar 1944.
ÞJÓÐ V ILJIN
N
Ærið cr lidið-
Jii i pgið til Dófls ? “
Flestir munu þeir vera, sem gleðjast yfir því að nýtt ár er
að renna upp. Ósjálfrátt tengir maður vonir við það, sem ef til vill
rættust ekki á árinu eða árunum sem liðin eru. Yfir því ókomna
og dulda hvílir eftirvænting þess, hvað koma muni. Gamla árið má
fara það hefur sagt allan sannleikann. Þar er ekkert hulið eða ó-
komið. Það hefur uppfyllt vonir, það hefur tortímt vonum. Það
hefur fært töp, það hefur fært sigra. Það hefur glatt, það hefur
hryggt. Það hefur skilið eftir reynslu, það hefur líka truflað.
Hvað hefur það fært þér, sem er þér minnisstæðast? Hefur
það fært þér sigi’a og gleði, hafa vonir þínar ræzt, eða hefur reynsl-
an og þroskinn orðið eftir hjá þér? Hafa töpin, sorgin, vonamissir
og truflanir orðið hlutskipti þitt?
En hver sem hlutur þinn hefur verið, er það hygginna manna
háttur, að staldra við á þessum tímamótum og renna augum yfir
síðasta ársspölinn. Ekki til þess aðeins að gleðjast á ný eða hryggj-
ast á ný, heldur til þess að leita, að reynslunni og byggja á henni
þær áætlanir sem lagðar eru fyrir næsta ár að svo miklu leyti sem
það stendur í mannlegu valdi.
Fyrir æskumanninn er nýja árið kærkomið. Hvert þeirra fær-
ir honum þroska bæði andlega og líkamlega, hann hleypur hrað-
ara, stekkur lengra, hefur meira vald á knettinum, syndir hraðara
o. s. frv. Fyrir fullorðna manninn er þetta meira tvíeggjað, hann
safnar lengi reynslu og þekkingu, en líkamlega fer hann að standa
í stað og innan skamms fer honum að fara aftur. Hann hleypur
hægara, stekkur skemur, syndir með minni hraða, hefur minna
vald á knetti, en áður o. s. frv. En þetta er hinn eðlilegi gangur lífs-
ins. En komi æskan voldug, þróttmikil og sterk, og taki merki
þeirra fallandi og beri það hærra og lengra, þá er framtíðin örugg.
Það ert þú, ungi maður, sem átt framtíðina, þú sem átt landið að
erfa, en mundu að taka reynslu áranna, reynslu þeirra eldri til
athugunar. Hefur þú gert það á þessu ári? Hefur þú ekki vitað nóg
um áform þín fyrirfram án þess að hafa þá eldri með í ráðum?
Hefur þú ekki haft horn í síðu hans sem er ''kominn á fallandi
fót og talið hann standa í vegi. fyrir framgangi þínum, og hafa þeir
fullorðnu ekki litið of smáum augum á getu og þroska arftakans?
Þetta er gamla vandamálið um æskuna og ellina, en í sannleika
getur hvorugt án annars verið. Þess vegna spyr ég: Höfum við
íþróttamenn nokkurntíma skilið þennan sannleika? Höfum við
yfirleitt sýnt hvorum öðrum þá virðingu og það umburðarlyndi,
sem nauðsynlegt er? Og ég svara, að hið yfirleitt lélega félags-
líf íþróttafélaganna sanni að svo sé ekki.
í þessu sambandi skýtur upp í huga minn fjölda spurninga.
Er lögð sú alúð við æskuna í félögunum sem æskilegt er? Eru
kröfurnar sanngjarnar sem gerðar eru til unglinga sem keppa?
í hvaða tilgangi er þeim att til keppninnar? Eru það sigrarnir,
stigin, heiður félagsins, eða eru þeir sendir fram til að sýna glæsi-
legan leik í þeim anda að allir séu jafnir þegar út er gengið?
Æskan er næm, hún finnur fljótt hvað í loftinu liggur. Það er
þetta sem mótar hana svo mjög og þá um leið framtíð þess félags
sem hún hallar sér að. Atvik þjóta fram í hugann þessu viðvíkj-
andi, en ég sleppi þeim núna.
Árið hefur verið viðburðaríkt. Á því hafa mætir íþróttamenn
kvatt í hinnzta sinni. Við blessum minningu þeirra, og vottum
þeim dýpsta þakklæti okkar. —
Nýjir afreksmenn hafa komið fram á sjónarsviðið. Flokkar
utan af landi hafa komið til landskeppni, sem aldrei hafa áður
komið. Huseby- setur glæsilegt met í kúluvarpi. Hafnfirðingar
byggja sér glæsilega sundlaug. Knattspyrnubókin kemur út.
Stærsta íþróttamót U M F í er haldið að Hvanneyri. Vestmanna-
eyingar setja met í stangarstökki. Sundlaug er byggð á Norðfirði
og undirbúningur hafinn að sundlaugarbyggingu á ísafirði. Valur
verður íslandsmeistari í Knattspyrnu. íþróttanefnd ríkisins hefur
lokið þriggja ára starfi. í byggingu veglegt íþróttahús á Akureyri.
Reykjavíkurbær ákveður að taka Laugardalinn fyrir framtíðarí-
þróttasvæði. Skíðaskáli Vals er vígður. Ármann og Víkingur hafa
senn lokið smíði sinna skála. Haukar vinna landsmót í handknatt-
leik inni.
Þetta er örlítill þáttur úr annál ársins 1943. Mörg mannvirki
fleiri eru í smíðum og í undirbúningi, fjöldi móta haldin, íþrótta-
kennarar sendir víðsvegar um landið. Margt fleira væri hægt að
nefna, sem í annál væri færandi, er sýnir að „starfið er margt“.
Og þó mikið sé gert vaknar sú spurning, hvort þetta séu ekki smá-
munir einir hjá því sem hægt er, ef allir sem hlut eiga að máli
IÞRÓTTIR
RITSTJÓRI: FRÍMANN HELGASON
Hreídar Þ. Jónsson — Anton B. Bíörnsson
Hreiðar Þ. Jónsson.
Hreiðar Jónsson var einn
þeirra er fórst með m. b. Hilmi.
Þeir ýttu frá kaldri skor um
kvöldið þann 25. nóvember og
hefur ekkert til þeirra spurst
síðan.
Hreiðar sálugi var ungur,
tæplega 29 ára. Hann var með-
limur í Knattspyrnufélaginu
Víkingur og keppti um skeið
í meistaraflokki þess.
Hreiðar var góður og skemmti
legur félagi, sem þægilegt var
að hitta, sérstaklega þegar illa
lá á manni.
Við félagar hans munum ætíð
minnast hans sem hins létt-
lynda, hjálpfúsa félaga sem
bauð öllum örðugleikum byrg-
inn með sinni sterku lífsgleði.
Blessuð sé minning þín Hreið-
ar.
Br.
* HEILSUFRÆÐI
ÍÞRÓTTAHAHNA +
Gagnsemi íþróttanna verð-
ur þeim mun meiri þegar bess
er gætt ac' ’þróltamenn er .
jafnan fáklæddir á ferli, ann-
að hvort úti eða inni í björt-
um, rúmgóðum sölum. Böð
eru brýn nauösyn eftir hver ja
iökun og auka enn fremur
verðmæti þeirra. Bæði iðkanirn
ar og böðin valda þvi að öll
efnabrigði í likamanum ganga
greiöar en ella, svo aö hvsri-
um líkamshluta veröur meir
not úr næringunni og líkam-
anum gengur venju fremur
vel aö losna viö öll úrgangs-
efni. Þetta er einkar mikds-
vert, þar sem taugakerfið er
annars vegar, því aö það er
Framh. á 5. síðu.
Anton B. Björnsson.
Mig rekur ekki minni til að mér
hafi nokkurntíma brugðið cins ó-
notalega og þegar ég frétti að Ant-
on B. Björnsson hefði verið einn af
þeirn fjórum, er tóku sér far með
v.b. Hilmi, sem fór frá Reykjavík
aðfaranótt 26. nóv. s.l. og ekki hef-
ur spurzt til síðan.
1 fyrstu trúði ég þessu ekki, eða
réttara sagt vildi ekki trúa því,
því Anton stóð mér svo ljóslifandi
fyrir hugskcftssjónum, fullur áhuga
og lífsþróttar, eins og hann átti
vanda til.
Að hann svona kornungur væri
horfinn fyrir fullt og allt, fannst
mér alltof ótrúlegt og óhugnanlegt
til þess að það gæti verið satt.
En þetta var nú samt blákaldur
veruleiki. Eg neyddist til að trúa,
en um leið fann ég, hve sannur
málshátturinn er, sem hljóðar
þannig: Þeir, sem guðirnir elska,
deyja ungir.
Anton hét fullu' nafni Anton
Björn Björnsson. Hann var sonur
Björns Jónssonar skipstjóra frá
Ánanaustum og konu lians Önnu
Pálsdóttur. Fæddur var hann 6.
júní 1921 og því aðeins tuttugu og
tveggja ára gamall er hann lézt.
Anton var bakari að iðn og hafði
stundað það starf með sérstakri
árvekni og samvizkusemi allt frá
fermingaraldri.
Strax á unga aldri hneigðist hug-
ur hans til íþrótta. Æfði hann sig
af svo mikilli kostgæfni, að hann
varð brátt öðrum til fyrirmyndar.
Fimleikar bg frjálsar íþróttir áttu
alla tíð bezt við hann, enda náði
hann þar ágætum árangri. Var
fimleikameistari K.R. mörg undan-
farin ár og af kunnugum álitinn
einhver bezti og glæsilegasti fim-
leikamaður, sem við liöfum átt. í
frjálsum íþróttum var hann svo
fjölhæfur og stílhreinn, að það var
sama hvað hann reyndi, allt virt-
Frh. á 5. síðu.
Frá keppni Dana og Svía
lir Mislii dflishn iðiiasi-
Ílðili2
Á síöast liönu sumri kom
út skýrsla danska íþróttasam-
bandsins fyrir áriö 1942. Er
ýmislegt í skýrslu þeirri sem
lesendur íþróttasíðunnar
heföu ef til vill gaman af aö
fylgjast meö. Á árinu kepptu
Danir 20 landskeppnir og
sýna árvekni, áhuga, samtök, skilning og vilja. Höfum við íþrótta-
menn, hver og einn, hreina samvizku í því að hafa gert allt sem
hægt var til stuðnings íþróttamálunum? Sýnir almenningur hvetj-
andi áhuga? Réttir það opinbera, sveita-, bæjarstjórnir og ríki
nægilega örfandi hendur þessu frjálsa áhugastarfi íþróttamanna?
voru 16 þeirra viö Svía, en
þeim lauk þannig aö Svíar
unnu 10 af þeim en Danir 6.
í sambandinu eru 21 sér-
sambönd og eitt sérstakt félag,
sem skiptast þannig:
Félagar Félög.
íþr.samb. verka-
manna 81
Samb. frjálsíþr,-
manna 147
Samb. aflr.m. 59
Hnefal.samb. 92
Badmintonsamb. 326
Framh.
10,952
á 5,
37,194
2.855
13.746
22.262
síðu.