Þjóðviljinn - 27.02.1944, Blaðsíða 3

V
Sunnudagui' 27. febrúar 1944.
ÞJOÐVILJINN
RITSTJÓRI:
RANNVEIG KRISTJÁNSDÓTTIR
Vöflusaumaður kjóll
WiH
Hér getið þið séð hve vöflu-
saumúr getur prýtt einfaldan
kjól. Hann er sniðinn út í
eitt, með líningum í hálsinn,
sem bundin er í slaufu aö
framan, vöflusaumaður á
börmum og tekinn saman í
mittið með breiðu leðurbelti.
Það er mjög auöveit aö
vöflusauma og með þessum
myndum og einföldu leiðbein-
ingum ætti hver og einn að
geta það.
Byrjið á að rykkja efnið x
smáar fellingar og halda þeim
saman með því aö dtaga þráö
í gegnum þær. Það má nota
hvaða efni sem er, léi’eft, silki,
flauel o. fl. .1
Áður en rykkt er eru mark-
aðar punktalínur eða raöir
yfir allt svæðið sem á að
sauma. Hver punktaröð beint
upp af annari. Þá er þrætt á
röngunni frá hægri' til vinstri
með jöfnum, smáum spomm,
frá einum punkti til annars.
Notiö sérstakan þráö fyrir
hverja röð. Síðan dragið 2 og
2 punktaraðir saman og fest-
ið með prjóni eins og sýnt er
á 2. mynd. Dragið fellingam-
ar ekkí of þétt saman svo að
hægt sé að hreyfa þær til
þegar saumað er í.
Nú er efniö allt smáfellt og
þá er saumað frá 1. fellingu
til annarar, eins og sést á
myndinni. Takiö upp tvær
'fellingar með litlum sporum,
stingið síðan nálinni frá röng
unni í neöri punktalínu á 2.
feli. og saumiö 2. og 3. sam-
an, síöan upp aftur og saum-
ið næstu 2 fell. saman. Hald-
ið áfrarn sitt á hvað, eins og
sýnt er á 2. mynd.
Kaffísoplnn
mndæll ctr
Kaffi þekktist ekki hér á ís-
landi fyi’r en á seinni hluta
18. aldar, en tóbaksneyzla
varð aimenn strax á 17. öld.
Er til gömul saga um karl
og kerlingu sem þótti tóbak-
ið gott. Karlinn tók upp í sig,
en kerlingin reykti. Þegar
karlinn var búinn að tyggja
mesta kraftinn úr tuggunni,
tók kerling þær og þurrkaði
og reykti þær svo í stuttri
járnpípu. Svo tóku þau ösk-
una x nefið, og verður varla
lengra komizt í nýtnirmi.
Russneskar konur
Hve margar eltkjur eru nú
í Sovéti’íkjunum? Engar opin-
bei’ar skýrslur eru til, en
hægt er að gera sér það nokk
uð í hugarlund. Rússar gift-
ast mjög ungir. Stúlkur gift-
ast oft sautján ára; Karl-
menn kunna illa viö, að vera
ógiftir eftir tuttugu ára aldur.
Hvorki byltingin né vélaöldin
hefur lamað eða eytt hvöt
íþeirra til að giftast ungir.
Maður eöa kona sem náð hef-
ur tuttugu og fimm ára aldi’i
og ekki hefur enn fest ráö
sitt, vekur umtal jafnvel með-
al kommúnista, og verður oft
fyrir góölátlegri glettni nán-
ustu vina sinna. Liðsforingj-
ar í rússneska hernum, frá lið
þjáifum til herforingja Qg
marskálka eru næstum ein-
göngu giftir rnenn. Hermenn
yfir tuttugu ára að aldri eru
oftast nær giftir.
Þar sem fjórar milljónir
manna hafa fallið í rússneska
hernum, er ekki nema eðlilegt
að áætla, aö þeir nafi látið
eftir sig að minnstakostiþrjár
milljónir ekkna. Eg hef
sjaldan heimsótt i’ússneska
fjölskyldu, þar sem kunningj-
ar koina saman, svo ekki hafi
veriö ekkjur í þeirn hóp. Þetta
á sérlega viö í Moskva. Þutig
Vcru áföll þeirra sjálfboöaliðs-
sveita sem tóku þátt í að
hrekja Þjóöverja rir útjöðrum
borgarinnar.
Samt sem áöur, þessar
ekkjur eru rússneskar konur.
Þær geta borið þaö. Þær .bera
það meö þeirri tign, serh vek-
ur hjá útlendingunum meir
en aðdáun. Hversu mikið hafa
þær ekki lagt á sig, þessar ó-
trauðu, rússnesku konur. Iðju
leysingjar finnast ekki meöal
þeirra. Þær gegna bæöi auö-
veldustu og erfiðustu hlut-
verkum þjóöanna. Þær hafa
tekið viö af karlmönnum í
iönaöinum svo milljónum
skiptir. í enn stærri stíl hafa
þær tekiö aö sér landbúnað-
arstörfin. Hvar sem maöur
kemur í Rússlandi, sér maöur
þær ekki aöeins hjálpa, held-
ur bera uppi fi’amleiösluna.
Án þeirra myndu rússnesKu
ílutningarnir vera ófullnægj-
andi, rússneski iðnaöurinn
svipur hjá sjón og jarðyrkj-
an ofraup. Vegna stai’fa
þeirra í verksmiðjunum auk-
ast skotfærabirgðirnar til víg-
stöövanna meir og meir.
Vegna starfa þeirra viö plóg-
inn, við garöyi’kjuna og í
* Eftir Maurice Hindus
mjólkurbúunum aukast sífellt
matvælaflutningamir ------
smjör, kjöt, ostur og græn-
meti — til hermannanna.
Vegna starfsorku þeirra og
leikni, getur herinn fengiö
aila þá karlmenn sem hann
þarf á áð haida til vígstöðv-
anna og jafnvel þar standa
þær við hlið karlmannanna.
Ógleymanlegt verður starf og
hlutverk hinnar rússnesku
konu.
Ennþá hafa konur ekki náö
æðstu stööxxm innan stjórnar-
innar eöa í stjórnmálum Rúss-;
lands. Engin kona hefur
ennþá verið kosiní„politburo“
Kommúnistaflokksins. Áöeins
fáar konur hafaoröiö þjóöfull-
trúar, það samsvarar ráö-
herrastööu hjá okkur. En al-
staöar annai’s staöar taka
konurnar fullan þátt í þjóö-
málum. 1 Æðstaráðinu eru
189 konur. í æöstaráðum
hinna ýrnsu lýðvelda Sovét-
ríkjanna eru 1.436 konur.
Alls eru í bæja-, sveita- og
héraðsstjórnum 422,279 kon-
ur. Og í verkalýðsmálum taka
þær enn virkari þátt en í
stjórnmálum. 29 prósent af
Kommúnistaflokknum eru kon
ur og þær hafa í sínum hönd-
um einn fimmta hlua af fram
kvæmdastööum stjórnarinnar
og Kommúnistaflokksins.
Miklu hafa þær áorkaö í
öllum greinum iönaöar og ak-
uryrkju og 1 menntamálum.
Árið 1939 unnu yfir tíu millj-
ónir kvenna í iönaðinum, þar
ar 100 þúsund verkfræðingar
og faglærðar konur. Þær eru
meira en þriðji hluti alls iðn-
aðarfólks. Fyrjr stríð var
helmingur allra þeirra, sem
unnu við landbúnaðarstörf,
konur, þar af tíu þúsund sér-
fræöingar og bústjórar á sam-
yrkjubúunum. Áriö 1939 voru
fjögur hundruö konur stöðv-
arstjórar á járnbrautarstööv-
um; 1,400 voru aöstoöarmenn.
í læknastéttinni er urmull
kvenna. Fyrstu árin eftir bylt
inguna voru. ekki fleiri en
•2000 kvenlæknar. Nú eru
150.000 læknar í ríkjunum og
minnsta kosti helmingur
þeirra kvenmenn. Konurnar
ei’u kunnar fyrir frábær störf
sín í vísindastofnunum, viö
lögfræðistörf og kennslu.
Stríðið hefur þroskað og
eflt afköst þeirra í iðnaöi,
jai’öyrkju og hinum ýmsu sér-
greinum. í mörgum verk-
‘smiðjum, auk vefnaðarins,
sem ailstaðar 1 heiminum hef-
ur verið talinn heyra undir
vei’kahring kvenna, hafa þær
auðveldlega tekið viö af karl-
mönnunum sem kvaddir hafa
verið í herinn. Verkafólk og
verkstjórar verksmiðjanna eru
nú frá tveimur þi’iðju upp í
þrjá fjórðu hluta konur. Og
landbúnaöurinn hvílir nú að
mestu eöa öllu leyti á heröum
þeirra. Aöeins sá dugnáður og
leikni, sem konurnar hafa
sýnt í lífsbaráttunni, hefur
gert Rússunum kleift að
mynda hinn mikla og öfluga
her, sem þeir hafa nú á að
skipa. Hjá engri stríðandi
þjóð, hvorki meöal Banda-
manna né Möndulveldanna,
hafa konurnar tekiö aö sér
jafn stórt hlutverk og í Rúss-
landi. Þær eru í öllu og al-
staöar og taka þátt í öllum
vandamálum hinsvíöáttxxmikla
ríkjasambands. Ekkert starf
er of erfitt fyrir þær, engín
ábyrgð of þung né hættuleg.
A
víðavangs
Allt fram á 17. öld þekktist
það ekki að» konur lékju op-
inberega. Fram til þess tíma
fóru kai’lar einnig með öli
kvennahlutverk. •
®
Þaö var einu sinni að Cov-
entryborgarar rituöu Elísa-
betu Englandsdrottningu svo-
hljóöandi ávarp: „Oss Cov-
enrtyborgarmönnum er mikill
Tögnuöur að sjá yöar náðugu
hátign. Drottinn minn! mikil
ósköp eruð þér fríðar“,
Eiísabet svaraði: „Minni
náöugu hátign er ánægja að
sjá Coventryborgarmenn.
Drottinn minn! Mikil skelfi-
leg flón eruð þic''.
•
Það er ekki 29. febrúar,
sem er hinn í’aunverulegi
hlaupársdagur eins og ætla
mætti, heldur sá 25.
„24 febrúar er kallaöur
Hlaupársmessa, því á hlaup-
árum er þar einum degi skot-
iö inn í og heitir Matthías-
messa. Sá dagur er þá 25. dag
ur í febrúar11, segir í Þjóð-
vinafélagsálmanakinu.
VERKAMENN!
Gerizt áskrifendur
að Þjóðviljanam.