Þjóðviljinn - 14.01.1947, Side 6

ÞJ OÐVILJINN
Þriðjudagur 14. janúar 1947
Jógóslavía
Framhald af 5. síðu
isdagurinn í sögu skæruliða-
íhreyfingarinnar í Júgósfávfú.
JJm leið og Júgóslavía gafst
úpp fyrir árásarríkjunum,
Éauð kommúnistaflokkurinn
iíieðlimum sínum út til bar-
áttu gegn hernámsliðinu og
hafði þegar sent öllum hin-
um flokkunum áskorun um
gð ganga 1 lið með skæruliða
'Biernum. Aðeins hinir frjáls-
l|mdu borgaralegu flokkar í
Ílóveníu urðu við áskorun-
iþni og áðurnefndan dag
■jfar fyrsta þjóðfylkingin í
í[úgóslavíu mynduð. — En
t^ændur, verkamenn, her-
ifienn og borgarar streymdu
til liðs við skæruliðana, þrátt
fyrir aðgerðarleysi stjórnar-
flokkanna strax þegar frétt-
ist um samvinnu króatískra
kommúnista og Serba í Króa
tíu. Menn stóðu sem steini
lostnir yfir því, að Serbar
og Króatar skyldu geta orðið
ásáttir. Pavelitch hafði flýtt
sér að koma af stað harð-
úðugum ofsóknum gegn serb
neska þjóðernisminnihlutan-
um í Króatíu, í hefndarskyni
fyrir kúgun hinna serb-
nesku harðstjóra á Króötum-
í fyrstu fylltust Króatar
fögnuði yfir því, að land
þeirra var nú loksins orðið
sjálfstætt ríki — þrátt fyrir
það þótt sjálfstæðið væri að
þakka svikasamsæri. — Á
meðan fagnaðaraldan reis
hæst, ■ flýðu Serbamir út í
skóganna til liðs við hina
króatísku kommúnista. Milli
þjóðerna, sem áður höfðu
verið hvort öðru fjandsam-
leg, hafði nú í fyrsta skipti
myndast bræðralag.
Kvlknaymdir
Framh. af 5. síðu.
þeir á réttum stað í bessum
hlutverkum. Sum samtölin milli
þeirra eru bráðskemmtileg.
Loretta Young leikur blómarós-
ina. Dan Duryea leikur hinn
raunverulega bófa vel.
J. Á.
Torolf Elster:
SAGAN UM GOTTUOB
Árás Sjálfstæðisfl.
Framhald af 8. síðu
arkosningunum í Reykjavík í
fyrra. Virðist svo sem þing-
menn og leiðtogar Sjálfstæðis-
flokksins hafi mjög óvenjuleg-
ar og óíslenzkar hugmyndir
um drengskaparhugtakið.
Félagslíf
1
1 fjarveru minni
gegnir Þórður læknir
Þórðarson sjúkrasam-
lagslæknisstörfum
mínum. Hann er til
viðtals í Austurstræti
4 kl. 1—3, á laugar-
dögum kl. 11—12.
Ólafur Helgason.
UMFR
Glímuæfing í kvöld kl. 8-
Áríðandi að félagsmenn
mæti.
Ármenningar!
Handknattleiksflokkur
karla munið læknisskoðun-
ina í kvöld kl. 7—8. Öll
kapplið 3. aldursflokks eru
beðin að mæta á skrifstofu
félagsins kl. 7 og taka bún-
inga- Áríðandi að allir mæti.
Stjómin.
.j.+.H^.M-+++++++'H-+-H-M"H"M-+++4-H"H“H"H~H"H"H"H-+++
Hjartanlega þakka ég öllum þeim, félögum og ;;
einstaklingum, sem sýndu mér margvíslega vin- ”
semd og minntust mín með vinarhug á sextugsaf- ;;
mæli mínu.
Aðalbjörg Sigurðardóttir.
í

í (lilii«iiu úr fþróttasjúði ‘1(!
Framh.af 3.síðu
•— Austri á Eskifirði .......;
Ungmennasamband Vesfjarða . ..
Umf, Fram, Hjaltastaðaþingliá .
Skíðaskálar:
Glímufélagið Ármann, I
Skíðafélag Reykjavíkur
Baðstofur:
Baðstofa Bjarnalaugar á Akranesi ..
—ir’ sundlaugar Neskaupstaðar
..... — 1.000.00 1.000.00 500.00
Kr. 43.000.00
8.000.00
3.500.00
■ .. -
Kr. íi.soo.oa
.... kr. 6.800.00
4.400.00
Kr. 11£MM
— Félagsskapurinn ? Segðu
ekkert illt um hann. Það eru
siðsamir listamenn, sem vinna
mikið og hafa gaman af að
skemmta sér við og við.
— Á Anna Ve?
— Já, því ekki það ? Heldurðu
kannski, að ég eigi einhvern
ríkan friðil?
— Brúnó vill ekki segja, það
sem hann heldur. Hann horfir
á Elsu með samblandi af áhyggj
um og ástúð.
— Nei, svei mér þá. Nú
steingleymdi ég að koma við
hjá blaðinu. Það var þó erindið
til borgarinnar. Jæja þá, það
verður að bíða til morguns.
Bölvaður asni, sem ég er, styn-
ur Brúnó. Eg er víst að verða
gamall og sljór, gamli Antoníus.
Þú þarfnast ungrar konu, sem
getur séð um þig.
Þú segir nokkuð, þú segir
nokkuð. En ég verð víst að snúa
við. Þetta er þó nokkuð mikið,
eftir því sem við eigum að venj-
ast. En þú verður að koma með,
það er ekki vert, að þú farir
ein heim. Okkur kom saman
um. ...
— Alla þessa leið. Nei, nú
verðurðu að hafa mig afsakaða.
Hvað heldurðu að geti svo sem
komið fyrir mig? Eg er alltof
þreytt til þess að snúa við til
borgarinnar aftur.
— En það er illt, að þú farir
ein yfir slétturnar, einmitt í
dag.
— Ó, þetta er hábjartur dagur.
Eg sé um mig.
— Þú getur líka átt á hættu,
að lenda beint í klónum á lög-
reglunni, ef hún heldur ennþá
vörð um kofann.
— Eg skal vera vör um mig.
Eg geng í kringum skólann. Ein
hver takmörk verður að setja
fyrir varkárninni.
Brúnó hikar.
— Já, í drottins nafni. Hitt
fólkið verður eflaust fokreitt
við mig, þegar það heyrir þetta.
En ég verð að snúa við.
— Vitanlega. Vertu blessaður
á meðan — gamli Antoníus.
Hann stendur kyrr og horfir
á eftir henni, meðan hún geng-
ur léttum skrefum eftir stígn-
um. Hún sveiflar agúrkuböggl-
inum léttilega. Vindurinn feykir
til kápunni hennar. Brúnó horf
ir brosandi á eftir henni og hrist
ir höfuðið lítið eitt. Svo snýr
hann sér við og gengur niður að
stöðinni.
Sagha og Andrés koma fyrst
ir til U Samenidu. Æfingin hef-
ur verið erfið, og þeir blása
mæðinni yfir glasi af öli. Þeir
hafa ekkert sérstakt að tala
um, svo að þeir setjast niður til
að Lesa. Þessir tveir menn-hafa
alltaf átt erfitt með að komast
í..trpnaðarsamband eín á milli,
enda þótt þeir vinni daglega
saman. Það, sem komið hefur
fyrir í dag, gerir þá ennþá dul-
ari.
Andrés gerir tilraun.
— Þéssu hefði ég aldrei trúað.
Sagha kinkar kolli- annars
hugar.
—Heldurðu, að það sé Nbrð
maðurinn ? ”
7 ’
En ef það er nú ekki Norð! legu fötunum, sjá þeir ekki.
maðurinn, hver þá?
— Það er afleitt vandamál.
—• Nei, það er það ekki. Eg
býst við að það geti verið Anna.
Hefurðu hugsað um, hvernig
það vildi til, að Denísa var tek-
in í nótt sem leið?
— Nei.
—- Þú veizt, að hún var eins
konar einkaritari hjá Erlkönig,
sat oft lengi fram eftir á kvöld
in ti! þess að skrifa fyrir hann.
Og þú manst, hvernig þetta var
í gærkveldi, hún beið eftir hon
um — eftir því sem Erlkönig
sagði sjálfur. Og þegar hann
ákvað að verða hjá okkur um
kvöldið, hringdi liann til henn
ar. Það er að segja, Anna
bauðst til að fara.
— Já, og hvað svo ?
— Hvað svo? Svo hefur hún
auðvitað hringt eitthvað annað
um leið — þangað, sem hún
hafði sambönd — og sagt, að
Denísa mundi að hálftíma liðn
um ganga alein gegnum Skóg-
argarðinn þú sérð, að þetta er
fljótlegasta aðferðin — og svo
hafa þeir séð um það, sem eftir
var. Hvernig hefðu þeir komizt
að því á annan hátt, að liún fór
í þetta sinn fyrr heim en áður
hafði verið ákveðið.
Sagha vefur sér sígarettu
þungt hugsandi. Við afgreiðslu-
borðið er ung stúlka og straujar
barnaföt. Hún virðist vera ham
ingjusöm, og manni líður vel að
horfa á hana. Maður með har-
monikku kemur inn, hann sezt
við afgreiðsluborðið og fer að
spila.
— Við förum út og bíðum
þar á meðan.
Þeir ganga fram og aftur
fyrir framan grænmetið í búðar
gluggunum.
Sagha kinkar kolli þungt hugs
andi.
— Það er eitthvað til í þessu,
sem þú segir. Það er ómaltsins
vert að athuga þetta nánar.
— Vitanlega. Býstu annars
við, heldur Andrés áfram, að
lögreglan sé ennþá uppi hjá
kofanum ? Eigum við að læðast
þangað og athuga.
Þetta vandræðalega aðgerða-
leysi fær á þá.
Þeir hafa ekki annað að gera
en rölta upp stíginn. Af hæðinni
yfir kvikmyndatökuhúsinu
Her hafa þeir sæmilegt út
sýni til kofans. Gluggarnir glóa
í síðdegissólinni, en enga lifandi
hræðu er þar að sjá.
— Við höldum áfram, hvíslar
Andrés, inn í runnann þarna.
Sjáðu annars, er þetta — er
þetta ekki maður?
Jú, maður gengur kringum
kofárii' Nú er hann í hvarfi við
hann.
— 1 venjulegum fötum. Við
skulum sjá, hvað hann er að
gera.
Þeir skríða og læðast, blása
mæðinni og stynja, renna til og
rífa fötin sín. Nú eru þeir fast
við kofann. v :
Uppi á hæðinni fyrir ofan hús
ið standa tveir vopnaðir lög-
regluþjónar og reykja. Þeir
snúa sér að hálfu leyti undari
og horfa í áttina til Bila Hora.
Þeir hlæja og masa saman. En'
Þeir þokast hægt nær, nú eru
þeir komnir upp að veggnum.
Sagha gefur Andrési merki um,
að hann eigi að bíða, en sjálfur
læðist hann að glugganum og
lítur inn.
Andrés stillir sig ekki um að
koma á eftir honum. Þarna inni
er maður, nú lýtur hann yfir
skúffu og ruslar í henni.
— Þetta er lögreglumaður.
Núna lýtur hann upp. Þetta
er Páll.
Andrés hrópar upp yfir sig
af undrun. Sagha ætlar að
hrinda honum frá sér, en mis-
tekst og fellur sjálfur inn að
glugganum, svo að það lieyrist
Iþrusk.
■— Hálviti hvíslar hann.
Páll snýr sér við og horfir að
glugganum. Hann kemur auga
á þá. Hleypur að öðrum glugga
og horfir út. í einu vetfangi er
hann kominn til þeirra.
— Flýtið ykkur burt. Hvern
f jandann eruð þið að gera ?
Þeir hlaupa allir niður brekk-
una og festa sig í kjarri og
greinum. Svo verða þeir óhult-
ir bak við runnana.
— Upp á hverju hafið þiðð
eiginlega tekið? Af sjálfsdáð-
um?
Af sjálfsdáðum ? kvæsir
Andrés. Við höfum ekki tekið
neitt. jafnmikið upp hjá sjálf-
um okkur og þú. Sagðir þú ekki
í morgun að við skyldum halda
saman tvö og tvö ? Og hvað
varst þú að gera þarna í kof-
anum, það þætti okkur gaman
að vita. Það er að segja, við
sáum það.
— Vertu rólegur, drengur,
hvíslar Sagha gramur. Það er
ekki allt fólk eins. Við fórum
til þess að athuga, hvort lög-
reglan væri þarna ennþá, skýr-
ir hann Páli frá. Og þá sáum
við þig, það er að segja mann,
sem við urðum að rannsaka
nánar. Hvað varst þú að gera?
— Ö, ég hef haft sitt af
hverju að gera í dag. Skipti
um jakka meðal annars. Eg skal
segja ykkur nánar frá því, þeg-
ar við erum öll komin saman.
Þeir setjast inn á veitingahús-
ið og athuga, hvað þeir eiga
mikla f járupphæð til samans.
— Það nægir fyrir þrem
pylsum og kartöflusalati.
Þeir bíða. Klukkan verður
hálf fimm, en Anna, Brúnó og
Elsa eru ókominn. Það er greini
legt, að Andrés iðar í skinninu
eftir að koma fram með hina
nýju kenningu sína, en Sagha
heldur aftur af honum. Fólk
kemur hingað frá vinnu; vega-
vinnumenn, strætisvagnabílstjór
ar, verkfallsmenn úr vélaverk-
ítalskir haegrikratar.
Framh. af 1. síðu
6- Strangir skattar á auð-
menn en lágir á lágtekjur.
7. Utanríkispólitík, er ger
ir Ítalíu fært að ná sem
fyrst efnalegu og pólitísku
ísjálfstæði.
Það er þessi samfylking,
þe'S'sr stefnuskrá, sem hægn
kratar • Ítalíu telja sér ekki
þriðja manninn, þann í. venju-1 fært að vera með í.