Þjóðviljinn - 28.12.1947, Side 4

4
Sunnudagur 28. des. 1947.
gSJÓÐVILJINN
Útgefandi: Sameinlngarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn
Ritstjórar: Magnás Kjartansson, Sigurður Guðmundsson, é,b.
Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason
Ritstjórn, afgreiðsia, auglýsingar, prentsmiðja Skólavörðu-
stíg 19. — Sími 7600 (þrjár linur)
Áskriftarverð: kr. 8.00 á mánuði — Lausasöluverð 50 aur. eint.
Prentsmlðja Þjóðvlljans h. f.
Sósíalistaflokkurlnn. Þórseötu 1 — Sími 7510 (þrjár línur)
Hrunstjórnin flúin til Frakklands
Dagana sem handjárnaðir alþingismenn voru að sam-
þykkja launalækkunarlög hrunstjórnarinnar, varð vart í
blöðum stjórnarflokkanna áberandi hræðslu við afleiðing-
arnar. Þessi hræðsla kom líka fram á þingi. Þar lögðu ráð-
'herrarnir áherzlu á hótanir, hver eftir annan kyrjaði það
út yfir þjóðina í útvarpsumræðum, að tæki fólkið ekki fegins
hendi árásunum á kjör þess yrði látið dynja yfir það geng-
islækkun, atvinnuleysi, hrun. Hins vegar komu ekki aðeins
frá sósíalistum, heldur einnig frá stuðningsmönnum stjórn-
arinnar, mjög ákveðnar aðvörunarraddir. Svo rammt kvað
að þessu að einn helzti áhrifamaður Sjálfstæðisflokksins á
þingi lýsti því yfir að lögin yrðu óframkvæmanleg og hlytu
að verða hengingaról um háls ríkisstjórnarinnar. Reynslan
af framkvæmd þrælalaganna frá 1939 og 1942 ætti að vera
nógu nálæg til að sannfæra ríkisstjómina tun sannleiksgildi
þeirra ummæla.
Á
Hrunstjórnin veit um þá reynslu, og það að hún ætlar
enn að vega í sama knémnn, þó alþýðusamtökin hafi eflzt
að styrk þessi síðustu ár, sýnir ekki einungis, að hún metur
rangt kraftahlutföllin í landinu. Það bendir einnig til þess
að „fyrsta stjórnin sem Alþýðuflokkurinn myndar“ hugsi
til víðtækari kúgunarráðstafana gegn alþýðusamtökunum
en áðui- hafa þekkzt, takist henni að hanga í völdum nokkra
mánuði, og misbeita ríkisvaldinu gegn verkalýðnum.
Til þessa bendir eindregið sú röksemdafærsla málgagns
forsætisráðherrans, að íslenzkir verkamenn geti ekki knúið
fram grunnkaupshækkun vegna þess að verkamenn í Frakk
landi hættu verkfalli sínu áður en alger sigur var fenginn
er allir borgaraflokkar landsins og sósíaldemókratar fremst
ir, sameinuðust um verstu þrælalög er sett hafa verið utan
fasistalanda og misbeitingu rikisvalds og hervalds gegn
verkalýðsfélögunum, — í umboði hinna bandarísku hús-
bænda sem nú stjóma auðstéttum Frakklanás og styrkja
í viðleitni þeirra að berja niður verkalýðshreyfinguna og
lama hana með klofningi. En því fer fjarri, að tekizt hafi
að sigra frönsku verkalýðshreyfinguna, — það munu þeir
sanna, bæði hér á íslandi og erlendis, sem nú hlakka yfir
morðum verkfallsvarða og öðrum ódæðum franska aftur-
'haldsins.
★
Blað foi'sætisráðherrans fann ekkert frambærilegt til
að verja hinar svívirðilegu árásir á lífskjör islenzkrar al-
þýðu sem hmnstjómin hefur afráðið að gera. í öngþveiti
sínu og ráðaleysi ljóstaði Alþýðublaðið upp um næsta
kaflann í hernaðarfyrirætlun hrunstjómarinnar, eða réttar
sagt lönguninni að feta í fótspor afturhaldsins franska,
beita. íslenzku verkalýðssamtökin samskonar ofbeldi og
þrælatökum, hefja með bandarískum ráoum og velþóknun
allsherjarárás gegn verkalýðsfélögunum i því skyni að lama
þau og kljúfa, svo auðmenn íslands, Bandaríkjaagentamir,
geti enn um stund lifað og látið sem þá lystir. Á því er
ekki vafi að Bjarna Benediktsson dreymir um að beita naz-
istakúgun gegn íslepzkri alþýðu, það er engin tilviljun hve
nazistaspírurnar frá árunum eftir 1930 em handgengnir
núverandi ríkisstjóm og það er ekki tilviljun að af um-
sækjendunum um lögreglustjóraembættið í Reykjavik er
aðeins nazistinn talinn líklegur að hljóta náð fyrir augum
núverandi dómsmálaráðherra.
★
En heiftardraumar og ofbeldisáform Bjarna Benedikts-
sonar verða aldrei veruleiki, jafnvel ek-ki þó takist að þvæla
núverandi stjómarflokkum til að reyna eitinvað í þá átt.
Valdið á bak við er ekki nægiiegt tii að koma á nazisma á
íslandi, reyni hmnstjórnin að beita vei kalýðsfélögin naz-
istísku ofbeldi þýðir það sjálfsmorð fyrir Alþýðuflokkinn
og væri stjórnmálaglapræði af Framsókn, er ætti eftir það
Nótt friðarins.
„Friður á jörðu og velþóknun
guðs yfir mönnunum.“ Þessi ó-
umbreytanlegi boðskapur jól-
anna hefur einu sinni enn verið
fluttur mönnunum.
Og nú er þegar liðið á nótt
friðarins. Jólanóttin er í Reykja
vík, nótt friðarins öðrum nótt-
um fremur. Það er sú nótt árs-
ins sem ekki æpir á móti manni
þá staðreynd að Reykvíkingar
liafi ekki enn lært það frum-
atriði í mannasiðum að virða
svefnfrið samborgara sinna.
Það er þögn — þögn og friður.
Þeir sem hlýddu aftansöng í
gærkvöld eru gengnir til náða.
Og þeir sem drukku sig fulla í
tilefni af fæðingu frelsarans eru
einnig þagnaðir. Bömin eru
sofnuð út frá jólagjöfunum sín-
um, — bömin í afdölum okkar
gamla ættlands, börnin í bæjum
útskaganna, börnin í stríðs-
gróðavillunum, börnin í her-
mannabröggunum, Friður þagn-
arinnar hvílir yfir jólanóttinni.
w
I ættlandi frelsarans
flýtur blóð
Flestar útvarpsstöðvar heims
hafa útvarpað sálmasöng eða
einhverri annarri hátíðadag-
skrá. En þáð berast einnig
fréttir, jólafréttir. Hvemig em
fréttir jólanna 1947? 1 Pale-
stínu, ættlandi Jesú frá Nazaret
er barizt, menn hafa verið vegn-
ir, blóð hefur flotið.
Friði var lýst í Evrópu fyrir
rúmum tveim árum, þegar sig-
ur liafði verið unninn yfir upp-
hafsmönnum stríðsins, þýzku
nazistunum. 1 nafni friðar og
menningar hefur síðan friði var
lýst í álfunni, verið reynt að út-
rýma þeim hluta grísku þjóðar-
innar sem Þjóðverjum var um
megn að fella. — í Grikklandi
hefur einnig verið ákaft barizt
um jólin.
Slíkar eru fréttir friðarnætur
innar. En þær eru einnig fleiri,
t. d. að Berlinarbúar hafi nú
fengið sinn fyrsta kaffiskammt
síðan friði var lýst: 3-—4 bolla
af kaffi, ásamt 4—5 sykurmol-
um.
¥
Hvar hefði hann fengið
að læðast ?
Þjóð Jesú frá Nazaret hefur
lengi verið legið á liálsi að hún
þekkti ekki sinn vitjunartíma og
lét frelsarann fæðast í jötu. En
hvernig hefði nú farið ef drott-
inn, vor hefði af visdómi sínum
ákveðið að frelsarinn skyldi
eklci fæðast i Betlehem fyrir
1947 árum síðan, heldur ein-
mitt í Reykjavík á þessum
jólum, — hvar hefði Jesú fengið
að fæðast í þessari borg, sem
krefst heimsfrægðar fyrir hita-
veitu og aðrar framfarir?
Á lóð Landsspítalans stendur
allmyndarlegt hús. Þetta hús
er nefiít fæðingardeildin. Þó
hefur enginn fæðzt þar ennþá.
Þetta hús hefur raunar verið
alllengi í smiðum, en langt er nú
liðið síðan aðeins vantaði herslu
muninn til að það gæti tekið til
starfa. Yfirvöldin hafa stöðvað
þessa byggingu. Og ef þau
skyldu neita því — vilja þau þá
segja hversvegna þau hafa ekki
látið ljúka henni — fyrír löngu?
Nei, Jesú hefði ekki fengið
að fæðast á fæðingadeildinni
nýju, iiklega hefði hann orðið
að sætta sig við gisinn og ryð-
brunninn hermannabragga.
★
Við þurfum að gera
meira en skammast
okkar
Nýlega var Bandalag kvenna
að kvarta yfir því að drátturinn
á því að fæðingardeildin tæki til
starfa sé „óeðlilegur og óverj-
andi.“ Það er nú einu sinni svo
að valdastólar þessa lands eru
skipaðir karlmönnum, og þeir
hafa vafalaust tekið samþykkt
Bandalagsins sem kerlingarnöld
ur. Þeir valdsmenn virðast láta
sér nægja stundargaman karl-
mannsins í sambandi við það að
börn verða til, en smeygja sér
undan þeirri ábyrgð að sjá um
að mannanna börn eigi þess
kost að fæðast hér við meira
öryggi en afkvæmi ferfættra
ibúa landsins.
Við þurfum að gera meira en
að skammast okkar fyrir slík
stjórnarvöld — : við þurfum að
losa okkur við þau.
*
Stærsta jólagjöfin
Eg minntist á jólagjafir áð-
an. Stærsta jólagjöfin sem gefin
var á þessu landi voru þræla-
lögin sem flokkar hinna
þr játíuogtveggja færðu laun-
þegum fyrir jólin. Vísitalan
lækkuð og bundin og kaupið
þar með lækkað. Dýrtíðin skal
hækka en kaupið standa í stað.
Æ sér gjöf til gjalda — og
við erum menn að minni ef við
launum ekki slíka jólagjöf sem
vert er. Kögnir.
★
Pólitískt siðferðisvottorð,
naglar og spýtur
„Þ“ sendir mér eftirfarandi
bréf:
varla annars úrkosta en verða áhrifalaus undirlægja heild-
salaflokksins. Afl alþýðusamtakanna og stéttarþroski
verkalýðsins er nógu mikið til að ónýta hernaðaráætlun
hrunstjórnarinnar. Frönsku aðfcrðunum er ekki hægt að
beita gegn íslenzkri alþýðu, það er stjómarflokkunum holl-
ast að skilja nú þegar. Launalækkunarherferðin er dæmd
til ófamaðar, óþokka- og óhappastjóm Bjama Ben. og
Stefáns Jóhanns dæmd til hmns.
• „Dr. Matthías Jónasson hefur
nú flutt tvö erindi í útvarpið
um för sína til Þýzkalands í
haust, en þangað fór hann að
endurheimta hafurtask sitt bæk
ur og búslóð sem hann skildi
eftir við flótta sinn undan Rúss
um í ófriðarlok. Virtist hann
hafa fengið allt sitt með fullum
heimtum þótt honum gengi ekki
sem bezt að fá pólitískt siðferð-
isvottorð, nagla og spýtur. Lýsti
hann þeim örðugleikum af mikl
um móði, enn fremur erfiðleik-
um fólksins, matarskorti og al!s
herjar vöruskorti. Fannst mér
þær lýsingar mjög í samræmi
við það sem ég þóttist vita fyrir.
*
Iívað meinar dr.
Matthías?
En dr. Matthías Jónasson
dró af lýsingum sínum þær á-
lyktanir, að erfiðleikar þýzku
þjóðarinnar stöfuðu af ill-
mennsku og hefndarhug Banda-
manna, þeir höguðu sér í engu
betur cn nazistamir sjálfir!
Það er óneitanlega harla kyn-
leg ályktun. Veit dr. Matthías
ekki að erfiðleikar þeir sem
1 hann var að lýsa eiga við um
mikinn hluta Evrópu ekki sízt
þau lönd sem nazistar lögðu und
ir sig með ofbeldi og kúguðu og
þrælpíndu árum saman? Ætlast
dr. Matthías til þess að enn
verði hlaðið undir þýzku þjóð-
ina á kostnað annarra — í þakk
lætisskyni fyrir milljónamorð
karla, kvenna og bama, þær
djöfullegustu ofsóknir sem um
getur í sögu mannkynsins?
*
Engin píslarvættisgloría
Dr. Matthías lauk síðara er-
indi sínu með því að lýsa sér
sem væntanlegum píslarvotti,
vegna þeirrar dirfsku sinnar að
segja frá því sem fyrir augu
bar í Þýzkalandi. Hann mun þó
eflaust verða að bíða eftir písl-
arvættisgloríunni enn um sinn.
Hins vegar fer ekki hjá því að
það vekji nokkra undrun, að dr.
Matthías sem af miklum áhuga
hefur vegið að frelsishreifing-
unni dönsku og nú stjórn Banda
manna í Þýzkalandi, skuli enn
ekki hafa fundið köllun hjá sér
til að lýsa opinberlega nazista-
stjórn Þýzkalands, sem hann
varð sjálfur að búa við árum
saman. Hvemig fer jafn við-
kvæmur og orðhvatur maður að
því að byrgja þá viðkynningu
innra með sér orðalaust?
Þ.“
pSKIPAOTGCRS
KIKISINS
JEsja“
fer héðan þriðjudaginn 30. þ.
m. beint til Isafjarðar og það-
an aftur áleiðis til Reykjavíkur
á nýársdagsmorgun, með við-
komu á Vestf jarðahöfnum, eftir
því sem þörf er vegna farþega.
Væntanlega fer svo skipið aftur
frá Reykjavík að kvöldi 2. jan-
úar beint til ísaf jarðar og held-
ur síðan áfram kringum land,
eins og úður auglýst.