Þjóðviljinn - 11.02.1948, Side 4

%
ÞJÓÐVILJINN
MiðvLkudagur 11. febrúar 194S
Þióðviliinn
ÚtBefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður Guðmundsson (áb.)
Préttaritstjóri: Jón Bjarnason
Blaðamenn: Ari Kárason, Magnús Torfi Ólafsson, Jónas Árnason
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja Skólavörðu-
stíg 19. — Sími 7500 (þrjár línur)
Áskriftaverð: kr. 10.00 á mánuði. — Lausasöluverð 50 aur. eint.
Prentsmiðja Þjóðviljans h. f.
Sósíaiistaflnkkiirlnn Þórsvötu 1 — 'Jími 7510 (þrjár línur)
(haldshjáleigan
Alþýðuflokkurinn er orðinn hjáleiga hjá íhaldinu sem
nefnir sig Sjálfstæðisflokk. Þetta eru ekki nýjar fréttir,
en það líður varla sá dagur að ekki komi nýjar samianir
fyrir því á Aiþingi, í bæjarstjórn Reykjavíkur, að maður
ekki tali um íhaldsþjónustu Aiþýðublaðsins, sem er söm
við sig á öllum árstíðum.
Þetta varð fyrst verulega áberandi í tíð fyrrverandi rík-
isstjórnar. Alþýða manna treysti því að þegar skærist í
odda innan þeirrar stjómar um hagsmunamál alþýðunnar
og almenn framfaramál, stæðu f jórir ráðherrar gegn tveim-
ur. Þetta varð líka, en á annan hátt en búizt var við af
alþýðufólki. Ráðherrar Alþýðuflokksins fylgdu íhaldsráð-
Þerrunum til hvers sem var, líkt og um náskylda flokka væri
að ræða, þegar í odda skarst átti afturhaldsstefnan fjóra
ráðherra í stjóminni, alþýðumálstaðurinn aðeins tvo, ráð-
herra Sósíalistaflokksins.
Samkvæmt línimni frá Washington var núverandi stjóm
hnoðað saman, ekki sízt til að útiloka sósíalista frá þátt-
töku í ríkisstjóm. En meira að segja í hrunstjóminni hefur
hin nána samvinna íhaldsins og Alþýðuflokksins vakið at-
hygli, og hefur formaður Framsóknarflokksins lýst því
yfir opinberlega að um flest ágreiningsmál hafi skiptingin
í ríkisstjóminni verið milli Framsóknarflokksins annars
vegar en ihaldsins og Alþýðuflokksins hinsvegar.
Hvað eftir annað kemur þessi nána samvinna fram í af-
greiðslu þingmála. íhaldið og Alþýðuflokkurínn mynda
sameiginlegan meirihluta í fjárhagsnefnd neðri deildar
gegn frumvarpi Sigfúsar Sigurhjartarsonar um breytingu
á fjárhagsráðslögunhm, sem miðar að því að tryggja rétt
kaupfélaganna til að verzla á samkeppnisgnmdvelli við
kaupmenn. Þessi meirihluti reynir að tef ja málið með því að
þrjózkast við að gefa út nefndarálit, en ekki er annað sjáan-
legt en að Alþýðuflokkurinn ætli sér í þessu mikilvæga máli
að hjálpa íhaldinu til að slá skjaldborg um hagsmuni kaup-
manna. Alþýðuflokknum þykir líklega ekki nógu virðingar-
mikið að styðja samvinnustefnuna; vist er um það að við-
skiptaráðherra Alþýðuflokksins Emil Jónsson er mjög dáð-
ur af kaupmönnum, svo að tímarit' þeirra sem ber öfug-
mælanafnið „Frjáls verzlun" setur hann á bekk með sjálf-
um höfuðpaurum heildsalastéttarinnar.
Minnihluta fjárhagsnefndar í þessu hagsmunamáii kaup-
félaganna og almennings um réttláta skiptingu innflutn-
‘ingsins mynda fulltrúar Framsóknarflokksins og Sósíalista-
flokksins, Skúli Guðmundsson og Einar Olgeii'sson. Rök-
styðja þeir í ýtarlegu nefndaráliti nauðsyn á framgangi
málsins, og ætti því að vera tryggður framgangur málsins
■ef Alþýðuflokkurinn mæti meir málstað alþýðu en mútu-
vináttu íhaldsburgeisanna. Með afgreiðslu, málsins verður
f ylgzt af athygli um allt land, hver þingmaður Framsókn-
ar og Alþýðuflokksins sem bregðazt kynni í þessu mikla
hagsmunamáli alþýðúnnar mun um það spurður og á það
minntur er hann biðlar næst eftir kjósendafylgi.
Annað mál sem eins ér ástatt um, er frumvarp Ásmundar
Sigurðssonar, Páls Zóphóníassonar og Lárusar Jóhannes-
sonar um landshöfn í Hornafirði. íhaldið og Alþýðuflokk-
urinn í sjávarútvegsnefnd efri deildar mynda samfylkingu
gegn málinu og leggja til að frumvarpið verói fellt. Fulltr.
Sósíalistaflokksins og Framsóknar í nefndinni leggja til ao
frumvarpið verði samþykkt. Álþýða manna, ekki- einungis
í Hornafirði, heldúr um allt Austurland, á brýnna hags-
muna að gæta í þessu máli. En Alþýöufiokkurinn kýs sér
•að dingla aftan í íhaldinu, gegn málstað fólksins.
Þetta eru aðeins tvö dæmi úr þingstörfunum, en þau mætti
taka enn skýrarí úr verkalýðsmálunum. Samruni hinnar
gerspilltu bitlingahlöðnu foringjaklíku Alþýðuflokksins við)
^svartasta íhaldið í landinu er ískyggileg staðreynd fyrir þá j
BÆJARP0STIR1NW
■ 1
Breyting á Passíusá’ma-
lestri
Roskinn maður, sem margir
kannast við, sendir mér eftirfar
andi:
„Eg er óánægður við hið háa
Útvarpsráð útaf þeirri breyt-
ingu að Passíusálmalestur eigi
nú að fara fram á morgnana
en ekki á kvöldin eins og verið
hefur síðan byrjað var á þeim
lestri. — Passíusálmalesturinn
hefur komið á eftir síðari frétt-
um þár til nú að útvarpsráð hef
ur fundið hvöt hjá sér að láta
danslögin hafa réttinn. Það er
mér fjarri skapi að rýra dans-
lögin út af fyrir sig. Þau eru
oft góð og fjörgandi og ég hef
gaman af þeim. En hinu get ég
ekki neitað að mér finnst illa
farið ef passíusálmamir verða
að þoka úr sæti sínu fyrir dans-
lögunum, og taka sér bólfestu
á þeim tima dagsins, sem fyrir-
sjáanlegt er að sára fáir geta
hlustað. Það er öllum ljóst og
ekki sízt „ráðinu“ sjálfu að tím
inn er afar óhentugur fyrir flest
ar stéttir þjóðfélagsins til að
hlusta á útvarp.
Rök fyrir því
„Verkamenn í kaupstöðum og
búpeningshirðingarmenn í sveit
um eru þá komnir út til ýmissa
óhjákvæmilegra útistarfa — All
ir skólar'hærri og lægri, verzl-
anir og verksmiðjur teknar til
starfa, húsmæður í Reykjavík
komnar í biðraðir úti fyrir
mjólkurbúðunum og jafnvel
skóbúðum og sveitakonurnar i
óða önn við búverkin; og svona
mætti lengi telja og sýna fram
á það með rökum >að þessi svo
kallaða guðræknlsstund í út-
varpinu er sorglega vanhugsuð,
ef hún er þá ekki bara meining-
arlaust hrófatildur á útvarps-
skránni sem ráðinu er „akúrel
sama hreint“ hvar er niður
tylt.
★
Hvað segja prestarnir?
„Eg lít þeim augum á þessa
breytingu að viðkomandi ráða-
mönnum væri mikið heiðarlegra
sóma síns vegna að sleppa hrein
lega öllum iestri um píningar-
sögu mannsins frá Nasaret,
heldur en að vandræðast fram
og aftur með þennan dagskrár-
lið, og bjóða síðan þjóðinni upp
á hræsnistilgerð — að eiga að
hlusta á þeim tíma dags, sem
vitanlegt er að þorri fólks hef-
ur alls engar aðstæður til að
hlusta á útvarp, þó það væri
allt af vilja gert.
Hvað segja blessaðir prest-
amir okkar um þessa tilhögun ?
ÍEr þeim sama þó sálmalestur-
inn víki fyrir danslögum og á
hvaða tíma dags þeir eru lesn-
ir?
Það gæti margur unnt séra
Árna skemmtilegra hlutverks
en að rífa sig upp hvem morg
un yfir sjöviknaföstuna til að
fara niður í útvarp og lesa upp
píningarsögu frelsarans yfir
sárafáum hlustendum og lokuð-
um viðtækjum.
★
Skýring Hjörvars
„Einhver ónafngreind kona,
sem ekki lætur sér á aama
standa um lestur Passíusálm-
anna skrifar í dagbl. Vísi. Hún
á þakkir fyrir góðar setningar
og að hefja máls á þessu, og
fyrir það að út frá grein hennar
hefur hafizt samtal við Helga
Hjörvar, þann greinargóða út-
varpsmann. Helzta skýring
Helga á þessari breytingu hljóð
nr QTrn nríSréff *....ÞaU haffl.
margir óskað eftir guðræknis-
Stund í útvarpsdagskránni á
morgnana og taldi útvarpsráð
að hægast væri að verða við
þessum óskum með því að hafa
Passiusálmana kl. 8.45 að
morgni og yrði leikið viðeigendi
sálmalag á meðan og eftir — og
síðan þögn.“ Svo mörg eru
þessi orð skrifstj.
¥
Hverjir eru þeir heizt?
„Nú gerist ég fyrst forvitinn.
Það væri ljómandi fróðlegt að
vita úr hvaða stéttarfélögum
þeir væru helzt þessir ,,mörgu“
sem sækja þetta svona fast, að
eignast kyrrláta guðræknis-
stund á heimilum sínum kl 8.45
í gegnum útvarpið, einmitt í
mestu önnum morgunverk-
anna?
Var eitthvað óþægilegra að
breyta tíma danslaganna og'
hafa þau kl. 8.45 að morgni.
Eg held einmitt að það hefði
verið tilvalin breyting, þá hefði
sálmalesturinn komizt inn á
sinn rétta. tíma sem konum bar
að réttu lagi. — og þá var hæg-
ara að taka undir með Hersteini
°g segja að útvarpið í þessu
hafi „fetað hinn gullna meðal-
veg.“
8. febr. 1948
Emil Tómasson.11
Skautasvell snævi þakið
Vesturbæingur skrifar:
„Það er leikvöllur héma vest-.
ast við Hringbrautina og ný-
lega var sprautað á hann vatni
til að þar gæti orðið skauta-
svell handa bömunum. Nú hef-
ur snjóað mikið og svellið er
þessvegna að mestu snævi þak-
ið. Litlu skinnin hafa hreinsað
| burt snjóinn rétt í hornunum,
en þau hafa auðvitað hvorkí
þrek né tæki til að gera þetta
rækilega. Hvemig væri nú að
bærinn kostaði verkamenn til
að hreinsa skautasvellið fyrir
bömin okkar?
Vesturbæingur."
Bílstjérar hefja
mótitiælaverkfall
Framhald af 1. síðu.
ótryggðum jeppum til Hafuar-
fjarðar fyrir 50 kr., en sömu
vegalengd lcostar leigubíll frá
27—30 kr.
Verði lækkun
Þegar stjórnarviíidin fyrir-
skipuðu sýndarlækkanir sýnar
um áramótin skipuðu þau bíl-
stjórum að lækka aksturinn um
8%. Bílstjórar neituðu því á-
kveðið og kváðust mundu skilja (
mannakaupið úr tengslum við
gjald bifreiðarinnar að öðrum
kosti.
Brot á stjórnarskránni
1 desember rigndi kæmm vfir
bílstjórana fyrir óleyfilegan
akstur. Bílstjórarnir leituðu
ráða lögfræðinga og fengu þau
svör að reglugerð þessi væri of
mikil skerðing á frelsi manna
og e. t. v. brot á stjómar-
skránni. Fór einn bílstjóranna
í mál og vann það fyrir undir-
rétti.
í fyrradag féll dómur í hæsta
rétti og var bílstjórinn sektað-
ur um 600 kr., og stjómarvöld
in munu hafa í hyggju að láta
sama ganga yfir aðra bílstjóm.
Mælirinn fullur
Þegar hér var komiö vai'
mælirinn fullur, bílstjórar
voru einhuga um að þola ekki
lengur þann órétt sem þeir eru
beittir og ákváðu því á fundi
sínum í gær að hefja kl. 8 í
morgun 60 klst. mótmælaverk-
fall til að reyna að koma vit
inu fyrir stjórparvöldin.
Allar bílstöðvar verða því
lolcaðar þangað til kl. 8 á föstu
dagskvöld og næturakstur fell-
ur einnig niður þar sem sam-
þykkt var að taka ekki við leyf-
iskortunum til næturaksturs
fyrst um sinn. Taki stjórnarvöld
in engum sönsum á þessum 60
klst. munu bílstjórarnir neyð-
ast til að grípa til frekari að-
gerða.
alþýðumenn sem enn fylgja Alþýðuflokknum, og getur
leitt til mikils tjóns fyrir alla þjóðina ef þeim pólitísku
glæframönnum sem nú ráða mestu í Alþýðuflokknum tekst
að blekkja einhvern hluta alþýðu til fylgis við sig áfram.
Heiðarlegir Alþýðuflokksmenn kunna því illa að nafnið
„aðstoðarlhaMið“ er óðum að festast við flokkinn sem eitt
sinn bar með sóma nafnið Alþýðuflokkur.
En takmarkaláus íhaldsþjónusta flokksins á Alþingi, í
bæjarstjórn Reykjavíkur og í verkalýðsmálum verður ekki
dulin. Og það er alþýðunnar að dæma.