Þjóðviljinn - 07.10.1949, Blaðsíða 6

6
■ ,
ÞJÓÐVTLJINN
, i i ..................... ................................................................................
• ' Föstudagur 7. október 1&46»
"r—r*
KÍNA réttir ur sér
„Æ'RlL"erum við okkur þess
meðvitandi, að starf okk-
ar verður skráð á spjöld mann-
kynssögunnar. Það þýðir að
Kínverjar, sem eru fjórðungur ,
mannkynsins, hafa frá þessari
stund.rétt úr sér." Þannig fór-
ust Maó Tsetúng, formánni
Kommúnistaflokks Kina, orð,
er hanít i síðustu viku iýsti yf-
,ir stofnun lýðveldis alþýðunnar
í. Kíná, f jolmennasta landi og
einu elzta meiiningarriki heims.
Þýðing þessa atburðar verður
vart ofmetin. „Hin geysihag-
stæðu skilyrði okkar eru fólgin
í 475.000.000 .. fólksfjölda bg
9.579.000 ferkílómetra lanörými"
sagði Maó í ræðu sinni. Sá dag
,ur, þegar nær fjórðungur mann
kynsins tók fyrsta skrefið á
braut sinni til sósíalisma, þeg-
ar hin stærsta af kúguðum og
arðrændum hálfnýTenduþjóðum
rétti úr sér og: tilkynnti öli-
um heimi, að hún hefði rekið
af höndufir sér spiiit leiguþý,
erlendra yfirgatigsseggja, mark
ar þáttaskii á þróunarbraut
mannkynsisis. Á tuttugu og niu
árum hefur Kommúnistaflokki
'Kina tekizí að vekja kínverska
aiþýðu til vitundar um mátt
, sinn og réttj gert hana að því
afii,. sem hefur gersigrað og
rekið af höncium. - sér harð-
stjóra, sem nutu óskoraðs
stuðnings öfiugasta herveldis,
sem sagan þekkir. Meðan sigur
sælir alþýðuherir eru að ganga
á milli bols og höfuðs á siðustu
leifum Kuomintang hafa fuil-
trúar kinverskra alþýðusám-
taka, m&nntamanna og frjáls-
yndra börgara tekið ákvörðuri
rm stofnun nýs lýðveldis og.
markað þvi braut.
CJTJÓRNMÁLAP.ÁÐGJAPA-
SAMKOMA aiþýðunnar
kom saman í Peiping og eitt
af verkum hennar var að gera
þessa fornu höfúðbórg Kína-
'veldis áð höfúðbörg ’hiná -nýja
lýSveldis og taka upp hið
forna náfn hennar Peking. Ráð
gjafarsamkomuna sátu 663
f riltrúar allra þjóðlegra stjórn-
málaflokka í Kína, fulltrúar
fjöl.dasamtaka alþýðu sveita og
borga og , fulltrúár allra þjóð-
.ernisminnihluta í ríkinu. Vel
sést, á hve breiðum grundvelli
hin nýja lýðvelöisstjórn er reist,
af kjöri stjórnarforsetans og
varaforsetanna. Forsetinn er
Maó Tsetúng, sem i 39 ár hef-
ur veitt Kommúnistaflokki
Kína forystu og gert hann að
því voþni sem leitt hefur kín-
verska alþýðu- fram til sigurs
yfir innlendum og erlendum ó-
vinum. Meðal varaforsetanna
er Súng Sjiling, ekkja Sún
Jatsen, föður kínverska lýð-
veidisins, og mágkona Sjang
Kaiséks. Aðrir varaforsetar eru
foringj.JByltingarnefndar Kuóm
intang, vinstri. arms hins
gamla flokks Sún Jatsen, er
sagði skilið við landráða- og
kúgunafstefnu Sjang Kaiséks;
foringi Lýðræðisbandalagsins,
hins frjálslynda Joqrgaraflokks,
sem Marshall hershöfðingi lauk
mestu lofsorði á eftir méJamiðl-
unartilraún sína i Kína 19Í6
en . Sjang Kaisék lét síðan
banna og myröa þá forystu-
menn hans, er tii ná'ist. Vara-
forsetar eru einnig Sjú Te, yfir
hershöfðingi kinverska alþýðu-
hersins og Lju Sjaósjí úr mið-
stjórn kommúnistafiokksins.
.. Vi ■— ■■:
Ráðgjafarsamkoman i Peking
setti Kína bráðabirgðastjórnar-
skrá, þar sem verstu plágum
hins gamla- Kína þurrki, mútu-
þægni og skriffinnsku, er sagt
stríð á hendur. Gegn þessum
iandlægu piágum skal öll þjóð-
in hervædd í öllum borgum og
sveitum verða settar á stoín
eftirlitsnefndir alþýðunnar,
sem munu fylgjast með störfum
embættismanna og lita eftir, að
þeir forðist starfsaðíerðir hins
gamja stjórnarfars.
kJÓÐÞING alls Kina
kosið með jöfnum og ai-
mennum kosningarrétti. Stjörn-
arskráin tryggir lýðræðissinn-
Sjú Enlæ
um og samtökum þeirra liugs-
ana —, mál —trú —og funda
frelsi en bannar starísemi gagn
byltingarafia. . Jafnrétti karla
og kvenna skal tryggt: Jarð-
næði verður skipt inilli bænda
og auður Sjang Kaisékklíkunn-
ar gerður upptækur. Utanríkis-
stefna hins nýjá íýöveldis verð-
ur „samstarf við öil - ííiS~ ' ög
frelsiseiskandi íönd um heim
alian, fyrst og fremst Sovét-
ríkin og lýðræðisriki alþýðunn-
ar og ennfreimur allar kúgaðar
þjóðir. Kún gerigur í alþjóðlegt
lið lýðræðisins og friðarins til
baráttu gogn árásarfíkn heims
valdasinna og ver varanlegan
frið ! h.eisáinnm.". Þv! má .ekk’i
gleyma að stjórnin; sem faiið
er áð framfylgjk þessari utan-
ríkisstefnu, mur. brátt hafa öll
völd í iandinu, sem er- eitt af
„hinum fimm stóru", stórveld-
unúm, sem eiga fast sæti í
öryggisráði SÞ og. neitunarvaid
hafa. Því má búast við tilraun
um til að hindra, að lýðveldis-
stjórnin nýja fái að taka sætið,
sem henni ber meS réttu á
þingi þjóðanna, til að skjóta þvi
á frest, að sú mikia breyting,
sem orðið hefur á styrkleika-
hlutföllum í hciminum við al-
þýðubyitinguna í 'Kíria, komi
fram svÖrt á iivítu.
(gTOFNKNDUM nýjá kln-
verska lýðveidisins er
þetta auðvitað ailra manriá ljós-
ast og það er'áreiðanlcga er.y-
in tilviljun, að þeir hafa va’.ið
sem forsætis- og utanrikisráð-
herra sinn Sjú Enlæ, . re;-nd-
asta og snjallasta samninga-
manninn í sinum hópi. Sjú cr
Evrópumenntaður og var alllaf
Frainhald á 7. síðu.
nn

HOS STORMSINS
EFTIR
Miynon G. Eberhart §
Spennandi ASTARSAGA. —
1»
46. ÐAGpR.
hennj datt í hug að erfitt væri að s;lá fyrir ó-
crðna hluti: „Eg var að skrifa þetta þegar þú
korr.st um daginn. Eg var að sknfa og allt í
einu varð mér Ijóst að-það varst þú"
Hann leit viðutar.. á orðin,. sem vc.ru skrifuð
með svörtu bleki á hvítan pappí”inn; fjarrænt
augnaráð háns varð allt í einu ákafog hann
las, -þangað til logirvt brenndi. fingurgómana og
hann sieppti eldspýtunni með • hálfkæfðu ópi.
,,.Jim. Hvað vartu að lesa? Hvers vegna
varstu svona á svipinn?"
„Það -var ekki neitt, ,ekki neitt. Eg — Noniej
| þú verður að gera rins og ég segi þér.“,.Ef til
I vill var það skv.r.dileg. dimman, sem gerði það
| að verkum, að rödd Iians virtist með óttalireim.
Honn sagði: „Það er bezt að ég Ijúki því af,
sem ég þarf að gera.' Nonie, þú vcrður kyrr
hérna. Lofaðu mér því.*‘
„Hvað ætlarðu að gera?"
„Er slagbrandur á dyrunum hjá þér?“
,,Já.“
„Settu 'hánn fyr!r.“
Húmið varð skyndilega þrungið sannfæringu;
hún hróþaði: „Jim, veiztu hver myrti hana?“
Hann svaraði ekki og hún rétti fram hendurn-
ar í áttina til hans greip um handleggi hans og
þreifaði um hrjúft, rakt fataefnið. ,Þú veizt
pað!“
„Eg held að ég viti hvers vegr.a hún var
mýrt,“ ságði hann. .,Eg held að ég viti það —
en ég get ekki sannio það nema —“ Hann þagn-
aði og rödd hans varð að hvísli, eins og hana
væri að tala við sjálfpn sig, „nema Dick sé kom-
inn aftur frá Middle Eoad. Nema —“ Hann greip
um hendur lieniiar. , Gerðu eins og ég segi þér.
: Læstu dyrunum. Eg kem aftur.“
Dyrnar \<oru opnaðar og skær ljósglampi féll
j á þau; það var vasaljós sem beint var að þeim,
! blindaði þau og.iýsti upp Jierbergið, svo að all-ir
: innanstokksmunirnir urðu kynlegir og óþekkjan-
legir. Hún deplaði augunum í ljósinu.
j Jim sagði: „ert það þú, Dick?“
Það var Dick og hann kom inn í herbergið og
hélt á vasaljósinu. Hann sagði hranalega, hann
var móður og rödd hans þreytuleg: „Jim, ég er
kominn. til að taka'þig fastan."
Jim sagði: „Eg veit allt um byssuna, Dick.“
Vasaljósið titraði lítið eitt.
Jim sagði : „Vikapilturinn vissiýað -hún hafði
1 fengið hana léða. Það var hvergi nein byssa í
j húsinu á Middle Road. Þú tókst kúluna. Hún var
skotin með byssunni þinni, Ðick.“
Aftur varð löng þögn; í þetta skipti hreyfð-
ist vasaljósið ekki, heldur lýsti beint framan í
þau.
Jim sagði: „Þetta voru mikilvæg sönnunar-
.gögn, Dick. Mér er ómögulegt að álasa þér fyrir
að taka kúluna. En þú getur ekki tekið mig fast-
an —“
„Ekki það?“ sagði Dick. „Ef til vill var húa
skotin með byssunni minni, og ef til vill ekki.
En ég er með aðra byssu hér — Wells lét niig
hafa hana. Hann skipaði mér að handtaká þig,
ef nokkuð kæmi fyrir — hvað sem væri; Sea-
bury var myrtur og í dag fórstu, til Middle Road,
og hamingjan má vita hvað þú hefur aðhafzt
þar til að villa okkur sýn. Hann gaf mér skipan-
:ir,“ endurtpkDick í sama hrjúfa., rykkjctta
-rómnum, „og hann fékk mér byssuna. Komdu
Jim.“
Jim sagði :• .„Voru fleiri sem vissu að hun var 1
með byssuna þína? Hvers vegna fékk hún hana
léða?, Við hvern var hún hrædd?"
Dick W'araði: ,,Ef hún hefur óttast einhvern,
þá sagði hún mér ekki frá því. Eg veit ekki held-
ur, hvort hun sagði einhvérjum frá því að hún
var með byssuna. En þú hefðir getað vitað það,
Jim. Þú áttir heima í húsinu. Þú hefðir getað
séð hana ótal sinnum." .....
Jim sagði: „Hvar er Riordan?"
„Eg veit það ekki. Kömdu, Jim.“
A-llt í einu lét Jim undan. Við dyjrpar nam
hann staðar og Ijósið féll beint í andlit h::ium.
Hann sagði við Noriie; „Mundu hvað ég sauii þér
Eg kem aftur.“
Kún teygði út har.dleggirm, íók í hurðina og
setti slagbrandinn fyrir eins og Jim hafði sagt
jienni að gera. Hún sitóÖ langa stund ár. þess að
hreyfa. sig.
Hvað ætlaði Jim að gera? Hvémig gat hann
aðhafzt nokkuð, ef Dick — með þessari nýju ein
• beittni sinni —- hélt yörð um hann, lokaði hann
inni í einhyerju herbergi ? En Dick, sem vissi að
Jim var. kunnugt. um hvaða byssu Kermione
va-r mýrt msð,. gat .komið sér undan.
Dick þekkti .hvern krók .og kima á cyr.ni, og
gæti nokkur. komizt. undan í þessu .óstjóralega,
ofsafengna óveö-ri ■ þá var það Dick. En það yrði
til aö sanna. sek-t- haas, Nei; Dick reyndi ekki að
komast undan. Hann yrði kyrr; hann skellti
skuldinni á Jim.
. J>£í> giamraði..í.gluggunum; tré haf-ði fallið yf
ir svalirnar og það virtist braka og brestá i því,
Rökkrið í herberginu var enn þéttara. Það brak-
aði aftur í brotnum trjágreinunum. Hún fann eld-
spýtnastokk,. kveikti og sá sér til örvæntingar,
að. það var aðeins :e-in eldspýta eftir.
•. Allt í einu mundi hún eftir því, að hún hafði
ekki sett slagbrandinri fyrir franska gluggann,
eftir að Jim • kom inn af svölunum. Hun flýtti
sér yfjr herb&rgio, gripin einhvers konar hræðslu
kennd. Þegar hún var komin hálfa leið nam hún
staðar og -hlustaði án þess að vita hve-rs vegna
hún hlustaði. Hún kveikti á síðustu eldspýtunni
með snöggri hreyfingu,- og ósjálfrátt lyfti' hún
henni upp og leit í kringum sig í herberginu.
Allt var með kyrrum kjörum, ekkert .hafði
breyjzt. Hún snéri sér aftur að franska gluggan-
um og lagði höndina á slagbrandinn.-
Hún vissi aldrei hvort slagbrandurinn var fyr-
ir, því að það brakaði aftur í trénu. En það var
ekki úti á svölunum; það var nær, mjög nálægt,
inni i herberginu.
Það var ómögulegt.