Þjóðviljinn - 19.03.1950, Page 3

Sunnudagur 19. marz 1950.
ÞJÖÐVILJINN
S
ATVTNNULEYSf VORUBlLSTJÚRA
Atvinnuleysisskráning fór
fram í byrjun febrúar s. 1.
Kom þá í ljós að 63 vörubíl-
stjórar létu skrá sig 'atvinnu-
lausa.
‘Eftir það var samþykkt á
bæjarstjórnarfundi að bæta
skyldi við í bæjarvinnuna 10
bílum á viku, eða 40 bílum sam
tals af þeim, sem skráðu sig.
Hinir komu ekki til greina við
þessa vinnu, og skyldi þessari
vinnu skift í samráði við stjórn ]
„Þróttar",. því bæjarráð áleit j
hana kunnugasta atvinnulífi j
þessara manna, sem hún og er,
— eða ætti að vera. Þessi ráð- ]
stöfun bæjarráðs var rómuð
meðal vörubílstjóra, og þó eink-
um sá skilningur sem bæjarráð
sýndi okkur, með því að láta
Þrótt úthluta vinnunni. Því auð
vitað er það aðal áhugamál okk
ar, að sem flestri vinnu,
okkur viðkomandi, sé úthlutað
gegnum stöðina. Því til þess er
vörubílstöðin að vinnan gangi
í gegnum hana, en ekki að hver
einstaklingur, eða menn í hóp-
um saman, þyrpist á vinnustaði,
bíðandi og snapandi eftir hand-
taki, atvinnurekendum til tafar
og ama, en sjálfum sér og stöð
inni til leiðinda og stór skamm
ar. En hvað skeður svo hjá
stjórn Þróttar. Hún úthlutar
fyrstu vikunni fyrir jól, en getur
þó ekki orðið á eitt sátt, hverj-
ir þessa vinnu skuli liljóta, það
var þó vanda lítið, ef vilji hefði
verið fyrir hendi. Vinnunni
skyldi úthlutað eftir því, hvað
menn hefðu mörg börn á fram-
færi sínu og þénustu á síðustu
3 mánuðum. Þessa skýrslu gaf
hver maður við atvinnuleysis-
skr. svo það var létt um vik.
Annars er stjórn Þróttar vel
kunnugt um hvaða menn stunda
stöðina að staðaldri, en samt
úthluta þeir vinnu til manna,
sem alls ekki komu til greina.
Um þetta varð dálítill kurr
á meðal okkar bílstjóranna, en
þó minni, en efni stóðu til, því
við álitum að þetta stæði allt
til bóta, en það varð önnur
saga. Þá komst stjórnin að
þeirri niðurstöðu, að það væri
ekki heppilegt fyrir hana að
standa í því að skipta vinnunni
milli 'félaganna, því það hefði
aldrei verið á hennar stefnu-
skrá, að koma á .skýotivinnu,
svo þeir ákváðu áð gefa þeSsa
;úthlutun frá sér, og láta-ráðn-
ingarstefu Reykjaýíkur taka
við. Það gat veikt aðstcðu
hennar, og jafnvel orðið
henni stjórnmálalegur hnekk-
jr síðar meir, við t kjör-
borðið. Því ekki hefur sigurinn
verið auðunninn og lítið upp
á að hlaupa. En við höfum at-
vinnuiéysisnéfnd irinan „Þrótt-
ar“, því var henni ekki falin
þessi úthlutun? Var það eklti
einmitt í lrennar verkahring?
Hún er hvort tveggja í senn,
hlíf og skjöldur stjórnarinnar.
Eins og áður er sagt var svo
þessari vinnu úthlutað. af ráðn-
ingarstofu Reykjavíkur. Töld-
um við það miður farið, sem og
reyndin líka leiddi í ljós, þar
sem sumir mennirnir fengu
vinnu í 2 vikur af þessum 4
vikum sem okkur voru skammt
aðar en aðrir fengu enga vinnu,
sem höfðu fullan rétt á sinni
viku.
Atvinnan á stöðinni er þann-
ig nú, að við slíkt verður ekki
unað. Menn fara venjulega 1
túr á dag, hann er oftast 10—
20 kr., og svo er ekki meira
aS gera þann daginn. Það er
aðeins hending ef dagkaupið
kemst upp í 40;—50 kr. og sjá
nú allir hvað eftir -er, þegar
benzín og annar rekstur bílanna
er dreginn af þessu kaupi.
. Á þessu verður einhver breyt
ing að verða og það fyrr en
seinna, áður en félagsmenn eru
búnir að safna stór skuldum,
meir en orðið er. Því margir
eiga bíla sína í skuldum, og
er það þungur baggi, ásamt
öllum þeim óhemju tollum, og
óviðráíánlegu sköttum, sem bif
reiðastjórastét-tin er lögð í ein-
elti með.
Væri nú ekki úr vegi að
skipta bæjarvinnumri að ein-
hverju eða öllu leyti? Það virð
ist lítio réttlæti að sömu menn
irnir ha.fi stöðuga vinnu mán-
uð eftir mánuð, ár eftir ár, á
sama 'tíma sem aðrir félags-
menn „Þróttar“ hafa reytings-
viimu 2—3 mánuði ársins.
Þetta er opinbert fé, sem bær
inn lætur vinna fyrir, sem bæði
ég og aðrir greiða. Hafa þessir
menn, einhvern einkarétt á þess
ari vinnu, og ef svo er, hvar
hafa þeir fengið hann? En ef
svo er ekki, væri það ekki rétt
að lofa þessum mönnum að
hvíla sig einhvern tíma og lofa
hinum að taka við. — Eða eru
þessir menn svo miklir ómaga-
menn, að bærinn geti ekki los-
að sig við þá viku og viku, eða
er það bara vegna skyldleika
eca stjórnmálaskoðana, sem
þeir komast í sérstöðu, hjá
ráðamönnum bæjarins. Formað
urinn okkar virðist vera einn
af þéim útvöldu, væri hann nú
ekki tilleiðanlegur að hvíla sig
1—2 vikur, svo aðrir komist
i plássið ? Þá gæti hann fremur
helgað félaginu krafta sína, og
hefði þá máski tíma til að
halda fundi með félagsmönnun
um, og væri þess einkum þörf
núna, og gæti hann þá skýrt
fyrir okkur þessum tornæmari
hvernig gengislækkunin, kemur
til með að verka jákvætt fyrir
okkur vcrubílstjórana.
Bifreiðartejóri.
tiancEmacaísyiiigtg s
mWSí
Undir vernd Friðriks IX. J Sýningin, sem er undir um
Danako: 'jngs verður Iialdin í
I
handiora arsýning í syningar-
sal Forum í Kaupmannahöfn
dagana 14.-—39. apríl n.k.
í sarnbandi við sýningu þessaj
mun verða haldin norræn sam-!
l
keppni, þar sem ungt fólk í
mörgum iðngreinum (bæði^
meistarar og sveinar) mun
keppa um á ákveðnu verksviði
og tíma að inna af hendi sem1
fallega tan cg bsztan handiðn-
að.
sjá iðnaðarmamiafélagsins i
Kaupmannahöfn, verður haldin
í Forum í Kaupmannahöfn dag-
ana 14,-—30. apríl nik. Markmið
hennar er að sýna þýðingy
handiðnaðarins fyrir þjóðfélagr
ið, samanborið við stóriðnaðinn.
Að miunsta kosti 40 iðngrein-
ar munu 1aka þátt í sýning-
unni, og flestar munu sýna frá
starfandi verkstæðum, livernig
vöi'ur þoirra verða til, og mun
Framhald á 2. síðu.
Oft er það svo i kappskák,
að þegar taflið er orðið sem
vandasamast og flóknast, er
umhugsunartími keppendanna
á þrotum. Þeir verða að treysta
á brjóstvitið, þar sem þörfin
er brýnust á nákvæmri athugun
og reikningi. Skákskýrandinn
sem getur flutt mennina til
eftir þörfum, tekið upp leiki og
rakið á ný og hefur enga tafl-
klukku til þess að reka á eftir
sér, stendur að þessu leyti bet-
ur að vígi. En hann hefur held-
ur ekki nema takmarkaðan
tíma og sendir flestar skákir
frá sér með þeirri óþægilegu til-
finningu, að hann hafi hvergi
nærri kafað til botns, og sitt-
hvað kunni að vera of-, van-,
eða missagt í skýringunum.
Svo er í ríkum mæli um skák
þá, er hér fer á eftir og tefld
var á skákþingi Reykjavíkur
fyrir nokkru. Þar er óvenju-
mikið af skemmtilegum flækj-
urn og möguleikum og hætt við
að ekki séu öll kurl komin til
grafar, þótt ég neyðist til að
senda hana frá mér.
L. Johnsen. Friðrik Ólafsson.
1. d2—d4 d7—d5
2. c2—c4 e7—e6
3. Rbl—c3 c7—c6
4. Rgl—f3 Rg8—f6
5. e2—e3 Bf8—d6
6. Bfl—d3 Rb8—d7
7. e3—e4 d5xe4
8. Rc3xe4 Rf6xe4
9. Bd3xe4 Rd7—f6
10. Be4—c2 h7—h6
11. 0—0 0—0
12. b2—b3 Dd8—e7
13. a2—a3 Hf8—d8
14. Ddl—e2 b7—b6
15. Bcl—b2 Bc8—b7
16. Hfl—el Rf6—d7
17. h2—h3 Ha8—c8
18. Rf3—e5 Bd6xe5
19. d4xe5 Rd7—f8
20. f2—f4 c6—c5
21. Hel—fl Hc8—c7
22. Bb2—c3 a7—a5
Á oyju í Suðunshafhm dvelja 14 ástralskir vísindamenn við
veðurathuganir. Þegar birgðaskip kom til þeirra nýlega mætti
því í fiör'unni. cins og mvndin sýnir. virðuleg roóttökunefnd
mörgæsanna, frumbyggja eyjunnar, klædd í kjól og hvítt.
Ég býst við að engum sem
athugar þessa taflstcðu bland-
ist hugur um að hvítur standi
betur að vígi. Aðstöðumunur-
inn liggur einkum í tvennu:
biskupaparinu og meira rými á
kóngsvæng. Það blasir við auga
að biskupar hvits eru meira en
jafnokar svarta biskupsins og
riddarans. Sérstaklega er ridd-
arinn óvirkur og örðugt áð
koma honum í spilið — eini
vegurinn sýnist vera sú langa
leið f8—d7—b8—c6—d4 —
hins vegar gegnir hann þýðing-
armikilli varnarskyldu þar sem
hánn stendur. Svartur á góðan
hlut í d-línunni en þar standa
biskuparnir örugglega vörð, svo
að hún verður honum að litlu
gagni nema aðstaðan breytist til
stórra muna. Svartur hefur
eina af þeim stöðum þar sem
góðu leikina vantar. Hann verð
ur að bíða átekta. Aftur á móti
blasir þjóðvegurinn við hvítum:
framrás á kóngsvæng, línuopn-
1 un og sókn. En þar með er
ekki sagt að hún sé auðveld.
Til dæmis virðist liggja í aug-
um upp að f4—f5 sé hyming-
arleikur í sókninni, en ekki er
gott að leika því strax, því að
þá fær riddarinn reitinn e6.
Þetta er í samræmi við spak-
mælið gamla, sem í fljótu
bragði kemur fyrir eins og öf-
1 ugmæli: Hótun er sterkari en
framkvæmd hennar. Hér getur
svartur ekkert aðhafzt svo að
, hvítur fer sér að engu ótt, en
undirbýr allt sem vendilegast.
23. Ilfl—f2 De7—h4
24. Kgl—h2 Bb7—c8
25. líal—gl Dh4—e7
26. g2—g4 Bf8—h7
Eins og áður er sagt sýnist
f4—f5 vera hið rökrétta fram-
hald, en línuopnunin sem Lárus
velur er líka allfreistandi.
27. g4—g5 hGxgS
28. Bc2xh7ý Kg8xh7
29. De2—h5ý Kh7—g8
30. Hglxg5 Bc8—b7
31. Dha—h6 ?
En hér fer hvítur út af beztu,
leiðinni, sem var f4—f5 strax:
31. f5 exf5 32. flfxfö g6 (Hvít-
ur hóta.ði Hxg7f og Df8 er ekki
heldur nógu gott: Hxg7f,
| Dxg7, Ilg5) 33. Hf4 og við hót-
unum Hh4 og e5—e6 á svartur
ekkert til. •
31...... De7—f8
32. f4—f5 e6xf5
33. Hf2xf5 Hd7—dl!
Nú er staðan orðin tvísýn:
Þessi leikur var ekki til meðan,
livíta D stóð á h5. Nú myndi
34. e5—e6 ríða hvítum sjálfum
að fullu: 34. e6 Dd6f 35. Be5
Hhl.f 36. Kg3 Dd3f 37. Kg4
De4f 38. Hf4 (Kg3, Dg2 og
mát í næsta leik.) f5f! 39. Khá
Hxh3f! og mátar í 3. leik.
34. Ðh6xb6 He7—<17?
34 ...... Dd8! hefði snúið
oddinum við og unnið skákina.
Bezti möguleiki hvíts er fórnin
Hxg7: 35. Hxg7f 36. e6f Kf8!!
(A Kg6, e7f og vinnur; B. Kh7
37. Hh5f (en ekki Hxf7f,
Hxf7.38. Dxd8 Hhl j og mátar
í 4. leik) C. Kg8 37 exf7f Kf8
38. Bg7 j og vinnur). 37. Hxf7f
Ke8!
Nú er. ekki sjáardegt að hvít-
ur eigi betri leik en að drrpa
hrókinn, en þá- fer svartur af
stað og ætti að riá þvi áð mála
hvíta kónginn.
Þarna er þröng sigling milli
vinnings og taps. Til dæmis
myndi 34.....Hhlf 35. Kg3
Dd8 ekki duga: 36. Dd6 Hd7 37.
Hxg7f! Kxg7 38. Dxd7 .Dxd7
39. e6f Kg6 (Dd4, Bxd4 og
Hxf7ýxb7 leiðir líka til taps)
40. exd7 Hdl 41. Hd5! og peð-
ið rennur upp.
35. e5—e6 Hdl— hlf
36. Kh2—g3 Hd7—dSt
37. Kg3—f2 ííhl—h2f
38. Kf2—el Hd3—e3f
39. Kel—fl HdSxhS
40. e6xf7f Kg8—h7
41. Db6—g6f Gefst upp..