Þjóðviljinn - 08.07.1950, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 08.07.1950, Blaðsíða 5
Laugardagur 8. júlí 1950. ÞJÓÐVILJJXN JldiWlll! BANDARIKIN VILJA STYRJÖLD Fyrir þremur dögum, 5. júlí, birti varautanrík- isráðherra Sovétríkjanna, Gromiko, ýtarlega yíir- lýsingu um Kóreumálin. Heíur yíirlýsing þessi vakið heimsathygli og þykir því rétt að gefa einnig íslenzkum blaðalesendum kost á að kynnast henni. Fer hér á eftir fyrri hluti yfirlýsingarinnar. it Leppsíjórn Suður- Kóreu kemur upp um sig Þeir atburðir sem nú eru að gerast í Kóreu voru afleiðing ögrunarárásar suðurkóreuheís á landamærum kóreanska al- þýðulýðveldisins. Sú árás var árangur fyrirfram gerðra á- ætlana. Hvað eftir annað hefur Syng- man Rhee sjálfur og aðrir full-' trúar stjórnarvalda Suður- Kóreu látið þa3 út úr sér að klíka þeirra hefði þessa fyrir- ætlun. Þegar 7. okt. 1949 gortaði Syngman Rhee af hinni vel heppnuðu þjálfun hers síns og lýsti yfir umbúðalaust S viðtali við United Press, að suðurkór- euherinn gæti hertekið Pyongy- ang (höfuðborg Norður-Kóreu) á þremur dögum. Hinn 31. október 1949 sagði Sin Sen Mo, hermálaráðherrann í stjórn Syngmans Rhee, blaða- mönnum að her Suður-Kóreu væri nægilega öflugur að leggja til atlögu og hernema Pyongy- ang á nokkrum aögum. „Vér skulum sigra í heitu stríði" Viku fyrir ögrunarárás SuðurKóreuhersins sagði Syngman Rhee í rœðu 19. júní á hinu svonefnda þjóðþingi í viðurvist hr. Dulles, ráðunauts utan- ríkisráðuneytis Banda- ríkjanna; „Ef vér getum- skki varðveitt lýðræðið í kalda stríðinu, skulum ^ér sigra í heitu stríði". Stjórnarvöld Suður-Kóreu gáfu því aðeins slíkar yfirlýs- ingar að þau töldu sér vísa bandaríslca hjálp. Hinn 19. maí 1950 sagði hr. Johnson —: aðalforstjóri Banda ríkjahjálpar til Kóreu í fjár- veitinganefnd fulltrúadeildar Bandaríkjaþings, að 100 þús- und foringjar og hermenn í Suð ur-Kóreuher,búnir bandarískum vopnum og þjálfaðir af banda- rísku hernaðarnefndinni, hefðu lokið undirbúningi sínum og gætu hafið strið hvenær sem helzt. ^ Dulles lofar hjálp í stríði Kunnugt er að hermálaráð- herra Bandaríkjanna, hr. John- son; forseti bandaríska herráðs- ins, Bradley, hersliöfðingi og ráðgjafi utanríkismálaráðuneyt- isins hr. Dulles, komu til Japan fáum dögum áður en skriður komst á Kóreumálin. Þeir sátu þar ráðstefnur með MacArthur hershöfðingja. Siðar fór hr. Dulles í heimsókn til Suður- Kóreu og ferðaðist til landa- mærahéraðanna. Hinn 19. júní lýsti hr. Dulles því yfir á hinu áðurnefnda „þjóðþingi" Suður-Kóreu að Banda- ríkin væru reiðubúin að veita Suður-Kóreu, er berðist gegn kommúnism- anum, hverja þá mór- alska og efnalega að- stoð sem þörf gerðist. Þessar staðreyndir tala sinu máli, athugasemdir eru óþarf- ar. En strax fyrstu dagana sást að atburðarásin varð ekki suð- urkóreönsku stjórnarvöldunum í hag. ic Bandaríkin af- hjúpa stríðsáætlan- ir sína; stig af stigi Þegar ljóst varð að ógnar- stjórn Syngman Rhee-klíkunn- ar, sem aldrei hefur notið stuðn ings kóreönsku þjóðarinnar, var að hrynja, greip Banda- ríkjastjórn til opinskárrar hern aðaríhlutunar. Með því sýndi Bandaríkja- stjórn að því fer fjarri að hún reyni að treysta frið, að liún er óvinur friðarins. Staðreyndirnar sýna að Banda ríkjasljórn aflijúpar árásarætl- anir sínar í Kórcu einungis stig af stigi. Fyrst lýsti hún yfir því að bandarískur lier myiKli aðeins taka þátt í hernaðaraðgerðum innaii landamæra Suður-Kóreu. En strax næstu daga beindi bandaríski fluglierinn aðgerðum sínum að Norður-Kóreu, réðist á Pyongyang og líka aðra bæi. Bandaríkjastjórn dregur land sitt lengra og leagra út í stríð. Tilneydd að reikna með and- stöðu Bandaríkjaþjóðarinn- ar við þátttöku i nýjum stríðs- glæfrum rekur nún landið hægt og stig af stigi I áttina að aug- Ijósri styrjöld. Jolin Foster Dulles með bamlarískum og Kóreönskum herforingjum og sendiherra Bandaríkj- anna í Seo'uL, athuga stöðúna í skoígröf við landamærin nokkrum dögum áður en ögrunar- árás Suður-Kóreuhersins var gerð. ★ Öryggisíáðið sam- þykkir initsásina Bandaríkjastjóm reynir að réttlæta hernaðarinnrás í Kóreu með þeirri staðhæfingu að hún hafi verið framin með samþykki öryggisráðsins. En hvað var það sem gerðist? Bandaríkjastjórn hóf hernaðarinnrásina í Kóreu áður en öryggis- ráðið var kvatt til fund- ar 27. júní án þess að taka tillit til hverja álykt un ráðið mundi sam- þykkja. fíún lét því sameinuðu þjóðirnar koma að gerð- um hlut — friðrofinu. Öryggisráðið samþykkti sjálf- krafa og flutti aftur dagsetn. ályktunarinnar, seni flutt var af Bandaríkjastjórn, um sam- þykki við þær árásaraðgerðir sem sú stjórn hafði fram- kvæmt. Þar að auki var banda- ríska ályktunin samþykkt með freklegu broti á sáttmála sam- einuðu þjóðanna. ^ ikvöiðKii ösyggss- séðsíns ólögleg Samkvæmt 27. gr. sáttmála sameinuðu þjóðauna skulu allar ákvarðanir öryggisráðsins um annað en fundarsköp gerast við atkvæðagreiðslu þar sem ekki færri en sjö meðlimir greiða já- kvætt atkvæði, þar á meðal all- ir hinir föstu meðlimir ráðsins, það er að segja Sovétríkin, Kína, Bandaríkin, England og Frakkland. En bandaríska ályktsunin um samþykki við hernaðarinnrás Bandaríkjanna í Kóreu var sam- þykkt með einungis sex atkvæð- um — Banaaríkjanna, Eng- lands, Frakklands, Noregs, Kúbu og Ekuador. Kúómíntang- fulltrúinn Tsjang, er ólöglega fyllir sæti Kína í öryggisráð- inu, var talinn sjöunda atkvæð- ið. Af hinum fimm föstu með- limum ráðsins voru aðeins þrír — Bandaríkin, England og Frakkland, viðscaddir fund ör- yggisráðsins 27. júní. Ennfremur er það beinlín'w bannað í sáttmálanum að satn- einuðu þjóðirnar biandi sér í innanlandsmál uokkurs ríkis. En með ályktun sinni 27. jání braut öryggisráðið þessa ákaf- lega mikilvægu meginreglu sam einuðu þjóðanna. Af því leiðir að ályktun sú sem Bandaríkjastjórn notar sem skálkaskjól hernaðarinn- rásar sinnar í Kóreu, var ólög- lega samþykkt af öryggisráð- inu. itr Kma ólöglega úti- lokaS írá samein- þjjcðunum Tveir fastir meðlimir ráðsins, Sovétríkin og Kína, voru ekki viðst&ddir, vegna þess að óvin- áíiuafstaða Baridaríkjastjórnar íil kínversku þjóðarinnar rænir Kiaa mögnleika á að hafa lög- legam fulitiúa sinn í öryggis- rá jinu og þctta hindrar þátt- tiiku Sovétríkjanna í fundum ráðsins. Þannig var hvorugt skilyrðið sem sáttmáli samein- uðu þjóðanna seíur fyrir sam- þykktum öryggisráðsins upp- fyllt á fuadi þess 27. júní, en það sviptir l'á ályktun, cr sam- þykkt var á þeim fundi, sér- hverju löglegu gildi. ic Samelsaðu þióð- iraar hala ekki heimild iii að hlut- ast sm borgaia- siyrjöld í sáttmála sameinuðu þjóð- anna er einungis gert ráð fyrir i íhlutun öryggisráðsins ef um milliríkjaátök er að ræða en ekki itinanlandsátök. Sameinuðu þjóðun- um hreyii í vezk- íæri Bandaríkjanna Þetta var því aðeins hægt að hin frekasta bandarísk þvingun við alla meðlimi öryggisráðsins umskóp sameinuðu þjóðirnar í einskonar viðhengsl bandaríska utanríkisi'áðuneytisins, í þægt verkfæri í höndum hinna ráð- andi bandarísku afla, er koma fram sem friðrofar. Sambykktin ólöglega írá 27. júní, samþykkt aí öryggisráðinu - vegna þvingunar aí hálíu Banda ríkjöstjórnar, sýnir, að ör- yggisráðið kemur ekki íram sem stoínun er ber aðalábyrgð á viðhaldi íriðarins, heldur sem verkíæii er ráðandi cfl ■Bandaríkjanna nota til þess að tendra styrjöld. Síðari hluti yiiclýsingaz Gzomiko á morgun

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.