Þjóðviljinn - 22.07.1950, Síða 5

Þjóðviljinn - 22.07.1950, Síða 5
Laugardagur 22. júlí 1&50. ÞJ'ÓÐVILJIEN 5 imSuður-Kóreuher er hezti „TVTý öld er runnin upp í •*- ’ mannkynssögunni“ varð þýzka skáldinu Göthe að orði, er hann horfði á tötrum klædda og illa vopn- aða franska byltingarmenn sigra þaulæfðan og vel bú- inn her Prússakonungs í or- ustunni við Valmy 1793. Síðan þá hefur hvað eftir annað sýnt sig, að Göthe sá rétt, fámennt lið hefur sigr- að ofurefli með þeim krafti, sem hugsjón veitir. Nýjasta dæmi þessa hefur gerzt í Kóreu undanfama daga. Þar hefur aiþýðuher stjómar- innar í Pyongyang sópað á undan sér her stjórnarinnar í Seoul og bandarísku liði, er sent var Seoulmönnum til fulltingis. Borgarastyrjöld- in í Kóreu hefur öll gengið alþýðuhernirm í vil enda þótt landinu væri þannig skipt síðan 1945, að stjómin í Pyongyang réði yfir þriðj- ungi þjóðarinnar, um tíu milljónum manna, en stjóm in í Seoul yfir tveim þriðju Kóreubúa, um tuttugu millj. manna. Gangur borgarastyrj aldarinnar í Kóreu er hlið- stæður við það, ef Pólverj- ar hefðu gjörsigrað Hitlers- Þýzkaland haustið 1939. Otjórnin í Seoul var vopn- ^ u5 og eíld af Banda- ríkjamönnum og hún og þeir lifðu í þeirri sælu vissu, að ef í odda skærist við stjóra- ina í Pyongyang leiddi það af sjálfu sér, að stjóm, er réði yfir tuttugu milljón- um manna ætti alskostar við stjóm, sem réði aðeins yfir tíu milljónum. Rhee forseti stjórnarinnar í So.ul, lýsti því þráfaldlega yfir við bandaríska blaðamenn, að her sinn gæti tekið Pyongy- ang á nokkrum dögum og hann væri löngu búinn að því, ef bandarískir ráðamenn hefðu talið herinn fullbúinn til bardaga. 1 sumar töldu bandarískir yfirboðarar Rhee þá stund loks komna. Frank Gibney, fréttaritari „Time“ sem mest allra bandarískra blaða hefur æst til hernaðar- ævintýra í Austur-Asíu skrifar í blað sitt 5. júní frá Seoul: „Kóreuiýðveldinu hef- ur munað mest fram á við á hemaðarsviðinu, á tveim ár- um hefur það æft og vopnað fyrstaflokks landher. Þetta er að miklu leyti að þakka hernaðarráðunautum úr Bandaríkjaher í Kóreu, sem komu upp fótgönguliðsskóla sniðnum eftir Fort Benning og hafa byggt upp sjö nú- tíma herdeildir reiðubúnar til bardaga. Beztu liðsforíngj ar hins nýja Kóreuhers vom áður jápanskir majórar óg lautinantar ... Flestir, sem þeim málum eru kunnugir, telja nú þennan 100.000 manna Suður-Kóreuher bezta her í Asíu miðað við stærð. Hraðskreiðar tylkingar hans hafa hreinsað burt flestallar skæruliðsveitir kommúnista. og nú trúir enginn að Norð- ur-Kóreuherinn, sem Rússar hafa æft, gæti gert skjóta og vel heppraða innrás í Suður-Kóreu án mikils liðs- auka ... Ekkert nema skort ur á hernaðarflugvélum gæti orðið til þess að Suður- Kórea stæði höllum fæti“. Samkvæmt frásögn þessa Kim Ir Sen, forseti alþýðu- stjómarinnar í Pyongyang bandaríska fréttaritara ætti liðstyrkur alþýðuhers stjórn arinnar í Pyongyang og hers Seoulstjórnarinnar að hafa verið jafn. Gibney segir Bandaríkjamenn hafa byggt upp sjö herdeildir í Suður- Kóreu og fréttaritarar í Syngman Rhee, forseti stjórnarinnar í Seoul Kóreu hafa það eftir banda- rískum herforingjum þar, að alþýðuherinn, sem gjör- sigraði her stjórnarinnar í Seoul hafi talið sjö herdeild ir. Hvað flugstyrk stríðsað- ilanna í Kóreu snertir, segj- ast Bandaríkjamenn frá upp hafi hafa haft alger yfirtök í lofti ogi beitt þeim til morð- árása á óbreytta borgara i borgum Kóreu. Þrátt fyrir fullyrðingu G'tbneys er því áreiðanlegt, að eitthvað ann- her í Asíu^! Móti kjarnorkuvopnum - eSa með þeim! að en skortur á hernaðarflug vélum hefur valdið hrakför- um hers stjómarinnar í Suður-Kóreu. A nnar Bar.daríkjamaður en þessi afturhalds- fréttaritari hefur reynzt get- spakári. Asíumálafræðingur- inn prófessor Owen Lattim- ore segir i bók sinni „Solu- tion in Asia“, þar sem hann ræðir um Suður-Kóreu: „Það er ekki hægt að treysta því að herinn ' berjist, fólkið treystir ekki ríkisstjórninni. .. Ef til borgarastyrjaldar kemur ... getur Norður- Kórea gersigrað Suður- Kóreu“. Kóreumaðurinn Yo- unghill Kang sagði, er hann kom aftur til Bandaríkjanna til1 að taka við kennarastól sínum við New York háskóla eftir að hafa verið um tíma í þjónustu stjórnar Syng- man Rhee í Seoul: „Þá sem Japanir höfóu fangelsað settu Rússar í lögregluliðið, þá sem voru lögrelguþjónar undir stjórn Japana létu Bandaríkjamenn halda áfram lögrelgustörfum“. Þessir leppar Japana breyttu ekki um starfsaðferðir, þótt þeir fengju nýja húsbændur. Það sýna eftirfarandi setningar úr bandariska borgarablað- inu „New York Times“, tekn ar úr skeytum frá Walter Sullivan, fréttaritara þess í Seoul: „Mörgum Bandaríkja mönnum ofbýður, þegar kommúnistar eru píndir til bana og tekr.ir af lífi hóp- um saman ... Nokkrum vik um áður kom upp mikill úlfaþytur í þinginu vegna þess hve margir kunnir men höfðu verið píndir til dauða af hernum og lögreglunni. . . Fullyrt er, að fangar sem flýðu og náðust aftur hafi verið skotnir á dyraþrepum ýmissa borgara og skildir þar eftir að því er virðist sem áþreifanleg aðvörun... Fjöldahandtökur hafa troð- fyllt fangelsin“. Forseti Korean Institute, lærdóms- stofnunar um Kóreumál í Wasliington, ræddi við blaða menn eftir að borgarastyrj- öldin braiizt út. Forsetinn, Kóreumaður að nafni Kim, sagði það ekkert undrunar- efni, að her Suður-Kóreu- stjórnar færi halloka. Stjórn Rhee væri fádæma óvinsæl, hún hefði svikizt um að skipta stórjörðum milli land- búnaðarverkamanna, látið dýrtíð flæða yfir alla bakka en haldið niðri launagreiðsl- um og lögregla hennar hefði ftomið fram af fáheyrðri grimmd. ■%7ið allt þetta bætist að ’ stjóm Syngman Rhee stóð eins og veggur gegn \ Ekki þarf að minna á ógnir þær er kjarnorausprengjurnar á Japan ollu í Hirosima og Nagasagi. Eg býst varla við, að við. sem þá vorum' komin til vits og ára gleymum frásögnum blaðanna af þeím atburðum, þó við eigum ekki ímyndunarafl til þess að setja oss skýrt fyrir sjónir, það hyldýpi hörmunga er af þeim hlauzt. Vitandi um gjöreyðingar- mátt kjarnorkusprengjunnar hafa leiðtogar þjóðanna rifizt um það, svo að segja frá stríðs lokum hvort banna skyldi kjarn orkuvopn í hernaði. án þess að árangur sjáist. Málsmetandi menn, um allan heim, . sem sáu hvert stefndi, gátu nú ekki ler.gur setið hjá, heldur boðuðu til alþjóðlegs þings í Stokkliólmi í þeirri von að aimenningur þjóðanna fengi tækifæri til þess að láta uppi á- lit sitt. Þetta þing hefur einhuga orð ið sammála um ávarp, þar sem kjarnorkuvopn eru fordæmd og notkun þeirra talinn glæpur gegn mannkyninu. Milljónir manna hafa undirritað ávarpið. Nú eigum við íslendingar einnig kost á að undirrita það. Við höfum lengi talið okkur gefa stærri þjóðum gott for- dæmi með baráttu okkar til fullkomins sjálfstæðis með drengilegum málflutningi og skynsaml. rökum, enda mun það hafa dregið okkur drýgst í sjálfstæðisbaráttunni. Er við fögnuðum einhuga í'engnu frelsi 1944 l.ýstum við yfir ævarandi hlutleysi okkar og vopnaburður var okkur and- styggilegt hugtak. Nú er svo komið, að við höf- um gengið í hernaðarbandalag, með því að blindir leiðtogar leiddu blinda þjóð, enda virðist fallið framundan, jafnvel áður en til hernaðarátaka kemur. heitustu ósk allra Kóre- manna, sameiningu landsins. .Rétt áður en borgarastyrj- öldin hófst séndi stjórnin í Pyongyang sendiboða með m-að sameiningartillögur til Seoul. Svar stjómarinnar var að varpa sendiboð- imum umsvifalaust í fang- elsi. Þótt stjórnin í Pyong- yang réði aðeins yfir þriðj- ungi Kóreubúa á hún holl- ustu yfirgnæfandi meiri- hluta þjóðarinnar í Norður Kóreu var stórjörðum skipt og iðnaðurinn þjóðnýttur, framkvæmd heitustu áhuga- mál alþýðunnar í sveitum og borgum. Stjórnin í Seoul var hinsvegar aðeins fulltrúi fá- mennrar stéttar stórjarðeig- enda og auðmanna. Banda- ríska herstjómin leit hins- Svo langt erum við nú leiddir íslendingar frá 17. júní 1944, að við fáum ekki óáreittir að láta þá ósk skriflega í ljósi, að notkun kjarnorkuvopna sé glæpsamlegt athæfi gegn mann kyninu. Svo brjálaður er ÁRÓÐ URINN FYRIR KJARNORKU- VOPNUM að jafnvel fyrrver- andi málgagn verkalýðsins (Alþýðublaðið) segir fagnandi frá því að nú séu fclöð í Dan- mörku farin að safna saman nöfnum manna til þess að aft- urkalla ósk þeirra um bann við k jarnorkuvopnum. Eða virðingin fyrir dóm- greind almennings! Okkur er jafnvel ætlað að trúa því að Bandaríkin standi vopnlaus gegn Rússum ef kjarnorkuvopn eru bönnuð! Við gefum með því "Rússum „FRJÁLSAR HENDUR“ Þetta er sorglegur vottur um óvirðingu fyrir dómgreind al- mennings og sofandi samvizku og ódrengskap gagnvart allri menningu frá hendi blaðamanna og blaðaútgefenda er slíkt láta. frá sér fara. Vopn eru búin til, til þess að nota þau. Ef við viljum ekki láta varpa á okkur kjamorku- sprengjum verðum við að banna þær. Ef við viljum ekki banna kjarnorkuvopn, þá viljum við láta kasta þeim. Á hvern? Kristófer Grímsson KAUPIÐ happdrœttis- miða Sósiai- istaflohksins vegar aðeins á það, að hún réði að nafninu til vfir tveim þriðju hlutum þjóðarinnar og ályktaði af því, að hún ætti alskostar við stjórnina í Pyongyang. En' þegar svarf til stáls kom í ljós, að Suður Kóreuherinn sem bandarísku herforingjarnir voru svo stoltir af, neitaði að berjast fyrir spillta og hataða aftur- haldsstjórn. Þegar banda- ríska herstjórnin og stjóm Syngman Rhee voru orðnar á sáttar um, að tími væri kom inn til að láta til skarar skriða og létu gera árás noxðuryfir 38. breiddargráð- una, var alþýðulierinn við- búinn, sem ekki er furða, ef hafðar eru í huga látlausar árásarhótanir Seoulstjcrnar- innar.

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.