Þjóðviljinn - 25.07.1950, Side 3

2GÍ í-i t ,2£ Mtr% R.f>x;'t-5lT*£
Þrfðjudagur 25." júli 1950.
ÍR'Í íXdi'Tlh/) \A
Þ7ÓÐV1LJ1NN
9
9

. 'vWs"*ÍVV‘r

":rrr"~'
ÍÞRÓTTIR
RITSTJÓRI: FRlMANN HELGASON
10. landsmit kvenna I útihandknatt-
leik hófst í Hafnarfirði á sunnudag
Alberf Gyömyndsson segir frá félagi
sínu„Racing Club11
Teliir að knattspyrnan sé að breytast og Englandsför
^Ðynamos46 hafi komið því af stað
Þegar Albert Guömundsson knattspyrnumaöurinn
okkar góði, var hér á ferö um daginn náöi Íþróttasíöan
stuttu viðtali viö hann. AÖ vísu vildi Albert sem minrist
segja, og taldi sig ekki hafa neitt sérstakt fram að fséra.
En þetta er hlédrægni Alberts. Hann er víöförlasti og
frægasti íþróttamaöur sem viö höfum eignazt, og hefux
margt á daga hans -drifið sem í frásögu er færandi, þótt
fátt eitt verði hér fram dregiö.
RACING CLUB
DE PARIS?"
Félagið heitir í rauninni Rac-
ing Club de France, og er eitt
plzta og þekktasta íþróttafélag
Frakklands og eitt stærsta
íþróttafélag í heiminum. Félag-
ið er stofnað 1882. Lengi fram-
Ítn af var það bezta félag Frakk
ánds í frjálsum íþróttum og
forustufélag um tennis, land
þockey og rugby, en þesgar at-
ymnudeildin var sett á lagg-
írnar í Frakkland'i fékk þessi
4eild í Racing Club de France,
nafnio Racing Club de Paris,
óg er sjálfstæð deild innan aðal-
félagsins. Félagið hefur þó
samt sem áðrr stóran hóp á-
hugaknattspyrnumanna og þarf
pm að hugsa 60 k/.attspyrnulið
í öllum aldui’sflokikum. Auk
þess hefur það eins og áður
flest allar aðrar íþróttagreinar
' a .stefnuskrá sinni. I félaginu
éru nú um 15,000'manns og má
|egja að það sé lokað öllum
nema ' þeim sem „fæöast“ í
Racing Club de France. Hafa
þaðan komið margir heimsfræg
ir íþróttamenn t.d. tennisleikar-
inn J. Borotra, J. Brugnon o.
m. fl. og 'auk þess ■ margir
snjallir heimsþekktir frjáls-
íþróttamenn.
Félagið á íþróttamannvirki á
mjög góðum stað í Parísarborg
eða svonefnt Pré Catélan, í
Boulogneskógi. Eru þar fjöldi
knattspymuya.lla, hlaupabrauta
og annarra valla. Á þeim stað
fóru Olympíuleikarnir árið 1900
fram. Þar eru einnig fjöldi
tennisvalla. Það á einnig svæð-
ir: Stade Yves du Manoir í
Eolombes en þar var aðalleik-
^angur Olympiuleikanna 1924.
Stórt og glæsilegt félags-
heimili starfrækir félagið, og
#r það kærkomínn staður öllum
fclagsmönnum, Verður e, t. v.
síðar betra tækifæri til að lýsa
því nánar. Það má fullyrða að
þetta félag sem ég nú starfa
fynr nýtur álits og vinsælda
Iangt út fyrir landmæri Frakk-
lands.
ÞRÓUN KNATT-
SPYRNUNNAR?
Dynamo gaf „tóninn“. Knatt-
spyrna sem annað í þessum
heimi hlýtur að taka breyting-
um. Þótt eðli hennar breytist
ékki þá geta leikaðferðir tekið
miklum breytingum. Englend-
ingar hafa lengst af haft for-
ustu um flestar breýtingar. Nú
er þróunin í þá átt að löng
spörk eru að leggjast niður en
leikurinn gerist æ hraðari hvað
snertir skiptingu manna um
stöður þannig að það skiptir
engu hver er á staðnum aðeins
að samherji sé þar, og jafn-
hliða verða sendingar að ganga
fljótt fyrir sig.
Það þóttu mikil tíðindi þegar
rússneska liðið Dynamo fór til
Englands 1945 og vann lið eins
og Arsenal og gerði jafntefli
við Glasgow RangerS' í Skot-
laiidi. Liðið fór seni sé ósigrað
eftir 5 leiki á Bretlandseyjum.
Dynamo lék eftir þessari aðferö
og hún hefur rutt sér til rúms
víðast' í Suður-Evrópu með
góðum árangri. Það hefur vakið
athygli hvað Bretar hafa stað-
ið sig illa í heimsmeistara-
keppninni. Ástæðan er sú að
mínu áliti að þeir eru áð verða
á eftir, halda í gamalt form og
tileinka sér ekki ný.
HVAÐ ER FRAMUNDAN
HJA ÞÉR?
Að fara hé$an og byrja æf-
ingar með Racmg Club og búa
mig undir næsta keppnistímabil,
þvi ég er ráðinn þar næsta ár.
Hvað svo tekur við veit ég
ekki, það er óráðið, geri samt
ráö fyfir að vera lengi úti í
þetta sinn ef ekkert sérstakt
kemur fyrir.
Verður aíviimu-
knattspyrna upp
tekin í Svíþjóð
1951?
Um langan tíma efur því ver-
ið haldið fram að stóru knatt-
spyrnufélögin sænsku færu
mjög í kringum áhugamanna-
reglurar, bæði beint og ó-
beint. Hefur í þessu efni and-
að mjög köldu að Svíum, sér-
staklega frá Dönum og Norð-
mönnum og víðar. Telja þeir,
sem von er að með því mæti
þeir ekki með jafna aðstöðu til
keppni við Svíþjóð. Munu Sví-
ar almennt vera taldir hálf-
atvinnumenn í knattspyrnu, og
eiga því tæpast samleið með
þeim þjóðum sem vilja í heiðri
halda áhugamannareglur, og
þann anda sem bak við þær
liggur.
LTndanfarin ár hefur Svíþjóð
orðið að sjá á bak beztu knatt-
spyrnumönnum sínum til ítalíu
Spánar og Frakklands. At-
vinnumannafélög þessara landa
bjóða betur en gert mun heima
fyrir, og þeir skrifa undir samn
inga — og fá um eða yfir 100
þús. sænskra króna úm leið auk
hárra launa og annara fríðinda.
Freistandi fyrir unga menn, og
ef til vill ekkert við það að
athuga, ef með því mætti draga
ákveðin takmörk milli atvinnu
og áhugamennsku .
Norska blaðið Sportsmanden
segir á þessa leið um þetta:
„Við skulum heldur ekki loka
augunum fyrir því að Svíar
haf’a í langan tima haft hjá sér
sambland af áhuga- og atvinnu-
knattspyrnu, sem allir aðilar
hafa fundið óbragð að, sem
smátt og smátt hefur orðið til
þess að almenningur vill fá
þetta ' lagfært og þá heldur
Landsmót kvenna, það tíunda
í röðinni, hófst í Engi-
dal við Hafnarfjörð á sunnu-
daginn var. Mættu til keppninn-
ar 7 sveitir eða frá Akureyri,
Akranesi, Vestmannaeyjum
sameinuð lið beggja félaga stað
anna. Haukar Hafnarfirði og
Fram, Ármann og KR frá
Reykjavík. Gengu þessir flokk-
ar undir ísl. fánanum inn á völl
inn og var heilsað með lófataki.
Þetta mót var dálítið meira en
tíunda hancjknattleiksmót
kvenna. 1 ár eru liðin 25 ár síð-
an fyrsta handk-nattleiksmótið
var haldið hér á landi og fór
það fram í Hafnarfirði. Við
setningu móts þessa var þess
minnzt af Gísla Sigurðssyni
form. I.B.H. og Ben. G. Waage.
Afhenti Waage formönnum
þeirra félaga sem að mótinu
stóðu 1925, lítmn Olympíufána
í tilefni dagsins, ennfremur
tveim kvenkeppendum, sem
kepptu í fyrsta mótinu og þarna
vour heiðursgestir. Því miður
var „innflytjandi“ leiksins,
Valdimar Sveinbjörnsson fim-
leikakennari ekki viðstaddur, en
forseti minntist hans og ánafn-
aði honum olympíufána. Síðan
hófst mótið með leik milli:
Fram—Akranes 4:2
.e
Mátti fljótt sjá að völlurinn
var erfiður, háli og blautur og
í lengsta lagi fyrir stúlkur. Þó
okkar ágætu Islendsmeistarar
væru öruggari í leik sínum en
ÍA voru þær ekki eins léttar og
hvikar og oft áður.
Fyrri hálfleikur endaði 3:1
en sá síðari varð jafn 1:1. Akra
nes átti sína sterkustu stúlku
í marki.
Í.B.A.—KR 9:3
Það voru liðnar 5 mínútur af
hálfleiknum þegar .ÍBA setti
fyrsta mark sitt, en þá var eins
og allt hefði opnazt, því 4
fylgdu eftir í röð á næstu 8
mín en þá setur- KR fyrsta
mark sitt.
ÍBA bæta tveim við og lauk
hálfleiknum með 7:1. Síðari
hálfleikur varð jafn 2:2 og
b'ytjaði KR þÉ^ að gera mörk-
in. Akureyrarstúlkurnar virtust
hraðar og með gott grip, kunnu
þó ekki nógu vel lagið á því að
opna vörn KR, þegar þær tóku
að loka betur vörninni. Að vísu
styrkti það liðiö að Hafdís Ragn
ars fór í markið í síðari hálf-
lei.
hreina atvinnumenn .en að siglt
sé undir fölsku flaggi áhuga-
reglnanna.“ Blaðið segir enn-
fremur:
„I dag getum við gengið út
frá því, að Svíar stígi skrefið
að fullu og atvmnumannadeild,
með samþykki allra yfirvalda
— muni sjá dágsin's 1 jós á ár-
inu 1951.“
Vestmannaeyjar—Ármann 3:2
Þetta var raunverulega jafn-
asti og að sumu leyti skemmti-
legasti leikurinn. Vestmannaey-
ingar búa yfir miklum hraða og
krafti og eiga hörð skot. Ár-
mannsstúlkurnar eru flestallar
ungar og smáar vexti en sýnaí
mikla leikni og samspil. Mátti
ekki mikið á milli bera, því þær
átfu tvö skot í stengur. Raunar
áttu eyjastúlkur tvö opin skot-
tækifæri en skutu beint á mark-
mann. Eftir fyrri hálfleik stóðu1
leikar 2:0 fyrir tBV en Ár-
mannsstúlkumar unnu þannJ
síðari með 2:1, /. j
Eftir þessa þrjá fyrstiv leiki
er erfitt að spá um úrslit. Það
má þó ganga út frá því að bar-
átta Fram verði hörð fyrir því
að verja titilinn og munu Ak-
ureyringar og Vestmannaeying-
ar þar harðar í hom að takat
nema Haukar, sem nú sátu yfir
komi á óvart og endurheimtil
sina fyrri frægð.
Hreppsnefndar-
kosningin á
Reyðarfirði
Ut af fyrirsögn Þjóðviljans
V
„Frjálslyndir unnu“ við fréttir.
af hreppsnefndarkosningu i.
Reyðarfjarðarhreppi, vill frétta
ritari Þjóðviljans á Reyðar-
firði taka þetta fram til þesa
að fyrirbyggja misskilning:
Árið 1946 varð samkomulag
um einn lista, en árið 1942
komu fram tveir listar, listi’
Framsóknarmanna, sem fékk 90
atkvæði og tvo menn kjöma og.
listi frjálslyndra, sem fékk 118
atkvæði og þrjá menn kjörna.
Nú náðist ekki samkomulag
við Sjálfstæðismenn um lista
frjálslyndra eins og árið 1942,
en óskiptir stóðu þeir ekki að
lista óháðra, og sumir munul
hafa kosið lista frjálslyndra..
Kosningaþátttaka var mun
meiri nú en 1942, um 40 fleiri
kusu, og heldur fleiri á kjör-<
skrá núna.
Atkvæði frjálslyndra og ó-
háðra voru nú samanlagt 145
en 118 árið 1942.
Aukning því 27, en 92 hjá
samvinnumönnum (Framsókn)..
Nýlega er búið að kjósa odd-
vita og í nefndir.
Fulltrúi 'oháðra, Gísli Sigur-
jónsson var kosinn oddviti með
atkvæðum Framsóknarmanna/
(Þorsteins Jónssonar og Pálsi
Hermannssonar) og atkvæðíi
sjálfs sín.
Enginn ágreiningur varð umí
menn í nefndir, nema í skatta-
nefnd, þar kaus Gísil með þeiml
(Þorsteini og Páli) starfsmannl
Kaupfélags Héraðsbúa — Magn
ús Guðmundsson, Odda.
Samkvæmt framansögðu erm
frjálslyndir nú í minni hlutsj
í hreppsnefndinni. * j