Þjóðviljinn - 01.09.1950, Page 3

Föstiidágur 1. scptember™195ff."
í it.3' ;;7*ríÆ
V 71 1,11 VG () lcí
• Þ'mmizjíNW
2

tin allt að
233% Æ
bótin 2J%!
IT'yrír rúmum þremur árum hófu afturhalds-
* flokkarnir þrír baráttu sína gegn dýrtíð-
inni, sem þeir töldu allt of þungbæra almenningi
og hættulega atvinnuvegunum. Sú barátta stend-
ur nú sem hæst og hefur þegar náðst sá árang-
ur að ýmsar brýnustu neyzluvörur almennings
hafa hækkað í verði um allt að 233%, það er að
segja meira en þreíaldazt í verði. Á síðustu þrem
ur árum hefur tímakaup Dagsbrúnarmanna hins
vegar aðeins hækkað um 11% fram að smánar-
bótunum — en árskaup verkamanna hefur lækk-
að að mun vegna síminnkandi atvinnu.
Hér á eftir eru sýnd nokkur dæmi um verð-
hækkanir þær sem orðið hafa fyrir tilverknað
þessara þriggja flokka. Er eingöngu valin algeng-
asta matvara, en hún hefur hækkað minna í verði
en aðrar vörur. Hækkunin á vefnaðarvöru, búsá-
höldum, húsnæði, og fatnaði er ennþá stórfelld-
ari. Og framundan er nú veruleg hækkun á miólk,
kjöti og öðrum landbúnaðarafurðum og sennilega
enn frekari hækkun á fiski.
Eftir þessi afrek koma síðan afturhaldsflokk-
arnir þrír og rétta almenningi tvær krónur á dag!
Fyrir Síðar kom hingað úrval frá
Vörutegund 3 árum Nú Hækkun Sjálandi sem sýndi mjög góðan
Nautakjöt, steik 1300 2400 85% leik og sannaði að það er stutti
Nautakjöt, súpukjöt 850 1380 . 62% samleikurinn með hröðu stað-
Vínarpylsur 1150 1600 39% setningunum sem gefur árang-
Miðdagspylsur 1100 1475 34% ur bæði hvað snertir mörk og
Ýsa ný, slægð (með haus) 95 130 37% eins, að áhorfendur vilja sjá
Þorskur nýr, slægður 90 125 39% slíka knattspyrnu. Mér er ekki
Smálúða (koli), ný 240 320 33% grunlaust að leikur Sjálending-
Harðfiskur, pakkaður 1300 1700 31% anna hafi haft hér nokkur
Harðfiskur, ópakkaður 1200 1580 32% áhrif. Svo kemur síðasta heim-
Fiskfars 400 525 • 31% sóknin, úrvalið frá Rín, sem
Fiskbollur 385 540 40% á mjög skemmtilegan hátt í
Lýsi i/2 fl. 225 350 56% mörgum leikja sinna undirstrik
Rúgmjöl 146 230 58% ar og dregur fram ágæti stutta
Hveiti (flórmjöl) 123 320 79% samleiksins. Þessi stutti sam-
Hafragrjón (vals. hafrar) 164 275 69% leikur krefst þess að allir séu
Hrísgrjón 200 450 125% með í leiknum allan tíman,
Rúsínur 625 1050 68% knötturinn gangi mann frá
Saft (kjarnasaft) 3 pel. 625 1395 124%- manni ýmist fram eða aftur
Strásykur 199 335 68% eða út til hliða. Þessvegna verða
Hvítasj'kur, högginn 202 455 125% allir að vera með enginn veit
Kaffi, brennt og malað 840 2800 233% fyrir fram hver fær knöttinn.
Kaffibætir 720 ©00 25% Þetta hefur líka þann kost í
Súkkulag (suðu) 1540 3180 107% för með sér áð losna má við
Te 1/8 lbs 130 400 20S% mikið erfiði sem er líkamlegt
Steinolía 1. 53 102 82% stjak og hrindingar. Einleikari verður oftast að taka slíkt á
1
ÍÞRÖTTIR
RITSTJÓRI: FRlMANN HELGASON
Stuttur samleikur er lykill að
góðum leík
Þetta sumár hefur verið all lítið eða ekkert um það hugsað
viðburðarríkt hvað snertir heim
sóknir erlendra knattspyrnu-
flokka.
Hingað hafa komið tveir dansk
ir flokkar, einstakt félag og úr-
val frá Sjálandi. Það virtist
koma í ljós að félög hér eru á
svipuðu stigi knattspyrnulega,
og beztu II. deildar lið í Dan-
mörku. Hvað leikni og leik-
skilning snertir var KFUM-
liðið betra en liðin hér, en ekki
eins kraftmikið.

Þegar AlþýðublaÖið
kallaði þrjú vísitölu-
stig „hundsbætur“
Ríkisstjórnin hefur einu sinni áður leikið þann leik
að skammta launþegum þrjú vísitölustig fyrir það mikla
dýrtíðarflóð sem hleypt var lausu með gengislækkun-
inni. Það var með f.vrri bráðabirgðalögunum sem gefin
voru út í júlí, en efni þeirra var sem kunnugt er að á-
kveða þriggja stiga liækkun frá þeirri vísitölu sem meiri-
hluti kauplagsnefndar var sammála um. Þá skrifaði Al-
þýðublaðið, 30. júli:
„Að hijiu — hundsbótum Björns Ólafssonar til
launastéttanna fyrir þann þriðjung kaupuppbót-
arinnar, sem hann hefur haft af þeim með því að
láta falsa júlívísitöluna — ]>arf ekki að eyða mörg-
um orðum. Þaff er alveg eins og þjófurinn luemi,
eftir þjófnaðinn, til þess, sem hann hefur stolið
frá, byðist til þess að skila honum einhverjum
hluta þýfisins og hældi sér um leið fyrir slíkt
sig. Slíkt hið sama verður sá
að gera sem tekur á móti háum
knetti því hann fellur alltaf á
einn ákveðinn stað til jarðar
og þar er venjulegast kominn
varnarieikmaður til að hindra.
Það þýðir baráttu og strit.
Sú stefna hefur verið of ráð-
andi hér að láta knöttinn svífa
í sem fæstum áföngum að
marki mótherja sem hægt var,
Það má með sanni segja að
hvort hægt vðári áð veita hon-
um móttöku og koma honum
markvisst áfram. Löngu spym
urnar orsaka líka að það verða
tiltölulega fáir sem eru með
hverju sinni. Oft hefur það
sézt hér að vamarleikmenn
hafa leikið „tennis“ yfir fram-
herja sína!
Ekkert er án undantekninga,
en stutti samleikurinn er það
sem íslenzkir knatspyrnumenn
eiga að taka upp ef þeir ætla
sér að vinna sess meðal knatt-
spyrnuþjóða. Margir knatt-
spyrnumanna okkar eru sæmi-
lega leiknir þó yfirleitt vanti
mikið á að það sé í góðu lagi,
en ef þeir hugsuðu eðli flokks-
leiks og temdu sér að sýna í
leik, kæmi það mun minna að
sök fyrir utan svo það að þeir
mundu skemmta sér betur þar
sem þeir væru stöðugt með í
leiknum, og áhorfandinn sem
kaupir sig inn á vellina segiri:
,,ég hef gaman af svona knatt-
spyrnu“. Þetta hafa þeir sagt
um Sjálendingana og Þjóðverj-
ana svo þeir kunna sem betur
fer að dæma um góða og lélega
knattspyniu.
Þessar heimsóknir í sumar,
ættu að hafa sannfært mennl
um að breyta verður til ura
knattspyrnuna hér þar sem húnJ
verður lifandi og léttur leikur
með þáttöku alls liðsins, enj
ekki „kýlingar“ og eltingar-
leikur nokkurra manna hverju1
sinni. Samhliða því að leggja1
aukna rækt við knattmeðferð,
en það helzt mjög í hendur.
Beri maður saman knatt-
spymuna nú og rétt eftir lokí
stríðsins er hún vissulega á’
leið upp úr þeim öldudal sem
hún var þá í en það er of
mikil orka látin í fánýt atriðil
í leik og æfingum. Þegar því
hefur verið breytt ætti knatt-
spyrnan að taka stórframför-
um en varla fyrr.
Rínarliðið gerði jafntefli við Fram
-Viking 2:2 þrátt fyrir mikla yfir-
burði í
Það má með sanni ssgja að
margt getur skeð í knatt-
spyrnu og þessi leikur var gott
dæmi um það. Að Fram-Vík.
skyldi vinna síðari hálfleik 1:0
mætti nefna „ótrúlegt en satt“.
Síðari hálfleikur Þjóðverj-
anna var knattspyrnulega fram
úrskarandi góður nema hvað
þeir uppskáru engin mörk.
Þeir sem sagt léku sér að
íslendingunum með miklum
yfirburðum í knattmeðferð stað'
setningum og samleik, en skot-
in fóru annað hvort framhjá
eða Gunnar varði.
Eina verulcga áhlaupinu sem
íslendingarnir gerðu í þessum
hálfleik gerði Ríkarður mark
úr. Karlmannlega og vel gert.
Fyrri hálfleikur var nokkuð
jafn og náðu Fram-Vík. oft
laglegum samleik. Þó var hann
örlæti — ætlaðist meira að segja til þahklætis
fyrir það! Nei, þannig þýðir Birni Ólafssyni og
framsóknarmálgagni hans, Tímanum, ekki að koma
til launastéttanna.“
Nei, en það þýddi að koma þannig til stjórnar Al-
þýðusambands Islands. Nú heita hundsbætumar „upp-
fylling á kröfum Alþýðusambandsstjórnar!“ En hitt
munu raunar engar hundsbætur vera sem forsprakkar
Alþýðuflokksins fá fyrir hin auvirðilegu svik sín. Og
nú hvetja þessir þjófsnautar launþega til að auðsýna
þakklæti fyrir þetta hlægilega litla brot af þýfinu —
rúmar 2 krónur á dag!
lausari í reipunum en samleik-
ur Þjóðverja, leiknin ekki eins:
mikil eða nákvæmni í spyrnunx
og eru úrslit þessa hálfleika
nærri sanni, 2:1. Sem ságt
þessi hálfleikur var jafn og
„spennandi“ með áhlaupum
á víxl.
Fyrsta markið settu Þjóð--
verjarnir eftir 20 mín. Kom:
það upp úr hornspyrnu. Aðeins
7 mín. síðar jafnar Ríkarður.
Eftir skamma stund taka Þjóði
verjarnir forustuna aftur, var
það hægri útherji sem þaði
gerði eftir meistaralegan und-
irbúning hægri framvarðar.
Fram-Vík. . liðið féll nokk-'
uð vel saman meðan það hafði'
tök á leiknum. Veiku hliðar
þess voru útherjarnir. Aftur á'
móti naut Ríkarður sín sem;
miðframherji. Þar gat einstak-
lingsorka hans notið sín og gaf
hún liðinu tvö mörk í þetta
sinn. Gunnlaugur var nú allt
annar maður en í úrvalinu!
Hann er leikinn og gerði marg-
ar tilraunir til að finnaJ
Ríkharð. Sem innherji var
Ingvar ekki nógu virkur. Fram-
verðirnir voru allir nokkuð
góðir. Sæmundur þó sérstak-
lega. Kjartan er stundum
nokkuð seinn, en vit í því sem
hann gerir. Karl Guðm. og£
Framhald á 6. síðu