Þjóðviljinn - 17.04.1951, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 17. apríl 1951 — ÞJÓÐVILJINN — (3

ÍÞROTTIR
RITSTJÓRl: FRlMANN HELGASON
Hvað lá á bak við „tillögu nr. 2“
I þáttum þeim er hér hafa
verið ritaðir um hina ,,frjálsu“
meðferð ársþmgs ÍBR í vinmáli
félaganna fimm. hefur verið
dregið fram hið ömurlega hlut-
verk sem ffamkvæmdastjórn
handalagsins hefur leikið. Þaó
hefur líka verið bent á a'ð það
er i rauninni ekkert undarlegt
þar sem þau stóðu beint undir
verndarvæng hennar. Það hef-
ur alltaf verið all erfitt verk
að halda skildi yfir Bakkusi,
og hefur ’hún í þvi efni sýnt
mikinn „hetjuskap". Á síðustu
stundu kom svo Jens Guðbjörns
son með „bombu“ sem átti
sjálfsagt að gera út um þetta
alvarlega mál. Þetta leit ein-
faldlega út. Bara hvítþvo Sig-
nrð, starfsmann Ármanns við
veitingarnar í Mjólkurstöðinni,
bæði vínveitingar og aðrar veit-
ingar, en víta Frímann fyrir
að hafa sagt frá þessu opinber-
lega í biaði. Jens er nú ekkert
„blávatn" þegar hann fer af
stað, og að sjálfsögðu taka
fulitrúar félaganna fimm þátt
í þessu „bombu“kasti, auk eins
sjálfboðaliða ffá Skíðafélagi
Reykjavíkur. Það einkennilega
hefur skeð eða er að ske og
á eftir að ske að af bombu þess
ari hafa átt sér stað seinlátar
keðjusprengingar þar sem hún
smátt og smátt springur i and-
lit þeirra er köstuðu. Því má
skjóta inn að forsetinn, Jens
og framkvæmdastjórn IBR
töldu enga þörf að fara með
tillögu þessa inn á þingið sam-
kvæmt lögum IBR. Það er ekki
fyrr en eftir nokkurt bref að
varaforsetinn Erlendur Péturs-
son leitar samþvkkis þingsins
að fá hana rædda.
En
Jens vissi hvað
ð gera. Hann vissi
um að hyggjast gera það með
því að ausa auri yfir þá, sem
upplýsa þetta og gagnrýna.
En það er sjálfsagt mann-
legt að fara ófærar leiðir til
að bjarga sér út úr ógöngun-
um. Eðlilega voru hin fjögur
félögin ekki sein á sér að gripa
þetta hálmstrá til að breiða
yfir sinn ósóma, ef hægt væri,
þó að þeirra sök sé mun minni
en Ármanns, séu þau þvinguö
til að útvega vinveitingaleyfi á
skemmtanirnar.
1 umræðunum um þetta má’.
kom það fram í ávítutón að
það væri alveg óviðeigandi af
mönnum sem starfandi væru í
íþróttahreyfingunni að hlaupa
með svona í blöðin, þetta ætti
auðvitað að ræða innan fjög-
urra veggja.
Það virðist því mega skilja
það svo að þessír menn hafi
þá skoðun að í svona alvarleg-
um málum eigi íþróttamenn að
þegja hver yfir öðrum og lofa
ósómanum að dafna i skjóii
þess að fáir eða engir viti um
þessa óhæfu starfsemi. — Á
fundum má svo samþykkja al!s
konar samþykktir til að rugla
a'menning og friðþægja sjálf-
um sér um það a'3 a«H sé í
stakasta lagi og íþrórtahreif-
írgin sé s’:álfri sér trú'
En góðir hálsar, málið er
ekki svona einfalt. Almenn-
agur í landinu hefui Irúað
íþróttahreyfingunni fyrir hinni
uppvaxandi æsku í trausfi þess
að hún sé holl og uppalándi,
á hverjum tíma ög í öllb
tilliti. sem hún hefur aðstöðu
til, beiti áhrifum sínum í menn-
ingar og þroskaátt, bæði and-
lega og líkkamlega. — Af þessu
er auðsætt að almenningur tel-
ur sig hafa kröfu á að fylgjast
með hvort starfsemi íþrótta-
hreyfingarinnar beinist í þá átt
sem hún opinberlega hefur gef-
ið fyrirheit um e'ða hvort hún
lætur sér í iéttu rúmi liggja
þó eitthvað hallist á ógæfuhlið.
Mál það sem hér liggur fyrir
er svo alvarlegs eðlis, frá sjón-
armiði aðstandenda þeirrar
æsku sem íþróttafélögin standa
opin fyrir, að þeir krefjast þess
að fá fullvissu sína fyrir því
hvort þar sé ekki markvisst
unnið að bindindismálum inná
við, og því öryggis að vænta
þar hvað það snertir. Það er
því ekkert annað að gera fyrir
iþróttahreyfinguna, en að gera
það afdráttarlaust upp við sig
hvort hún vill vinna gegn
drykkjuskap eða láta sér á
sama standa á hverju veltur í
þessu efni. Meira.
Krafizt rannsóknar á fjárreiðnm LlD
Stofnié innkaupadeildarinnar talið algerlega glatað
Eins og kunnugt er munu fjármál Landssambands
íslenzkra útvegsmanna hafa veriö komin á mjög alvar-
legt stig á síöasta ári, og voru þá tveir framkvæmdastjór-
ar sambandsins látnir hætta störfum. Hafa miklar sög-
ur gengið manna á meðal um þessa atburði, en engar
opinberar tilkynningar verið gefnar út, hvorki af LÍÚ né
ríkisstjórninni, enda þótt aftur og aftur hafi verið beðið
um slíkar skýrslur hér í blaðinu.
Á laugardag skýrir Tíminn frá því að innkaupastofn-
un LÍÚ hafi orðið alveg fjárþrota, og hafi skattstjórinn i;
Reykjavík tilkynnt útvegsmönnum sem lögðu fram stofn.
fé að það sé glatað. Mun þetta nema mjög verulegum upp
hæðum.
Tíminn skýrir enn fremur
frá því að einn af útgerðar-
mönnum þeim sem hafa orðið
fyrir tapinu hafi sent dóms-
málaráðuneytinu bréf, þar sem
hann krefst rannsóknar á öll-
um aðstæðum. Er bréf hans
svohl jóðandi:
„Skattstjórinn í Reykjavík
hefur tilkynnt mér að stofnfé
i innkaupadeild Landssambands
islenzkra útvegsmanna- sé einsk
is virði, tapað, og talið er að
fjárþurrð fyrirtækisins hafi
orðið með annarlegum hætti,
en um þetta hef ég ekki getað
fengið upplýsingar frá fyrirtæk
inu, þrátt fyrir það að ég á
sinum tíma lagði því stofnfé.
Leyfi ég mér því að æskja
þess að ráðuneytið Iáti rann-
saka með hverjum hætti fjár-
þurrð fyrirtækisins hefur að
höndum borið og láti koma
fram ábyrgð á hendur þeim sen®
sekir kunna að reynast“.
Iran
HÆFNIGLÍMAN
hann
var að gera. nann vissi að
hann hafði leitt Ármann, það
ágæta félag, út á þá braut að
selja brennivin í samfélagi við
pólitískt félag. TiJ þessa starfs
m. a. hafði hann valið fram-
kvæmdastjóra ÍBR, þáð lá þv:
á að finna ráð til að breiða
örlítið yfir þeíta athæfi sem
hlotið hafði réttláta gagnrýni
Með því að fá þing ÍBR til að
samþykkja tillögu í þessa átt
mun Jens hafa álitið að þar
með væri bjargað þvi sem
bjargað varð; þ. e. þing ÍBP
legði blessun sína yfir vínsöln
Ármanns. Af þessu geta menr.
.séð ao þáð var engin tilviljun
,að það skyldi vera Jen Guð
björnsson sem bar fram „tillögv
nr. 2“ á ÍBR-binginu. Það var
heldiir ekki að undra þótt mað-
urinn væri illa haldinn af óró-
léika í forsetastól og utan
þetta kvöld.
Það er vel sldljanlegt að
Jens hafi haft fullan hug á að
reyna að þvo svo ljótan blett
af jafngóðu félagi og Ármann
cr, en það er kauðalegt af hon-
I sfðastliðinni viku fór fram
svonefnd hæfniglíma hér í
íþróttahúsi Jóns Þorsteinsson-
ar. Þátttakendur voru 12 frá
4 félögum. Glímt var í þrem
þjmgdarflokkum og voru 3 þátt-
takendur í þyngsta flokki, 3 í
II. fl. og 6 í III. fl. eða þeim
léttastaj. Úrslit urðu þessi.:
I. flckkur.
1. Rúnar Guðm.ss. Á 36 st.
2. Sveinn Þor\raldss. Á 26Vá st.
3. Sigfús Ingim.ss. Á 24 st.
II. flokkur.
Steinn Guðmundss. Á 37(4 st.
Gauti Arnþórsson UÍA 30 st.
Anton Högnason Á 2614 gt.
III. flokkur.
Pétur Sigurðsson Á 66y2 st.
Ingólfur Guðnason Á 65 st,
Kristm. Guðmundss Á 52(4 st.
Aðalsteinn Sigurðsson
UMF Ingólfi 47]/4 st.
Baldur Kristinsson A 45 st.
Ýmsir glímumenn hafa haldið
því fram að glíman væri orð-
in of þunglamaleg og bundin..
Hinn upprunalegi léttleiki
fimni og glæsileiki þjóðaríþrótt-
arinnar væri af þeim orsökum
mjög hverfandi. Upp úr þess-
um jarðvegi munu þessar til-
lögur um hæfniglímu vera
sprottnar sem tilraun til a'ð
losa^ um það sem bundizt hef-
ur um of þar sem byltan ein
er ekki allsráðandi, heldur líka
vel tekin brögð og góðar varn-
ir. Fyrir þetta eru svo gefin
stig. Er ætlunin með þessu sú
að fá menn til að ná fjöl-
breyttni i brögðum og vörnum.
sem svo aftur á að knýja fram
fegurri og fjölbrej'ttari glímu
viðureignir. Flestir munu sam
mála um að þörf sé á að fá
glímuna meira lifandi og lík-
ari því sem hún var áður.
Það verður nú varla sagt
að þessi hæfniglíma hafi upp-
ifýllt þær vonir sem fyrir til
lögumönnum hafa vakað, en
þrátt fyrir það var þessi glíma
að ýmsu leyti nær takmarki
sínu en t. d. glíman í fyrra.
Það er engan veginn auðvelt
verk að breyta fljótlega þess-
um rótgrónu venjum sem glim-
an hefur tekið sér, til dæmis
kyrrstaðan í byrjun og milli
bragða, bolstaðan, níð, (sækj-
andi lætur fallast ofan á verj-
anda) standa af sér brögð o.
f 1. Það tekur langan tíma að
breyta öllu þessu þö: allir séu
einhuga um að gera það, kenn-
arar, keppendur og dómarar.
Það er því engin ástæða til
að líta of dökkum augum á
þessa tilraun. Ef til vill er I um glímuna,
þarna veriJ ó rcttri lcið; tím-
inn sker úr því. Verst af öllu
er aðgerðarleysið, fyrst menn
eru sannfærðir um að lagfær-
ingar sé þörf.
Satt að segja er stórt spor
stigið cf mem geta samcinast
um að bæta og fegra íslenzku
glímuna frá því sem hún nú er.
Við höfum meiri skyldur gagn-
vart henni en nokkurri ann-
arri íþrótt. Þessi hæfniglima
bauð ekki uppá nein sérstök
tilþrif; þó voru þar innanum
góðar viðureignir og einstakl*
ingar; má þar nefna Gauta
Arnþórsson sem vakti sérstaka
athygli fyrir góða glímu svo
ungur sem hann nú er. Steinn
Guðmundsson er líka alltaf
harðskeyttur glímumaður og
sigursæll. Pétur Sigurðsson og
Ingólfur Guðnason i III. fl.
voru harðskeyttir og börðust
þeir um efsta sætið í síðustu
glímu. Gerðu þeir það óhyggi-
lega því glíma þeirra var meira
og minna bragðalítið reiptog,
enda fengu þeir aðeins 9(4 st.
út úr glimunni og hefði næsti
maður verið nokkuð stigahærri
hefði svo getað farið að hvor-
ugur hefði sigrað i flokknurn.
Tveir ungir menn vöktu athygli
mína er þeir glímdu saman,
það voru þeir Kristmundur
Guðmundsson og Baldur Krist-
insson. Þessir piltar sýndu
okkur stíganda i glímu sinni,
sem er litt þekkt fyrirbrigði
nú til dags. Er varla um það
að deila að hann gefur glim-
unni líf og fegurð i stað þess
reiptogs sem við eigum að venj-
ast er hlé verður á glímu-
viðureign.
Egill Jónasson frá HSÞ.varð
að hætta eftir fyrstu glímu
þar sem gamalt meiðsli tók sig
upp og var það skaði, því Egill
glímir oft vel. Áhorfendur voru
fáir. Glímufélagið Ármann sá
Framhald af 1. síðu.
því brezk árás á Iran leitt til
heimsstyrjaldar.
Verkfall heldur áfram á oliu
svæði Breta í Abadan og um-
hverfi. Olíuhreinsunarstöðinm
þar, liinni mestu i heimi, var
lokað af .brezka olíufélaginu er
þrír fjórðu starfsliðsins höfðu
lagt niðnr vinnu. Fjöldafundir
hafa verið haldnir og hópgöng
ur famar til að mótmæla arð-
ráni og yfirgangi Breta. Sam-
kvæmt herlögunum, sem sett
’iafa verið á olíusvæðinu, er
slíkt bannað, en irönsku her-
mennimir hafa hingað til
*-eynzt ófáanlegir til að hefjast
’ianda gegn löndum sínum. Mót
mælafundir gegn Bretum voru
haldnir í borginni Isfahan inní
’andi i fyrradag.
Brezka flotastjórnin vildi
hvorki játa né neita i gær,
hvort beitiskipið Uranus, sem
fór um Suesskurðinn á austur-
leið, ætti að fara til Abadan.
Bandarikjamenn leggja að
Bretuni að fallast á þjóð-
nýtingu!
Viðræður standa enn í Wash,
ington milli fulltrúa frá stjórn-
um Bretlands og Bandaríkjanna
um þá ákvörðun Iransþings, aðl
þjóðnýta. olíuiðnáðinn, sem nú
er algerlega í höndum Breta.
Fréttaritarar segja, að hinir
bandarísku talsmenn frjálsrar
samkeppni leggi fast að brezku
sósíaldemókrötunum, að sætta
sig við það að olíuiðnaðurinn
verði þjóðnýttur að nafninu
til, en reyna að koma ár sinni
svo fyrir borð, að rekstur hinna
þjóðnýttu olíulinda og hreinsun.
arstöðva verði áfram í þeirra
höndum.
Sendiherra Irans í London til.
kynnti brezku stjórninni í gær,
að Iranstjórn áliti að viðræðurn
ar í Washington væru íhlutun
um iranskt innanlandsmál.
Júgóslavía
Framhald af 8. síðu.
handa júgóslavneska hernum“.
Ekki eru nema fáir dagar síð-
an Júgóslavíustjórn seiuli Tru-
man beiðni um bandaríska hern
aðaraðstoð,
Franska stjórnin tilkynntíí
einnig í gær, að hiin hefði veitt
Júgóslavíu 5000 milljón franka
lán til þriggja ára og verður
það notað til að efla hérgagna<
iðnaðinn í landinu.