Þjóðviljinn - 29.06.1951, Blaðsíða 3

Föstudagur 29. júní 1951 — ÞJÓÐVILJINN
(3

ÍÞRÓTTIR
RITSTJÓRI: FRlMANN HELGASON
################################•
Er (andsliðið vel valið?
Sjaldan munu menn hafa
orðið á eitt sáttir um val úr-
vals eða landsliðs, og svo mun
vera í þetta sinn, er menn sáu
lið það er landsliðsnefnd valdi
til að keppa við Svíana í
kvöld.
I þeim umræðum skyldu menn
varast að bera þeim mönnum
á brýn hlutdrægni og félags-
hyggju, því það getur hitt þá
sjálfa. Hins vegar er eðlilegt
að með rökum sé á bent ef eitt-
hvað fer miður úr hendi nefnd-
arinnar. Svo við tökum mark-
manninn fyrst þá virðist það
fremur hæpið að tefla Bergi
Danmörk
Ausfurrík! 3:3
AUSTXJRRlKI HAFÐI 2:0
I HÁLFLEIK
Fyrir nokkru léku Austurríki
og Danmörk landsleik i knatt-
spyrnu sem endaði 3:3.
I hálfleik höfðu Austurríkis-
menn 2 gegn 0. I síðari hálf-
leik gerðu Danir 3 mörk á 21
mínútu. Fyrirliðinn Knud Lund-
berg náði mjög góðum leik við
vinstri úth. Aage Rau Jensen.
Jensen skoraði tvisvar sinnum
úr spyrnum frá Lundberg en
Lundberg sjálfur gerði þriðja
markiö. — Austurríki jafnaði
10 mín. fyrir leikslok.
J. Louis betri en
nokkru sinni síðan
hann var heims-
meistari
Frá því var sagt í fréttum
nýlega að Joe Louis hefði slegið
Norsk-Ameríkanann Lee Sav-
old niður í sjöttu lotu, en
þeir börðust um réttinn til
að keppa um heimsmeistara-
tignina við Ezzard Charles. Sav-
old var gjörsamlega búinn áð
vera þegar Louis sendi hann
með hörðu hökuhöggi í góifið.
Leikurinn var stórsigur fyrir
Louis. Hann var í sókn allar
loturnar og hinir 18 þúsund á-
horfendur hylltu hann eins og
í „gamla daga“ þegar hann
sigraði hvar sem hann kom.
Slög hans voru mun hættulegri
en á undanförnum leikjum.
I annarri og fimmtu lotu
tókst Savold að koma liöggum
á Louis og sýna nokkra mót-
stöðu. Dómarar dæmdu Louis
einróma allar 5 loturnar. Louis
virtist alls óþreyttur eftir leik-
inn; það eina sem á honum
sá var bólguhnúður fyrir neð-
an vinstra auga eftir högg frá
Savold í fimmtu lotu. Hann
keppir við Ezzard Charles í
september n. k.
fram í þessum leik og vissu-
lega tekur nefndin á sig mikla
ábyrgð; það er sama þó læknir
hafi úrskurðað hann fullfæran
til þess, þá getur alltaf óhapp
komið fyrir og hvað yrði þá
um okkur sagt í erlendum
blöðum og hvað segðum við
hver við annan? Þetta er ekki
sagt til hnjóðs Bergi, því ég
dái hann sem góðan markmann
og virði fyrir viljaþrek hans
og dugnað, en við verðum að
horfast í augu við hlutina eins
og þeir eru þó okkur þyki það
slæmt. Svo er önnur hlið á
þessu máli, og hún snýr að
mótherjunum og hana ber ekki
síður að taka tillit til. Vonandi
kemur ekkert það fyrir sem
valdið geti leiðindum.
Um bakverðina munu menn
yfirleitt vera sammála; þeir séu
þeir beztu sem viö eigum, þó
Haukur sé heldur óvanur að
leika þar. Einar er líka sjálf-
kjörinn sem miðframvörður.
Sæmundur hefur á undanförn-
um árum verið okkar bezti
framvörður og vera má að hans
mikla reynsla bæti upp hvað
hann hefur verið slappur í vor.
En ef dæma á eftir frammi-
stöðu manna í leikjum þessa
sumars, þá hefði Guðjón Finn-
bogason eða Halldór Halldórs-
son átt áð leika þar. Hafsteinn
Guðmundsson er öruggt bezti
maðurinn sem vinstri franV
vörður; þó fer það eftir því
hvort Svíarnir leika hátt eða
láta knöttinn ganga frá manni
til manns, því þá hættir honum
til að vera staður.
Að sjálfsögðu verðum við áð
gera ráð fyrir að ná sókn af
og til. Rikharður er mjög lík-
legur til að byggja upp og
brjótast í gegn, eins og hann
hefur leikið í vor, en nú fær
hann nýja menn í kringum sig
nema Þórð, og tekst honum að
ná sambandi við þá?
Þess vegna vaknar spurning-
in: Er 'Akurnesingaframlinan
ekki of sundur slitiri ?
Hún vai viðurkennd bezta
framlínan í íslandsmótinu. Þá
hefði verið eðlilegast að láta
hana halda sér sem mest, t.
d. Þórður, Ríkharður, Halldór
og ólafur Hanríesson vinstri út-
herji eða kannske öllu heldur
,,tríóið“ Ríkharður, Þórður,
Pétur. — Bjarni Guðnason hef-
ur ekki leikið innherja í vor
og eftir leikjum hans yfirleitt
er ekki við því að búast að hann
byggi mikið upp sem innherji;
sennilega hefur sú skoðun ráðið
að Bjarni er kröftugur og
sterkur maður. Þó gera megi
ráð fyrir að Sviar séu harðir
á stallinn og að - því þurfi að
mæta i sama, þá veröur það
samleikur án hörku sem gefur
okkar mönnum bezta útkomu
og hvernig það tekst er undir
framvörðum og innherjum kom-
ið fyrst og fremst.
Sem útherji hefur Gunnar
Bachmann lítið sýnt í vor, hann
er leikinn með knöttinn en verð-
ur lítið úr því sem hann ætti
að gera og er, nema hann
taki að berjast, ef til vill veik-
asti máður iiðsins. Veikari en
Halldór frá I.A. og Ellert, sem
þó hefur verið misjafn í vor.
Það er slæmt að Gunnlaugur
skuli ekki vera eins góður og
i fyrra, því sem innherji hefði
hann nú komið í góðar þarfir.
Með tilliti til þess sem að
framan er sagt, hefði mitt lið
litið þannig út: Helgi Daníels-
son, Karl Guðmundsson, Hauk-
ur Bjarnason, Guðjón Finn-
bogason, Einar Halldórsson,
Hafsteinn Guðmundsson, Hall-
dór Sigurbjörnsson, Ríkharður
Jónsson, Þórður Þórðarson,
Halldór Halldórsson og Ólaf-
ur Hannesson.
Með þessu mynda Akurnesing
ar hægri sóknararminn studdir
Guðjóui frá Akranesi með Rík-
harð sem miðdepil í þeim armi.
Framhald á 7. síðu.
Togaraútgerðin og Seyðisfjörður
Sendur heim frá
Suður-Ameríku
Ensk félög hafa að undan
förnu verið í löngum ferðalög-
um. Sunderland keppti í Aust-
urríki og tapaði með miklum
mun og litlu síðar í Graz,
Hull City keppti á Spáni og
lék við Atletic í Madrid og
tapaði 4>:0. Brezkir borgarar
sendu skeyti til enska knatt-
spyrnusambandsins og bað þáð
að kalla liðið þegar heim;
„slíkur leikur eyðileggur álit
brezkrar knattspyrnu“. Arsen-
al tapaði leikjum sínum í Bras-
ilíu, þeim siðasta 4:1. Ekki
gekk það betur fyrir Ports-
mouth. Þegar Portsmouth lék
við Fluminense lenti miðfram-
vörðurinn sem er Skoti og leik-
ur í skozka landsliðinu, Scoular
að nafni, í áflogum við miðherja
Fluminense. Dómarinn, sem var
Breti, rak . hann út af og
framkvæmdastjöri Portsmouth
sendi hann þegar þeim með
flugvél.
Arsenal vill fá Stan
Matthews
Það þykir stórfrétt að Arsen-
al hefur boðið Blackpool 40,000
pund fyrir „allra tíma bezta
útherja“, Stan Matthews, sem
þó er 36 ára gamall. Matthews
er hóteleigandi í Blackpool og
er taliö ósennilegt að hann
flytji þaðan. — Fyrir nokkrum
árum lék hann með Arsenal
og það var eins og hann hefði
átt þar lengi heima. .
Atvinnulega er Seyðisfjörð-
ur illa staddur bær, og kemur
þar fyrst og fremst til greina
hið langa vetraratvinnuleysi.
Til dæmis mun hafa kveðið svo
rammt að á síðasta vetri, að
til hafi verið verkamenn, sem
ekki fengu handtak að gera í
fjóra mánuði, eða ársfjórðung.
Það er augljóst að sérhverju
bæjarfélagi stafar meira en lít-
il hætta af slíku ástandi. Um
langt skeið hafa hin ýmsu sjáv-
arþorp víðsvegar um landið,
verið að glíma við það vanda-
mál að útrýma þessu atvinnu-
leysisbqli. Fyrir nokkrum ár-
um var venjulega leiðin sú, að
bjarga íbúum þessara þorpa
frá sulti, með atvinnubótavinnu
svipuðum neyðarráðstöfunum,
óhjákvæmilegum að vísu eins
og á stóð.
Nú hafa augu manna almennt
opnazt fyrir því, að eina úr-
ræðið sé það að reyna að skapa
fólkinu örugga atvinnu við höf-
uðatvinnuveginn, útgerðina.
Mörg þessara þorpa hafa þeg
ar farið þessa leið, með því að
koma upp öflugri útgerð, hrað-
frystihúsum og öðrum fiskiðju-
fyrirtækjum. Nú síðast hafa
togararnir vakið miklar vonir
um það að takast megi að vinna
bug á atvinnuleysinu, enda hafa
sjávarþorpin slegizt um að fá
þessi tæki.
Svo sem kunnugt er keyptu
Seyðfirðingar togarann Isólf
fyrir nokkrum árum, og var
það trú margra þá, að um
markvert átak væri að ræða
í þá átt að reisa Seyðisfjarðar
kaupstað við, atvinnulega og
þar af leiðandi -fjárhagslega.
Þessi trú var áreiðanlega á rök-
um reist, því að þrátt fyrir
litla velgengni framan af, og
alveg sérstaka stjórnarhætti,
hefur Isólfur þó fengið eitt
tækifæri til áð sýna Seyðfirð-
ingum hverju hann gæti áork-
að, en það var í fyrra vetur er
hann lagði hér upp í salt úr
þremur eða fjórum veiðiferðum.
Það mun ekki ofsagt að at-
vinnan sem skapaðist við þenn-
an fisk, hafi verið uppistaðan í
atvinnulífi Seyðfirðinga siðasta
ár, og væri fróðlegt að vita,
hvernig ástandið hjá almenn-
ingi hefði verið án hennar. Þess
ir túrar sönnuðu það fyllilega
að eitt slíkt skip gæti ef mann-
sæmilega væri á haldið, skapað
öllum íbúum þessa bæjar næga
atvinnu. Mætti geta í þessu
sambandi að verkamenn, sem
gengu atvinnulausir í f jóra mán
uði í vetur, svo sem áður er
sagt, munu hafa haft á sama
tíma í fyrra frá 3—6000 kr.
tekjur, sem stóðu beint eða ó-
beint í sambandi við þá at-
vinnu ér skapaðist utan um tog-
arann ísólf, Hitt jaðrar svo við
glæpamennsku, hverju og hverj-
um sem það er að kenna, að
svo að segja öll vinna í sam-
bandi við hagnýtingu afla af
þessu skipi skuli hafa verið
gerð að útflutningsvöru til ann-
ara staða á landinu. Og þetta
gerist á sama tíma og önnur
svipuð sjávarþorp eru, eins og
áður er sagt, að berjast við að
fá hina nýju rándýru togara,
einmitt til þess meðal anríars og
ekki sízt, að bjarga við at-
vinnulífinu i landi. Það segir
sig sjálft að svo dýr og um-
svifamikil tæki sem togarar eru,
hljóta að binda fámennum bæj-
um og kauptúnum mjög þunga
f járhagslega bagga.
Og það er deginum ljósari
staðreynd, að þessi skip geta
ek'ki skilað til baka stofnkostn-
áði og arði, nema með einu móti
í gegn um stóraukið atvinnulíf.
Hér á Seyðisfirði sem annars-
staðar voru almenningi bundnar
mjög þungar fjárhagslegar
byrðar í sambandi við togar-
kaupin. Þessar byrðar hafa æ
síðan verið að þyngjast, enda'
er nú svo komið að bæjargjöld
eru orðin hér svo há, að fólk
sem hefur flutt hingað utan af
landi, hefur orðið að fá undan-
þágur frá ósköpunum, og bein-
línis gert það að skilyrði fyrir
því að setjast hér að.
Hér er sem só allt af verið
að binda almenningi síhækkandi.
f járhagslegar byrðar án þess að
svo að segja nokkuð komi á
móti. Hvað lengi er hægt að
halda áfram á þeirri braut skal
sá er þetta ritar engu um spá,
en þess mun þó varla mjög
langt að bíða að steitt verði á
blindskerinu, hinum tómu vcis-
um almennings.
Isólfur er því miður ekki eina
dæmið um það hvernig atvinnu-
tæki hafa verið gerð ónýt og-
óvirk fyrir atvinnulífið hér í
þessum bæ, heldur aðeins það
stærsta, það er talandi tákn
um ástandið hér, að Seyðis-
fjörður skuli vera emi kaup-
staður landsins þar sem veru-
leg fólksfækkun hefur orðið á
undanförnum árum.
Ef haldið verður áfram á.
svipaðri braut og verið hefur
verður vart annað séð en hér
horfi til landauðnar.
Rögnvaldur Sigurðsson.
í
0RÐSENDING
t i 1
amríska Mogga
valtýr Stefánsson sendir
mér tóiHtm í amríska
Mogga hinn 27. maí s.l. í
tilefni greinaflokks, sem
ég ritaði í „Ny Dag“ um
samsærið mikla gegn ís-
lenzku þjóðinni.
Síðan ég byrjaði að
skrifa í blöð-, hefi ég eftir
niegni leitazt við að fylgja
lieilræðum Hávamáia:
„orðum skipta
þú skalt aldregi
við ósvinna apa,“
og eins þessum:
„Þrimr orðum senna
skalattu þér við verra
mann.“
Stundum er ekki hægt
að fara að ráðum viitrings-
ins, vegna þess að þjóðfé-
laginu er að miklu leyti
stjórnað af ósvinnum öp-
'um. En í þetta skipti er
það auðvelt. Því mun ég
ekki munnhöggvast við
valtý. Hins vegar veiti ég
honum heimild til að birta
greinar mínar orðréttar í
heild endurgjaldslaust í
amríska Mogga. Mun þá
sjást, hvor. sannara talar
ag trúrri er málstað ís-
larnls, \ altýr eða undirrit-
aður.
Stokkhólmi 24. - 6. 1951
EINAR BRAGI.
fUVUWWWIOMiniVVVVWVWVUM