Þjóðviljinn - 17.01.1952, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 17. janúar 1952 — ÞJÓÐVILJINN — (7
ELAÖSO f atvinnuástand á Fáskruðs
Konur, takið eftir
Tek að mér að sníða drengja
föt og stakar buxur. Gunnar
Sæmundsson, klæðskeri,
Þorsgötu 25 a, sími 7748.
Málverk,
Íitaðar ljosniyndir og vatns-
litamyndír 'tSiLtækifærisgjaf a.
Ásbrú,. CJj.ettisgötu 54.
Samúðarkort
Slysavarnafélags Isl. kaupa
flestir. Fást hjá slysavarna-
deildum um allt land. 1
Reykjavík afgreidd í síma
4897.
Stoíuskápar,
klæðaskápar, kommóður
vallt, fyrirliggjandi.
Ilúsgagnaverzlunin
Þórsgötu 1.
Iðja h.f.,
Lækjarg. 10.
sorrr
Úrval af smekklegum brúð-
argjöfum.
Skermagerðin Iðja,
Lækjargötu 10.
Myndir og málverk
til, .tækifærisgjafa.
yerzlun. G. Sigurðssonar,
Skólavörðustíg 28.
Munið kaffisöluna
í Hafnarstræti 16.
Kvenhringur með
steini
tapaðist í Þjóðleikhúsinu á
Árshátíð Æskulýðsfylkingar-
innar s.l. laugardag. Finn-
andi vinsamlega beðinn að
koma honum til afgreiðslu
Þjóðviljans gegn fundarlaun-;;
um. ’
Farfuglar
Munið skemmtifundinn í
$ kvöld í V.R.____________
ÞRÓTTARAR!
2. umferð Ein-
me-nnjingskeppn-
; innar í Bridge
fer fram í kvöld
fimmtud. í skála
U.M.F.G. Gríms-
[staðaholti og hefst kl. 8,15
í stundvísiega. - Stjórnin.
Iðja h.f. $
Ódýrar ryksugur, vcrð kr. $
928,00. Ljósakúlur í loft ogí
á veggi. ?
Skermagerðin Iðia h.f., \
Lælqargötu 10.
Svefnsófar,
nýjar gerðir,
Borðstofustólaæ |
og borðstofuborð
úr eik og birki.
Sófaborð, arm-
stólar o. fh Mjög lágt verð.
Allsjkanar. húsgögn og inn-
‘réttingarjjeftir pöntun. Axel
Eyjórfsson, Skipholti 7, sími
80117. i
Daglega ný egg,
fúbðin og hrá. Kaffisalaní
Íílfnarstræti 16. . Uí ■ *
firði — þó- oddvitism segi annað
Sparið peninga
| Hraðsaumum allskonar . yfir-
ífatnað á dr.engj og fullorðna.
íóskar Erlendsson, klæðskeri,
jLaugaveg 147. — Sími 5227.$
--- --...--T .■...■ .■ .
Athugið
[Tökum blautþvott, cinnigí.
fgengið frá þvottinum. S.ann-
fgjarnt verð. Allar upplýsing-
ar r síiha'80584." '
• Sækium —^"SeftdtintUi-r. ;é
Dtvarpsviðgerðir ,.
BadíóvÍRnusloían, \
Laugaveg 166..
Sendibílastöðin Þó;
SÍMI 81148.
AMPER H.F.,
raftækjavinnustofa,
• Þingholtsstr. 21, sími 81556
Sendibílastöðin h.f.
; [ngólfsstræti ILASÍmi 5113.
\ Annast allá ljósmyndavinnu.
'Einnig myndatökur í heima-
|húsum og samkvæmum. —■
IGerir gamlar myndir sem
[nýjar.
Lögfræðingar:
>Áki Jakobsson og Kristján;;
[Eiríksson, LáúgaVeg 27, 1.
! hæð. Sími 1453J?
_ Diniev
Innrommum
.OIS
málverk, ljósmyhdir ‘ o. fl.|
Ásbrú, Grett1ágötu£.54; if.iöf
:t-•>á' ■'
Ragnar Olafsson
hæstaréttárlögmáður og lög-
giltur endurskoðandi: Lög-
fræðistörf; endurskoðun og
fasteignasala. Vonarstræti
12. — Sími 5999.
Saumavélaviðgerðir
Skrifstofuvéla-
viðgerðir.
S Y L G J A
Laufásveg 19. Sími .2656
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og útför mannsins míns, föður okkar
og tengdaföður,
Lofts Guðmundssonar
ljósmyndara.
i J2£>pien . :,
; 'iíjjlt Guðríður Sveinsdóttir,
Háikon Loftason, Gísli Loftsson,
Ásgeir K. Guðjówsson, Anna S. Loftsdóttir,
Frtóa B. Loftsdóttir, Hanna Frímannsdóttir,
Nína Hansen.
./ínitfrc . a-v. ..
Tilefni þess að ég skrifa lín-
ur þessar er grein í Tímanum
30. okt., 'þar sem greint er frá
viðtali við Eið Albertsson odd-
vita hér, þar sem lýst er hinum
mikla fjörkipp er nú væri í at-
vinnu og athafnalífi hcir í þorp-
inu. Verkamenn og sjómenn
hér urðu ekki lítið undrandi og
jafnframt vondir útí það á-
byrgðarleýsi er oddvitinn sýndi
með því að láta hafa eftir sér
á opinberum vettvangi slíka
staðleysu, ef rétt er á. hann
hermt.
Hér er stundað bæði sjór og
landbúnaður, en sjórinn er þc
áðálatvinnuvegurinn en hvort-
tveggja hefur gengið með af-
brigðum illa í ár. Síðasíliðmn
vetur var harður, fénaður kom
víða á hús í miðjum nóyember
óg gefa varð öllum gripum
fram í júní og kostaði þetta
óhemju af heyi og mat. Jörð
kom kalin undan vetrargaddin-
um og næturfrost voru meðan
snjóa leysti, svo kom. þurr
kuldanæða fram í júlímánuð.
Af þessum ástæðum vár jörð
víða dauðkálin; sérstaklega
nýræktir, ' grasspretta varð
ipjög seint og þar með sláttur-
ifprjjOg byrjuðu þá rigningár og
heízt viðvarandj ótíð fram
a Vetur. He-y urðu því mjög lít-
iú^og víðast vond. Þetta var
eins hjá bændunum liér í sveit-
inni og eru nú þegar sumir
þeirra farnir að kaupa hey
lengra að, til þess að þurfa
ekki að farga alltof miklu af
stofni sínum. Um sjóinn er það
að segja að varla varð.. fisks
vart í vor og fram eftir sumri,
en er leið á sumar varð lítils-
háttar fisks vart, helzt a færi,
Sumir hinna stærri báta fóru ó
lúðuveiðar nokkra róðra. Það
var að vísu ekki mi'.dð magn
sem fékkst, ,en þetta er dýr
fiskur og úr því sæmilegur hlut-
ur fyrir þá er á bátunum voru.
on ekki skapaði það mikla vinnu
í landi.
Ha-is.Tortfðin hefur ofr.ist-
nær verið bez'.i fiskitíminn V;r
sérstaklcga l'yrir stærri bátann
en ekki vi’di það verða nú.
Afii snra'.itdl, 4—6 skippuní á
yfir 30 jiiu’r og getnr það vn” a
kallazt sæmilegur reýtingur
oins og þrð er orðað, þess ut-
pp. þarf að fara saman hér góð-
ur straumur og veður svo
hægt sé að stunda, en gæftir
■VtttTt mjög vondar, sjaldan
hægt að ná nema 2 róðrum í
straum og má því nærri fart
um fiskmagnið er að. landi
barst. Hraðfrystihúsin eru tvö
og höfðu bæði nóg fólk til
að vinna með fu’lum afköst
um, en nærri lætur að annað
þeirra hefði getað unnið úr
bví magni er að iandi barst
Margt fóík fór héðan í vov i
atvinnuleit víðvegar um land.
gat ekki fengið hér vinnu og
ioizt ekki á atvinnuútlitið sem
ekki var heldur von.
Eftir því sem skrifað er í
rímanum hefði átt að vera nóg
vínna handa þeim sem þá voru
eftir, en svo var þó ekki. Þt-ssi
nóea vinna sem oddvitinn In’-
er þar um hlýtur þá að vara
júiimánuður. Þá höfðu, að ég
held, allir karlmenn vinnu nem
unnið gátu, en þó ekki svo að
yfirvir.na væri sem nokkru
næmi. Þá var unnið samtínus
við Veinamjöisverksmiðiuna,
rafve'tuna og lar.dssímann, sem
var aS láta grafa niður þo-ps-
simar.n, og t. d. sagði landr-.-
síminn upp flestum sínum
mönnum eftir mánuð. Úr því
byrjaði svo aftur atvinnuleysið,
þar sem líka tíðarfarið til sjós
og lands gerðj mönnum svo erf-
itt fyrir.
Hvað viðvíku'r byggingu
verkamannabústaða er það að
segja, að hcr eru aðeins tvö
hús í smíðum, sitt á hvoru
horni þorpsins og getur verið að
þau séu að einhverju leyti á
vegum byggingarfélags verka-
manna. Eigendur vinna við þau
sjálfir svo mikið sem þeir geta
og citthvað af smiðum, en að
þar sé um að gera tfeljandi
vinnu fyrir þorpsbúa, held ég
komi ekki til .gi'§ing9ItrTB/,
Þá erú ^þáíð!''‘hlííar' nýju
vinnslust3ðVaV.‘''Gdtt ér að hafa
nóg af þeim, r s.v6 "fekki fari til
spillis neitt af þeim hráefnum
sem me.ð ærnnm kostnaði og
lífshættum eru aðlandi dregin.
En þær út' af fyfir sig skapa
ekki'atvihnu, -þótt þær sta'ndi í
plássinu: Fyrst og fremat
verður að .framleiða nógan fisk
handa þessum -yinnslustöðvum,
svo þær Íiafi einliverja vinnu.
að bjöða og géti jSífiffé’m't stað
ið uhdir sjáifum ' sér' f j'árhags-
lega. Með nógum góðum .slcipa-
kosti og kappsöraum ysjómönn-
um, er ,hægt. .að þjcjða, nokkuð
byrginn hinu mjslyndá Tslenzka
tíðarfari og 'er"pá frekar von
afia og þar með atvinnu. Oft
hefur verið um það talað af
bátaeigendum og fleirum, að
erfitt væri oft,að fá sjómenn,
og þess vegna ekki hægt að
gerá út eins og arinars hefði
verið.' Þetta er •'til, ;• því miður,
en á ýmsar orsakir; einyog t.d.
bátunum ekkj treyst, lélpg út-
gerð, slælega stunduð svo hlut-
arvon hefur þótt lítil. Svó eru
ýmsir' 'atvinnu.rekériðúr "í landi
éins bg-v?rzlanir; '•rð'juvcf/ýmis-
konar t.d. • sem: ioklca tii sín
menn af sjónum sem-þó öll
skilyrði hafa til áframhaldandi
sjósóknar, og þetta þrátt fyrir
það þó nóg sé til þeirra starfa
í landi, af jafn hæíum mönn-
um sem eru atvinnulitlir en
geta . ekki af ýmsum - ástæðum
sótt sjóit Jafnvel yeri£r(1gengið
svp langtrað setja .þátnXí land.
til þess áð stundk J>essa íand-
vinnu. Þetta er öfúg þróun.
sem bætir ekki úf 'atvinnu-
leysi, heldur eykur það. S.iórinn
er aðal aiiðlind-og lífæð þ.jóðar-
inpar og skiptir, því ckki litlu
máíj hvernig þar er unnið og
að búið. Sjómennirnir éru hin-
ir éiginlegu frámleiðeridur, sem
lcggia heilsu og.líf í hættu til
fjáröflunar fyrir þjóðarbúið, og
engin von að þeir vil.ii s'tia við
rýrustu lífspfkomu þjóðarþegn-
anna. Fyrir *þá Verður'að gern
það sem hrígt 'er' sto ; þeir geti
og vilji halda áframvae-stunda
sióinn til framfærslu.. sér og
þjóðarheildinni.
Ég. mirintiát ’-á • hér; úcéi 'framan
hví lítið fiskmagn virtist vera
hér á miðunum í sumar. Slíkt
er eklq einsdæmi og. er ekki
langt síðan að licr komu slík
ár, er Varla var hægt að fá
bein úr sjó eins og sjómenn þá
orðuðu það, en líka komu svo
góð afla ár. Hvort þetta getur
endurtekið sig er óg ekki dóm-
bær um, en maður verður að
vona að eitthvað betri tímar
séu framundan hvað þetta
snertir. Sé það hinsvegar rétt
sem haft er eftir fiskifræðing-
um að fiskstofninn sé að ganga
til þurroar vegna ofveiði,
þurfa stjórnarvöldin að koma
til og ganga röggsamlega
fram í því að fá landgrunnið
friðað, svo ekki gangj meira á
fiskstofninn en orðið er. Það
hlýtur að ganga fljótt og vel
fyrir sig, þar sem við eigum að
sækja þetta undir „lýðræðis-
þjóðirnar" og jafnframt banda-
lagsþjóðir okkar, sem efalaust
yerða fljótar að sjá réttlæti og
Bæjarstjórn eða
iiæiiseahás
Framhald af 5. síðu.
Þannig er svar Ihaidsins þegar
rætt er um atvinnuleysi verka-
manna.
PATTARALEGI borgarstjór-
inn Ihaídsins, Gunnar Thor-
oddsen, svarar tillögunum um
atvinnuaukningu með því, að
forsætisráðherra Ihaldsins og
Framsóknar hafi sagt sér að
hann ætlaði að „láta fara fram
athugun á því IIVOET ÞAÐ
VÆRI MIKIÐ ATVINNU-
IjEVSI !! og EF það kæmi í
ljós að svo væri æííaðj hann að
gera einhverjar ráðstafanir“!!!
Þess vegna þyrfti bæjarstjórn
Reykjavíkur ekkert að hugsa
um það mál! (Og aliar tillögu.r
sósíalista um aukna aívinim
voru ýmist felldar eða vísað
frá).
,AÐ má hver sem vixl lá sýfj-'
uðum blaðamanni eins og
mér, þótt hann á þessari Stun’du
reyndi að nugga stýrurnar úr
augunum til þess að rejma að
átta sig á þvi hvort hér væri
bæjarstjörn Reykjavíkur að
fjalla um örlagaríkasta alvöru-
mál hundraða reykvískra ál-
þýðuhéiitíila — eða hvort hann
hefði í svefni vilízt inn í hæsna-
lnis íhaldsins og hrokkið upp
við gaggið í hænum þess.
TV"EI, þetta var áreiðanlega
■I” ekki það sem Mogginn káll
aði hér á áriinum fiðurfé. Þetía
voru bæjarfulltrúar íhaldsins:
I-híhí e-heheé. . . — En undir
svona fuglum er það m.a. komið
hvort verkamenn í Reykjavík
geta keypt mjólk fyrir börn
sín, eða verða að velja milii
þeirra kosta að láía þau skorta
eða, Ieita á náðir norðlehzka I-
haldshreppstjórans við Lækjar-
torg. — En við hverja nýja
frétt um uppsagnir úr vinnu
ómar fyrir eyrum mér gaggið
í .hæsnahúsi Ihaldsins þessa
nótt — meðan flestir kjósendúr
í Reykjavík sváfu: 1-híhí e-hehe
a-haha...
J. B,
Meimilishjálp í viðlögum
Framhald af 3. síðu
kennslu í þeim greinum á sáma
hátt og annan reksturskostnað
húsmæðraskólanna. Ríkissjóð-
ur endurgreiðir V3 hluta af
haila þeim, sem sveitas.ióðir og
sýslusjóðir kunna að verða fyr-
ir af starfsemi heimilishjálp-
ar“.
.nauosyri þcssa riiáls og kcana
.til móts við okkur.
Það hefur ekki farið fram-
hjá þeim er starfað hafa með
,Eiði Albertssyni í hreppsnefnd,
að sama sagan endurtekur sig
hér, sem í mörgum öorum
hreppum og bæjarfélögum, að
stjórnlaus dýrtíð og óhóflegar
skattaálögur ásamt ónógri at-
vinnu hafa gengið svo nærrl
fjárhag hrepprbúa að lirepps;
félagið getur ekki fullnægt
sinnj nauðsynlegustu gjalda,-
þörf með útsvörum einum, sesi
ef ekki verður fljótt úr bætt á
einþvern hátt, hlýtur að ojjda
á einn veg, með algerri fjár-
hagslegri uppgjöf. Hvað er svo
framundan hér nú með atvinnu
almennings? Ekkert annað
sýnilegt en margra mánaða al-
gert atvinnuleysi.
Það helzta til að byrja með
til úrbóta væri ef togarinn Aust
firðingur fiskaði og legði upp
afla sínn hér. En hvort nokkuð
hefur verið gert í því máli er
mér ókunnugt, en svo mikið
er víst að eitthvað þarf og verð-
ur að gera nú þegar í atvinnu-
málunum hér.
Fáskrúðsfirði 1. des. 1951
Valdlmar Rjarnason