Þjóðviljinn - 09.08.1952, Qupperneq 5

4) — ÞJÖÐVILJINN — Laugardagur 9. ágúst 1952
Laugardagur 9. ágúst 1952 — ÞJÓÐVILJINN —• (5
þJÓOVIUINN
Otgeíandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn.
Kitstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður Guðmundsson (áb.),
Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason.
Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Magnús Torfi Olafsaon,
Guðmundur Vigfússon.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
19. — Sími 7500 (3 línur).
Aakriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavik og nágrenni; kr. 1*
aœt-1-. rataðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
Virka baráttu gegn atvinnuleysinu
Fimmtíu og einn maöur atvinnulaus í Reykjavík í
júlíbyrjun — það er dálítil spegilmynd af hinni öfugu
skipulagningu valdhafanna á þjóðarbúskapnum.
Hver einasti maöur, sem nokkuð fylgist meö, veit þó
fullvel, að talan 51 er hvergi nærri sönn mynd af at-
vinnuástandinu í dag. Þeir eru miklu fleiri í Ppykjavík
en 51 sem hrammur atvinnuleysisins lykur um, enda
þótt hafi því' mlður enn ekki skiliö gildi þess aö láta
■skrá sig.
Auk þess ganga hundruð vinnufærra íslendinga víöa
nm land atvinnulausir eöa búa viö stopula atvinnu.
Úrslit atvinnuleysisskráningarinnar nú í júlíbyrjun
eru ómótmælanleg sönnun þess, sem Sósíalistaflokkur-
inn og blaö hans, Þjóöviljinn, hefur haldið fram, aö
8 tvinnuleysiö sé oröiö varanlegt fyrirbrigði sem afleið-
ing þeirrar háskalegu og þjóöhættulegu stefnu sem
allir borgaralegu flokkarnir tóku, er þeir sviku nýsköp-
unarstefnuna, en létu ísland í þess staö ganga undir
jaröarmen marshallstefnunnar.
Blöö ríkisstjómarflokkanna geipuöu um þaö dag eftir
dag í vetur, að atvinnuleysiö þá væri „eölilegt" árstíöa-
fyrirbrigöi. Hvílíkt fals og fláræöi hefur þetta geip
nú ekki reynzt, þegar fjöldi vinnufærra manna hefur
ekkert aö gera einmitt á þeirri árstíöinni, þegar allt
veöurfar er hagstæöast til allrar vinnu.
Borgarablööin hafa reynt aö hampa Sogs- og Laxár-
virkjununum og áburöarverksmiöjunni sem lausn á
atvinnuleysinu. En reynslan er ólygnust og hún hefur
afsannaö þetta sem marklaust fleipur, því atvinnuleys-
iö heldur áfram eftir að bygging allra þessara fyrir-
tækja er komin í fullan gang.
Tröllasögum hefur veriö dreift um stórkostlega vinnu
hjá hernámsliðinu. Einnig þær hafa hingað til reynzt
fleipur, auk þess sem setuliösvinna væri engin lausn
á vandamálum efnahagslífsins.
Sökum ríkjandi stefnu í efnahagsbúskapnum er at-
vinnuleysiö hætt aö vera bundiö viö árstíðir. Þaö er
orðiö varanlegt.
Því hlægilegar og andkanalegar lætur þaö í eyrum,
þegar það er tilkynnt nú fyrir skömmu, áð ríkisstjórn-
in hafi skipaö nýja „nefnd“ til þess aö finna úrræöi
gegn árstíöabundnu atvinnuleysi! Og auövitaö lét rík-
isstjórnin undirtyllur sínar í Alþýöusambandsstjórninni
fá mann í nefndina.
Það á enn á ný aö kasta ryki 1 augu verkalýösins —
vegna kosninganna til Alþýðusambandsþings, sem nú
standa fyrir dyrum. Þaö á aó láta líta svo út, sem nú
skuli einhver litur á því sýndur að hamla gegn atvinnu-
leysinu — þó aöeins hinu „árstíöabundna“!
En reynslan sýnir, að hér eru aðeins nýjar blekkingar
i vændum í því skyni aö tryggja hinu sameinaöa aftur-
haldi áfram hin aumlegu völd sín í heildarsamtökum
verkalýðsins.
Reynslan frá atvinnuleysisbaráttunni í vetur sýnir
alveg sérstaklega,að hinn vambsíði forystulýður Alþýöu-
flokksins er sá dragbítur og skemmdarvargur í atvinnu-
leysisbaráttunni, sem grefur undan öllu viðnámi verka-
lýösins gegn atvinnuleysinu, nema hann skilji vitjunar-
tíma sinn.
Stéttvís verkalýöur íslands mun því ekki taka mark á
hinni nýskipuðu ríkisstjórnarnefnd meö fulltrúa núver-
-andi Alþýöusambandsstjórnar innanborós.
Hlutverk íslenzkra verkamanna og verkakvenna er allt
annaö en það uó láta strá sandi í augu sér enn á ný
til þess aö tryggja afturhaldinu lengri völd í heildarsam-
tökunum; en búa sjálf viö atvinnuleysi, eymd og skort.
Hlutvcrk ’slenzkra verkamanna og vsrkakvenna, hlut-
verk verkalýösfélaganna er aö bindast • sjálf samtökum
til virkrar bai'áttu gegn atvinnuleysinu, og þein i háska-
iegu þjóömálastefnu,' er því. veldur.
Tónlist útvarpsins — sljóleiki
ara nafna afftáraleg". Ja, livort
er nú smiðnum þetta alvara —
eða segli- hánn það bara „í
gamni“?
Læknavarðstofan Austurbæjar-
skólanum. Kvöldvórður og nætur-
vörður. — Sími 5030.
Næturvarzla í Laugavegsapóteki.
Sími 1618.
og mótspilarinn nýr saman
lófunum og hlakkar á ykkar
kostnað, aðeins 51.

B. H. SKRIFAR: Oft hafa
heyrzt kvartanir frá útvarps-
hlustendum, að ofmikið væri
um klassíska tónlist: sinfóniur
o. þ. 1. Nú hefur verið horfið
að því ráði að útvarpa við
og við léttari tónlist og mæta
þannig óskum hlustenda,
heyrir þar undir þátturinn:
Undir ljúfum lögum. Óska-
stundin, og Óskalög sjúklinga.
AUt eru þetta vinsælir þættir.
Stundum finnst manhi full-
mikill tími fara í kveðjur
sjúklinga, er þeir senda vin-
um sínum og venzlamönnum,
með tilheyrandi gælunöfnum
og nafnastyttingum. Laugardagur 9. ágúsfc (Roman- Rafmagnstakmörkunin í dag
En allt er þetta skiljanlegt us). 222. dagur árains — Tungi
Og afsakanlegt — Og sjaldan í hásuðri kl. 3.25 - Árdegisflóð Austurbærinn og miðbærinn milli
er ofmikið fyrir sjúklingana kl- 745 “ Síðdegisflóð kl. 20.05 Snorrabrautar og Aðalstrætis,
gert. En lögin eru oft ekki ~ Lágrfjara kl. 13.57. Tjarnargotu, Bjarkargötu að vest-
vel valin, fuHmikið um endur- an °e Hringbraut að sunnan.
tekningar sömu laga. Ég held 1 isskip
að bæta mætti Óskalagaþátt- Hekla er væntánieg tii Glas-
inn með því að gefa stjórn- gow í dag. Ksja er í Vestmánna-
anda hans vald til að velja eyjum. Herðubreið er á Austfjörð-
eitthvað af lögunum. Ungfrú um- Skjaldbreið fór frá Reykja-
Ingibjörg Þorbcrgs; sem hefur v!k ' fíaukvöld til Bröiðáfjarðar
og Vestfjarða. Þýrill er á Vest-
fjörðum á norðurléið.
Fastir liðir eins
og venjulega. 19.30
Tónleikar: Sam-
söngur. 20.30 Tón-
leikar: „Capriccio
Espagnol“ eftir
Rimsky-Korsakov (Sinfóniuhljóm-
sveitin í Liondon leikur; Antai
Dorati stjórnar). 20.45 Leikrit:
Upprætið hneykslið eftir Joe Corr-
ie. Leikstjóri: Valur Gíslason. 21.15
Einsöngur: Lotte Lehmann syng-
ur. 21.40 Upplestur: Smásaga
(Karl Guðmundsson leikari).
22.00 Fréttir óg veðurfregnir. 22.10
Danslög pl. — 24.00 Dagskráilok.
unriið undanfarín ár í ton-
listardeild útvarpsins, óg tek-
ið próf út úr Tónlistarskólan-
um og þekkir plötusafn út-
varpsins, er áréiðanlega þeim
vanda vaxin að bæta liér um.
Ungfrú Ingibjörg hefur hljóm-
EIMSKIP:
1 dag verða gef-
in saman í
hjónaband af
sr. Jakob Jóns-
syni Maýnea
GuðláUgsd. og
Halldór Jónsson, bílstjóri. Heimili
brúðhjónanna er að Langhólts-
veg 142,
Brúarfoss fer frá Rvik um há-
degi til Grimsby. Déttifóss fór frá
Rvík 7.8. til Norðfjarðár, Grims-
, ,. , by, Hull, Hamborgar, Rotterdam,
þyða altrodd sem nytur sin Antwerpen
og Hull. Goðafoss fór
vel í útvarpi. frá Hafnarfirði 7.8. til Eskifjarð-
Mjög þótti mér fallegur söng- ar, Hamborgar, Álaborgar og Háskólans kl. 11 árdegis, Séra
ur Leikbræðra 22. júlí. Þeír Finnlands. Gullfoss fer frá K- Jón Thorarensen.-.—
minntu á hinn vinsæla MA- niannahöfn 1 dag tii Leith og R-
a fá víkur. Lagarfoss fór fra Hamborg Grundvallarskilyi-Si fyrir þroun ís-
kvartett. - Mættum við fa . gær tu Faxafióahafna Rvik, len7,Us iðnaðáp er skilningur ai-
Dómkirkjan.
Messa klukkan 11
ái-degis. Séra Ósk-
ar J. Þorláksson.
— NOsprestakall.
Messa í Kapellu
meira af svo góðu. Ennfrem- ur Reykjafoss kom tiI Aiaborgar
ur barnakorum og baniasong 68 frá Norðfirði. SeIfoss fór frá
með gítarundirleik. Ég hef Leith 7.8. til Bremen, Árabörgar ög*
áður minnt á, að meira mætti Gautaborgar. Tröllafoss kom til
flytja af kirkjutónlist; færi N.Y. 5.8. frá Reykjavík.
vel á því að enda kvölddag-
skrána við og við með slíkri Skipadeijd sis
menniiigs á inlkilvægl iðnaðar-
ins fyrir þjóðfclagið.
tónlist. — B. M.
Hvassafeli fór frá Keflavík í
gær áleiðis til Stettin. Arnarfeil
fer ,í dag frá Rvík til Akraness.
Jökulfell lestar frósinn fisk
Vestfjörðum,
Tímaritið Úiwai.
Blaðinu hefur bor-
izt nýtt hefti. af
Úrvali, 3. hefti þ.
á. Efni þess er m.
a.: Greinarnar: Ó-
áran í menningunni, Um krabba-
mein í maga, Styrjöldin sem vér
FÓLK hefur misjafnan tón- * óskum ekki eftip* Framtíð manus-
listarsmekk og ekki er nema ‘ ins 1 ljó!i ‘ítfræðinnar. Það sem
Sjalfsagt að hver fai sitt. Yf- Flugfelag lslands. Hvernig dýrin skipta litum, Er
irleitt held ég að úvarpið hafi j dag veröur flogið til: Akur- kvikmyndalist til?, Sonur minn er
fylgt þeirri reglu. Það er eyrar, Blönduóss, Sauðarkróks, eiturlyfjaneytandi, Merkustu nýj-
Isafjarðar og : Sigluf jarðar. ungar í vísindum 1951, Heimsókn
í vaxmyndasafn Madame Tussaud,
Þórólfur vinur Land hins hvíta myrkurs, Nokkr-
mlnn Smiður lijá ar atómspurningar, og greinarfl. f
Vísi ritar í gær í stuttu máli, eru þáð stuttar fróð-
blað sitt smáhug- leiksgreinar, m.a.: , Hvað ræður
leiðingu um Ijót blómgunartíma jurta?, Nýtt skor-
búðamöfn, en bið- dýraeitur, Vítamín úr sorpi, Virðu
ur um leið eigendur búðanua að leiki án fata, Nýja berklalyfið,
. _ reiðast sér ekki „vegna þessara og Merkilegur eiginleiki plastefna.
Óskalög sjúklinga njóta vin- hugleiðlnga, enda ritaðar frckar Loks eru tvær alllangar sögur
sælda ni'eðál sjúkra sem Og í gamni“. Bætir síðait vlð: „En eftir Sommerset Maúgham: Sýnd
hinna, Má segjá'* að hann sé óneitanlcga finnst mér sum þess- og verulciki, og Ósigrandi.
nokkuð góð mynd af tónlist-
arsmekk almennings og hver
getur gert það upp við sig
; hvort honum finns hann góður
éða slæmur. Dæmi: Emma
sendir pabba og mömmu, Gú-
gú og Sissu, afa og ömmu á
Elbv'.eimilinu kveðju, lag: „O
Johnny, O Johnny, how you
can.love —
★
líka fólk sem nýtur sinfón-
íski'ar tónlistar. en allmargir
eru æfir útí allt sem kallast
því nafni. Það er eins og þeir
heyri jafnvel betur það sem
þeim er verst við ef dæma
mætti eftir því að'reiði þeirra
er meiri yfir sinfóníum en
gleðin yfír léttum lögum.
Rúmt ár er rtú liðið frá því
ritstjórum allra marshjall-dag-
blaðamia á íslandi féll óvænt
happ í skaut: „William Frary
von Blomberg barón“ kvaddi
þá á sinn fund. Þetta var
eitt af þeim fágætu tækifærum
sem marshjallblöðin á Islandi
fá til þess að skreyta síður
sínar með einkaviðtölum við
svo tiginborna menn sem bar-
óna, og því kærkomnara sem
marshjallritstjórarnir íslenzku
verða lengst af að sæta því
öfundlausa hlutskipti að þola
umgengni við íslenzkan almenn
ing, það fólk sem í meir en 10
alda sögu þjóðarinnar hefur
aldrei lært að bera lotningu
fyrir þeim mönnum er sjálfir
vilja teljast til „heldrá fólks“.
Ó, HVÍLÍK STUND
Eigi þarf að lýsa gleði ís-
lenzku marshjallritstjóranna
þegar þeir lifðu þá stund a.ð
„William Fráry von IBlomberg
barón“ kailaði þá. til sín. Að
'hehni lokinni hófu þeir harða
keppni um að lýsa á viðeig-
andi hátt ágæti þessa tigna
m'ánns er var svo lítillátur að
iheimsækja okkar fámenna'
land. Svo tvísýn var sú 'keppni
að enn mun ekki hafa fengizt
úr því skorið hver þeirra liefur
borið sigur af hólmi,
VALTÝR OG ÞÓRAR-
INN JAFNIR 1 MARK
Valtýr Moggaritstjóri og sja-
kallinn er situr í ritstjóra-
stóli Tímans urðu jafnir í
rnark. 27. júní 1951 birtu iþeir
í blöðum sínum eftirfarandi um
„William Frary von Blomberg
barón:“
„Hann liefur verið sendi-
lierra, bæði Roosevelts og
Trumans forseta. Sem full-
trúi Bajndaríkjanna hefur
hann margoft verið send-
ur á þýðingarmiklar aK
þjóðaráðstefnur . . . . llann
var ráðgefandi i'ulltrúi við
kröfíir Grikkja á súium
tíma og við púlsku stjórn-
ina. Hann hefur farið um
allan heim og flutt alþjóða-
mál við alla konunga í Ev-
rópu og flfestar ríkisstjórn-
ir, ciiinig í Asíu og Afríku“.
TRÚARLÍF
OG FISKIÐNAÐUR.
Kristján Guðlaugsson lót
blað sitt, Vísi, m.a. birta það
um „William Frary von Blom-
berg barón“ að hann ætlaði
„að kynna sér trúarlíf Islend-
inga .... að kynna sér fisk-
iðnaðinn".
„FORSETI .... HINS
ALÞJÓÐLEGA
TÓNLISTARFÉLAGS"
Stefán Pétursson vildi líkj-
ast Gretti forðum og eigi láta
Sércz Sandrokkur,
hiitn ttýi baiidaríski hartttt
á Keflavíkurfliigvelli
skutinn eftir liggja ef vel væri
róið framí og sagði því að
„William Frary von Blomberg
barón“ væri „fulltrúi þjóða-
brota og flóttafólks .... for-
seti HINS ALÞJÓÐLEGA
TÓNLISTAFÉLAGS sem hefur
það markmið að efla og kynna
tónlist meðal þjóðanna og varð
veita verðmæti á sviði tón-
listarinnar“.
SKAMMVINN
GERFISÓL
Hið vonda blað, Þjóðviljinn,
gerði sig hinsvegar sekt um
það að spyrja: hver er hánn
þessi „Williám Frary von
(Blomberg barón?“
Þrátt fyrir upplýsingar Tím-
ans og Morgunblaðsins um' að
margnefnd persóna. hefði „ver-
ið sendiherra, bæði Roosevelts
og Trumans forseta" og
„margoft verið sendur á þýð-
ingarmiklar alþjóða rá.ðstefnur'
fýrir Bandaríkin, þá afneitaði
bandaríska sendiráðið „Willi-
am Frary von Blomberg bar-
ón“ og kvað hann ekki fyrir-
fínnast á diplómataskrá Banda-
ríkjanna. Hans var /heldur
hvergi getið í bezta heimildar-
ritinu um merka Bandaríkja-
menn: „Who is Who in Am-
erica“.
HVAÐ HAFÐI GERZT?
Hvað hafði gerzt? Einfald-
lega það að ótíndur kjáftask-
ur hafði haft ritst jóra allra
íslenzku marshjallblaðanna að
fíflum — af því hann mælti við
iþá á bandaríska tungu. Þeir
voru staflnir að því áð trúa
sem opinbórún hverju orðí á
þeirri tungu, hver sem sagði
þau.
OFURMENNIÐ
SÉRA SANDROKKUR
Nú virðist risinn upp hjt
bandarískur barón á Keflavik-
urfiugvelli. Sá nefnist séra
Sandrökkur, eða á guðseigin-
þjóða.rtungu: chaplain Sand-
rock.
Séra Sandrokkur, hinn nýi
baudaríski barón, virðist ekki
sætta sig við neina meðal-
mennsku heldur krefjast liinna
erfiðustu afreka af sjálfum sér
og ber það íagurt vitni um að
hann sé gæddur því rétta hug-
arfari er guðsþjóni tignandi
bandarís’ka einstaklingshyggju
ber að hafa.
Kvörtun séra Sandrokks er
Kristeligt Dagblad birti nýlega
um að honum gengi illa að
fást við þá heiðnu Islandsþjóð
ber ofurliuga herraþjóðar-
mannsins óumdeilanlegt vitni,
því það er hreint ekki að for-
smá það sem séra Sandrokk
hefur orðið ágengt. Það eru
alls ekki svo fáir virðulegir
Islendingar sem hafa í verki
sýnt þá auðmjúku ósk sína að
fá að baða sína. lítilmótlegu
persónu í hans heitu náðar-
sól.
STYTTI ÞEIM STUNÐ-
IR MEÐ BLÍÐU
RADDAR SINNAR
Séra Sandrókkur mælir að
sjálfsögðu á bandarísku. Það
hefur reynzt svo að fleiri en
veslings marshjallritstjórarnir
hafa heillazt af þeirri tungu.
Okkar ágæta söngkona Guð-
munda Elíasdóttir hefur hlýtt
kalli séra. Sandrokks ög 'heiðr-
að Keflavíkurflugvöll með nær-
yeru sinni, þar sem hún stytti
hinu einmana, listelska kárl-
kyni herraþjóðarinnar stundir
með bííðu raddár sinnár. Al-
mannarómur sagði “ og gott
ef þess var ekki getið í marsh-
allblöðunum — að nú ætti hún
að ferðast milli stöðva her-
manná guðs eigin þjóðar og
láta 'blítt að þeim með ljúfleika
raddar sinnar.
Já, óttizt ekki því ég flyt
yður mikinn fögnuð: Guð-
munda Elíasdóttir á að fá að
syngja fyrir bandaríska her-
menn.
SVO BÖRN HINNA
INNFÆDDU MÆTTU—
Það er ekki Guðmunda Elías-
dóttir ein sem hefur séð sóma
sínum bezt borgið með heim-
só'knum á Keflavíkurflugvöll.
Ylurinn af- náðarsól mikilmenn-
isins séra Sandrokkg hefur lað-
að til sín fleiri: Barnakór
K.F.U.M. Fríkirkjusafnaðar-
ins hefur einnig farið þangað
undir forystu æskulýðsleiðtoga
síns, Hannesar Guðmpndsson
ar, til. þess að aðstoða við
„guðsþjónustu'1. ofurmennisins
ATVINNULEYSI er uppgjöf
og dauðamörk núverandi þjóð-
skipulags í vestrænum heimi.
Verkalýðurinn á þá einu hugg-
un, að það er á hans valdi að
breyta þessu þjóðskipulagi.
En það. er annað miklu hættu-
legra en atvinnuieysi, sljóleiki.
Það jafngildir því að greiða
kúgara sínum atkyæði að
mæta ekki til atvinnuleysis-
-skráningar. Vinnandi stéttir
Ég svipti vesírana, vitringana og skáld-
in launum sínum þar til Hodaja Nasredd-
verða að skil.ia sinn vitjunar-
tíma. Það hjáipar þeim eng- in hefur verið fangaður, sagði emírinn,
inn ef þeir. gera það ekki Gg ág hettt hverjum þcim manni 3000
sjálfir. Þeir sem ekki mættu dölum sem það gerir. Og cg fæ mér
Iiafa gefið mót&pilaranum slas jafnvcl nýja vitringa.
Emírinn æsti sig. meira og. meira, og
endaði á því. að ajpa til varðanna: Fai ið
búrt með þá, talcið í hnaklciidrambið á
þeim og sópið þeim burt, þessum heimsku
og lötu nautum wom gera ekki annað en
éta -og troða út botnlausa vasana.
Verðirnir réðust gegn hinum t'urðuiostnu
hirðmönnum, þrjfu til þeirra i fulikomnu
virðingazieysi og án tillits til manngxein-
ar, hrintu þeim tii dyra 'og spörkuðu þeim
. njðúr tröppurnar. Þar voru fyi'ií aðrir
verðir 'sem gáfu kinnlicsta og di-ög.
Gamli vitringurinn flælctist í skeggi sinu
og missti fótanna, annar vitringur lirasaði
síðan um hann og kom á höfuðið niður i
þyrnirunna;-og þarna lág-u þeir lengi zneð
stórá veíjarhctti sína, hálf-ringlaðir af öll-
um þessum ósköpum.
séra Sándrokks og stuðla
þannig að því að honum gæti
orðið sem mest ágengt í hinu
göfuga starfi sínu, jafnframt
því að blessuð saklaus börn
hinna innfæddu á Islandi
mættu í tíma láta sér skiljast
hve guð var náðugur þegar
hann sendi oss íslendingum
lítilmótlegum, fátækum og fá-
um hinn bandaríska hcr til
þessa kalda, hrjóstruga lands.
GÆGUR VAR HON-
UM 1 AUGUM.
Þegar séra Sandrokkur leit
prestastétt íslands var honum
gægur í augum. Eigi er grun-
laust að um gagnkvæm augna-
slcot hafi þár verið að ræða —
þó að mjög takmörkuðu leyti.
Og aðeins einn hinna íslenzku
presta, þjóðvarnaimaðurinn
séi'a Jakob eysteinsbróðir, hef-
ur komizt þáð lan'gt 1 kær-
leikunum við hernámsliðið að
fá rödd síná og guðsorð flutt
á færibandi til Keflavíkurflug-
vallar.
HANN AFÞAKKAÐI
TÝGGIGÚMSEND-
ANN BANDARÍSKA
Sérá Sándrokkur, er gefið
hefur ýmsum Islendingum und-
ir fótinn um Bandaríkjaför,
hugði vænlegast til áhrifa á
íslenzka klerkastétt að bjóða
henni til veizlu á Keflavíkur-
flugvelli. BiskUpinn yfir Is-
landi, herra Sigurgeir Sigurðs-
son, afiþakkaði það boð, og
forðaðj þar með íslenzku
prestástéttinni frá því að þurfa
á sjálfri synodus að stanga
úr tönnum sér tyggigúmsend-
ann bandaríska hver henni
hefði gefinn verið á Keflavík-
urflugvelli.
ÞAÐ ER STÉTTIN
SEIM ....
Séra Sandrokkur er ekki
maður sem lxættir ótilneyddur
við hálfnað verk. Því bað hánn
þá stéttj íslenzku préstana, sem
þjóðin hefur falið að gæta sið-
gæðis landsmanna, þá stétt
sem ári áður hafði heitið á
þjóðina að forðast umgengi við
bandaríska hermenn til þess að
glata ekki siðgæði sínu — ein
mitt þessa stétt bað séra Sand-
rokkur s.l. vor að hjálpa sér
til þess að opna íslenzk heim-
ili fyiúr licniárasliðinu!
Þaö Cr 'ihaft fyrir satt að
möi'gum presti hafi þá er hann
heyrði beiðni þessa runnið svo í
skap að hánri mátti ekki mæla.
Fáeinum kvað þó lxafa orðið
svipað innanbrjósts og smá-
meyju er ljúf hlýðir kalli elsk-
huga síns. Færi betur að slíkt
væri misskilningur.
Eitt er þó víst: íslenzku
prestarnir ÞÖGÐU undir hin-
um. bandaríska boðskap.
I»aí er stéttin senx þagði
við þeim bóðskap er á að
gæta þess öðrum niönnum
l'rémur að ísienzkar stúlkur
látí' ekki glepjast af fagur-
gala baiidarískra lierniaixna.
FORSETI HVAÐA
„ALÞJÓÐLEGA TÓN-
LISTAFÉLAGS ?“
Séra Sandi’okkur kvað hafa
mikxna áhuga á tónlist. Það
hefur þó enix ckki verið upp-
lýst forseti livaða „alþjóðlega
tónlistarfélags" hinn nýi
bandaríski barón á Keflavíkur-
flugvelli sé.
Til er á íslandi kór er nefn-
ist Tónlistarfélagskórinn. Ekki
liefur heyrzt getið að hann
hafi séð ástæðu til að syngja
við guðsþjónxzstur íslenzkra
presta. Sé það rangt er Ijúft
að leiðrétta það. Einmitt þessi
kór hefur farið til Keflavikur
til að „aðstoða“ séra Sandi’okk
og syngja fyrir hernámsliðið,
enda var honum heitið Banda-
ríkjaför að launum.
GEGNUM MARGAR.
ÞRAUTIR BER
INN AÐ GANGA
Það er margt að athuga þeg-
ar fá þarf vegabréfaáritun til
Bandaríkjanna fyrir jafn
marga menn og eru í Tón-
listarfélagskórnum. Það fór
líka svo að langur reyudist
drátturinn á vegabréfaáritun.
munu göngurnar hafa oi’ðið
margar- og þungar á fund
toandaríska sendiráðsins til að
fá að vita hvaða merki væri
við þennan eða hinn á spjald-
skránni.
En til þess nú að engin ó-
verðug islcnzk augu slcyldu líta
hið mikla land frelsisins, land
guðs eigin þjóðar, Bandaríki
Norður-Ameríku, var það x-áð
tekið að láta fara fram mikla.
ihreingerningu í kórnum. Skyldx
hamx hvítþveginn af öllu þvf
er hneyksla kynni viðkvæm
eyru ráðamanua fyrir westaxi-
Rödd manna sem verið höfðu
x kórnum frá upphafi var
sikjTxdilega fölsk fundin og
burt vikið.
OG ENN BÍÐUR
KÓRINN
Aði’ir menn sem útflutnings-
hæfir þóttu til Bandaríkjanna
voru teknir í Ikórinn í stað-
inn. En til var svo vanþakk-
látt fólk að taka ekki þessari ó-
venjulegu xxmhyggjusemi með
þökkum. Þann 14. júní s.l_
xxeyddist söngstjóri kórsins til
að gefa í Tímanum nokkurs-
onar skýrslu um undirbúniixg
westurfararinnar, átti skýrsls
sú að vera svar við vanþakk-
látu skrifi nafngreinds manns-
er einnig birtist í Tímanum
Þrátt fyrir allar hreingerxx-
ingar og þótt nú muni um ár
liðið frá því hinn nýi banda-
ríski barón á Keflavikurflug-
velli hét kórnum westurför, þá
bíður liaixn eixix.
Já, það eru fleiri en bkss-
aðir íslenzku marshjallritstjór-
arnir sem meirna í kollinum
þegar mælt er við þá á banda-
rísku.
Engu skal hér um það spáð
hvað íslenzka þjóðin kemur tit
með að kalla í framtíðinni hátt
alag umrædds fólks, en hálf-
um tug alda áður en nok'kur
Bandaríki Norður-Ameríkii
urðu til hót slíkt á máli is-
lenzku þjóðarinar að láta gimi-
ast sem þurs. ■
J. B,
Hervæðingar-
áform
Eramhald aí 1. eí5u.
að utanríkisráðherrar atlants-
tíkjanna muni að öllu óþreyítu
kallaðir saman einhvern tima
í næsta mánuði.
Stufar af tvénriu.
1 UP-skeýti segir að „enchir-
skoðun hci’væðingai’áfonna
bandalagsríkjanna stafi af
tvénnu, í fyrra lagi nýju nrati
á stríðshættunni og versnáridí
efnahag flcstra 'Vestu— Evróþu-
ríkjanna á síðasta- ári og í
'scinna lagi- af fréstun á hinni
fyrirtiuguðu lxervæðing’u- - Yest-
ur-Þýzka!axxds.“