Þjóðviljinn - 09.08.1952, Blaðsíða 7

Laugardagur 9. ágúst 1952 — ÞJÓÐVILJINN — (7

Nokkur orð til K.S.Í. og Ólympíu-
nefndar fslands
sinni að skrifa undir nafni. En hefðu fararstjóramir verið
J4K
925 S
Trúlof unarhringar |
/Gull- og siifurraunir í fjöl- i
J breyttu úrvali. - Gerum 1,
f við og gyllum.
)— Sendum gegn póstkröfu —
VALUR FANNAR
Gullsmiður. —' Laugaveg 15.

Samúðarkort
Slysavamafélags Islands
^kaupa flestir. Fást hjá slysa
) varnadeildum um land allt.
jAfgreidd í Reyíkjavík í sima
H 4897._________________
Stoíuskápar
[klæðaslcápar, kommóður og/
ffleiri húsgögn ávallt fyrir-/
fliggjandi. — Húsgagna-)
/verzlunin Þórsgötu 1.
Húsgögn
Dívanar, stofuskápar, I
j> klæðaskápar ( sundurtekn- <
(ir), borðstofnborð og stól-
?ar. — Á s b r ú, Grettis- (
; götu 54.______________
Daglega ný egg,
^soðin og hrá. — Kaffisal-^
ían Hafnarstræti 16._______
Gull- og silfurmunir
Trúlofunarhringar, stein-
(hringar, hálsmen. armbönd'j
7D.fl. — Sendum gegn póst-í
fkröfu.
GuIIsmiðir
Steinþór og Jóhannes
Laugaveg 47.
. Málverk-,
^litaðar ljósmyndir og vatns-^
itamyndir til tækifærisgjafa.^
Asbrú. Grettisgöt.u 54
Allir þeir, sem hafa kynnt
sér málefni knattspymumanna
til einhverrar hlítar, eru sam-
mála um, að dugleysi 'það og
svefnværð, sem hvílir \"fir
Viðgerðir
á húsklukkum,
kvekjurum, nipsúrum o. fl.íj
(úrsmíðastofa Skúla K. JEi-í
(ríkssonar, Blönduhlíð 10. -
[Sími 81976.
Sendibílastöðin Þór
SÍMI 81148.
Nýja
sendibílastöðin h.f.
ii Aðalstræti 16. — Sími 1395. j
Munið kaffisöluna
í Hafnarstræti 16.
Saumavélaviðgerðir
Skrifstofuvéla-
viðgerðir
SYLGJA,
Laufásveg 19. - Sími 2656. ^
Snorralaug
h e 1 u i s í m a
7005
ESS!2!S!S!S!S!SSS!S!S!S!S!S!S!2!2!S!S!2!í
S KIPAÚTGtRÐ
RIKISINS
wm
llÍIMfeMl' Herðubreið
Raftækjavinnustofan
Laufásveg 13.
Sendibílastöðin h.f.,
flngólfsstræti JL - Sími 5113J
fOpin frá kl. T.30—22. Helgi-j
fdaga frá kl. 9—20.
Kranabílar
aftaní-vagnar dag og nótt.í
Húsflutningur, bátaflutning-í
[ur. — VAKA, sími 81850.)
Útvarpsviðgerðir
?R A D I Ö, Veltusundi 1,^
fsími 80300.
Innrömmum
fmálverlr, ljósmyndir o. fl.
)A SBRÍI, Grettisgötu 54.)
Ragnar ólafsson
^hæslaréttarlögmaður og lög-)
ígiltur endtirskoðandi: Lög-)
Ifræðistörf, endurskoðun og>
uasteignasala. Vonarstræti^
[12. Síini 5909._______
Ljósmyndastofa
austur um land til Sigluf jarðar
hinn 15. þ. m. Tekið á móti
flutningi til Homafjarðar,
Djúpavogs, Breiðdalsvikur,
Stöðvarfjarðar, Mjóafjarðar,
IBorgarfjarðar, Vopnafjarðar,
Bakkafjarðar og Flateyjar á
Skjálfanda á mánudag og
þriðjudag. Farseðlar seldir á
miðvikudag.
til Húnaflóa-, Skagafjarðar- og
Eyjafjarðarhafna hinn 15. þ.
m. Tekið á móti flutningi til
áætlunarhafna milli Ingólfs-
fjarðar og Haganesvíkur svo
og til Ólafsfjarðar og Dalvík-
ur á mánudag og þriðjudag.
Farseðlar seldir á fimmtudag.
Baldur
Tekið á móti flutningi til Vest-
mannaeyja daglega.
Laugaveg 12.
til Króksfjarðarness, Satlhólma
víkur og Búðardals. Vörumót-
taka árdegis í dag og árdegis
á mánudag.
SiISÓS!SIS!SSSóS!S!SóSóS!S!S!S!SSSSS!S!SóS!i!i1
stjóm Knattspymusambands
íslands, er liöfuðorsök þess ó-
réttis, að knattspyrnumenn eru
útilokaðir frá Ólympíuleikjun-
um í sumar. Við skulum nú
sýna fram á þetta með rökum.
Þegar gengið var fram hjá
knattspymumönnum á Ólym-
píuleikana í London 1948, var
gerð s’amþylckt af stjórn K.S.Í.
um að vinna að því að koma
knattspyrnumönnum á leikana
Helsingfors 1952. En þetta
reyndist aðeins orðin tóm.
Stjórn K.S.l. vann ekkert að
þessari samþykkt. Ef dugur
hefði verið í stjórninni, hefði
hún strax hafizt handa um
söfnun fjár. Hefði nægt að
halda einn til tvo aðsópsmikla
knattspyrnuleiki á sumri
hverju, og fullyrðum við, að
þá væri nú fyrir hendi gildur
sjóður til ólympíufarar, ef slíkt
hefði verið gert.
I vetur tóku tveir menn, for-
maður K.S.I. og fyrrv. for-
maður landsliðsnefndar, ásamt
foringja landsliðsins, Karli
Guðmundssyni, höndum saman
um að halda landsliðinu saman
með innanhúsæfingum. Byggð-
ust æfingar þessar á fómfýsi
Karls, sem annaðist alla þjálf-
un endurgjaldslaust. Formaður
K.S.I. tjáði okkur, að hann
hefði fengið ávítur hjá stjórn
K.S.Í. fyrir að hafa komið á
þessum innanhússæfingum. Hér
höfum við kjarna málsins.
Stjórn K.S.Í. sem heild stóð
ekki fyrir neinum æfingum í
vetur. En hvað bar stjóm
sambandsins að gera? Auðvit-
að átti að taka út 22 menn og
hafa undir stöðugum æfingum.
I þessu samtoandi er vert að
drepa á eitt atriði. Ólympíu-
nefnd íslands úthlutaði fé til
æfinga fyrir Ólympíuförina, m.
a. hlaut F.R.I. 25 þús. krónur.
Hví í ósköpunum sækir K.S.I.
ekki iun fé til æfinga knatt-
spyrnumanna ? Sannar þetta
ekki betur en nokkuð annað
dugleysi K.S.Í. ? Svo er hór
annað atriði: Stjórn K.S.Í. vog-
ar sér að leyfa Akumesingum
að fara til Noregs í júní-mán-
uði. Með því gerir stjórnin
tvennt: 1) slítu sundur íslands
mótið, sem er gjörsamlega ó-
hæft og 2) drepur fyrirfram
Iþann möguleika að fara á
Ólýmpíuleikana með því að
hafa bezta liðið frá æfingum
í júní, sem hefði verið aðalæf-
ingatíminn, ef farið hefði verið.
Við h.öfum' siiú sýnt fraiú á
að stjórnj^.S.|f:. hpf^r; ekþert
gert, hvorjci fjárhagslega né
æfingalega1 tii þess að af Óiým-
píuför gæti orðið. En fivaða
móralskan stuðning hefur
stjóm K.S.I. veitt knattspyrnu-
mönnum? Þar er sama tómið
eyðan eins og allsstaðar
sem K.S.Í. kemur nálægt. Ýms-
ir menn hafa ávalt verið reiðu-
búnir að níða niður íslenzka
knattspymu og hefur staðið
gemingahríð á knattspyrnuna,
sem virðist liafa au'kizt með
vaxandi gengi frjálsíþrótta
Gleggsta dæmið um þann áróð-
ur og illvilja, sem beint hefur
verið gegn knattspyrnunni,
lcom í ljós í dagblaðinu Visi í
vor, en þar vár hafin látlaus
áróður gegn því, að knatt-
spyrnumenn færu til Ólympíu-
leikanna. Var þetta gert, áður
en ljóst var, hve mikil geta
knattspyrnumannanna væri og
hve mikið fé mundi verða fyrir
hendi. — Hafi Thorolf Smith
óþökk knattspyrnumanna fyrir
stuðning sinn við þessa óþurft-
annenn, sem þorðu ekki einu
snúum okkur að kjama máls-
3. Bar stjóm K.S.I. ekki
siðferðileg skylda til að mót-
mæla þessum áróðri og marka
stefnuna í þessu máli? Auð-
vitað. En hvað gerði stjórnin?
Ekkert — eins og venjulega —
e'kkert. Sannleikurinn er sá, að
í allan vetur var enginn vilji
hjá stjórn K.S.I. að senda
knattspyrnuflokk á Ólympíu-
leikana. Hér er þó ein undan-
tekning: Ragnar Lárusson var
sá eini í stjórninni sem lýsti
sig fylgjandi því að farið væri.
Aðrir stjórnarmeðlimir þögðu
og drápu málið með aðgerðar-
leysi sínu, þrátt fyrir að K.R.R
hefði lýst yfir eindregnum
stuðningi við málið.
En þessir tápmiklu menn í
stjórn K.S.l. eru miklir í dáð-
leysi sínu. Rúmum inánuði f.vr-
ir Ólympíuleikana, þegar allt
er orðið um seinan, tekur
stjómin að rumska og krefjast
þess að farið sé á lei'kana. Æ,
þér hæglátu menn, njótið frek-
ar hvíldar heimilisins en að
fást við forystu í knattspyrnu-
málum.
Hér er að lokum enn eitt
dæmi um starfsháttu stiórnar
K.S.Í.: Þjóðverjar buðu íslend-
ingum landsleik í knattspyrnu
í október í ár i Frankfurt am
Main. Stjórn KS.I. tók að
hugsa málið. Hún hugsaði á-
kaft. Henni tókst að hugsa í
7 mánuði, — í 7 mánuði drógu
beir að svara Þjóðverium. Þeg-
ar lcks var svarað, þá önzuðu
Þjóðverjarnir þeim e'kki. Þeir
þekkja ekki þessi vinnubrögð.
Landsleikurinn fórst fyrii'.
Að lokum þétta: Það er ó-
afsakanlegt af stjórn K.S.I. að
hafa engan Jandsleik í knatt-
spyrnu allt árið. Það er engin
afsökun, þótt Ólympíuleikarnir
séu í ór. K.S.Í. ætti að hafa 4
—5 landslci'ki á árj hverju og
vinna t. d. að því að ísl. knatt-
spyrnumenn vei-ði þátttakendur
í Norðurlandakeppninni í knatt
spyrnu.
Það er kominn tími til þess
fyrir K.S.I. að snúa yiðM o,g
byrja nú þegar að vinna raun-
liæft að framgangi knattspyrnu
málanna. á þann hátt sem
sambandinu var ætlað að gera
með stcfnun þess. Að öðrum
kosti mætti að skaðlausu leggja
)að niður.
En víkjum nú frá K.S.I. og
snúum okkur að F.R.I. og Ól-
ympíunefnd íslands.
Þegar valdir eru þátttakend-
ur í Bandaríkjnnum, sem keppa
eiga á Ólympíuleikjum, er hald-
ið eitt úrtökumót. í frjálsum i-
þróttum, og ræðu~ það alger-
lega úrslitum, hverjir eru vald-
ir. Hér á Islandi efii haldin
mót eftir mót, með tiiheyrandi
aukamótum til þess að knýja
fram ákveðið takmark. Jafnvel
eru innanfélagsmót og æfingar
látnar ráða.
Frjálsíþróttamennirnir hafa
verið óheppnir í ár. Sumir
beztu mennirnir eru liættir eða
hafa ekki æft af einhverjum á-
stæðum, t. d. Finnbjörn, Hauk-
ur og Huseby. Aðrir hafa verið
veikir í vetur og vor: Torfi,
Hörður, Guðmundur, Örn o. fl.
Og enn aörir æft illa. Það
keta allir verið sammála um
það að ótækt er að senda menn
ti] keppni á Ölympíuleika, sem
arinað hvort hafa æft illa, eða
verið mikið frá æfingum vegna
lasleika. En það er einmitt
sannleikurinn um flesta þátttak
endurna héðan. En samt eru
10 af þessum getulitlu frjáls-
íþróttamönnum sendir. Það
virðist ekki vera um fjárskort
að ræða, þegar þeir eiga í hlut,
eða skyldi ástæðan fyrir þátt-
töku svo margra vera sú, að
ef þeir einir hefðu vérið sendir
sem rétt höfðu til þess, '"V
orðnir fleiri en keppendumir.
En Ólympíunefndin hefur
vafalaust rétt fyrir sér. Hún
getur taláð um fjárskort, þeg-
ar hún er búin að senda út
11 skíðamenn og 10 frjáls-
íþróttamenn og með því eytt
þeim peningum, sem hún hefur
undir höndum, í að senda menn
til Ólympíuleikanna sem vegna
ónógrar getu eru ekki hæfir
til Ólympíufarar. Að slík ráð-
stöfun skuli ná fram að ganga
með atkv. 5 manna í 12 manna
nefnd, er merkilegt út af fyr-
ir sig. Við tökum fram að með
þessu deilum við ekki á sjálfa
íþróttamennina, — þeim ósk-
um við alls góðs.
Það fer enginn villur vesrar
sem sér að F.R.I. hefur ÓIjth-
píunefndina algjörlega í vasan-
um. F.R.I. fær að ákveða þann
lágmarksárangur sem krafizt
er, án þess að Óiympíunefndin
sjálf geri- þar á nokkra breyt-
ingu. F.R.I. fær tillögu sína
samþykkta í Ólympíunefndinni,
um að senda 10 menn til leik-
anna, þó að aðeins helmingur
þeirra hafi náð tilskildum á-
jrangri. Með þessu fær F.R.I.
sjálfa Ólympíunefnd Islands til
þess að éta ofan í sig fyrri
yfirlýsingar sínar um að eng-
inn komi til greina sem ekki
nái lágmarksárangri. Á þennan
hátt liefur F.R.I. tröllriðið Ól-
ympíunefndina svo, að í minn-
um mun haft. Á þennan hátt
hefur Ólympíunefndin misnotað
trúnað sinn, um að velja að-
eins þá menn sem hæfir eru
og með því sennilega stórspillt
hinu góða íþróttaáliti Islands
erlendis. — Og á þennan hátt
hefur Ólymþíunefndin eert sig
að AÚðundri, sem menn vilja
jafnvel breyta nafninu á, og
kalla Fararstjóranefnd.
Hér eru svo nokkrar fyrir-
spurnir til Ó'vmpiunefndar:
1. Hvaða 5 menn samþykktu
tiilögu F.R.Í. um að senda þá
menn sem ekki höfðu náð til-
skyldum árang i ?
2. Hyggst núverandi Ölym-
oíunefnd að- skilja eftir í sjóði
sínum um 100 þúsund krónur,
ciins og síðasta Ólympiunefnd
gerði, er hún hætti störfum?
Ef svo er, af hverju elcki aö
nota þá peninga til Ólympíu-
farar knattspyrnumanna ?
3. Hefur _Ólympíunefnd lán-
að úr sjóði sínum fé til félags-
heimiiis K.R.*'óg*Tiversu mikift?
4. Hvers vegna fæst Ólym-
píunefndin ekki til þess að
birta reikninga nefndarinnar ?
Gísli Halldórsson formaður
I.B.R. og ýmsi- aðrir K.R.-ing*
ar hafa barizt með odd og egg
gegn Ölympíuför knattspyrnu-
manna. — Sigurjón Jónsson
er hér undanskilinn. Hann á
bökk knattspymumanria fyrir
þann stuðnink sem hann hefur
sýnt þessum málum. Skyldi
þessi afstaða G.H. o. fl. vera
vegria þess, að ef úr fö" knatt-
spyrnumanna hefði orðið hefði
K.R. oröið að endurgreiða um-
rætt lán?
Það kyndugasta við allan
þennan grínleik er, að i stað
þess að stagast á getuleysi, er
nú ávallt talað um fjárskort,
þegar um för knattspyrnu-
manna er að ræða.
Allir eru sammála um, að
knattspyrnumenn hafi verið
beittir mikilli rangsleitni í sam
bandi við þessa Ólympíuför. En
við getum þó giaðzt. Knatt-
spyrnan hefur ef til vill aldrei
’ærið betri en í ár og með dug-
’egum forystumönnum erum við
vissir um, að á einum eða tveim
árum er hægt að bjóða öðrurii
Norðurlandaþjóðum byrginn í
knattspyrnu.
Reykjavík 20. júlí 1952
Gunnlaugur Lárusson.
Bjarni Guðnason.
Þessi grein hefur beðið birt-
iugar alllengi.