Þjóðviljinn - 07.01.1953, Blaðsíða 6

6) — WÖÐVILÍÍNN— MiíK’ikudagur 7. janúar '1953
Tizkuhlað frá Tékkóslóvakíu
Okkur hefur borizt í hondur
eintak af tékknetku tí/krbiað'
sem á íslenzicu miindi ’heita eitt-
hvao í i.'kingu við Konan og
tízkan. Það skilur sig frá öðr-
um tízkublöðmn sem við höfum
séð: í því eru engar myadir af
gimsteinaprýddum j'firstéttar-
konum mcð kjölturauc’.ca sína í
bandi,- engar ráðieggingar tii
búðarrlúlkna um hvernig þ-ær
geti farið að þvi að líjcjast
kvikmjTidastjörnum. Hins veg-
ar e-r blaðið fullt af myndum
og téikningum af hentugum, ó-
dýrum og faliegum fötum handa
vianandi fóiki. Þar eru myndír l
af ekraddarasaumuðum drögt-
um, myndir og teikningar af
I>eysum, jökkum og pilsum til
íþróttaiðkana, þar eru prjóna-
uppskrift.ir, síða með bamaföt-
um, myndir af fallegum svunt-
um og samfestingum til hvers
konar vinnu. Nýjum hugmynd-
um um nærföt, hatta, hanzka,
belti og EaÓ er heldur ckki
gieymt. Og aftast í heftinu eru
svo eyðublöð til útíyllmgar. Þar
©iga. lesendur að setja fram
kvartanir siiar um framlciðsiu
klceðaiðnaðarins og tillögur til
umbóta. — Mýndin hér að ofan
er tekin úr heftinu.
Bæjarpósturinn
Frarnhald af 4. síðu.
sjálfur viðurkennir og þar sem
eaginn hafi meiðst liaXi hon-
urn sem slysavarnamanni
fundizt sér þetta mál vcra ó-
vickomandi, hversu sem hann
annars vseri af vilja gerður tií
að rótta hjálparhönd. Hvað
frásögnina af drengnum snerl-
ir, þá er þar öllu snúið öfugt,
sem vænta má af slíku inn-
ræti, <þvi drengurian var að
reyna að sannfæra þennan
ofstopafulla mann, að þama
hefði engri rakettu verið slcot-
ið heldur kveikt á meinlausu
fruesijósi, en ég hað drcnginn
að vera ekki að skifta sér af
því sem hann væri ek’ki dóm-
bær ura, segir Henry.
®6
Framhald a.f 8. sífin
/aða styrlcleika ]>eir geta átt
>n á, Etundum 250 kg/fercm
imdum 200 kg/ferem o«r oft
inna, sjaldan meira. „Schok-
;ton“ er ank þess svo þétt
sér, að það er fyliilega vatns-
ítt. og yfirbo'. o þess svo slétt,
i það líkist má’mi að taka á.
Jötunn h.f., sem er e’gn SÍS,
i-fur umboð fyrir hinar hol-
nzku N.V. Sehokbeton verk-
niðjur, og eru Hollendingar
i$s mjög fúsir að greiða á
lan hátt fyrir því, að slík
■rksrniðja komist upp hér á
ndi. Er nú mest um yert sð
t reynsiu á „Schokbeton" við
lenzkar aðstæður og atliuga
öan, livaða .möguleika:- Cru til
5 framleiáa byggingah’uta í
ægilega stórura stíl til þess
5 hægt verði að lækka verð
ygginga tii muna.
Afhu^asemd
Blaðinu hefur borizt eftirfar-
andi athug'a.semd frá Friðfinni Ól-
afssyni, forstjóra Tjarnarbíós:
„Hr. idtstjóri.
Út af grcin í l>laði yðar í dag-
uci kvikmyndina Samson og Dei-
ila viidi ég mega biðja yður að
birta eftirfarandi athugasemd.
1. Það er ránghetini að að-
g'öng-umiðaverð sé hærra á þessa
mynd heldur en aðrar myndir af
.sijmu lenyd. Verðið er það sama.
2. Það er einnig á misskilningi
byggt að þessi myr.d sé fyrirstríðs
mynd. Myndin er gefin út 28. marz
1951.
A.ð oðru ’eyti sé cg elcki ástæðu
til þess að gera athuyasemd við
umrædda grein yða.r „Sínum aug-
um lítur hver á silfrið'‘ er enda
eðlileg'ast að bíógestir dæmi sjálfir
um myndina, hver eftir sínum
smelck og skilningi."
Maturinn
✓
a
morgun
Soðta ýsa, kartöfíur, grænluíls-
jafnln.g'ur. Brauðsupa með ölt.
Súpan: l'i 1 vatn, 1-2 fi. hvítöl,
300 gr rúgbrauð, s-ykur.
Rúgbrauðsskorpur eru lagðar
í b’eyti í heitt vatn þangoð tii
þæi' eru meyrar. Malaðar í
kjötkvörn, blandað saman við
vatnið, sem eftir er og hitnð.
Hvítölinu hellt í og sykrað eft-
ir sínekk. Soðio i 5-10 mín. —
Borðað meö mjólk eða rjóma-
laím&gEislakiacilamin
Kl. 10,45-1230
H'.íðarriar, Norðurmýri, Rauðar-
árholtið, Túnin, Teigarnir, íiiúðar-
hverfi við Laugárnesvég að Kiepps-
vegi og svæðið þar norðáustur aí
Vesturbœriiyi frá AðaJstræti
Tjarnargötu og Bjarkargötu. Mel-
arnir, Grímsstaðaholtið með flug-
vallai'syæðínu, Vesturhöfnin með
Örfirisey, Kaplaakjól og Seltjarn-
Kftir hádegi (kl. 18,15-13,15)
Hafnarfjörður og nágrenni. —
Reykjanes.
Zatopek
Framháid af 3. siðu.
lireyfi;.- sig og færir til þsr til
maður sit.ur svo að vel fer ixm
mami. Gretturuar geta líka
hjálpað homirn til að ná „öör-
um airdardrætti" mikið hraðari
en hjá venjulegtun hlaupurum.
Þegar Zatopek hefur svo fýr-
ir alvoru fundiö hlaupalag sitt,
byrjar hlaup sitt fyrir alvöm,
þá ltafa líkamshlutarnir fund-
ið sitt eigið óháða stigmál.
Þetta cr líka ástæðan til þess
að Zatopek getur, öfúgt við
aðra hlaupara, veifað til áhorf-
enda í mjög liarðri keppni.
Það hefur lieldur engin trufl-
andi áhiif á hann þó hann snúi
höfðinu til ao vitá hvað keppi-
nautunum líður. Auk þess
vakir fyrir honum að eyði-
leggja „takthin“ hjá þeim, sem
lilaupa á eftir homun. Höfuð-
veltur lians hafa líka annan
tilganga aö áiiti Hustins. í
þcim sér hann búgsaniegan
ótta við krarnpa í háisi og
öndunarfærimi, ]>egar loftið,
streymir um þau. Svipað verð-
ur maður var við hjá óperu-
söngvurum sem á svipaðan hátt
reyna að foröa samdrætti í
raddböndum er þeir talca háa
tóna.
N'EVII. SH-UTE:
'I
«-
1 dómi mínum um kvikmyndina
Samson og Delila var því elcki
haldið fram, að verð á áðgöngru-
miðum væri hærra að henni en
öðrum sýningum, hinsvc-gar var
sagt að ’ikur væru fyrir því, að
sýningargjaldið som Tjarnarbíó
hefur orðið að greiða fyrir mynd-
ina væri hærra <:n fyrir myndir
sem ódýrari eru í framleiðslu.
Eklci var því he’ciur lialdið fram,
að þessi mynd væri frá þvi fyrir
stríð, liinsvegar sagt að enn væiu
ókomnar hingað til lands flestar
heztu lcvikmyndir eftirstríðsár-
anna, og fráleitt er að telja þessa
i þeirra liópi.
ás.
. Rínbnag**
utfusm
[NÖ

Raddir kvenna
Framhald af 3. eíðu.
ólíklcgt að rækta mættl mat-
jurtir í gróðurhúsum œm seðja
mættu cbbanu af hinum svelt-
andi milljónum jarðarinnar.
Daamörk, þessi litii landsskiki
norður af Þýzkalandi, getur
hægiega framfleytt 100 milij-
ónum manna, eii ekki cr þar
með sagt að svo mar.giv menn
gæt.u búið í landinu. Jörðin er
svo tii óunnin enn, þrátt fyrir
fóíksmergðina, fá lönd verr
u.min en ísland. ísland er með
al þeirr'a ianda sem Icallast
pays incultes, órælctuðu lönd-
in. Meðai þeirra er éinnig
Grænland. Það er svo tært og
hressandi loftið hérna, og ja'rð-
hitinn svo ríkulegur og í'ossaíl-
ið, að það er ófyrirgefanlegt
að hafa liér fátækt og drykkju-
skap, loftið á að hressa. c'kkiir
í stað hins óhoila brennivíns,
jörðjn á að bcra oltkur ávexti,
og til gamans skulum við hafa
-tilhiökkun um það að mega
fara ýlir á tungl að ,,sjá í
gler livað suðu,r _ er gert í
heim,i“, eða. liandan við hnatta-
sundin, ]>vi ugglaust er verið
að úðra þar sem hér.
HEjóðpíptssmiiSiirmn
Hann langaði til ao liorfa á vorið —- sjá eíns mikið af því :
og hann gæti. Hann langaði til að sjá nýtt lií hefjast, taka ||
við af-.því Iiona. Hann langaði til að sjá runnáhá a árböklt- j
unum springa út og fyrstu krókusana. Hann langaði til 'að i
sjá sefið í mýrunum þokast upp gegrnun sinuna. Hann kuig- 'r
aði til að finna sólarhitann og ferskan blæ í lofti. Hann vildi <
njóta þessa vors — í fyllsta mæli. Hann þráði ekkcrt annað :i
heitar, vegna. þess sem gerzt hafði. ;i
Þess végaa fór ha.nn íil Frakklands.
Honum rc-yndist auðveldara að lcomast út úr landinú en
hann hafði búizt við. Hann fór á ferðfiskrifstofu Gooks og !•
þoir .gáfu honum i-áðk-ggingar. Hann þurfti að fá brottfarar- jj
lej'fi og það varð hami að sjá um sjáifur. Máðurom á skrif- ji
stofunni spurði til hvers hana vildi fara af laridi burt.
Howard gamii hóstaði framan i hann. „Ég þoli eicki vor- ::
veðrið í Englaiidi“, sagði liann. ,,Ég lief verið innan dyres ;
megnið af vetrinum. Læknirinn minn segir, að. ég verði að :
komast í hiýrra loftslag". Liðlegur læknir haíði hjálpað hon-
um um vottorð.
. „Það var og“, sagði skrifstofumaðuriim. „Viljið þér kom-
ast til SuðurvFrakklands ?‘'
„Ekki alla leið suðm-‘, sagði hann. „Ég býst við að vcrða
nokkra daga i Dijon og fara'tii- Jura strax og snjólaust er
orðið“.
Maðuriim .skrifaði ieyfi til þriggja mánaða af heilsufars-
ástæðum. Og þetta reyndLst þvi ekki mjög crfitt.
Síðan eyddi . gamii maðurinn tvc-im dýrlcgum dögum í
HardysverzJun, spoitvöruverziunhmi í Pall Mall. Hana fór
sér hægt, var þar hátfa klukkustund fyrir liádegi og hálfa
klnkkustund eftir hádegi; þess á milli bollalagði hann og'
velti fýrir Sér kaupunum, hugsaði um veiðar og ákvað hvaö
harni 'ffitti að kaupa næst... •
Hann fór frá London að morgni hins 10. apríl, morguninn
sem fréttimar bárust um innrás Þjóðverja í Danmörku og
Noreg. Hann las fréttiniar í blaði í lestinni á leið til Dóver
og þær höfðu lííii áhrif á haim.-Fyrir mánuði -hefði hantt'
komizt í megnasta uppnám, þotið á mílli útvaxps og blaða.
En nú var éihs og honum kæmi þetta ekki lengur við. Haim
hafði miklu rnciri áhyggjur af því hi'ort lir.nn hefði haft
meðferðis nægilegar bii-gðir af línu og önglum. Að vfav.
íetlaði ltann a.ð vera aokkra daga í París, cn Kann. sagði að
Frakkar kynnu- ekki að búá til fiskiiími. Þeír haía ekki
vit á þvi, og þeir hafa hana svo grófa að fidkurmn hlýtur að
sjá hana, jafnvel þót.t beitt só blautri flugu.
Ferð hans til Parísár var c-kki nijög þægiieg. Hann fór um
borð í gufuskipið í Folicestonehöfn klukkan ellefu að morgni
dags og þar urðu þeir að bíða þangað til langt var liðið á
daginn. Togarar,' línuveiðarai‘, vélbátár og skemmtiskip sigldu
iim í höfniná ög út úr hentii -en ferjan yfir suúdið lá kyrr ;
\úð bryggju. Skipið var troðfullt af fólki, það voru ekki sæt:
fyrir alla.. við hádegisveróinn og ekki nægur maíur, þótt
. sætin hefðu verið. Enginn gat sagt þeim af hverju tufin
stafaði, þótt aílir gæti gétið sér -þess til að hún væri af
völdum kafbáts.
Um fjögurle\tið heyrðust þungar sprengingar utan af hafi
og skömmu eftir það var lagt frá landi.
Það var orðiö dimmt, þegar tii Boulogne kom og allt var
á -tjái og tundri. Það gekk erfiðlega að ná farangrinum upp, ■
eiigin lest befð skipsins og skortur var á burðarmönnum.
Hann varð að taka leigubii til brautarstöðvarinnar og bíða
eftir næstu lest til Parisar um níuleytið. Þao var lest sem
stanzaði á hverri stöð, troðfull af fólki og mjög hægfaia.
Klukkan var faria að ganga tvö þegar til Parísar kom.
Ferðalag sem venjulega tók scx klukkustundir hafði nú
staðið í átján stundir. lioward var þrevttur, mjög-þreyitur.
Hann fékk fyrir hjartað i Boúíogné og hann tók eftir því að
fólk horfði undarlega á haim; hann vissi ao litarháttur hans
var orðinn annarlegur. En hann hafði meðferðis iiila flösku,
ef eitthvað þcssu líkt kæmi kyimi að koma fyrir; hann fékk
sé.r smáskammx iþegar hann kom upp í lcstiiia og eftir það ;
leið honuin betur.
Ifann fór á hótel Girodet, lítið hótel skafnmt frá Champs
Elysées, sem hann haföi áður gist á. Flest starfsfólkið hafði
verið kallað í herþjónustu, en þarna mætti hann alúð og'
viiascmd. Hann lá í rúminu fram að hádCgi f jTsta .daginn og
hvíldi sig megnið af deginum, en morguninn- eftir leio lionúiii
betur og liami fór til LouVre.
Alla ffivi hafði haiin lia'ft mjög mikla ánægju aí málverk-
. um — ósvEcnum málvérícnm. náfhdi hann þru til áðgréini'ng-
' ar frá impressionisma. Eiakiun hafði.hann ú.ætui' á flæmska
• skóianum. Nokkum hlutá morgimsins sat harut ú 'ÍJékk'fýlir
fráman kýiTálifsinynú 'ChaiSLiíis "af ,pípum og bjórkollum á_;
steinboiði. 'Síðan sagðist hann hafa fárið og horft á sjálfs-