Þjóðviljinn - 14.04.1953, Síða 6

6) — ÞJÖÐVILJINN — Þriðjudagur 14. apríl 1953
plÓeyiUINN
Útgefandi: Sameiningarílokkur alþýðu — Sósialistafiokkurinn.
Rltstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson.
Fréttastjórl: Jón Bjarnason.
BlaSamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Magnús Torfi Ólafsson,
Guðmundur Vigfússon.
Auglýgingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg.
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áskrlftarverð kr. 20 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 17
annars staðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
Þjéðarráðstefna um bernámið
Það sem mest hefur mótað stjórnmálaþróunina und-
anfarin tvö ár er sívaxandi skilningur almennings á
hemáminu og afleiðingum þess. Þjóðin hefur nú þeg^r
íengiö af því sára og æ nærtækari reynslu að öll varnað-
arorð sósíalista frá upphafi hafa reynzt sannmæli. Með
hernáminu er ekki aöeins verið að svipta þjóðina full-
veldi og sjálfsákvörðunarrétti, heldur mótar það nú öll
sviö þjó-jlífsins í dagvaxandi mæli. Spillingin og rotnunin
sem fylgir í kjölfar þess er á allra vitorði, og nú er :svo
komiö að þúsundir íslendinga hafa flutzt nauöungar-
ílutningi suður á Keflavíkurflugvöll til þess að fá þar
lifsframfæri, í stað þess að vinna að þeim verkefnum
scíin brýnust eru fyrir íslenzku þjóöina.
Andstaða þjóðarimiar gegn hemáminu hefur birzt
með ýmsu móti. Fjölmörg félagasamtök og landssam-
bönd stétta hafa í ýmsum myndum mótmælt hernum
og afleiðingum hersetunnar. Að samþykktum þessum
standa nú þegar tugþúsundir manna, menn úr öllum
flokkum og stéttum; ákveönir stjórnmálaandstæðingar
standa þar hlið við hlið.
En þessi andstaða hefur til þessa veriö sundruö, og
þess vegna hafa áhrif hennar ekki, verið eins rík og
t fni standa til. Það hefur skort allsherjarsamtök, sem
stæðu ofar flokkum, félagssamtökum og stéttahópum,
og hefðu það markmið eitt að leiöa hina nýju sjálfstæðis-
baráttu til sigurs. Fordæmi slíkra samtaka var m.a. að
finna í löndum þeim sem hernumin voru af nazistum
í siðustu styrjöld; þar sameinuöust hinir fjapsk.‘Tlustu
menn um baráttuna fyrir fullveldi: og freísi þjöða sinna
og geymdu á meðan þau ágreiningsmál sem skiptu
þeim innbyröis. Þessi samtök urðu á fáum árum svo
sterk að heita mátti að heilar þjóðir stæðu að þeim.
Og nú eru horfur á að slík samtölc séu aö mótast
hér á landi. Eins og skýrt var frá í síðasta blaði lrefur
verið boöað til þjóöarráðstefnu hér í Reykjavík á tveggja.
ára afmæli hernámsins, þar sem rætt verði hvernig viima
skuli bug á hernaöarandanum, skapa þjóðareiningu
ge’gn erlendum her í landi og stofnun innlends hers og
hvemig bezt verði stefnt aö því að segja upp hernáms-
samningnum undir kjörorðunum um friðlýsingu ís-.
lands — frið viö allar þjóðir. Á ráðstefnunni er einnig ,
ætlunin aö' skipulcggja samstarf allra þeirra íslendinga
sem liafa lýst sig andvíga hernáminu, blása lífi í allsherj-
ar þjóðernisvakningu, sem hafi á stefnuskrá sinni endur-
neimt réttinda úr höndum hersins og íslenzkra forsvars-
manna hans og skýra hin fjölþættu vandamál sem eru
samfara hersetunni.
Gunnar M. Magnúss rithöfundur hefur nú um nokkurt
skeiö haft til frjálsra rsmráða hluta af Þjóðviljanum til
að kynna þessa nýju hreyfingu, og hann hefur fengið
hinar viðtækustu undirtektir hvaðanæva aö, og sýna
þær fullvel aö þeir sem til þjóðaiTáöstefnunnar boöa
munu finna hljómgrunn um land allt. Öllum þeim sem
heiðarlega, vilja vinna að þessu brýnasta verkefni þjóðar-
innar kemur einnig saman um að leið sú sem bent er á
í ávarpinu sé hin eina rétta: að inynda samtök þar sem
ckkert skilyrði er sett um skoðanir þátttakenda að öðru
leyti en því að þeir vilji vinna einlæglega í hinni nýju
sjálístæöisbaráttu. Hitt er óvinafagnaður, af óhreinum
hvötum sprottinn, að þykjast vilja stofna sérstaka flokka
til að einoka sjálfstæöisbaráttuna, enda á sú kenning
engan hljómgmnn meöal þeirra sem hugsa málin af ein-
lægni og heiðarleik.
Þeir einstaklingar sem tckið hafa frumkvæðið að því
að boða til þjóðaOrráðstefnunnar í Reykjavík í vor eiga
miklax þakkir skilið, og !þær þakkir munu þeir fá að
finna í verki (með undirtektum þjóöarinnar.
Hröð efnahagsþróun elnkennir aiþýðu-
Sýðveldln Rúmenlu og Bulgarfu
Tekst Rúmenum að framkvæma 5 ára áætlun sína á f jórum árum
FVamkvæmd 5 ára áætlunar
* Rúmeníu hefur gengið með
þeim ágætum að þótt hefur
fært að auka verulega áætl-
un ársins 1953 og líkindi eru
til að í verulegum atriðum
takizt að framkvæma þessa
fimm ára • áætlun á fjórum
árum, Þau tvö ár sem liöin
eru hafa markað djúp spor
í þróun atvinnulífsins og
menningarmála í þessu al-
þýðuríki eins og hinum öðr-
um verkamanna- og bænda-
ríkjum Evrópu og Asíu. Á
þeim stutta tíma hafa Rúmen-
ar komið sér upp heilum iðn-
greinum sem ekki voru til í
landinu áður, tugir nýrra
132% miðað við fjárfesting-
una 1952. Á þessu !ári koma
til fullra notkunar orkuverið
Erlend
tíðindl
,,Gh. Gheorghiu-Dej“ og
vatnsorkustöðvarnar í Moro-
eni og tvær nýjar hitaorku-
stöðvar, efnavöruverksmiðja
og nokkrar sementsverksmiðj
ur. Vinna liefst að byggingu
nýs járn- og stáliðju-
áitóitósSiÁi
Eitt af orlofshcimiíum búlgarska alþýðusambandsins í bxn-
um Vi Koloroff.
verksmiðja framleiða nú af
krafti. Enn stæiri fyrirtæki
eru í smíðum, mörg vel á
veg komin. Akurlendið hefur
stækkað og tekið stakliaskipt-
um, líf bændafólksins ger-
breytzt. Menningarstofnanir
og heilbrigðisstöðvar eru að
verða að þéttriðnu neti um
land allt og inna af höndum
starf sem á ekki sinn líka í
sögu landsins. Vísindi, listir
og .menning biómgast. Vís-
indarit og skáldrit tónverk
og listaverk spretta upp.
Akademía alþýðulýðveldisins
Rúmeniu vinnur að víðtækum
rannsóknum á fjölda mörgum
þekkingarsviðum.
IT’ins og áður er getið
hefur verið hægt
að hækka að miklum
mun framleiðslumörk ársins
1953, og það svo að í mörg-
um greinum nálgast áætlun
þessa árs þau mörk sem hin
upphaflega áætlun hafði ætl-
að að næðist ckki fyrr en á
árinu 1954. Nokkrar stað-
rcyndir um áætlunina 1953
gcfa hugmynd um sókn
rúmensku þjóðarinnar. Iðnað-
arframleiðsian mun á þessu
ári verða 124% miðað við
f^amleiðsluna 1952, og vél-
smíðaiðnaðurinn ná 128%.
Landbúnaðurinn fær til af-
nota 1400 nýjar dráttarvélar,
1350 þreskivéiar, 1600 korn-
skurðar- og bindivélar, 1200
sáningarvélar og mikið af
srnærri landbúnaðarvélum. A1
þýðan fær 21% meira af
neyzluvörum en 1952, þar
með talin 25% meira af mat-
vælum.Fjárféstingin munnema
vers, olíuhreinsunarstöðvar,
hitaorkustöðvar í Moldávíu,
alúmíníumiðjuvers, bílaverk-
smiðju, peníSilínverksmiöju, á-
burðaiTerksmiðju, . sykurvirun-
slustöðvar og niðursuðuvérk-
smiðju.
TPil byggingar verkamanna-
bústaða hefur verið veitt
tvöföld upphæð á við fjár-
veitingu ársins 1952 og 40%
meira en upphaflega var á-
ætlað í því skyni fyrir árið
1953. Fjöldi menningarstöðva,
þar á meðal tónlistarhöllin í
Búkarest verða fullbúnar á
þessu ári. Fyrstu fram-
kvæmdirnar á hinum víðtæku
endurbyggingaráætlunum
rúmenskra borga hefjast á
þessu ári og eru einkum fyr-
irhugaðar miklar breytingar
á skipulagi og byggingarmál-
um höfuðborgarinnar Búka-
rest. Fjárveiting til vísinda-
rannsókna nemur 112% mið-
að við árið 1952.
TT'ramleiðsIuafrek slík seni
* unnia hafa verið á fyrstu
tveimur árum liinnar rúm-
ensku 5 ára áætlunar eru ó-
hugsandi án jiess að fólkið
sem vinnur þau leggi í vinn-
una ailan lcraft sinn og á-
huga. Eada hefur hugmyndin
um framkvæmd 5 ára áætlun-
arinnar á fjórum árum vakið
eldmóð og hrifningu verka-
fólks uin landið ailt, fyrirtæki
hafa skorað hvert á annað í
sósíal’stíska samkeppni. Ivola-
námumenn Iandsins hafa heit-
ið að framkvæma: áætlun árs-
ins á ellefu mánuðum. Eins
hafa verkamenn og aðrir
starfsmenn oliuiðnaðar lands-
ins heitið að gera. Eins og
í öðrum alþýðurikjum hafa
rúmenskir verkamenn vottað
lifandi áhuga sinn fyrir end-
urbættum framleiðsluháttum
og vinnuaðferðum með því að
bera fram mikinn fjölda af
tillögum um endurbætur sem
þeir hafa sjálfir fundið upp,
og hefur þessum uppástung-
um verið sívaxandi gaumur
gefinn og margar af uppá-
stungum verkamannanna.
framkvæmdar með ágætum
árangri.
í^rannar Rúmena í suðri,
búlgarska þjóðin, sækir-
einnig fram til velmegunar og
bættra lífskjara á sigurbraut
sósíalismans.
Aðalverkefni sem Búlgarar-
ætla sér að vinna að þetta
árið er framhaldandi aukning
iðnaðarins og þá fyrst og
fremst námuiðnaðar og orku-
framleiðslu, stóraukin jarð-
fræðikönnun landsins, aukn-
ing neyzluvöruframleiðslunn-
• ar, aukin framleiðsla landaf-
urða, bætt kjör fólksins efna-
hagslega og á menningarsvið-
inu.
Heildarframleiðsla iðnaðar-
Búlgaríu árið 1953 er á-
ætluð 16.3% meiri en 1852.
Grunnur þeirrar aukningar er
sívaxandi þungaiðnaður.
Framleiðsla framleiðslutækja
eykst urri 21.6%, raforku um.
21%, afköst námuvinnslu og
efnaiðnaðar úm 58.6%,
Jafnhliða aukniúgu þunga-
iðnaðarins gerir áætlun árs-
ins 1953 ráð fyrir verulegrL
aukningu neyzluvörufram-
leiðslunnar. Vefnaðariðnaður
eykur afköst sín á þessu ári
um 14.9%, ‘ matvælafram-
leiðsla eykst um 9%, leður-
og loðskinnaframleiðsla um
15.1%, svo tekin séu dæmi.
A ukning iðnaðarframleiðsl-
unnar fæst bæði með mik-
illi fjárfestingu til nýrra iðju-
vera og ennfremur með stór-
um bættri tækni og vinnuað-
ferðum. Vélvæðing landbún-
aðarins hefur mikla fram-
leiðsluaukningu í för með sér.
Áætlunin gerir ráð fyrir að
framleiðsluaukning landaf-
urða verði á þessu ári hvorki
meira né minna en 40,4%.
Sérstök áherzla er lögð á
ræktun jurta sem hráefni til
iðnaðar, og á kvikfjárrækt
ríkis- og samvinnubúa. Á-
veituland stækkar um 49.7%.
Fgrátt fyrir þurrkasumar í
* fyrra tókst landbúnaði
Búlgara vel að birgja þjóð-
ina að matvælum og iðnað-
inn af hráefnum. Áætlunin
1953 reiknar með verulegri
iippskeruaukiiingu, 30.2% á
korni, 182.4% á baðmull o.s
frv. Samkvæmt tilkysmingu
ríkisstjórnar Búlgaríu 18.
febrúar @.l. er tilætlun að
Franihald á 11. síðu.