Þjóðviljinn - 26.06.1953, Blaðsíða 7

Pöstudagur 26. júní 1953 — ÞJÓÐVILJINN
— (7
Árangurinn af stefnu Eiernámsflokkanna:
• •
lagsvísita’an meir en tvöfald-
azt, en þó hefur verðiag i
raun og vem hselckað niun
meira. Samkvæmt atliugun sem
gerð var fyrir áramótin hafði
verðlag á helztu.'nauðsynjavör-
um hækkað um 62—533% frá
því í október 1947, en á sama
heíia að völdum síðan 1947 og
Sjálfistæðisf.lokk.urinn, Fram-
sóknarflokkur ag Alþýðuflokk-
urin.n hafa staðið að, þá mundi
tímakaup almennra daglauna-
manna aðeins hafa hækkiað úr
kr. 8.11 í kr. 9.78 frá 1. janúar
1947 til 1. janúar 1953, á sama-
Þrerigt
Með Marshallsamningnum
gerðust íslendingar aðiljiar að
viðskiptastríði gegn þeim lönd-
um, sem við höfðum áður hag-
stæðust viðskipti við. Ríkis-
stjórnin hefur skuldbundið ís-
Jand til að selja e’kki aðrar
vöijur jfeil þessara landa en
Bandarikin leyfa. Afleiðingin
hefur orðið sú, að við höfum
glalað beztu mörkuðum okkar.
Það er allveg tilgangslaust fyr-
ir 'utan.ríikisráðherrann að halda
því fram að Sovétríkin t. d.
vilji ekki verzla við okkur.
Það er ekki hægt að gera
hvort tveggja í senn iað heyja
viðskiptastríð við stórveldi og
að hafia v-ið það eðlileg verzlun-
arviðskipti. .Fulltrúar Sovét-
ríkjanna hafa margsinnis lýst
því yfir að land þeirra sé reiðu-
búið til víðtækra verzlunarvið-
skipta við ísland á jafnréttis-
gmndvelli. Hitt er augljóst að
það er ekki hægt iað gera hvort
tveiggja, að • segja Sovétríkjun-
um viðskiptastríð á hendur og
senda svo símskeyti þegar í ó-
efni er komið og spyrja hvort
þau vílji e:kki gera okkur þann
greiða að kaiupa af okkur af-
gangs afurðir, sem við getum
hvergi selt annars staðar. Við
framileiðúm að vísu ekki mik-
ið af bannvörum, en söm er
okkar 'gerð. Margir kannast við
brotajámið sem átti að selja
ti.1 Póllands en það var eitt af
þeim vörum sem ísland átti
■að flytja út samkvæmt verzl-
unarsiamningi við þetta 3and.
En þegar til kom fékkst ek.ki
útflutningsíLeyfi. Brotajárn er
á bannlista Bandaríkjanna.
Það væri langur listi, ef talin
væru upp öll þau skemmdar-
verk, sem ríkisstjórn íslands
hefur gert sig seka >im til þess
að eyðileiggja viðskiptin við
Austur-Evrópu. Það nægir að
benda á ummæli Sölumiðstöðv-
ar hraðfrystihúsanna frá 12
júlí 1950 um. fyrirhugaða sölu
á f iskflökum til Póllands. í
greinargerð Sölumiðstöðvarinn-
ar segir svo:
„Vegna þess hveroig fjár-
hagsráð tók r þessu má!i tapað-
ist salia í Póllandi á 250 smá-
lestum af þorskflökum og 200
smálestum af steinbítsfiökur.i
og nemur það 51.750 sterlings-
pundum raiðað Við cif. vei'ð
eða með núverandi gengi ísl.
kr. ca. 2.4 milljónir".
„Það er tilgangslaust fyrir
fjárhagsráð að reyna að þvo
hendur sínar í þes.s'i mali Það
ber ábyrgð á því að sala þessi
var aldrei framkvænid o; að
þessi fiskiur þess vegn.j iiggur
óseldur í landinu. Og það er
ckki í fyrsta sinn, sem f.iár-
hagsráð hefur torveidað eAa
komið í veg fyrir liagkva-mar
sS'.ur á frystum fiskj i vöru-
skipt'um".
Þetta voru ummæii Söiu-
miðstoðvarinnar.
Á sama tíma hafa markaðir
kosfi alþýðu
i Marshalllöndunum sífellt far-
ið þverrandi og viðskiptin
orðið óhagstæðari. Eg ætla að-
eins að nefna eitt dæmi frá
þeim tíma er ábyrgðarverð á
fiski var í gildi. Vatnajökull
fór til Ameríku með farm af
freðfiski og var andvirðið *al-
ið 11/2 millj. króna. En til þess
að ná fullu ábyrgðarverði
þurfti ríkissjóður að greiða
1.8 miillj. með þessum fiski
ieða miklu meira en kaupend-
urnir í Bandaríkjunum þurftu
að greiða. Á sama tíma var
hægt að seliia Tékkum fisk
fyrir meira en ábyrgðarverð.
Nú er svo komið að stærsta
viðskiptaland okkar í Mars-
hallhlökkinni, Bretland, hefur
ibeinlínis sett okkur í viðskipta-
bann og kaupir nú en.gan fisk
inga eru nú gerðir tveir kost-
ir: að vinna að vígbúnaði á
vegum erlends innrásarhers,
sem stofnar tilveru íslenzku
þjóðarinnar í voða eða að
ganga atvinnulausir. Markvisst
hefur verið unnið að því að
koma ísl. atvinnuvegum í nið-
urníðslu ti'l þess að ísl. vinnu-
afl væri til reiðu i þjónustu
styrjaldarundirbúnings á ís-
landi.
Onnur afleiðinig þessarar
stefnu eru sífellt versnandi
•kjör hins vinnandi fólks í land-
inu, einnig þeirra sem hafa
vinnu. Síðan 1947 hefur verð-

tíma hafði kaupgjald almennra
daglaunamnnna aðems hækkað
um 58.6%. Það mun varla of-
mælt að kaupmáttur launanna
hafi minnkað um þriðjung.
Enn verrl verður þó útkoman
ef gerður er samanburður við
verka'ýðinn í Bandaríkjunum.
Árið 1947 var tímakaup ís-
lenzkra cg bandariskra dag-
launamanna jafnhátt reiknað í
dollurum. Nú er tímakaup ame-
rísks verkamanns $ 2.10 en ís-
'lenzks verkamanns 'aðeins
$ 0.89. íslenzkur verkamaður
hefur þannig aðeins um % af
■kaupi starfsbróður síns i
Bandaríkjunum. Þó hefur það
kostað íslenzk verkalýðssam-
•tök mörg og hörð verkfö'd að
halda þessu kaupi. Ef ckki
hefði tekizt að hrinda árásrum
þeirra ríkisstjórna, sem setið
tíma sem verðlag hefur mei.'r
en tvöfaldazt. Með öðrum orð-
um raunveruilegt kaup verka-
mannia hefði lækkað um nálega
helming ef Sjálfstæðisflokkur-
inn, Framsókn og Alþýðuflokk-
urinn hefðu fengið að ráða.
Kjör bænda fara einnig sí-
fellt versnandi vegna hækkaðs
verðlags á nauðsynjum þeirra
og rýrnandi kaupgetu í bæj-
unum. Þó hafa hlutasjómenn
borið skarðastan hlut frá borði.
Þetta e.r í stuttu máli árang-
■urinn af stefnu ameriskiu filokk-
anna, sem farið hafa með völd
,á Islandi undanfarin sex ár.
Þetta er blessun Marshallgjaf-
anna fyrir íslcnzkia alþýðu. Það
eru gjafir sem helzt má líkja
við eitraða eplið í ævintýrinu.
(Úr útvarpsræðu Brynjólfs
Bjarnasoniar.)
af olíkur hvorki freðfisk né
togarafisk. Nú er svo komið
að verð á nýjum fiski í Noregi
slægðum cg hausuðum er kr.
1.60 og allt upp í kr. 2.06 kig.
á sama tíma sem íslenzkir
fiskimenn fá kr; 1.37. Og
Norðmenn vilja kaupa af okk-
ur fisk ti!l þess að uppfylla
viðskipfasamning.a sma, á sama
tíma sem bingðirnar hrúgast
upp og skemmiast í íslenzkum
frystihúsum cg það virðist
vera eitt helzta áhugamála
valdhafanna að takmarka fram-
leiðsluna sem allra mest.
Það sem alþýðan hefur
borið úr býturn
Þessi stefna íslenzku ríkis-
stjórnarinnar hefur leitt til
mikils samdráttar í undii-stöðu-
atvinnuvogi landsmanna, sjáv-
•arútveiginium, og raunar um
ileið í öllum latvinnugreinum..
Mikilt. hluti ísl. iðnaðar heful-
verið^ lagður í rústir með hóf-
lausum innflutningi erlends
varnings, sem hægt er að fram-
leiða jafngóðan og jaítródýran
hér heima, með söluskatti og
tollum og skipulögðum dáns-
fjárskorti. Samtímis ■ var ný-
sköpunin að sjálfsögðu stöðv-
uð; kippt' að sér hendinni um
nýjar látvinnuframkvæmdir cg
í b ú ð a rh ú s ab y.gg i ng a r s t ö ð v a ð a r
svo sem frekast var kostur.
Þetta er raunar grundval’ar-
atriði þeirrar stefnu í efnahags-
málum, sem ísland skuldbatt
sig til að fylgj.a með þátttöku
sinni í Marshallsamstarfinu.
Afleiðingin hefur orðið mikið
atvinnuleysi. í febrúar í fyrra
4
vor.u 2100 atvmnuleysingjar i
Reykjavik samkvæmt athugun
verkalýðsfélaganna og hafa
aldrei verið skráðir fleiri at-
vinnraleysingjar að undanskild-
■um árunum 1937 og 1939, Þó
var óstandið veri'a viða annars
staðai' á landinu. Nú hefur mik-
ill hiluti atvinnuleysingjanna
verið tekinn í hernaðarvinnu
hjá Bandaríkjunum. Þó er enn
tiilfinnanlegt atvinnuleysi í
mörgum kaupstöðum og þorp-
um landsins. Þúsundum íslend-
FylkiS ykkur um SósÍGlisfaflokkinn í þessum
kosningum, fil þess aS losa ykkur undan
arSránsklóm hringanna
Sósíalistaflokkurinn hefur.á
undanförnum áratug sýnt það
svo ekki verður um villzt, að
hann er sá flokkur, sem sjó-
menn og smáútgerðarmenn
geta treyst til baráttu fyrir
liagsmunum þeirra.
Sósíalistaflokkurinn beitti
sér fyrir öflua fiskiskipanna,
sem nú eru undirstaða ís-
lenzks sjávarútvegs, jafnt
togaranna sem vélbátanna.
Skipin, sem sjómenn aú vinna
allflestir á, eru árangur af
fyrirhyggju og baráttu Sós-
íalistaflokksins.
En það þarf að losa sjó-
menn og aðra, sesn að sjávar-
útveginum starfa undan oki
þeirra liringa, 'sem sliga hann
nú með þeim þunga gróða-
skatti, er þeir heimta af hon-
um.
Sósíalistaflokkurinn hefur,
einn allra flokka, afhjúpað
hvernig t.d. olíuhringarnir
græða 40-50 núlljónir króna
á ári, hvernig Landsbar.ldnn
einn græcir 30-40 núlljón
króna á ári. og hve gífurlegan
gróða fiskiirlngarnir hafa af
sjómönnum.
Hringarnir. ná þessum .gróða
af útgerðiani og þá fyrst og
fremst sjómönnum, í skjóli
þess að þeir ráða ríkisvaldinu.
Svo ægilega ei'a hlutasjómenn
arðrændir, að raunveruleg
laun þeirra á ldulckustund
muru vera 0-~ krónur.
Til þess að létta hringafarg-
inu af sjómönnum og smáút-
gerðarm.önnum, er því nauð-
sjailegt að brjóta vald núver-
andi flokka, sem allir eru i
þjónustu hringavalds'.ns.
Það er aðeins hægt að gera
það með því að efla Sósíal-
istaflokkinn stói'kostlega.
Sósíalistaflokkurinn 'er líka
sá flokkur, sem staðfastlegast
liefur barizt fyrir lögfestingu
12 stunda hvíldar á togurun-
um.
Hefðl C.f slálÍEtaflck'ldirinn
liaft nægMegt hingfvlgi ^fc>i
frumvarp hans um hvíldar-
tímana verið samþykkt og
togarasjómean ekki þurft að
heyja sín löngu og harðvít-
ugu verkföll t.il þess að knýja
fram samningana.
Og munið það togarasjó-
mcnn og áðrlr, að nú vofir
ýTir stöðvun togaraflotans, af
því hve vita ráolaus ríkis-
stjórnin er í markaðsmálum.
Og það stafar af því að hún
hefur komio öllum málum
þjóðarlinar i ógöngui' með
undirlægjuhætti sínum við
Bandarík'.n.
Sjómenn, smáútgerðarmenn I
Allir lunir mörgu, sem eigið
afkcmu ykkar undir vexti og
viðgangi sjávarútvegsins!
Sameinist um Sósialista-
flokkinn.