Þjóðviljinn - 05.08.1953, Blaðsíða 8

=$) — ÞJÓÐVIUINN — Miðvikudagur 5. ágúst 1953
JOSEPH STAROBIN:
Viet-Nam sækir fram til
sjálfstæðis og frelsis
fFakið byssu í hönd, þegar óvinirnir koma, en hak-
ann, þegar þeir íara — Frakkar sprengdu varnar-
garoana í loft upp, bændurnir gróíu með handafli
116.346 brunna — Leiðtogar frelsisbaráttunnao: búa
um sig í neðanjarðarskýlum á daginn
Hvergi hefur reynt meira á stefnu Ho Chi Minhs forseta í efna-
hagsmálum en í hinum þéttbýlu óshólmahéruðum, þar sem tveir
þriðju íbúa landsins búa og þorpsbúar hafa hvað eftir annað orðið
að þola búsifjar af völdum skæruhernaðar og franskra herleið-
angra. Á sléttunum sem teygja sig yfir tylft fylkja fyrir sunnan
borgirnar Hanoi og Haiphong, yfir óshólma Rauðár suður að Ma-
iljóti, hafa verið háðar hinar furðulegustu orustur. Þar hefur
verið barizt með vopnum, en þar hefur einnig verið háð barátta
til að setja niður hrís, barátta fyrir lífinu.
Þarna setur bóndinn niður hrísinn á milli sprengjugiga og jarð-
sprengna. Nær allir bufflar og uxar hafa verið drepnir, og grísum
og kjúklingum rænt. Vegna skothríðarinnar úr virkjum Frakka
■yerður að vinna nær öll störf að næturlagi. Tveir menn draga
plóg á eftir sér með reipi sem er bundið um mitti þeirra. í svarta-
myrkri er sáð í akrana, fölur bjarmi berst frá einstaka bambus-
E.onur Viet-Nams leggja fram drjúgun skerf í sjálfstæðisbar-
áttunni. Á myndinni sést smáfiokkur kvenna, sem stunda
skæruhemað i óshólmahéruðunum, sem Starobin segir frá í dag
blysum eða lýsisfötum. Frakkar setja oft niður staura við veginn
og banna alla rækt utan þeirra. Að næturlagi fara ungir menn og
íæra til staurana nær veginum. Nokkrir þúmlungar lands hafa
verið unnir, það eru nokkur pund af hrísgrjónum til viðbótar.
Voðalegasta hernaðaraðferð Frakka hófst um vorið 1952, þegar
þeir voru farnir að örvænta. Þeir hófu þá sprengjuárásir á ílóð
garða og áveitur. 13. júní 1952 gerðu 80 flugvélar af gerðinni B-29
loftárás á Thac Huong varnargarðana. Þessir vamargarðar verja
öll austurhéruðin í norðurhluta Viet-Nams fyrir flóðum og áveit-
urnar sem eru í sambandi við þá sjá ökrunum í þrem frjósömum
fylkjum, Thai Nguyen, Bac Giang og Bac Ninh, fyrir vatni.
Tugþúsundir manna úr þorpunum hafa orðið að leggja að sér
til að gera við þessa varnargarða. Þar sem ekki er unnt að endur-
byggja hina stóru garða, hafa tugþúáúndir minni verið gerðir. Það
er erfitt að ímynda sér þá baráttu og þrautir, sem liggja að baki
3,200,000 vinnudaga, sem voru nauðsynlegir til að ryðja burt sjö
milljónum teningsmetra moldar. En það þurfti að gera til að leysa
þetta verkefni af hendi.
Meðan ég hlustaði á frásögn eins af verkfræðingunum, sem að
þessu verkefni unnu, ungs manns að nafni T.. .. (hann var ný-
kominn frá óshólmunum), kom mér í hug, hvílíkt spott felst í
blaðrinu um „aðstoð við óþróuð landssvæði". Hvílík fjarstæða að
guma af fyrirætlunum um efnahagshjálp, þegar franskir flugmenn
í bandarískum flugvélum sprengja í loft upp þessa varnargarða,
sem daglegt brauð milljóna er bundið við, aðeins í því skyni að
beygja þetta fólk undir ok, að svipta það sjálfstæðinu! Hver getur
gert sér í hugarlund það erfiði, sem felst í að grafa 16,346 brunna
með handverkfærum, svo að hægt yrði að afla þess vatns, sem
þvarr við eyðileggingu áveitukeríisins?
Það kostar lika baráttu að koma uppskerunni undir þak, og það
er" tvisvar sinnum uppskera á ári. Til að torvelda plæginguna
befur ein meginregla Frakka verið þessi: „Það er betra að drepa
einn uxa en tíu vietminha“; og þegar uppskerunni er lokið koma
Frakkar í hópum út á akrana og í þorpin til að ræna henni og
eyðileggja. Oft leggja þeir jarðsprengjur í akrana rétt fyrir
uppskeruna. Sögur ganga af gömlum mönnum, sem^egja: „Við er-
um gamlir; ef við eigum að deyja, viljum við deyja. áhyggjulaus-
ir.... við skulum fara út að kanna akurinn."
ÍÞRÓTTIR
RITSTJÓRJ. FRÍMANN HELÓASON
Kepprtisleyfi Gunnars Huseby
og afturköHun þess
Svo heíur illa til tekizt að kom-
ið hafa fram allhörð blaðaskrif
vegna þess að Gunnari Huseby
var meinað að keppa á Reykja-
víkurmeistaramótinu um daginn.
Eftir skrifum þessum mætti ætla
að Huseby hefði verið ofsóttur
ranglega, og ennfremur er gefið
i skyn að bak við þessa „aðför“
að Huseby standi ákveðnir menn
með vissar félagslegar hugrenn-
ingar, sem miði að því að rýra
stigamöguleika KR í Reykjavík-
urmótinu. Þar sem dregið heíur
verið inn i mál þetta atriði, sem
ekki snería kjarna þess, er rétt
að setja fram í stórum dráttum
það sem skeð hefur í þessu sorg-
lega máli hins ágæta iþrótta-
manns, Gunnars Huseby.
í dóms- og refsiákvæðum ÍSÍ
segir svo m. a. í 3. gTein i-lið:
„— að hver sá eínstaklingur inn-
an iþróttahreyfingarinnar sem
sviptur hefur verið borgaralegum
réttindum vegna brots gegn refsi-
lögum sé úrskurðaður óhlutgeng-
ur til keppni, sýninga og hvers
konar irúnaðarstarfa innan í-
þfóttahreyfingarinnar.“
Vegna dóms ér Gunnar fékk á
sínum tíma fyrirbyggði þessi
regla að hann gæti keppí. Þá er
það að KR sendir beiðni til Sam-
bandsráðs ÍSÍ um keppnisleyfi
fyrir Huseby og óskar svars. Nið-
urstaða beirrar málaleitunar á
fundi sambandsráðs varð sú að
leyfið var veitt með vissum skil-
yrðum. Var því KR sent eftir-
farandi bréf og ályktun Sambands
ráðs: „Sambandsráð samþykkir
að veita Gunnari Huseby keppn-
isréttindi að nýju innanlands.
Leyfi þetta er bunöið við óákveð-
inn tíma og ber stjórn FRÍ að
afturkalla það fyrirvaralaust, ef
hann gefur íilefni til,“
■ Jafnframt var samþykkt að til-
kynna það álit fundarins til KRR
og FRÍ að leyfi þetta sé bundið
því skilyrði að Gunnar Huseby
neyti eigi áfengis.
Gera verður ráð fyrir að stjórn
KR hafi tilkynnt Huseby skilyrð-
in eigi síður en að keppnisleyfið
værj fengið. En sorgarsagan held-
ur áfram. Huseby getur ekki upp-
íyllt þau skilyrði, sem Sambands-
ráð setti — hann tapaði fyrir
Bakkusi. — Þá hefði FRÍ átt sam-
kvæmt samþykkt Sambandsráðs
„að afturkalla það (leyfið) fyrir-
varalaust“. Ef til vill hefur stjórn
FRÍ gert ráð fyrir að úr því svo
var komið myndi KR ekki tefla
honum fram til keppni. Svo mik-
ið er víst, að þetta dróst og það
svo, að búið er að prenta leik-
skrá fyrir Meistaramót Reykja-
víkur, en þar kemur í ljós að
Huseby er skráður keppandi. Nú
hlaut KR að vera ljóst að Huse-
by hafði brotið sett skilyrði, og
þar með var ekki hægt að skrá
har.n til keppni, þó að stjórn FRÍ
heíði ekki „afturkallað fyrirvara-
laust" keppnisleyfi hans.
Þegar svo var komið að KR
hafðj látið skrá líuseby til keppni
fór íormaður FRÍ og framkv.stjóri
ÍSI til fundar við forráðamenn
KR og óskuðu að þeir létu Huse-
by ekki koma til keppni og til-
kynntu honum það, en KR-ingar
sáíu við sinn keip og kváðust ekki
mundu draga hann út úr keppn-
inni. Þetta hafði þær afleiðingar
að stjórn FRÍ varð samkvæmt
fyrirmælum að ná saman fundi
um málið, en þetta var að morgni
dags þess er mótið skyldi hefjast.
Var síðan kallaður saman fundur,
en það er ekki svo auðvelt, því
að sækja þurfti einn fulltrúann
suður í Keflavik og annan upp í
Mosfellssveii. Mun það hafa dreg-
izt svo i tímann, að endanleg til-
kynning barst Huseby ekki fyrr
en rétt áður en keppni átti að
hefjast. Það var óneitanlega
slæmt og leiðinlegt að það skyldi
ekki fyrr gert, en ástæðurnar
hafa verið sagðar. Huseby hlýtur
að hafa vitað að hann hafði fyrir-
gert rétti sínum til keppni. KR
hlýtur sömuleiðis að hafa vitað
að Huseby var ekki hlutgengur
á þetta mót, en samt teflir það
honum fram, þrátt fyrir að fé-
laginu er bent á hvernig málin
standi og óskað eftir að það kippi
þessu í lag.
Það er því kynlegur málflutn-
ingur að ásaka FRÍ, ÍSÍ og
nokkra einstaklinga fyrir það að
FRÍ framkvæmir verk, sem
stjórn heildarsamtakanna fyrir-
skipar því að gera.
Það er því illa farið að þessi
leiða saga skuli hafa verið svo
ranglega túlkuð, saga, sem öllum
hefði verið heppilegast að hefði
farið eins hljótt ög frekast var
hægt.
En þetta sýnir okkur enn einu
sinni, að það eru stigin og sigr-
arnir sem allt snýst um og fyrir
það er öllu fórnandi. í þessu til-
felli er það eitt af grundvallar-
atriðum iþróttahreyfingarinnar,
sem var annars vegar.
Bæjarpósturinn
Framhald af 4. síðu.
för 200 íslendinga á æsku-
lýðshátíðina í ’Búkrest eins
og að þegja um þann hóp
sem fór héðan á Berlínarmót-
ið fyrir tveimur árum. En
þá tókst því prýðilega að
þegja.
SKIÞAÚTCeRO]
RIKISINS
Skaítfellíngnr
fer til Vestmannaeyja á morg-
un. Vörumótttaka daglega.
Skjaldbreið
til Snæfellsneshafna og Flat-
eyjar hinn 10. þ.m. Tekið á
móti 'flutningi í dag og á morg-
un. Farseðlar seldir árdegis á
laugardag.
Ég undirritaður hef stofnsett niðursuðuverksmiðjuna
ORA. — Mun verksmiðjan framleiða allar venjulegar
niðursuðuvörur, og verður vandað til framleiðslunnar
svo sem kostur er.
ÖIl framleiðslan er háð eftirliti Atvinnudeildar Há-
skólans.
Eftirgreindar vörutegundir eru komnar á markaðinn:
0RA Gullasb
0RA Kjötbúðingur
0RA Kryddsíldarfiök
í 1/1 og llt ds.
í 1/1 og Vi ds.
í vínsósu í 5 Ibs. ds.
Söluumboð íyrir verksmiðjuna heíur íirmað: KJðT & RENGI,
7996.
Reykjavílt, 31. jntí 1953.
Tryggvi Jórtsson
sími