Þjóðviljinn - 27.01.1954, Blaðsíða 4

iy — WÖÐVTLJIKN — MiðviJéucLagCr 27. ÍiiftHf ISSí
Utesmi íhaldstiis í ÍMts$é*Máfcra:
íhaldsráðherrar banna bönfe
um lánveitingar til íbúðarhusa
> rr»
Á meSan flyt}a ihaldsbœjarfulltrúarnir á
þingi tillögur um lánveitingar til ibúSarhúsa
En thaldsokrar féfletta þá
fáfæku með 20
,Jíú ríðm- niest á þvi að leysa
Járusfj á nandr æðin'
Svo hljóðar kjörorð íhaldsins
i húsKœðisvantlamálunum. Ehg-
inn efast uni að þétta sé orð að
söimu: Einmitt okrið á lánsfé,
svartimarkaðurinn á peningum,
sera okraralýður Úialdsins hefur
skapað og viðheldur með ]>óli
tisku valdi Sjálfstaaðisflokksins,
er erfiðasta vandamál reykvdskr-
ar alþýðu í sjálfsbjargarviðleitni
hennar í húsbyggrmgarmálum.
En það er sitthvað orð og gerð-
ir hjá íhaldinu!
Aldiei sést það skýi-ar en í
lánsfjármálunum. Þar er boðorð
þeirra: Fagurt skal mæla, en
flátt hyggja, — og féfietta síðan
þá, sem trúa þeim. Framferðí
þeirra árið 1951 er táknrænt,
því þá voru oið og gerðir sam
tímis staðfestai-, en gerðiraar eru
vaíálaust hinar sömu síðan, þótt
samtanir séu enn ekki eins 0]>in-
berar og þá var.
»
Fagurt skal mæla \.
Jóliann Hafstehi og Gunnár
Thor. fluttu á Alþingi 1950 og
1951 liJlögu um skýrslusafnanir
um lánveitingar til íbúðarltúsa
o. fl Tiliagah var falleg og 'greiri-
’argerðin fallegri: „Hvaða meriri-
ingárríki getur. varið fyrir sjálfu
sér eða hefur ráð á því, að börn-
in og uppVaxandi kimslóð búi í
húsnæðí, sem spillir heilsu og
þroska og rænir borgáia’.ia aMti
Jílsgleði. . . “ — ívo va.- spurt
í greinargerðinni. — fJá hafði í-
haldið hralúð böinin i braggana í
Reykjavik. svo tala barnanua
þar óx úr 511 árið 1945 í !>7tí
árið 1950. Og þeir Gunnar Thor.
og Jóhann Hafstein hafa báðir
staðið gegn þeim frum rörpum,
sem Sósíalistafjokkurinn hef-ir
flutt á hverju einasta þingi um
að gera bæjunum, þ. á. rreðal
Reykjavík aftur kleift að hefja
útrýmingu heilsuspillandi íbúða.
„—en flátt hyggja“.
Á sama tíma sem þeir bæjar-
fuUtrúar íhaldsins, sem sæti eiga
á Alþlngi, eru látnir hrópa á
Jánsfé, sýnir svo íhaldið, sem
vöidin hefur, hvað það meinar.
Bankamálaráðherra íhaklsins
skrifar á sama tíma bönkunum
jSL
SKIFAUTGeRO
RIKISINS
Baldur
Íer til Búðadals í dag. Vöru-
móttaka árdegis.
og bannar þeim að lána til íhúð-
arhúsabyggínga. Vitað var að
að Benjámih Eiríksson var sér-
stakur eftirlitsmaður með því að
bankarnir lánuðu ekki til íbúðar-
húsabygginga.
Þegar Einar Olgéirsson lagði
til haustið 1951 á Alþingi að af-
skipti Benjamíns af slikum lán-
.veitingum yrðu rannsakaðar,
néyddi5t bankariiálaráðherra 1-
haldsins til að já'ta.,'Hváðari’ fyr-
irskipanimar komu til baríkanna
um að „hafa hemil á“ útlámm-
um. Ráðherrann, Björn ólafsson,
sagði í þingræðu 29 okt. 1951:
barnakenitðra
l
hefur fengið lóð við Fjallhaga undir sambyggingu.
Byrjað er að teikna húsið, og standa vonir til, að
bygging geti hafizt í apríl. í húsinu verða tveggja,
þriggja og fjögurra herbergja íbúöir. Félagsmenn
sitja fyrir íbúöunum til 15. febrúar. Eftir þann
tíma veröur að ráöstafa óteknum íbúðum til ann-
arra.
Við innritun greiðist 11-15 þúsund krónur, eftir
íbúöarstærð. — Viðtalstími þriðjudaga og föstu-
daga, kl. 6-8 síödegis.
Steinþór Guðmundsson,
Nesveg 10. — Sími 2785.
DÖíikunum
ÆÍnsogágLhef
tn^Ii um að hafa homli á útlánastáríseihlnnl.
AÐALFUNDUR
Breiðiirðingalélagsins
verður haldinn í Breiðfirðingabúð miðvikudaginn
3. febrúar kl. 20.30.
Stjórnín
Og hann hafði líka orðið að við-
urkenna nokkrum dögum áður,
að útlánin værú engin. Bjöm
hafði sagt i ræðu 19. okt. 1951:
ræðu. Hins vegar .er vitað, að bankarnir hMa
ekld I&nað neitt ut á
a8 öðEuieyti'en þvi. sem veðdeildl^mösba^anj
hefur iánað út á hús Kegn veödéllqarbréívým.
Svo aðnSéx’ er ekki um neítt i þesau Qnu að >
M. ö. o: Íhaldíð varð að viður-
kenna að það héfði fyrýrskipað
bönkunum að halda áfram að
lána ekki neitt!
Hverjum til góðs?
Og hver. græðir svo á þessum
hræsnisleik með líf og heilsu
þúsundanna í Reykjavík?
íhaldið ætlar að grajða atkvæði
á fögrum orðum Gunnars Tlioi’.
og Jóhanns Hafsteins.
íhaldsokraramir græða fé á að
þessi lóforð séu svikin og láns-
fjárbanni íhaldsins haldið, og sé
Íhaidið knúið til þess að láná
eitthvað eins og smáíbúðaiánin,
þá eru formanni íhaldsfélagsins
og formanni Framsóknaríelagsins
falið að úthluta lánunum. Þannig
ætlar þetta spillta hræsnisvald
lika að græða á þvi að vera
knúið til-að gera eitthvað!
Á því að takast það?
Skákþáng Reykjavíkur 1954
Skák'þiiig Réykjavíkur hefst 4. febrúar n.kí í
samkomusalnum í Aðalstræti 12, uppi.
Væntanlegir þátttakendur mæti til skráningar
næsta mánudagskvöld á sama stað milli kl. 8 og' 9.
Stjém Taflféiags Reykjavíkisr
Til-hamingju með Dagsbrún! — Uppriíjan á sálm-
um er „niðurrif kristni og kirkju" — Svar
frá póstmeistara
ÁÐUR en ég kem að svarbréfi
pósthússins langar mig að
óska ykkur til hamingju með
sigurinn í Dagsbrún. Og nú er
um við staðráðin í að fylgja
þeim sigri fast eftir, vinna
glæsilega á í 'kosningunum á
sunnudaginn kemur, tryggja
Jónasi sæti í bæjanstjóm með
sóma.
JÁ, EKKI má heldur gleyma
því, að Bæjarpósturinn fær
heldur illyrmislega kveðju í
dálkum Velvakaiida Morgun-
blaðsins fyrir að haJa verið
að rifja upp nokkra sálma, PÓSTMEISTAPJ svarar bréfi
sem dugðu vel undir svefninn N.N.: —• „Herra ritstjóri. —
henni verði hið sama á: Og „Ó
nefnd“ þessi kemst að þeirri
niðurstöðu að tilgangur grein-
arinnar hafi verið „niðurrif
kristni og kirkju“ og að „þjófta
hinni háleitu kommúnistísku
hugsjón." Svo mörg voru þau
orð. En ef svona meinlausar
upprifjanir á sálmum og vers-
um bamæskunnar heita í
munni hinnar „Ónefndu" nið-
urrif kiistni og kirkju" þá fer
einnig að verða vandlifað og
vandskrifað fyrir hana og
hennar líka.
í gamla daga, Bréfritari Vel-
vakanda, sem skrifar undir
nafninu „Ónefnd" ©r ba?ði
hneyksluð á þrí að greinar-
höftmdur Bæjarpóstsins skuli
kvenkenría sig og þar að auki
skrifa nafnlausa grein þótt
í blaði yðar nr. 15, 20. þ.m.
í efnisflokknum „Bæjarpóstur-
inn“, skrifar N.N. nokkrar at-
hugasemdir um póstafgreiðsl-
una hér og óskar svars við
tveimur aitriðum, sem hantr
ræðir þar. Vil ég biðja yður
góðfúslega að Ijá þessum Hn-
um rúm í blaði yðar. -— N.N.
spyr, „Hvernig stóð á því, að
jólapóstm' var ekki borinn út
fyr en eftir jól, þótt hann væri
póstlagður á Þorliksmessu ?“.
Svar. Vegna þess, að timi
vannst ekki til þess. Húspláss
póststofunnar rúmaði ekki
meiri mannska.p til sundur-
lesturs og uppröðiuiar. Allur
jólapóstur, sem inn kom til 'h 1.
24 himi 22. des. var borirui út,
svo og það, sem hægt var að
komast yfir af því, sem inn
var látið hinn 23. des.
HITT atriðið, sem N.N gerir að
umtalsefni er um nýbreytni á
frá.gangi prentaðs máls. Þar
gætir nokkurs missklluings,
sem ég vildi mega leiðrétta. Á
iitbúnaði prentsendinga hefur
engin brej'ting orðið, en
um hann segir svo í Reglu-
gerð um notkun pósta frá 25.
marz 1925, II. kafla, 5. gr„
c2 og 3. — „2. Prentað mál
verður að vera þannig útbúið,
að auðvelt sé að ratuisaka inni
haldið, og skal í því efni þetía
tekið fram: Prentað mál, sem
aðeins er einföld eða saman-
lögð spjaldblöð, má senda um-
búðalaust, en séu munir þess-
ir Iagðir saman, má þeim eigi
vera lokað með Iakki, oflátu
eða á líkan hátt. — Aimað
prentað mál verður að vera í
umbúðum, annaðhvort saman-
butidið, þó svo, að liægt sé að
leysa utan af því eða í um-
sJagi, sem auðvelt er að taka
af og láta á aftur. Utaná-
skriftarmegin á prentuðu máli
skal ætíð standa: prent. -
3. Eigi mega vera í þvi munir
til ýmissa eða frá ýmsum,
nema ran blöð sé að ræða, sem
flutt eni samkvæmt 1. gr. í
póstlögunum. ..............
ÞAÐ mun hafa komið fyrir, því
miður, að tekið hafi verið við
prentsendingum, _ sem ekki
voru útbúnar samkvæmt ofan-
gi-eindiun fjTÍrmælmn, og er
þáð vitanlega leitt, að slikt
skuli hafa komið fjrrjr, en ég
fæ ekki skilið, að ég hafi sett
neinar nýjar reglur um frá-
gang prents, þótt ég vilji að
þessu sé kippt í lag, enda hef
ég enga heimild til slíks.
ÞAR sem fyrirspyrjandi minn-
ist á, að heimtað sé að hnýta
snærum utanum bréf, þá er
það næzta torskilið. Mér vitan-
lega er það óþekkt bæði hér og
annarsstaðar, sem ég þelcki til,
að sHkt sé heimtað um bréf.
— Virðingarfyllst, Magnúa
Jochumsson póstmeistari.“ j