Þjóðviljinn - 22.04.1954, Blaðsíða 5

Gleðilegt sumar
Síld & Fiskur
GleSilegt sumar
SKINI AXI h.f.
Klapparstíg 30
GleSilegt sumar
Toledo, Fischerssundi
GleSilegt sumar
Vcrzhmm Pfaff
Skólavörðustig 1
GleSilegt sumar
Gúmmífatagerðin Vopni
GleSilegt sumar
Pipuverksmiðjan h.f.
GleSilegt sumar
Btikksmiðjan Vogur
Kópavogp
GleSilegt sumar
I.itla blikksmiðjan
Nýlendugötu 21A
GleSilegt sumar
Snyrtistofa önnu & Ester
Hallveigarstíg 9
GleSilegt sumar
Veitingastofan VEGA
Skólavörðustíg 3
GleSilegt sumar
VerzluniU Vísir
Laugaveg 1
GleSilegt sumar
H.f. Hreinu, H.f. Nói, H.f. Sirius
Fimmtudagur 22. apríl 1954 — ÞJÓÐVILJINN — (1?
T----------------------------------------------------------------------------------;-----------
Æskummnin
Framh. af 16. síðu
by nú. Sigurbjörn var ástsæll,
gáfaður og mjög vel máli farinn,
en barnalegur að öðrum þræði.
Pegar litlu munaði að ég yrði
úti
Eg hafði gaman að hlaupa er-
inda á bæi í grenndinni og var
létt um hlaupin, þegar hjarn lá
yfir allt að vetrinum. Góðgerðir
á bæjunum, eða vænn kandís-
moli freistuðu mín. En einu
sinni lá við að mér yrði hált á
þessu flani minu. Faðir minn
ætlaði að setja upp vef en vant-
aði vefjarskeiðina; hana gat
hann fengið á Leysingjastöðum
næsta bæ fyrir norðan Haga,
mun vera hálftíma gangur milli
bæjanna. Eg bauðst til að sækja
skeiðina og hljóp af stað. Eg
var mjög létt klæddur og gang-
færi var ágætt. Gengið 'hafði á
með útsynningséljum um dag-
inn, stuttum, og birti vel á milli.
Engin kennimörk voru á milli
bæjanna aðeins jafnlendur flói.
Þegar ég var kominn spölkorn
út á flóann, g'ekk yfir svart él.
Eg bjóst við, að það mundi brátt
birta og hljóp áfram hinn ör-
uggasti. En þetta varð langa
élið og herti sífellt veðrið. En
skyndilega grillti í stóran stein,
sem var kallaður Klofasteinn og
var á ásnum austan við flóann;
hafði ég hallað mér of mikið til
hægri undan veðrinu og borizt
all mikið af réttri leið. Ef ég
hefði ekki hitt þetta kennimark
er trúlegt aðég hefði lent aust-
ur á Eylendi eða Húnavatni og
engan bæ hitt og hefðu þá dagar
mínir verið taldir og ég orðið
úti um nóttina. Eftir ásnum
norður frá Klofasteini, lágu
melgötur og var ásinn að mestu
snjólaus. Þessar götur lágu rétt
austan við nátthaga, sem var
suðaustan við túnið á Leysingja-
stöðum. Eg þræddi göturnar og
náði nátthaganum og brátt sá
ég grilla í fjárhús austur á tún-
inu. Eg náði þangað, opnaði eitt
fjárhúsið, var þar fullt af jórtr-
andi rollum, sem lokið höfðu
kvöldgjöfinni. Var þarna bezti
ylur. Eg hugsaði mér að láta
þarna fyrirberast um nóttina,
var þó að gægjast út, ef ske
kynni að létti af hríðinni. Allt
í einu sá ég að grillti i bæinn,
sem var portbyggður og mjög
háreistur. Hljóp ég-þá heim
eftir að hafa byrgt húsið. Farið
var mjög að bregða birtu. Fór
ég allgeyst, því hræddur var ég
orðinn og vildi ógjarnan bíða
næsta éls. Var mér tekið opnum
örmum af húsbændunum Stein-
unni Pálsdóttur frá Akri og
gar
Guðjóni Jónssyni frá Þingeyr-
um. Urðu þau hissa á því, a3
11 ára snáði skyldi vera á ferð
í slíku veðri. Eg sagði frá erindi
mínu og bað um fylgd heim.
En við það var ekki komandi,
Var ég klæddur úr snjófötunum,
leiddur 1 baðstofuhús þeirra
hjóna, þar sem eldur logaði glatt
í ofni. Var mér borið súkkulaði
og sætabrauð. Og Guðjón fór
að spila fyrir mig á fiðlu. En
skömmu seinna kom faðir mirsn
að leita að mér. En hin gest-
risnu góðu hjón, slepptu honum
ekki fyrr en hann hafði þegíð
góðgerðir. Þegar við komum
heim um kvöldið, var móðir
mín — og heimilisfólk orðið
mjög hrætt, það hafði ályktað,
að fyrst faðir minn kom svo
brátt aftur, hefði ég ekki fundið
Leysingjastaði og væri nú ein-
hversstaðar að hrekjast úti í
hriðinni, f jarri mannabyggðum,
og yr'ði mér ekki bjargað úr
þessu.
Vorið 1899 fór ég að heiman
frá foreldrum mínum. Viðskiln-
aðurinn við þau og bræður mína
varð mér þungbær og ég þjáðíst
af óþreyju og heimfýsi. Köld
aðbúð, mikil vinna og lítið pg
lélegt fæði var hlutskipti mítt
næstu 2 árin. I ■
B.M. ;