Þjóðviljinn - 30.05.1954, Síða 8

S) — ÞJÖÐVTLJINN — Suunudagur 30. mai 1954
Samæfing úrvalsliðsins

t \ ÍÞRÓTTIR RlTSTJÓRl: FRtMANN HELGASON
Þýzka liSið frá Hamfeorg sigraði Reyk|avík>
urúrvalið 3:2 effir nokkuð pfnan leik
Eftirfarandi grein barst í-
jjróttasíðunni svo seint að ekki
vnr unnt að birta hana á
fimmtudaginn. Höf. taldi þó
allt að einu rétt að hún kæmi
fyrir almennfngs sjónir:
Hvað gerist þegar Þjóðverj-
•ar- koma hingað til landsins
næstkomandi föstudag? Við
höfum lesið allar áætlanir í
sambandi við komu þeirra
hingað. Þeir eiga að byrja á
því að leika við úrval úr
R -ykjavíkurfélögunum sem
KRR velur að því er blöðin
segja okkur. Svo fara þeir uppá
Akranes á handfæraveiðar á
laugardag, síðan keppa þeir
við Skagamenn heima á sunnu-
tíag og svo framvegis. Þetta
A'itum við allt með nægum fyr-
irvara, svo miklum fyrirvara að
við getum verið búnir að und-
irijúa okkur vel og rækilega
tvidir komu þeirra hingað. Við
þurfum ekki að efa að l.B.A.
er vel undir komu þeirra búið,
tilvonandi Reykjavílcurmeistar-
ar eru sennilega búnir að fá
þá æfingu sem þeir geta feng-
ið, en livað um lið K.R.R?
Hefur það nokkra æfingu?
A.m.k. ekki samæfingu; það
á að velja beztu menn úr
hverju liði í Rvík og stilla upp
í bæjakeppni á milli Hamborg-
ar og Reykjavíkur. Hamborg
stillir upp liði sem. búið er að
æfa: saman í 6 vikur. Allir sjá
þvi undirbúning Reykjavíkur-
liðsins og úrslitin gefa ekki
rétta mynd af getu okkar
manna.
■ Við skulum vona að æðstu
völd knattspyrnunnar í landinu
leyfi elcki , slíkan sofandahátt
í framtíðinni. Það er K.S.I. sem
á að setja reglugerðir í sam-
bandi við keppni úrvalsliða og
svo á viðkomandi sérráð að sjá
um að öllum reglum sé fylgt,
þá fyrst sjáum við hvað okkar
menn geta í raun og veru og þá
er við engan að salcast.
Kristvin Kristinsson
Það var auðséð á áhorfenda-
fjöldanum að knattspymuunn-
endur bjuggust við að sjá góð-
an leik og fá tilbreytni frá
leikjum félaganna hér, og að
vissu marki rættist von áhorf-
enda. Þessir þýzku leikmenn
eru yfirleitt ungir menn og al-
gjörir áhugamenn, en sem kunn-
ugt er eru atvinnumenn margir
í Þýzkalandþ ýessir ungu menn
ráða yfir r.úkilli leikni og flýti
en eftir þessum fyrsta ieik að
dæma virtust skotin þeirra
veika hlið. Samleikur þeirrá er
oft léttur og .leikandi en stund-
um full þyer og meira af löng-
um spyrnum en búist var við.
Ef þetta lið er borið. saman
við þau þýzku liö sem, komið
hafa undanfarið, virðist það
tæplega eins sterkt en í þeim
munu yfirleitt. hafa. verið nokkr
ir atvinnumenn. Vera má líka
að þeir hafi ekki verið búnir .að
jafna sig eftir sjóferðina frá
Hambprg. Eigi að síður geta
ísl. knattspyrnumenn mikið af
þeim lært hvað snertir leikni,
hreyfanleik, hraða og meiri ná-
kvæmni í spyrnum.
Gangur leiksins.
Strax á fyrstu mínútunum
gera Þjóðverjar áhlaup sem
gengur milli 6 manna en án þess
að til skots komi. Til að byrja
með lá heldur á Reykjavíkur-
liðinu og smátt og smátt fór
leikurin að verða jafnari og af
og til héldu Islendingar uppi
sóknarlotum.
Á 25. mín. kom fyrsta veru-
lega hættan er Þjóðverjar áttu
hörku skot í stöng sem hrökk
afturfyrir eftir mjög hraðan
samleik fyrir framan markið.
Á 25. mín. er það Hörður Fel-
ixson, sem hefur opið tækifæri
en skaut fyrir ofan. —• Um
miðjan leikinn halda Reykvík-
ingar uppi sókn af og til en
Þjóðverjar hrinda henni og á
32. mín. gera þeir áhlaup
vinstra megin. Hannig útherj-
inn kemst upp að endamörkum
sendir knöttinn eldsnöggt fyr-
ir mark og þar kemur Vorss
hægri útherji, og skorar óverj-
andi. Á 42. mín. er dæmd víta-
spyrna á Þjóðverja, Gunnar
Guðmanns spyrnir en markmað-
ur ver auðveldlega.
Á 4. mín. síðari hálfleiks á
Óskar Sigurbergs hörkuskot á
niark en Múller ver — Á
13. mínútu jafna íslendingar,
er Óskar spyrnir, en spyman
fer í Þjóðverja og í mark. Leik-
urinn gengur á áhlaupum á
víxl, framherjarnir ógna marki
Þjóðverja, all oft er það meira
með löngum sendingum en
beint hnitmiðuðum samleik
sem þó brá fyrir. Á 33. mín. fá
Þjóðverjar horn á Reykvíkinga,
Elirhorn tekur það og miöherj-
inn Ahrens fær skallað meist-
aralega í markið.
Á 40. mín. fær raarkmaður
Reykyíkinga á sig aukaspyrnu
fyrir að hlaupa út úr vítateign-
um. Spyrnan lendir í varnar-
manni, en hrekkur til hægri
framvarðar, sem kominn var
fram og skorar með föstu skoti
Á næst síðustu mínútu kemst
Gunnar Guðmanns inn fvrir
vinstra megin, sendir knöttinn
yfir til Óskars, sem tekst að
koma honum í mark 3:2; nokk*
uð réttlát úrslit eftir gangi
leiksins.
Liðin.
Beztu menn Þjóðverjanna
veru miðherjinn Ahrens, vinstri
útherjinn Hannig pg markmað-
urinn. Hægri bakvörðurinn var
líka góður. Aftasta vörn Þjóð-
verjanna var sterk.
Vömin var betri helmingur
ísl. liðsins. Halldór Halldórsson
átti ágætan leik. Helgi H. Helga
er duglegur, en spyi-nur hans
eru alltof háar og tilviljun
ein ræður hvert þær fara.
Gunnar , Gunnars var mjög
hreyfanlegur en ekki naut hann
sín til fulls í þessum leik, sama
er að segja um Gunnar Guð-
manns, sem lék sinn lakasta
leik í vor. Yfirleitt var fram-
línan heldur sundurlaus, þó af
og til tækist þeim að finna
hvern annan. Miðað við undir-
búning var þó furða hvað liðið
féll vel saman og úrslit leiks-
ins mjög heiðarleg.
Dómari var Hannes Sigurðs-
son, sem dæmdi ágætlega.
AKRANS - IIAMBORG í DAG
I dag fer fram á Akranesi
annar leikur Þjóðverjanna, sem
keppa þar við heimamenn. Er j
það fyrsta sinn sem Þjóðverjar
keppa þar uppfrá. Er þetta
óopinber bæjakeppni milli
Akraness, sem hefur 2.900
íbúa og Hamborgar, sem hefur
um 1 milljón! Fjallfoss fer upp-
eftir í dag með fullfermi fólks
og vitað er um fjölda bíla sem
leggja leið sína þangað líka.

Frá fþióttavellinum:
Senn dregur til úrslita í
Reykjavibnnétí meistaraíiokks
í kvöld kl. 8.30 keppa
KJt.
og
MÖTTtlil
Dómari:
Þorlákur Þóröarson
Klukkan 8.30 annað kvöld keppa
VALUR og VfKINGUR
Dómari: Hannes Sigurösson.
Fylgizt meS síðustu ieikjunum — Mótanefndin

IIja Ehrenburg hefur svarað
nokkrum spurningum, sem
sænska tímaritið Nyheter frán
Sovjetunionen hefur lagt fyrir
hann og segir að venju margt
a.thyglisvert. Hér eru aðalat-
xiðin úr viðtalinu. Spurt er
hvort nokkrar girnilegar nýj-
nngar séu nú á sovézkum bóka-
markaði. Og Ehrenburg svarar:
—- Af hinni miklu en misjöfnu
bókauppskeru frá því í fyrra
vildi ég helzt nefna skáldsögu
Yeru Panóva Árstíðirnar og
betjusögu Vasilí Grossman frá
Stalíngrad Fyrir göfugan mái-
stað. Og loks eftir mjög langa
hið hefur okkur bætzt nýliði,
Sergej Antonoff, sem lofar
imjög góðu sem skáldsagnahöf-
xmdur. Þegar á allt er litið,
virðist mér sem sovétbókmennt-
Itnar séu nú að komast á nýtt
blómaskeið, og búast megi við
verulega góðum verkum á
næstu árum. Hitt er svo rétt,
íið ennþá hafa nútímabók-
menntir okkar ekki eignazt
neitt verk að örfáum undan-
leknum, sem að kostum getur
jafnazt á við verk hinna klass-
ásku höfunda okkar á nítjándu
•old. Sama er reyndar upp á
teningnum annarstaðar en í
Sovétríkjunum, og ég reyndi að
gera grein fyrir, hvernig á
iæssu stendur, í langri grein,
* Um BÆKUH og annaB *

Ehrenburg talar um nýjar sovézkar bækur
og menningartengsl við VesturlÖnd

sem ég ritaði í tímaritið Snamja
fyrir nokkrum mánuðum. (Ör-
fá atriði úr þeirri grein hafa
áður verið tekin upp hér. —
ás.).
einkamál manna í nútímabók-
menntum okkar í Sovétríkjun-
um og bók mín er tilraun til
að bæta dálítið úr því...
I7hrenburg er spurður hvað
hann háfi sjálfur á prjón-
unum og svarar: — Eg
mér þá reglu fyrir löngu
ræða aldrei fyrirfram ,um verk
sem enn eru aðeins fyrirhuguð
eða rétt nýbyrjuð. Það er tölu-
verð áhætta fyrir unga konu
að guma af því, að hún
með fríðan son undir belti. Það
er ekki alveg víst, að hann
verði fríður. Kannski fæðir
hún líka dóttur en ekki son.
Og ef til vill leysist henni
höfn. Sama máli gegnir
okkur rithöfunda, sem göng-
um með skáldverk ... Hins veg-
ar get ég sagt, að ég hef ný-
lokið við skáldsögu sem mun
fá nafnið Leysingar. Hún ger-
ist í bæ einum við Volgu og
snýst um fjölskyldu- og hjóna-
bandsdrama. Mér finnst allt-
of lítið hafa verið ritað um
TTvað getið þér sagt um
menningartengsl Sovétríkj-
Ilja Elirenburg.
anna og Vesturlanda um þess-
ar mundir? — Það er óneitan-
leg og náttúrlega aðeins gleðileg
staðreynd, að menningarskipt-
in yfir landamærin hafa auk-
izt mjög undanfarið. Alþjóðleg-
ir menningarviðburðir eiga sér
stað nú hver á eftir öðrum í
Moskva og öðrum sovétborg-
um. Indverska listsýningin, sem
haldin var í fyrra víða um
Sovétríkin, var ýkjulaust geysi-
velheppnuð. Eg get kannski
skotið því að handa þeim, sem
talin hefur verið trú um, að
við þolum ekki aðra list en
raunsæislist, að á þessari sýn-
ingu voru margar hreinræktað-
ar abstraktmyndir. Finnska
listsýningin vakti einnig mikla
athygli, einkum höggmyndirn-
ar. — Ehrenburg minnist nokk-
urra annarra menningarvið-
burða og Segir síðan: — En
mesti alþjóðlegi menningarvið-
burðurinn í Moskva á þessu
ári var annars koma leikflokks-
ins frá Comedie-Frangaise. Það
er til merkis um það, hve mik-
ill áhugi var á sýningum hans
í Moskva, að hver einasti miði
r
var seldur fyrirfram og það
áður en búið var að líma upp
fyrstu götuauglýsingarnar.
Sumir hinna mörgu leiklistar-
unnenda, sem ekki tókst að
krækja sér í miða, töluðu á
eftir um „Tragedie-Frangaise“
Eru nokkrar ráðagerðir um,
hvemig auka megi þessi
menningartengsl? — Að því er
mér virðist, ætti ekkert að geta
tálmað því, að menningarsam-
vinna Sovétríkjanna og út-
landsins verði aukin, öllum til
gagns. Nefna mætti, að Moskva-
ballettinn er nú að undirbúa
sýningar í París. (í síðasta
þætti var sú saga öll rakin, —
ás.). Okkur langar líka til að
fá hina frægu La Scala-óperu
til Moskva oe til að bjóða
heim flokkum frá hinum beztu
ensku leikhúsum til að sýna
okkur, hvernig Shakespeare er
leikinn í heimalandi sínu. Eg
vona einnig, að hægt verði að
koma upp sýningu á franskri
nútímamyndlist í Moskva.
Fyrst ég minnist á listsýning-
ar, þá vil ég bæta því við, að
mér væri umhugað um, að sov-
étborgurum gæfist kostur á að
sjá nokkur sýnishorn af t. d.
hollenzkum og sænskum arkí-
tektúr og hvernig þið Svíarnir
farið að því að búa heimili
ykkar, en fyrir það dái ég
ykkur mikið. ás.