Þjóðviljinn - 26.06.1954, Síða 6

6) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 26. júní 1954
r<
mmmmmm
ö'fcflfefandi: Sameiningarflokknr alþýðu — Sósíallstaflokkurlnn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), SigurSur Guðmundsaon.
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
BiaOamenn: Ásmundur Sigurjónasor.. Bjami Benedlktsson, Gu8-
munöur Vigfússon, Magnús Torfi Ólafsson.
Auglýsingastjórí: Jónsteinn Haraldsson.
ílitstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmíSja: SkólavörðustSst
iB. — Sími 7B00 (8 ’.ínur).
Áekriftarverð kr. EO ó mánuði í Reyklavfk og nógrennl, kr. 17
annara staðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prectsmiðja Þjóðviijans h.í.
; ðttÍEiK ¥lð eínhuga alþýin
Öllum AlþýSuflokksmönnum skal bent á að lesa leið-
ara heildsalablaðsins Vísis í gær, og annars að fylgjast vel
með því sem blöð Sjálfsiæðisflokksins skrifa nú á næst- j
unni um mál verkalýðshreyfingarinnar og innanflokks-1
mál Alþýöuflokksins. Oft er það lærdómsríkt að kynna
sér vandlega málflutning andstæðinganna en 'þó sérstak-
Iega þegar mikið er í húfi.
Það sem Alþyðuflokksmaöur hlýtur aö furða sig mest
á lesi hann þá :ritstjórnargrein, er sú takmarkalitla
umhyggja sem Vísir, málgagn svartasta og blygðunar-
lausasta afturhalds í landinu, ber fyrir velferð Alþýðu- j
ílokksins. Ef taka ætti mark á þessari ritsmíð undan rifj-
um Kókakólabjörns má Sjálfstæðisflokkurinn vart vatni
halda af umhyggju fyrir Alþýðuflokknum og áh'yggjum
að honum kunni að farnast illa. Svo mikil og brosleg á-
herzlá er á þetta lögð, að alstaðar glittir í íllhærur heild-
salaúlfsins gegnum gæruna. Líklega heldur Kókakóla-
björn 61 kumpánar að alþýðumenn, sem Alþýðuflokknum
jylgja, vikni þegar heildsalasnepillinn tjáir þyngstu á-
hyggjur vegna þess að Alþýðuflokkurinn kúnni aö verða
,,óstyrkari og veikari á alla lund“ ef hann dirfist að hafa
„samstarf við kommúnista”, en á máli afturhaldsblað-
anna er þa'ð löngum siður að kenna alla baráttu verka-
manna fyrir bættum kjörum og auknum réttindum til
kommúnisma, í þeirri von að tekizt hafi að gera það orð
að grýíu. Þó reynir Kókakólabjörn aö hugga sig við það
að hann eigi óbrigðult ráð til bjargar Alþýðuflokknum í
nútíð og framtíö. Og umliyggja hans fyrir þeim flokki er
slík að hann er ekki aö' liggja á því ráöi. RáÖiÖ er: „eina
ráðið til viðreisnar að losa sig við formanninn sem fyrst'þ
og þessari ástsamlegu bendingu til Alþýðuflokksins um aö
reka formann flokksins er svo fylgt eftir með þeirri hlý-
legu ábendingu að réttast mundi að reka talsvert miklu
fleiri. „Alþýöuflokkurinn gæti haft gott af því ef hann
íosnaði viö eitthvaö af þeim liösafla sem þar er á vist, en
áetti að vera í herbúðum kommúnista,“ segir annað aöal-
málgagn Sjálfstæðisflokksins orðrétt! í ofurást sinni á
Alþýðuflokknum gleymir aumingja Vísir því, aö hingaö
til hefur hann löngum haldið því fram, aö allur þorri
iólksins sem fylgir Sósíalistaflokknum sé meira og
minna heiöarlegir sakleysingjar, eins konar fangar í her-
búðum vondra kommúnista, og þetta fólk vilji umfram
allt sleppa út! Nú kemur' allt í einu í ljós að í öðrum
stjórnmálaflokkum eru, að dómi Vísis, stórir hópar manna
sem hvergi ættu frekar heima en í herbúðunum hjá þessu
vonda fólki, og meira að segja Vísir ráðleggur því að
íara þangaö!
Þaö er svo sem fullljóst hvað Vísir er aö fara, hvers
konar umhyggja það er sem hann ber fyrir Alþýöuflokkn-
um. Formaður Alþýðuflokksins hefur í fullri hreinskilni
gert uppskátt hvert sé aðaldeilumálið sem nú er tekizt á
um innan Alþýðuflokksins. Hann hefur skýrt frá því um-
búðalaust aö deilt sé urn það hvort haldið skuli áfram
samstarfi við Sjálfstœðisflokkinn í verkalýðsfélögunum.
Sú vitneskja bregður miskunnarlausri birtu á skrif
afturhaldsblaðaiina um þessi mál. Sjáifstæðisflokkurinn
hefur hrokkið ónotalega við, blöð hans þyrla upp í vand-
ræðum einu reykskýinu af öðru, þau fara daglega bónar-
veg aö Alþýöuflokknum að gera svo vel aö reka þann
forrnann ílokksins, sem láti sér koma slíkt til hugar. Og
furðulegt má þaö kallast ef þaö blekkir nokkurn heiðar-
Isgan Alþýöuflokksmann að broddar Sjálfstæðisflokksins
þykjast skjálfa á beinum vegna þess að Alþýðuflokkurinn
kynni aö veröa ,,í sárum“ ef flokkurinn hafnaði samvinnu
viö Sjálfstæðisflokkinn um mál verkalýðsfélaganna.
Nei, það er umhyggjan fyrir valdi og áhrifum svartasta
afturhalasins 1 landinu sem skín í gegnum hræsnisskrif
Vísi og Morgunblaðsins, samfara logandi ótta við þá öldu
einingarvilja og samhugs sem nú er aö rísa meðal ís-
lenzkrar alþýðu.
Og alþýöumönnum í fleiri en einum flokki mun ósárt
um þó burgeisavaldið á íslandi skjálfi af ótta við það vald
sem eining verkalýðsins, eining hirniar vinnandi alþýöu
íslands, skapar.
tjíifumlur í La Paz, höfuðfcorg Eóiivíu, eftir að námumenn höíðu steypt einrteðisstjórn á siiKr-
un: bandarísíira og brezkra tinnámucigenda ai' stó'i. Paz Estensoro, foringi byitingarsnnar og
núverandi forseíi, er á miðri inyndinni að flyija ræðu.
Oldúrnar frá innrásinni í
Guatemala breiðast út um
rómönsku Ameríku eins og
þegar steir.i er kastað i vatn.
Innrásin var gerð frá ná-
grannaríkinu Honduras og í
fyrrada.g safnaðist mikill
mannfjöldi saman á götunum
í höfuðborginn Tegucigalpa
undir forystu stúdenta og
mótmælti liðsinni stjórnar-
valda landsins við innrásar-
herinn, — Ríkisstjómin iét
skjóta á rnannfjöldann og
féllu margir. I Mor.tevideo,
höfuðborg Uruguay, söfnuð-
ust stúdentar saman vií sendi
ráðsbyggingu Bandaríkjanna,
hrópuðu ókvæðisorð um
Bandaríkjastjóm fyTÍr að
efna til innrásarinnar og
grýttu húsið. I Mexíkó hefur
ver'ð mynduð nefnd, „Vir.ir
Guatemala", til að taka upp
málstað lýðræðisstjórnár Gua-
temala í orði og verki. For-
seti nefndarinnar er Lazaro
Cárdeuas, fyrrverandi forseti
og áhrifaroesti stjómmála-
maður Mexíkó, sem fyrlr tæp-
um tveim áratugum stóð í
illdeiíum viö Bandaríkin og
Bretland þegar hann þjóð-
nýtti oUuIindir lands'n", sem
áður vora í eigu bandarískra
og brezkra olíufélaga.
ing Uraguay og C-hile hafa
samþvkkt ályktanir, þar
sem innrásin í Guatemala er
fordæmd og skorað á ríkis-
stjórnir þessara landa að
veita Guatema'a fulltingi á al-
þjcðavettvangi. Frjálslyndir
borgaraflokkar eru í meiri-
h’uta á þingi Uruguay en
íhaldssarnir flokltar á þingi
Chile. I Buenos Aires boð-
uðu stúdentar til mótmæla-
fundar gegn innrásinni en
Juan Perón, einræðisherra
Argentínu, bannaði hann.
Meira að segja á Kúbu buðu
stúdentar hernaðareinræðisstj.
Fu’gencio Batista byrginn,
efndu til fjölmenns útifundrr
til að láta í ijós samúð sína
með Guatemala og kusu Ja-
cobo Ai'benz, forseta Guate-
mala, lieiðursfélaga í samtök-
um sínura. Frá fomu fari hefr
ur afstaoa stúdentanna þótt
E rí eu d
tíðindi

öruggur vottur um almenn-
ingsálitið i löndum rómönsku
Ameríku.
Hvera'g sem uppsteitnum í
Guatemala lýkur, verður
skuldinni tvímælalaust skellt
á Bandaríkin", segir Milton
Bracker í Nevv York Times
21. júni. Bracker hefur að-
setur í Tegucigalpa og hefur
sent þaðan hvert fréttaskeyt-
ið af öðru með nákvæmum
frásögnum af innrásarundir-
búningnum þar í borg og ann-
arsstaðar í Honduras. Hann
hefur eftir Oreilana Portillo,
b! afafulitrúa mnrá sarforingj~
ans Castdlo Armas, að inn-
rásaiTíicnnum hafi ■ „glæðst
von og vaxið bjartsýni" við
re'.ði'estra Eisenhowers fcr-
seta, Du'les utanríkisráðherra
og annarra bandarískra for-
ystumanna yfir Guatemala.
Bracker heldur áfram: „Hon-
durasbúum er líka vel ljóst
að afstaða Bandaríkjanna
stappaði stálinu í Armas of-
ursta og varð rikisstjóm
Honduras hvatning til að
taka þá ákvörðun að horfa á
aðgerðalaus meðan inr.rásar-
undirbúningurinn fór fram
rétt v'ð nefið á henni“.
ILffeðal þeirra sem öllum
W-1” hnútum era kunnugast-
ir er gengið að þ<ví sem gefnu
að stjórninni í Washington
hafi venð vcl ljóst, hvað ger-
ast myndi, þegar hún heliti
úr skálum reiði sinnar vegna
vopnasendingárinnar til Pu-
erto Barríos í siðasta mán-
uði. .. . Þeir sem vel fylgj-
ast með teija að .stjómm í
Washington hafi gert sér vel
ljósa hættuna á að víða um
rómönsku Ameríku myndi
framkoma hennar mælast ilia
fyrir þegar liún ákvað að
bregöast hart við....... Það
hefur ekki farið framhjá
mönnum að (Bandaríkin)
gcrðu líernaðarbandalag við
Honduras fjóram dcgum eftir
að tiikynnt var al verið væri
að skipa upp yopnum í Pu-
erto Barrios. .. . Nú þegar er
farið að benda á að ástand-
inu sv'pi til Panama-atburð-
anna árið 1903, þegar Banda-
ríkin efndu til uppreisnar í
Panama, sem þá var hiúfi af
Kólumbíu, vegna þess að Kól-
umbía hafði neitað að full-
gilda samninga um gröft
Panamaskurðarins. Þá hófst
uppreisnin 3. nóvember og
ianögöngusveitir bandariska
flotans gengu á iand 4. nóv-
emfcer „t'l að lialda uppi lög-
um og regíu" ‘.
vo farast þessum fréttarlt-
ara miki’svirtasta borgara-
blaðs Bandaríkjanna orð óg
má hann nú eiga von á því
að Henry Cabot Lodge, aðal-
fulltrúi Bandaríkjanna hjá
SÞ, vaði að honum og saki
hann um þátttöku í kommún-
istísku samsæri gegn Vestiir-
heimi, eins og hann gerði við
dr. Edouardo Castillo-Ariolla,
send:herra Guatemaia í Wa'sh-
ington, þegar hann dirfðist að
ítreka kröfu sína að öryggis-
ráðið skipi bandarísku lepp-
stjórnunum í Honduras og
Nicaragua eð láta af lk5-
veizlu við innrásarherinn.
Annars er það einkennandi,
að flestallir bandarískir ráða-
menn, sem kome við sðgu
'Framhald á 8. siðu.