Þjóðviljinn - 28.09.1954, Blaðsíða 8

'B) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 28. september 1954
o t
Framhald af 7. síðu.
sögu. um litla geit sem vísaði
á hulda fjársjóði.
Á málaratrönunum var ófull-
gerð mynd af konu sem laut
yfir litla stúlku sem var að
-.eikna. Á léreftinu var blái lit-
nrinn yfirgnæfandi. Á borði lá
hefti með rissmyndum og á
vegjjjunum hengu aðrar riss-
rnyndír og teikningar af leir-
fnunum.
Meðal teikninganna voru
-ylftir helgaðar viðfangsefninu
..Listamaðurinn og fyrirmynd-
án“, en þetta efni meðhöndlar
Picasso með heimspekilegum
hætti.
Hér gaf að líta óteljandi
konumyndir, mjög viðkvæmnis-
'ega dregnar og með sígildu
jistsniði. Hér um bil allar
ynyndirnar voru áberandi raun-
-.-erulegar og lifandi. Ein blý-
antsteikning af konu, sem sat
: hægindastól, myndi hafa heill-
:;ð hinn vandlátasta aðdáanda
Andspyrnu-
lireyfíngin
hefur skrifstofu í Þingholts-
stræti 27. Opin alla virka
daga kl. 7—9 síðd., sunnud.
kl. 4—6.
Komið og takið áskriftalista
og gerið skil.
is^’
■mxu&mmB
Si&iimijaœraitöiHi
Mnsiiiigarkortiiii eíffi tíi
sSín i akrifstofsj. S6síali.f>ta»
flísidirsíiis.. Þóirsgöfe
greiffslo Þjóðviljans; 3óka j
búd Kroa; BóicabóS Mála- |
og menningar, Skólavörða- |
stíg 21; og £ Bókaverzlnn j
Þorvaidar Ej/imasonar i j
Haínarflrðl,
tlikyisiir
| Nýjar birgðir af útsöluskóm,
stór afsláttur af öllum er-
lendum skófatnaði.
Fyrir breytingar á biiðinni
á allur skófatnaður að
seljast.
VörbimaikaSuiinn,
Hverfisgötu 74
i
fást hjá okkur
Við seljnm ódýrt!
Vönmaikaðurinn,
Framnesveg 5
raunsæisstefnu í listum. Það
voru margar útgáfur af sama
viðfangsefninu og það síðasta
var svo frábrugðið hinu fyrsta,
að margur myndi ætla að
myndirnar væru eftir sinn
hvorn listamanninn.
Einn stúdentanna, Igor Bili-
bin frá verkfræðingaskólanum
í Leningrad, spurði hvernig það
yrði skýrt, að svo mikill munur
væri á teikningum af einu og
sama viðfangsefni. Picasso
sagði:
Náttúran og listin eru tvö
mjög ólík fyrirbæri. Listin
veitir okkur tækifæri til að tjá
skynjanir um það, sem náttúr-
an getur ékki fullkomlega.
Fyrst skilgBeini ég náttúruna
og kynni mér hin einstöku fyr-
irbæri hennar, síðan reyni ég
að bræða þau saman í eitt og
sýni fyrirmyndirnar í hlutlegu
samhengi sem nær yfir allt
sem ég vildi tjá.
Picasso. blaðaði. 1. ieiknihgun-
um og hélt áfram:
„Nútíma málaralist hefur
gleymt öllu um byggingarlist.
En eins og leturgerðarlistin
ætti hún að samtengja hvort-
tveggja“.
Við náðum hinum félögunum
á leirkeraverkstæðinu. Einn af
iðnaöarmönnum Vallauris sýndi
okkur hvernig hann vann. Raf-
hreyfill suðaði kumpánlega.
Lykt af blautum leir lagði fyr-
ir vitin. Leirkerasmiðurinn
lagði gráan leirklump á hjól
sitt. Létt armhreyíing, örlítill
þrýstingur með fingurgómnum
og iíf tók að færast í leirklump-
inn. í fyrstu varð hann ílang-
ur, þá belgdist hann allt i einu
út og að augnabliki liðnu varð
hann holur. Eftir að hafa snert
verkefnið með málmplötu, tók
maðurinn fullgerða skál af
hjólinu. Eftir 20—30 sekúndur
birtist öskubakki hjá skálinni
i
og loks tígulegur blomsturvasi.,
Og áfram hélt töframaðurinn
að bisa við leirklumpinn sinn
og úr honum urðu hinir furðu- ,
■legustu munir, hver á fætur
öðrum.
*Tíminn leið óðfluga. Áður en
við höfðum áttað okkur var
komið að brottfarartíma. Pic-
asso dró fram teiknibók. Með
fáeinum blýantsstrikum teikn-
aði hann dúfu, sem sýndist í
þann veginn að hefja sig til
flugs af pappírnum.
„Til Ráðstjórnarstúdenta",
skrifaði hann. „í minningu um
heimsókn þeirra til Nissu“. Eft-
ir andartak bætti hann við:
„Frá stúdentum Frakklands".
Halida Aktiamova, nemandi
á fiðlu frá tónlistaskólanum í
Moskvu, stakk stórri rauðri
rós í hnappagat listamannsins.
„Þú ert yngstur allra franskra
stúdenta“, sagði hún.
Við gáfum Picasso að skiln-
aði öskju með afsteypu af
„Þrem riddurum" eftir Vasnets-
off. Listamaðurinn tók farar-
stjóra okkar, hana Rasíu Abl-
ovu, í faðm sér og sagði um
leið og hann kyssti hana:
„Eg sendi öllum ráðstjórnar-
stúdentum kveðju- mína í per-
sónu þinni“.
Við þustum inn í bifreiðina.
Hreyfillinn tók að suða og við
brunuðurn í burt. Öll hnöppuð-
umst við út að glugganum til
að sjá bros og vink sem Picasso
sendi okkur.
ftlTSTJÓRl. FRÍMANN HELGASON
Préttabréf frá Primanni Helgasyni
Hamborg 21./9. ’54.
Því er ekki að leyna að mikil
eftirvænting var í sambandi við
síðasta leikinn. Hingað til hafði
allt gengið vel, en okkur hafði
verið sagt, að þetta lið væri það
sterkasta sem við fengjum á
móti okkur í ferðinni. Við vor-
um því búnir að búa okkur und-
ir að tápa með 4 til 5 g'egn
engu.
Sterkt félag" og atiðugt
Félagið Viktoria átti sterkasta
lið Hamborgar í fyrsta aldurs-
flokki s. 1. ár og er nú í ár
líka í fremstu röð. Félagið á inh-
an sinna vébanda mikinn- fjöida
unglinga innan 19 ára aldurs eða
30 flokka, þar af 4 flokka í öðr-
um aldursflokki. Og nú ér félag-
ið í efsta sæti eftir að hafa sigr-
að St. Pauli-félagið með 2:1 s. 1.
sunnudag, en þessi tvö félög eru
efst í II. flokks keppni Hamborg-
ar sem enn er ólokið. Viktoria-
félagið á knattspyrnuvöll, sem
tekur 30 þús. áhorfendur. Það á
líka mjög stórt félagsheimili
með veitingasölum, skrifstofum
o. s. frv. og er talið ríkt félag.
í félaginu eru milli 2000 og 3000
starfandi manna.
Blautur völlur.
Völlurinn var mjög góður og
sléttur, en leikurinn fór fram á
stóra vellinum, sem ég gat um
áðan. Veður var gott, svolítil
gola og lág sól á annað markið
og höfðu Valsmenn hana gegn
sér til að byrja með. Regnskúrir
höfðu gengið um daginn og var
völlurinn því blautur, svo að
-<s>
Belgir og Vestur-Þjóðverjar
háðu laiulsleik í knattspymu
s. 1. sunnudag. Leikurinn fór
fram í Briissel og lauk með
sigri Belga 2-0. Hafa úrslit
þessi vakið mikla athygli, því
að Þjóðverjar eru sem kunn-
ugt er núverandT lieimsmeist-
arar í knattspyrnu.
Sovétríkin —
Slngverjaiand
1-1
Landsleik Sovétrík'janna og
Ungverjalands í Moskva á
sunnudaginn lauk með jafn-
tefli 1-1. Rússarnir höfðu
nokkra yfirburði í fyrri liálf-
leik, skoruðu markið á 14.
mín. I síðari hálfleik var leik-
urinn jafnari og skoraði
Puskas fyrir Ungverja á 16.
mín. hálfleiksins.
B-landslið Sovétríkjanna
sigraði B-landslið Ungverja í
Búdapest s. 1. sunnudag með
3 mörkum gegn engu.

bleytuslikja var utan á knettin-
um. Þetta hefði verið ágætis af-
sökun, ef til hefði, komið!
Það vakti furðu Þjóðverjanna,
sem á horfði, hve Valsmenn
höfðu gott vald á svo blautum
knetti og velli, og létu þau orð
falla, að það væri eins og þeir
væru fæddir á blautu grasi!
Virkari leikur Valsmanna
Báðir aðilar virtust nokkuð
taugaóstyrkir til að byrja með,
ehda aðstæður allvarhugaverðar.
Það mátti fljótt, sjá að .þýzka
li.ðið var leikið. með góðan
skalla og gott aug'a fyrir sam-
leik, en allt var það þvert og
framrás sein. Átti vörn Vals í
engum sérstökúm eríiðleikum
með að stöðva þá. Manni fannst
þó eins og Þjóðverjarnir hefðu
knöttinn meira, en tækifæri Vals
voru opnari og á fyrsta stundar-
fjórðungi dansaði knötturinn
tvisvar aðeins framan við mark-
línu en markmaður „úti að
aka“ og Valsmenn fylgdu ekki
eftir. Áhlaup Vals voru virkari
og samleikur undra góður. Um
miðjan fyrri hálfleikinn gerir
Sigurður Ámundason fyrsta
markið af stuttu færi og var það
eina markið sem skorað var í
þeim hálfleik.
4-0 í síðari hálfleik
Þjóðverjar byrjuðu með hröð-
um leik í síðari hálfleik og áttu
nokkur áhlaup, en allt kom fyrir
ekki, vörn Vals var mjög góð.
Eftir 13 mín. verður Hreinn að
yfirgefa völlinn vegna smá-
meiðsla og virtust nú horfur
ekki góðar að takast myndi að
halda því sem komið var, en
Valsmenn létu engan bilbug á
sér finna. Eftir litla stund hafði
Sigurður Ámundason gert annað
mark eflir ágætan samleik, 2-0.
Mikil gleði í íslendinganýlend-
unni!
Þjóðverjar leika oft vel sam-
an en hinn virki leikur Vals-
manna kom þeim í opna skjöldu.
Páll er kominn fram með leiftur
hraða og rennir knettinum fram
hjá markmanni 3-0! Þjóðverjar
sækja nú hart á og þeir fá
nokkur horn á Val en allt kom
fyrir ekki. Valsmenn sæta færi
og byggja enn upp eitt áhlaupið
með marki sem lokaárangri og
nú er það Hilmar Pitsch, sem
skorar.
Nú taka Þjóðverjar að skjóta
langdrægum skotum, en flest
fóru fram hjá eða lentu í hönd-
um Grétars, sem varði ,af mik-
illi prýði. Fararstjórinn var far-
inn að brosa breiðu brosi og
jafnvel ruglast í markatölunni!
Enn eru 10 mín. eftir og þá
kemur fimmta og síðasta mark-
ið og gerði Páll það. Ilefja Þjóð-
verjar nú ofsafengna sókn til að
knýja þó fram eitt mark en allt
kom fyrir ekki. Úrslitin urðu
5-0, öllum, bæði Þjóðverjum og
íslendingum, til mikillar undr-
unar.
Réttlát úrslit
Eftir tækifærum voru þetta
ekki. óréttlát úrslit. Hinsvegar
hefðu Þjóðverjarnir átt að fá
mörk út úr sinum, að ýmsu leyti,
ágæta leik, en skytturnar voru
ekki góðar og vörnin, sem þeir
áttu í höggi við, sterk. Tækni-
lega voru þeir ekki betri né ná-
kvæmari í sendingum, en Vals-
menn hafa heldur ekki sýnt jafn-
mikla nákvæmni í sendingum og
í þessum leik, þrátt fyrir blau'ta
grasið. og k'nötíinri.* :
Þetta þýzka lið er jafnt og
kýikt í hreýfingum, en í þessum
leik voru Valsmenn eins kvikir.
Það hafði yfirburði í skalla- en
Valsmenn vissu það og léku lágt.
Þjóðverjarnir virtust hreyfan-
legri í leik sínum en það vóg
ekki upp á móti hinum einfalda,
jákvæða leik Valsmanna.
Það sem vakti mikla athygli
Þjóðverjanna var úthald pilt-
anna. Hér er -leikið í 2x40 mín.
í II. aldursflokki eins og ég hef
áður sagt, en nú var fyrri hálf-
leikur 35 mín. vegna myrkurs.
Þar sem veður var bjart og nóg
birta var síðari hálfleikur 45
mín. Strákarnir létu engan bil-
bug á sér finna og dáðust Þjóð-
verjarnir að þessu, þar sem þeir
liöfðu á nokkrum dögum leikið
fjóra leiki og ferðazt mikið.
Þrír sigrar, eitt íap
Sem sagt fjórir leikir, eitt tap,
þrír sigrar, settum 12 mörk en
fengum 4. Getum því' verið fylli-
lega ánægðir og meira en það.
Lioið sem heild hefur leikið hér
betur en nokkru sinni fyrr.
Þjóðverjar höfðu ekki mörg
orð um leikinn en sögðu að lið-
ið hefði komið fullkomlega á
óvart.
Móttökur í Hamborg voru
mjög góðar. Farið var með flokk-
inn í Hagenbeck-dýragarðinn og
síðar í Hansa-theater og var það
hin bezta skemmtun. Veizlur og
ræður hafa verið daglegir við-
burðir, orð vináttxi og óska um
áframhaldandi gagnkvæma sam-
vinnu hafa farið á milli.
Gísli Sigurbjörnsson hefur
ha'ft orð fyrir flokknum og gert
það með miklum myndugleik.
Ilann þekkir mjög vel til í
Þýzkalandi og kemur það sér
mjög vel fyrir þá flokka, sem
með honum fara, og það er eins
og þessir „greifar“ allir saman
eigi hvert bein í Gísla og hann
í þeim.
í dag kveðjum við Þýzkaland
að þessu sinni með mörgum ó-
gleymanlegum minningum. Síðar
verður vikið örlítið að hinum í-
þróttalega tilgangi þessarar far-
ar og reynt að draga ályktanir
af honum.
Þrátt fyrir allt lilökkum við til
að koma heim á gamla Frón aft-
ur þó ekki væri nema til að fá
soðningu!
Frímann.