Þjóðviljinn - 30.08.1955, Qupperneq 11

Þriðjudagur 30. ágúst 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Hans Kirk:
81. dagur
ingana, hvers vegna þurfum vi'ð að þjóna þeim? Ættum
við ekki að þjóna fólkinu?
— Jú, sagöi Sara, jú, það hlýtur að vera tilgangur
lífsins.
— Við getum byggt, sagði Kaas. Við erum duglegir og
við vitum það sjálfir. En þeir vilja láta okkur þjóna
dauða og tortímingu. Við viljum byggja upp. Þaö verða
þeir smám saman aö skilja! Annars verðum við ekki
lengur með í leiknum.
— Ég er hræddur um aö það vorði nóg aö byggja upp
að þessu loknu, sagði Grejs.
— Gallinn er sjálfsagt sá að við höfum umfram allt
litið á sjálfa okkur sem verkfræöinga, sagði Kaas íhug-
andi. Við höfum ekki gert okkur ljóst að við höfuni
líka. ábyrgð. En það verður að .breytast eftir stríöiö. .
— Enginn veit, hvernig því lyktar, sagði Grejs.
— Þeir geta ekki sigrað. Jý, ég.veit vel aö þeir er-u-
sterkir, en hið illa má ekki na^yfirhþndinni í heimip-
um, sagði Sara. i ::
— Óskir okkar rætast ekki alltaf, shgði Græjs. En þeir
sem lifa munu fá að sjá það.
Það var hlýtt og vor í lofti og þarna úti í kyrrð sveit-
arinnar var nær óskiljanlegt að fallbyssurnar þrumuðu
um alla Evrópu. Eða þrumuðu þær framar? Voru þetta
ekki aðeins síöustu krampadrættir styrjaldarinnar, áöur
en Hitler fyrirskipaöi friö?
— Nei, bíddu bara, sagði Haraldur við Gregers. Þetta
er aðeins upphafið.
Hann haföi nóg að gera, hann seldi blöð, hann ræddi
við fólk, skipulagði nýjar smádeildir, því að það var
ekki að vita hvenær þaö gerðist. Á þessum tíma urðu
kommúnistarnir að vera viðbúnir því að flokkm’ þeirra
yrði bannaður, búa sig undir að fara huldu höfði, og
hver dagur var náöargjöf
Gergers hafði fengið dálitla vinnu á verkfræðinga-
skrifstofu. Hann bjargaðist nokkum veginn, en námið
hafði hann orðið að leggja á hilluna fyrst um sinn.
Harui hafði fengið bréf frá móður sinni, með einhverju
móti hafði þeim tekizt að hafa upp á dvalarstað hans.
Hiin bað hann að koma heim, aðeins í stutta heimsókn
og hann svaraði að’ hann vildi ekki koma, því að skoð-
anir þeirra væru alltof ólíkar. Hann vissi að hún myndi
skilja við hvað hann átti. Að hann hefði sagt skilið við
heímili sitt fyrir fullt og allt.
En dag nokkurn mætti hann henni á götu, og hún
bað hann að koma meö sér inn á veitingahús.
— Þú getur ekki ímyndaö þér, hvað mér þykir þetta
leitt, sagði frú Margrét. Faðir þinn á svo erfitt — jú,
ég veit vel að hann er stundum dálítið ruddalegur
í framkomu, en innst inni er hann tilfinninganæmur.
Þú veizt ef til vill ekki, að Grejs gamli vill ekki taka við
peningum frá fyrirtækinu, vegna þess að honum geðj-
ast ekki að starfsemi þess.....
— Einmitt það, sagöi Gregers.
— Hann er svo hræðilega þrjózkur, gamli maðurinn,
og hann er alveg hættur að koma til okkar. Sara frænka
þín býr víst hjá honum eins og stendur. Geturðu ekki
skilið það, elsku drengurinn minn, að það er erfitt fyr-
ir okkur foreldra þína þegar öll þessi sundrung er inn-
an fjölskyldunnar. Og Andrés og Kristín sakna þín mik-
ið. Þú þarft alls ekki að flytjast heim. Bara þú kæmir
einstöku sinnum og borðaðir með okkur og sýndir okk-
ur dálitla ræktarsemi. Og þú gætir vel tekið við pening-
um fyrir námskostnaði. Ég varð svo hrygg þegar ég
frétti að þú værir hættur að koma í skólann.
— Ég er búinn að fá vinnu. Ég kemst ágætlega af,
sagði hann.
— En námiö, framtíðin! Þú sóar beztu árum ævi
þinnar, og í hvað? Elsku drengurinn minn, þú mátt
ekki halda aö mér finnist kommúnisminn ekki fögur
hugmynd og þaö væri yndislegt ef allir menn fengju
jafnmikið kaup. En fólk er nú einu siiini misjafnt, það
er duglegt og óduglegt, skynsamt og heimskt.
— Þú hefur alltaf verið skjmsöm, mamma, sagöi
Gregers og brosti við. Þú hefur haft betra vit á fólki
en pabbi. Og þú veizt mætavel að þessi orð sem þú tek-
ur þér í munn eru venjulegt borgaraþrugl. Þú ert of
greind til að láta þér slíkt um munn fara.
Hún andvarpaði, því að hún vissi vel að röksemdir
hennar voru of lágkúrulegdr og í rauninni gerði hún
bæði að hata og óttast kommúnismann, því að hann
ógnaði stétt hennar, hinni þægilegu og öruggu tilveru
hennar og forréttindaaðstöðu bama hennar í framtíð-
inni. Hún laut fram, strauk hár hans blíðlega og sagði:
— Þú hefur sjálfsagt rétt fyrir þér, Gregers, en hvern-
ig sem allt fer máttu aldrei glejrma því að ég er móðir
þín!
23. KAFLI.
Háttsettir Þjóöverjar heimsœkja Kaupmannahöfn. snæða
hádegisverð hjá Jóhannesi Klitgaard og valda
talsverðum spellv*rkjum á fyrsta flokks
gistihúsi á Vesturbrú.
Hlutafélagið Pro Patría reyndist vera sannkölluð gull-
náma, og Jóhannes Klitgaard hafði fulla ástæðu til að
vera ánægður. Þorparinn Egon hafði fengið afbragðs
hugmynd, það var ótakmarkaður markaður fyrir felu-
net og Þjóöverjamir voru engar smásálh, þeir borguöu
það sem upp var sett -fyrir það sem þeir höföu þörf fyr-
- iry Vou Ðrieberg byggingastjóri var þægilegur viöskipt-
is, ekki hvað • ’sízt vegna þess að Fríða feita var starf-
' áhdi í fýfirtækinuf Kvíkindið hann Funehe var verri
viðureignar. Reyndár hafði hann því nær ekkert saman
við hann að sælda, e'h! Evelyn því meira. Það var að
verða opinbert hneyksli, og Jóhannes hafði hvaö eftir
annaö rætt um skilnaðarmöguleika við Seidelin. En pen-
ingamir, auðurinn; átti vammlaus og heiðarlegur mað-
ur 1 rauninni að afhenda helming eigna sinna lítil-
sigldri bakaiadóttur sem hann hafði af tilviljun gengið
aö eiga? Seidelin taldi öll tormerki á að komast hjá því.
Og nú bættust fleiri áhyggjur við — þetta voru ekki
eintómir peningar í fjárhirzluna. Von Drieberg bygg-
ingastjóri hafði tilkjmnt formálalaust áð hann kæmi
til Kaupmannahafnar í embættiserindum ásamt Fun-
che og nokkrum liðsforingjum og þáð væri ánægjulegt
aö’ hitta nokkra danska vini sína. Jóhannes talaði um
þetta við Seidelin þegar þeir hittust á vínstofu einn
daginn.
— Það er hábölvað að þurfa áð hitta þá, því áð fólk
ÞakkaS fyrir
gistingu
Framhald af 7. síðu.
væri til hvers ætti að nota
þessi eftirsóknarverðu völd. Þó
er víða að finna visbendingar,
og víst er um það að ekkert
myndi þá halda aftur af þeirri
fýsn Bjama Benediktssonar að
láta dæma andstæðinga sína í
tukthús á klukkustunöarfresti
dag hvern. Það var mikilsvert
að fá þá framtíðardraurra ráð-
herrans staðfesta í verki og
meira en tilvinnandi að þiggja
hjá honum húsaskjól í nokkra
daga svo að þetta stefnuskrár-
atriði Sjálfstæðisflokksins birt-
ist alþjóð.
Naglaiakk á nýjan hátt
Leggingar á blússunni
^--- 1
leggingar á einlitar blússur.
Þetta er einnig tilvalið ef mað-
ur á gamla blússu sem farin er
að trosna á kraga og ermum.
Þá má láta leggingar hyija lýt-
in.
:tt $>***>*&£& :t
1» *
Randsaumur á herraskóm verð-
ur oft Ijótur þegar farið er að
að nota skóna og það er erfift
að þrifa hann. Hægt er að
lakka yfir hann með glæru
naglalakki. Það ver hann ekki
einungis fyrir óhreiníndum
heldur hlífir það einnig þráðun-
um, svo að þeir slitna seinna.
4m
SNOTUR
BARNA-
KRAGI
Blússsurnar i ár eru margar
skreyttar mislitum leggingum og
það getur verið ljómandi fal-
legt. Blússan á myndinni er fín-
mynstruð' og leggingarnar. eru
með samsvarandi mynstri, en
það er ekki síður fallegt að nota
Hvítir flibbakrag-
ar eru mikið not-’
aðir bæði handa
börnum og full-
orðnum, og á mynd-
inni er sýndur
ítalskur kragi, ætl-
aður handá telpu.
En hann er ekki al-
hvítur eins og al-
gengast er, heldur [
er saumuð á hann
legging með grísku
mynstri sem fer vel við svörtu
silkislaufuna. Hægt er að nota
þessa hugmynd á venjulegan
hvítan kraga og sauma á hafm
mislitar leggingar.
Úlaefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. — Ritstjóier: Magnús Kjartamsson (áb), Sigurður Guðmundsson — Fréttarit-
■tj8áB8Efl^BBB-BlMM itióri: Jón Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni BenecKktsson, Guðmundur Vigfússon, ívar H. Jónsson, Mágnús Torft
™ . Óiafsson. — Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Simi: 7500 (3
r línur). — Áskriftarverð kr 20 á mánuði í Reykjavík ©g mágrenni; kr. 17 annars staðar. — Lausasöluverð kr. 1. — Prentsm. Þjóðvilja'’" '’ í.