Þjóðviljinn - 01.09.1955, Qupperneq 11

Fimmtudagur 1. september 1955 — ÞJÓÐVTLJINN — (11
Hans Kirk:
83. dagur
— Almáttugur, hvað það er huggulegt hérna, hróp-
aði Fríða feita og sendi von Kiihle og Schlederfeld leiftr-
andi augnaráð. Fyrst feiti, þýzki vinurinn hennar var
orðinn svona spenntur í fínu kerlingunni, skyldi hún
sýna honum að hún hefði líka kynþokka. Þjónarrúr
bættu liðlega í glösin, svipui' þeirra var kuldalegur og
fjarrænn eins og þeir tækju ekki eftir neinu sem fram
fór.
Kaffi og líkjörar, konjak og á eftir ískældir drykkir.
Stofm-nar ómuðu af fjörlegum og glaðværmn raddklið,
sígarettureykurinn ste’ig til lofts, rödd von Driebergs
dmndi og aðrar karlmannsraddir hljómuðu undir. Eve-
lyn kallaði á Jóhannes Klitgaard afsíöis; r :
unr. Hafði Funche einhver- sairibönd eða var :hann að:
gorta? Svínið var svo fjandalega fámáll að staðaldri og
hamingjan mátti vita hver aðstaða hans var. Á þessum
tímum var ómögulegt að vita deili á fólki. Asnar og
fífl gátu haft hættuleg sambönd og látið illt af sér leiða,
og‘vitaskuld vissi Funche hitt og annað um hann, smá-
vegis um benzínsölu og byggingarefni seiri aldrei kom
frám. Á stríðstímum var aldrei hægt að fara nákvæm-
lega eftir reglunum.
— Verið ekki að æsa yður upp, góði maður, sagði
hann. Hví eigum við aö eyðileggja fagurt samkvæmi
góðra vina -og félaga með skömmum og ókvæðisorðum?
Við höfum drukkið og skemmt okkur og okkur er báð-
um heitt í hamsi. Við skulum gleyma þeösu htla átviki.
— Og yfirgefa hina vingjarnlegu húsráðéndur.
— Vitaskuld. Herrar mínir, það er liðið á daginn og
tími til kominn aö við kveðjum þetta fagra og gestrisna
heimili. Okkur hefur liðið dásamlega og þessi dagur
mun aldrei líða okkur úr minni.
Bílar voru pantaðir og fyrir þrábeiðni von Driebergs
fór Jóhannes Klitgaard með gestmn sínum til þess að
drekka með þeim hestaskáhna á gistihúsi þeirra. Bílarn-
ir þutu eftir Vesturbrúgötu og námu staðar fyrir fram-
an gistihúsið. Byggingastjórinn * gekk : hnarrreistur á
undan fylgdarhði sínu að borði húsvaröarins.
— Eni herbergin tilbúin? spuiðl ;Íiann.
■— Auðvitað, aht er klappað og'kl^rí, herra bygginga-
stjóri. Stóri salurinn og fjögur svefnh^rbéigi. Eins og
byggingáatiói-gniúp' þþknaðist. Hvað vUVbyggingíistjót-
inn að nú sé frámreitt? . * ' . . ' :
— AHt sem hægf §r.nað drekka! ságði von Drieberg,
baðaöi út handleggj i4.nuni og gekk á undan upp í her-
bergjasamstæðuna. Hver djöfullinn er þetta? Þetta er
nú kvenmaður í lagi!

Í3
1UHB16€ÚS
si&UKmcLaiauöon.
Minniíigár-
kortin
eru til sölu í skrifstofu Sósí-
alistaflokksins, Tjarnargötu
20; afgr. Þjóðviljans; Bóka-
búð Kron; Bókabúð Máls og
menningar, Skólavörðustig
21 og í Bókaverzlun Þorvald-
ar Bjarnasonar í Hafnarfirði £ \

1. tonns ,-Chevrolet sendi- •
ferðabifreið í góðu lagi til j
sölu.
Upplýsingar í síma 7974.
n
Skál fyrir vináttunni, hrópaði von Drieberg.
— Þú verður að reyna að koma þeim út áður en hér
verður alltof fjörugt, hvíslaði hún. Geturðu ekki boðið
þeim á einhvern annan stað þar sem þeir geta fengið
eitthvað að drekka? Eg kippi mér ekki upp við hváð
sem er, en þetta er farið að ganga of langt.
Majór von Kuhle sat með Fríðu feitu á hnjánum og
söng vísu um vín, ástir og góöan félagsskap, hinir Þjóð-
verjamir sungu viðlagið með.
— Æ, þetta land, þetta fagra og fjömga land! hrópaði
von Drieberg. Er hægt annað en elska það og hinar
fögm meyjar og tápmiklu sveina. Eg sver að ég skal
aldrei fara héðan. Náðuga frú, aldrei hefur nokkur kona
vakið þvílíkar tilfinningar hjá mér.
Byggingastjórinn gerði tílraun til að þrýsta Evelyn
að breiðu brjósti sínu, en hún smaug frá honum og
Funche kom henni til hjálpar.
— Nú er nóg komið, von Drieberg, sagði hann.
— Hvað á þetta að þýða? spurði byggingastjórinn og
setti hörkusvip á blómlegt andlitið. Þekkið þér hugtakið
móðgun við yfirmenn, Funche sæll? Þér gætuð fengið
að kynnast því. Og eruð þér annars meðlimur í flokkn-
um?
— Nú er hæfilegt að hætta, von Drieberg. Þér hafið
gengið fulllangt í gamninu.
— Þér þykist víst hafa einkaleyfi á vissum kvenmanni,
hvæsti von Drieberg. En þér eigið að virða yfirmann yð-
ar og það er í hæsta máta óviðeigandi að þér skiptið
yður af mér.
Funehe gekk alveg að honum.
— Þér emð hundkvikindi, hrópaði hann upp í eld-
rautt andlit bvggingastjórans. Svín og þorpari og haf-
ið það! Nú hættið þér og nú förum við burt úr þessu
húsi. Annars fer illa fyrir yður! Eg hef mín sambönd
skuluö þér vita, og það fer verr fyrir yður en yöur gmn-
ar! Sf. V:-
Drykkjuvíman raru^' skyndilegá. af byg'g(in[gastjóran-
y ,

Aldur mœðra og
bartiadauðl
Mæður sem komnar eru yfir 3í>
ára aldur virðast annast böru-
in bezt og nákvæmast og þeinx
| er borgið að hættutímanura
| loknum.
Hvers virði er nú ranhsókrt
af þessu tagi? Jú, það kemur
í Ijós að það er alrangt að
börn þrífist bezt þegar þeim er
lítið sinnt. Það þarf að annast
ungbörn og annast þau vel, að
öðrum kosti getur- lífi þeirrsu
verið hætta búin.
Ungbamadauðinn stendur í
nokkru sambandi við aldur
mæðranna, og helzt virðist sem
sá aldur, þegar flestir gifta sig
og stofna heimili, sé frá náttúr-
unnar hendi einnig heppilegasti
aldurinn til að eignast börn.
Mjög ungar mæður eignast oft
veikburða börn og eftir víð-
tækri enskri rannsókn að
dæma, þar sem rannsakaður
var ungbarnadauði, í sambandi
við aldur mæðra, er dánartala
ungbarna hæst hjá kornung-
um mæðmm sem eignast 2-3
böm með stuttu millibili þeg-
ar þær era 17-21 árs.
Unga móðirin of fákunnandi.
I þessu tilfelli dreifist ung-
barnadauðinn á allt fyrsta ald-
ursár barnsins og orsakirnar
era margvíslegar, frá lungna-
bólgu til matareitranar. Menn
álíta að komungar mæður séu
oft ófærar um að gegna hinu
erfiða hlutverki að annast
barn og því vilji verða mis-
brestur á aðbúð og hreinlæti.
Verst er það þó þegar unga
konan eignast annað barn árið
eftir, og það sýnir sig að
dánartalan er hæst undir þeim
kringumstæðum. Þó verður að
taka tillit til þess að þetta
era aðeins skýrslur og vita-
skuld á það ekki við um allar
ungar mæður að þær séu ó-
hæfar til að eignast tvö börn
með stuttu millibili. Tölumar
sýna aðeins að í mörgum til-
fellum er það ungbömum
hættulegt að fæðast á ,,röngu“i
aldursskeiði.
Rétti aldurinn frá 22-30 ára.
ÞaU böm sem standa sig
bezt samkvæmt skýrshinni era
þau sem eiga mæður á „réttum
aldri" þ. e. a. s. frá 22-30 ára
Séu fleiri börn í fjölskyldunni
fer dánartalan hækkandi því
skemmra sem er á milli bam~
anna. Bæði eiga mæðurnar erf-
itt með að annast bömin eins
vel þegar þær eru útslitnar afi
of þéttum fæðingum og böm-
in sjálf verða ekki eins sterk-
byggð og þau sem eiga hraust-
ar og sterkar mæður.
Mæður yfir 35 ára.
Þegar mæðurnar eru lcomnar
yfir þrítugt fer dánartalan lít-
ið eitt hækkandi, en hæklcar
talsvert við 35 ára aldur. Þá
er einkum um að ræða andvana
fædd börn eða börn sem fæð-
ast svo veikburða að þeim er
ekki hugað líf. Tala barna sem
deyja í fæðingu, vegna þess
að aldur móðurinnar gerir fæð-
inguna erfiðari, er einnig
hærri. Aftur á móti er dánar-
talan ekki hærri hjá bömum
þegar þau eru komin yfir
fyrstu hættulegu vikurnar.
Sttmargolítfeyja
Léttar ullargolftreyjur eru
búningur sem notaður er alit
árið um kring. Hér er sýnti
röndótt golftreyja með dálítið'
óvenjulegu sniöi. Hún er skor-
in sundur í mittið og breitt,
slétt stykki nær frá mitti og'
niður á mjaðmir. Ermarnar
era líka nýstárlegar á golf-
treyju, venjulegar skyrtuerm-
ar með hólk að framan. En
þetta snið er aðeins hægt að
nota á mjög mjúkar og þiunn-
ar peysur.
Utáðfándi: f|ameÍEungarflfi]Ií}ur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. — Ritstjöiar: Magnús Kjartansson (áb), Sigurður Guðmundsson — Frét
1 c,rb ^°n ’Bjarriasóft *— BÍáðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Berædíktsson, Guðmundur Vigfússon, ívar H. Jónsson, Magnús
OíaíSSOn A.lie,]vsinf?astinri* .Tn'nstninn TTaralfTssnn —— ’RitQtinm Qff?rni?ÍRla aiuflvcincrnr nrontcmirtio' QlrAlQtmríiiiotía 1Q Qírr»í* r7f\
Fréttarit-
Torfi
Óiafsson. — Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. — Ritstjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustig 19. — Simi: 7500 (3
liriur).— Áskriftarverð kr 20 á mánuði í Reykjavik og aágrenni; kr. 17 annars staðar. — Lausasöluverð kr. 1. — Prentsm. Þjóðvilja*’0 Vf.