Þjóðviljinn - 08.11.1955, Síða 10

10) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagnr 8. nóvember 1955
i Eru 12 stundir á sólarhring.... i
Framhald af 4. síðu.
eíður fengizt til að skila
nokkru nefndaráliti. Ég verð
að segja það í fullri alvöru,
að slík afgreiðsla á máli eins
og þessu er í alla staði ófor-
svaranleg og það væri þá mik-
ið nær, ef háttvirtir þingmenn
eru á móti frumvarpinu, að
fella það þá strax frá því að
fara í nefnd, heldur en að
samþykkja það með þeim á-
setningi að það fáist ekki af-
greitt frá nefndinni.
Sósíalistaflokkurinn hefur
haldið baráttunni áfram fyrir
málinu á Álþingi, og hann
mun halda henni áfram þar
til yfir lýkur í fullu trausti
þess, að réttur og góður mál-
staður sigrar ætíð að lokum.
í sjöunda sinn fluttu þing-
nienn Sósíalístaflokksins frum
varpið á Alþingi 1952, í átt-
unda sihn 1953 og í niuhda
sinn 1954, en alltaf hefur far-
ið á sömu leið sem fyrr, Al-
þingi hefur ekki fengizt til
þess að samþykkja frum-
varpið. Nú er frumvarp þetta
flutt hér í deildinni í 10. sinn.
Alþingi gefst því enn á ný
tækifæri til þess að sýna,
hvers það metur störf þeirra
manna, sem vinna hin erfið-
ustu og lífshættulegustu störf
á höfum úti.
Það er eindregin ósk okkar
sem erum flutningsmenn að
þessu frumvarpi, að það fái
nú á þessu þingi fljóta og
góða afgreiðslu, og að frum-
varpið verði samþykkt sem
lög. Með því bætti Alþingi að
nokkru fyrir margra ára and-
stöðu og óvild í garð togara-
sjómanna í þessu mikla hags-
muna- og menningarmáli
þeirra.
Að lokum vil ég aðeins
benda á, að nú nýverið áttu
samtök sjómanna hér í
Reykjavík 40 ára afmæli. Það
væri því vel viðeigandi að
háttvirt Alþingi sýndi sam-
sóltjöld
GLUGGAR h.f.
tökum togarasjómanna í
Reykjavík og annarstaðar þá
velvild og skilning að færa
þeim sem afmælisgjöf löggjöf
um 12 tíma hvíld við allar
togveiðar. Ég trúi ekki öðru
f.yrr en á reynir, þrátt fyrir
það þó hv. Alþingi hafi sýnt
vítavert skilningsleysi og
andstöðu við þetta mál, en að
það nú á þessum merku tíma-
mótum samtaka sjómanna
sjái sér þó fært að samþykkja
þetta frumvarp sem lög og
sýni þar með að það kunni
að meta þau miklu þjóðnytja-
störf, sem sjómannastéttin
vinnur í þágu þjóðfélagsins
sem heild.
Ég vil svo að lokinni þess-
ari umr. leggja til, að málinu
verði vlsað til 2. umr. og sjáv-
arútvegsnefndar í fuilu trausti
þess að nefndin sjái' sér nú
fært að afgreiða málið og
liggi ekki á því eins og und-
anfarin ár.
Avarleg&sfa hættan
Framhald af 6. síðu
horf, sem hann skapar hjá
þjóðinni gagnvart landinu,
gagnvart framleiðslumöguleik-
um fólksins.
Eins og áður hefur verið
að vikið, hefur menning ís-
lenzku þjóðarinnar verið bund-
in órofa böndum við starf
hennar og strit í blíðu og
stríðu. Samskipti mannsins og
náttúrunnar í þeim marg-
breytilega leik, sem við köll-
um framleiðslu, hefur öðrum
þræði verið orkugjafi íslenzks
menningarlífs. Þróunin gengur
nú í þá átt, að höggva á þessi
tengsl. Ef íslenzka þjóðin á
að breytast úr því, að vera
starfsöm, afkastamikil fram-
leiðsluþjóð í að verða sníkjandi
lausingjalýður, leiksoppur
braskara . og kaupahéðna, er-
lendra og innlendra, er það þá
sama þjóðin? Er það sú þjóð,
sem beztu menn okkar dreymöi
um?
Flóttinn; frá framleiðslunni
er alvarlegasta hættan, sem
þjóðin á nú við að etja, bæði
á sviði efnahags- og menning-
armála. þ>að er nú brýnasta
verkefnið að afstýra þessari
hættu, hverfa af þeirri braut,
sem nú er farin og snúa á
aðra heillavænlegri.
ÁA.
Skipholt 5. Sími 82287 :
____________________________J
............. »■■■■*»■•*■■■■■•■■■■
Dömu-, Hcrra- og Barna- I
ULLARNÆRFÖT
T0LED0
Fischersundi
Nokkrir menn geta fengið
fast fæði
í prívathúsi í Austurbænum.
Uppl. í síma 80525.
Þjóðviljann vantar unglinga
til að bera blaðið til kaupenda í
Skjólin
og við Kársnesbraut ’
■
Talið við afgreiðsluna.
Þjóðviljinn, Skólavörðustíg 19. Sími 7500 I
I deiglunni
Framhald af 7. síðu.
og helzt á færi Herdísar Þor-
valdsdóttur af leikkonum
Þjóðleikhússins. Þóra Frið-
riksdóttir er ýmsum kostum
búin, gervileg, lagleg og ung,
framsögnin þróttmikil og skýr
en nokkuð einstrengingsleg
sem að vonum lætur; hún er
munuðleg, svörul og ósvífin
og lýsir vel óskoruðu valdi
Abígaelar yfir hinum stúlk-
unum. En hún veldur ekki
hlutverkinu til fulls, skortir
þá hörku, þann djöfullega
kraft og trylltu ástríðu sem
býr í brjósti hinnar morð-
fýsnu stúlku. Hólmfriður Páls-
dóttir leikur stallsystur henn-
ar, hina lítilsigldu og áhrifa-
gjörnu vinnustúlku sem ýmist
vitnar með eða móti, og tekst
að gera vandkvæði hennar
eðlileg og átakanleg, þótt
nokkuð skorti á öryggi og
fullkomna tækni. Hinar stúlk-
urnar gera líka skyldu sína:
Katrín Thors, Guðrún Ás-
mundsdóttir og Bryndís Pét-
ursdóttir.
Baldvin Halldórsson ber það
ekki utan á sér að hann sé
ríkastur jarðeigandi í þorpinu,
en það er veigur í leik hans
engu að síður, hann túlkar
ágirnd, harðneskju og freka
ágengni Tómasar Putnams af
sannfæringu og mikill festu.
Kona hans er Inga Þórðar-
dóttir, hjátrúarfull og æst í
skapi, kvalin af dauðabeyg og
illum draumura. Það sópar að
Haraldi Björnssyni sem að
vanda lætur, hinum aldur-
hnigna, þrætugjarna og ó-
sveigjanlega bónda, hann er
fjörmikill og kvikur á fæti og
orðsvör hans kjamgóð og
fyndin. Arndís Björnsdóttir á
mikinn og góðan þátt í leikn-
um, þótt henni bregði aðeins
fyrir — svo fallega lýsir hún
hjartahlýju, guðstrú og festu
píslarvottsins, hinnar gömlu,
hvíthærðu konu; Gestur Páls-
son er maður hennar, bug-
aður af kvíða og elli. Emilía
Jónasdóttir leikur ambáttina
svörtu af ósviknum þrótti, en
virðist þó eiga betur heima í
gamanleikum; loks er Anna
Guðmundsdóttir galdranorn
og Klemenz Jónsson vörður í
fangelsinu.
Þýðing Jakobs Benedikts-
sonar er ágætt verk og merki-
legt í alla staði, unnið af
mikilli smekkvisi og vísinda-
legri nákvæmni og þekkingu
— þýðandanum tekst prýðis-
vel að ná hinum máttuga,
þunga, fornlega og biblíu-
kennda stíl höfundarins án
þess að tilsvörin verði tor-
kennileg eða óþjál í munni.
Búningar Lárusar Ingólfsson-
ar eru hafnir yfir gagnrýni
og fábreytt leiktjöld hans
falla vel að efni leiksins,
naktir timburveggir gulgráir
að lit og öll híbýli og hús-
búnaður með púritönskum
svip; en málarinn hefði mátt
leggja meiri alúð við fang-
elsið í síðasta þætti, það er
of líkt dómsalnum, seiðir ekki
nægilega fram þann hugblæ
miskunnarleysis og ógna sem
leikslokum sæmir.
Leikgestir hlýddu þögulir
og hrifnir á máttug orð
skáldsins og tóku leikstjóra
og leikendum ágæta vel að
unnu verki. ,,I deiglunni" er
gleðilegt merki þess að Þjóð-
leikhúsið þekki sinn vitjunar-
tíma, skilji þá ábyrgð sem
því er á herðar lögðf við
væntum þess að fram verði
haldið á sömu braut, og snilld-
arverk flutt islenzkum leik-
gestum á komandi árum
Á.Hj.
íþróitir
Framhald af 8. síðu.
af kappi allan veturinn undir til-
sögn kunnáttumanna.
í ;stjórn félagsins eru nú,
Snorri Gunnlaugsson, sem hefur
"átt sæti þar frá uþp'frafi;”Afbfert
Jónsson, Ólafur Jakobsson, Jón
H. Hálfdánarson og Snorri D.
Halldórsson. Þjálfari s.l. sumar
var Hannes Sigurðsson
Ó D Ý R T !
Nærfatnaður
lítið eitt gallaður
seldur ódýrt.
Verzlunin
Garðastræti 6
Tékkheskt byggingarefni úr
asbest-semenfi
- ruggf gegn eldi
dD
ŒD
DU
cm
Veggplötur, þilplötur, báruplötur, þakhellur,
þrýstivatnspipur, frárennslispípur og tengistykki
EINKAUMB0Ð:
MARS TRADING C0MPANY
Klapparstíg 20 — Sími 7373
:
j
CZECH0SL0VAK CERAMICS. PRA6. TEKKðSLÓVAKÍU