Þjóðviljinn - 18.03.1956, Qupperneq 7

-Sunnudagur 18. marz 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (7
Stanzað mun við þessa viku,
|>egar stjómmálasaga Islend-
inga, áratugina eftir heims-
styrjöld, verður könnuð. At-
burðir hennar geta valdið
• þáttaskilum í sókn íslenzkrar
alþýðu, hafið nýjan og árang-
ursríkan kafla í sögu alþýðu-
samtakanna á ís-’andi.
Hér er átt við þá ákvörðun
Alþýðusambandsstjórnar að
stofna til kosningasamtaka
vinstri manna í landinu við
kosningarnar í sumar, en
ályktun sambandsstjórnar um
það mál var samþykkt á fundi
hennar í Alþýðuhúsinu á
þriðjudaginn.
Sjónhverfingamennimir
sögðu: Hókus pókus! Gerið
svo vel! Við slítum stjórnar-
samvinnunni tafarlaust og
verðum meiri íhaldsandstæð-
ingar en nokkru . sinni fyrr
En létu jafnframt svo lítið
bar á fella tillöguna um að
Framsókn færi ekki í stjórr
með Sjálfstæðisílokknum eft
ir kosningar.
Heiðarlegir Framsóknar
menn kröfðust samstarfs
við verka'ýðshreyfinguna.
heilshugar vinstra samstarfs.
annars yrði ekki sá kraftur í
baráttunni við íhaldið sen
dygði.
Sjónhverfingar í
irennivínssolum
1 öðmm og veglegri húsa-
kynnum var önnur samkunda
sömu dagana og stjóm heild-
arsamtaka alþýðunnar sat á
rökstólum. Framsóknarflokk-
urinn hélt með brauki og
bramli f jölmennasta þing sitt í
salarkynnum Hótel Borgar, en
, ymprað hefur verið á opinber-
lega, á Alþingi, að leynigöng
hafi jafnan legið milli áfeng-
isgi-óðans á Hótel Borg og
flokksfjárhirzlu Framsóknar-
flokksins. Var þar allvel vand-
að til dálaglegrar sjónhverf-
ihgasýningar. Sjálfur fjöldi
fulltrúanna átti að vitna um
veldi Framsóknarflokksins. í
raunínni var allur þorri „þing-
manna“ ekki fulltrúar eins
eða neins. 'heldur útnefndir af
aldauðum eða hálfdauðum fé-
lagsnefnum, og þannig í reynd
valinn af afturhaldssömum
flokksforingj'um í Reykjavík.
Sformasamt framsóknar-
Samt var hvasst á þessu
þingi. Afturhaldsforingjarnir
fengu að heyra óþvegið á’it
fjölda flokksmanna á íhalds-
herleiðingu flokksins, því var
lýst umbúðalaust hvert Fram-
sóknárflokkurinn stefndi, ef
hann ætlaði að hanga áfram
1 íhaldstjóðrinu og vinna
óþrifaverkin gegn alþýðu
landsins í innilegu bróðerni
við Ólaf Thors og Bjarna
Benediktsson, eins og álögurn-
ar miklu nýskeð.
Þegar ljóst var hve óá-
nægjuraddirnar risu hátt,
geystust loddarar og sjón-
hverfingamenn fram á svið’ð
og báru þar af Eysteinn Jóns-
son og Hermann Jónasson.
sakir langrar þjálfunar og
mikilla hæfileika á þessu
sviði. Og sjónhverfingarnar
hófust.
Eysfeinn sagði hókus og
Hermann pókus
Það var að vísu dálítið
fum á loddurunum, og list-
brögðin sem þeir léku voru
ekki nýstárleg. En sumum
gestum flokksþingsins sýnd-
ist sem þau tækjust, enda
þótt nokkrir þeirra sæju þeg-
ar er þeir komu út úr þing-
sölunum hve grálega þsir
voru b’ekktir.
Heiðarlegir Framsóknar-
menh kröfðust þess að íhalds-
þjónustu ' Framsóknar yrði
hætt.
Sjónhverfingamennirnir
sögðu: Hókus, pókus, gerið
svo vel! Og drógu upp úr
hatti eitthvað sem líktist Al-
þýðuflokknum. Við höfum
gert múr- og naglfast kosn-
ingabandalag við Alþýðufloklc-
inn, bandalag sem allt að því
tryggir okkur meirihluta í
næstu kosningum, samkvæmt
margi’a mánaða reiknings-
kúnstum prófessoranna Gylfa
Þ. Gíh'asonar og Ölafs Jó-
hannessonar.
En þegar fulltrúarnir kom-
11.—17. mar/.
1956.
ust úr hver'iljósum sjónhverf-
inganna út í dagsbirtuna, sáu
þeir ekki betur en að það sem
Eysteinn og Hermann höfðu
sagt vera Alþýðuflokk, var í
raun aðeins einn prófeösor,
einn forstjóri Tryggingastofn-
unar ríkisins, einn sýslumað-
ur og einn vitamálastjóri. í>á
fréttu þeir líka, að allt þingið
hafði verið logið í þá um
bandalag v’ð „Alþýðuflokk-
inn“, sjónhverfingameistar-
Stjörn Alþýðuscmbands íslands
amir höfðu einmitt hafnað
tilmæ’um Alþýðusambandsins
um tafarlausa stjórnarmynd-
un gegn íhaldinu með stuðn-
ingi alþýðusamtakanna allra,
en ríghaldið í bandalag við
litla klíku Alþýðuflokksfor-
íngja.
- ■
tökum allra þeirra vinstri
inanna, sem sanian vilja
standa á grundvelli stefnu-
yfirlýsingar Alþýðusam-
bandsins“.
Þessi mikilvæga samþykkt
var gerð eftir að Framsökn-
arflokkurinn hafnaði sam-
hókus
Ábyrgðarmenn hernáms-
ins hopa
Þannig var haldið áfram
sjónhverfingum. Heiðarlegir
Framsóknannenn sögðu:
Ábyrgðin á hernámi landsins
er að verða eins og myllu-
steinn um háls flokksins.
Sjónhverfingamennimir
sögðu: Hókus, pókus, gerið
svo ve?! Og samstundis flögr-
aði yfir gestina samþykkt um
endurskoðun og jafnvel upp-
sögn hernámssamningsins.
Hún var samþykkt með fögn-
uð;, án þess að menn gættu
þess, hve loðin hún er, og
auðvelt að smjúga frá henni
þegar komið væri í nýja
stjórn með Sjálfstæðisflokkn-
um.
Og þannig lauk þessu þingi
í hryggilegum leik, hræsnis-
taJ’i um vinstri stefnu, jafn-
"ramt því að Eysteinn skipu-
lagði að sparkað væri vinstri
mönnum úr miðstjórn flokks-
ins. Varð þingið Framsóknar-
mönnum mikil og sár von-
brigði, margir þeirra höfðu
vænzt stefnubreytingar en
ekki sjónhverfinga.
' ■ j ‘‘ JSiSrsn
starfi við Alþýðusambandið,
og lýsti yfir að hann stefndi
að kosningum í sumar í
bandalagi við hægrimenn Al-
þýðufloklcsins og þá eina.
KjörseBilsvopnið
Allt annar blær alvöru og
ábyrgðartilfinningar mótaði
störf Alþýðusambandsstjórn-
ar, þó þröngt væri á «<Vrif-
stofunni á efstu hæð Alþýðu-
hússins. Enda munu áiyatan-
ir hennar marka ólíkt dýpri
spor í þróun þjóðfélagsmála á
Islandi en brauk og braml
Framséksi hafnar
samstarfi
Ákvörðun Alþýðusambands- «S£a VlPrkfíÍÍI
stjórnar er í beinu framhaldi
af samþykktum Alþýðusam-
bandsþings 1954 og af starfi
stjómarinnar síðan að fram-
kvæmd á vilja þingsins.
Alþýðusambandsstjórnin hef-
ur af alefl'i reynt að stuðla
að samtökum ■ verkalýðsflokk-
anna, Þjóðvarnarflokksins og
Framsóknarflokksins um
stefnuskrá, er mótast af hags-
munamálum alþýðu og þjóð-
arinnar allrar, og myndun
ríkisstjórnar sem verkalýðs-
samtökin gætu stutt og treyst.
1 viðtali við vai’aforseta Al-
þýðusambandsins, Eðvarð Sig-
urðsaon, sem Þjóðviljinn birti
á föstudaginn, leggur hann
áherzlu á að
„þær viðræður sem hafa
farið fram við Aiþýðu-
fiokkinn, Framsóknarflokk-
inn, Sósíalistaflokldnn og
Þjóðvamarflokkinn hafa
leitt í Ijós að málefnalegnr
ágreiningur um stefnuyfir-
lýsingu Alþýðusambands-
ins muni ekki vera fyrir
hendi, eða hefur a. m. k.
ekki konnð fram. Hins veg-
ar hafa birzt miklir og allt
að því sjúklegir fordómar
forystumanna einstakra
flokka á slíku samstarfi".
fyllilega í skyn að stefnt væri
á kosningar 1 sumar vegna
þess að fyrir lægi að gera svo
óvinsælar ráðstafanir, að holl-
ast væri að hafa kosningar að
baki. Ummæli Eðvarðs í við-
talinu sem fyrr getur eru ekki
út í bláinn. Hann minnir á á-
lögurnar miklu sem nýbúið er
að leggja á, en bætir við:
„Þó er vitað að þeir sera
ráðið hafa stjórnarstefnunni í
landinu að undanförnu liugsa
sér miklu stærri aðgerð'r í
efnahagsmálum, miklu þung-
bærari byrðar en þær sem nú
hafa verið á lagðar. Kosningar
í sumar eru því af há’fu
Framsóknarílokksins fyrst og
fremst hugsaðar tll þess að
fá starfsfrið eftir kosningar til
slíkra aðgerða, gengislækkun-
ar, kaupbindingar og lilið-
stæðra ráðstafana".
þingsins í brennivínssö’unum. , ,
Fundur fuiiskipaðrar Sforarasir a Isfskjorm
fuiitrúa fra aiþýðu- oífír scosnisigar
pókus
nis,
samböndum landsf jórðunga
og Fulltrúaráði verkalýðs-
félaganna í Eeykjavík, sam-
þykkti EINRÓMA „að
koma á fót kosningasam-
Það kom í ljós að Fram-
sóknarþingið hafnaði sam-
vinnutilboðum Alþýðusam-
bandsins, og foringjar Fram-
sóknar gáfu meira að segja
Hvernig bregöast alþýðu-
samtökin við árásum aftur-
haldsins á lífskjörm og hótun
um geigvænlega.r árásir að
kosningum afstöðnum; árás-
um sem nfturhaldið hyggst
gera í skjóli þingmeirihluta,
sem það vonast. til að fá í
þeim kosningum?
Alþýðusambandsstjórn te’ur
í álvktun sinni, að beinasta
andsvarið sé að stórauka.
st jómmálaáhrif verka! ýðs-
hreyfingarinnar í kosningun-
um í sumar, í þvi skyni að
knýja fram nýja stjórnar-
stefnii, vinsamlega verka’ýðs-
samtökunum og vinnandi fólki,
það sé skiíyrði. bess „að ta-k-
ast megi að leysa hagsmuna-
mál almennings án síendur-
tékinna vc-rkfeins og
segir í ályktunimii Eðvnrð
leggur áherzlu á í Þjóðvilja-
viðtslinu að um það sé að ræ-'a
hvort verkalýðshreyfingin
að segja upp samningum r g
leggia til nýrrar verkfal’sbn r-
áttu eða tryggja sér áhr'f á
stefmmá í efnahagsmálum í
ko‘"’!”"-mnm í sumar.
Ákvörðun Alþýðusamba”"’'’-
ins ber vitoi alveg raun"^ni
mati á þjóðfélagsástandinu.
Alþýðan getur unnið það með
kjörseðli í sumar sem annars
krefð’st margendnTtekin. la
verkfalla.
Þ-<r r>ieð er ekki meint að
kosningasamtök alþýðu, sem
nú eru að myndast fyrir for-
göngu Alþýðusanubandsins, fái
meirihluta í þeim kosningum.
Framhald á 10. síðu.