Þjóðviljinn - 10.04.1956, Blaðsíða 9

ÍÞRÓTTI
RITSTJÓRI: FRÍMANN HELGASON
Landsílokkaglíman:
ÞJÓÐViUINN — Þriðjudagur 10. apríl 1956 — (8
Utanbæjjctrsnenn uiinu 3 Slokk
cma en Reykvíkingarnir einn
Ármann J. Lárusson sigraSi í fyrsta flofcki
Landsflokkaglíman, sú niunda
í' röðinni, fór fram í íþrótta-
húsi f.B.R. á sunnudaginn. For-
séti f.S.f. setti rnótið með stuttri
ráeðu. Vakti forsetinn athygli á
þyí að í Reykjavik væru 22 í-
þróttafélög, en til þesarar glímu,
sém er í fjórum flokkum, kæmu
keppendur frá tveimur. Kvað
hánn þetta mikið umhugsunar-
efiíi, þar sem um væri að ræða
þjððaríþróttina. Gliman hefur
fapð halloka fyrir nútímaiþrótt-
xihi hin síðari ár. Ég skora því
á .alla, hélt forsetinn áfram, að
stuðla að því að koma henni til
vegs og virðingar. Um aldaraðir
hafa íslenzkir æskumenn iðkað
giimu og sund sér til gagns og
gamans. Við megum því ekki
gieyma fomum dyggðum, við
vyrðum að - senda glímukennara
út um landið og kenna hana og
vjð þurfum að senda kennara
til annarra landa og kenna hana
þár, svo hún geti orðið alheims-
íþrótt. í þessari glímu taka nú
þátt aðeins fjögur félög, tvö úr
Reykjavík og tvö utanaf landi,
og talar það sínu máli.
,Ég vona að glíma þessi verði
góð og drengileg og sýni að
íslenzk glíma sé ekki í aftur-
för, sagði forsetinn að lokum.
Glíman hófst stundarfjórðungi
á. eftir auglýstum tíma og er sú
óstundvísi óskiljanleg. Þegar
glímumenn voru kynntir höfðu
þeir færzt svo til í flokkum að
lejkskrá kom að litlum notum.
iVIun ástæðan sú að nýjasta vigt
sýndi þá nokkru þyngri en áð-
ur var upp gefið.
í heild var glíman svipuð og
áðrar glímur mörg undanfarin
ár: sterkleg og þung en þó með
héiðarlegum undantekningum.
Hvað glímni snerti báru þeir af
Gisli Guðmundsson og Trausti
Ólafsson. Hilmar Bjamason er
éinnig slunginn glímumaður og
líka Þórir Sigurðsson, svo ung-
ur sem hann er. Trausti er einn
sá efnilc-gasti glímumaður sem
fram heíur komið um langt
skeið. Hann virðist vera í góðri
þjálfun og er það meira en sagt
Sameinaðþýzkt
knattspyrnulið
Fulltrúar frá Austur og Vest-
ur-Þýzkalandi komu nýlega sam-
an í Dússeldorf til að ræða sam-
eiginlega þátttöku í OL á þessu
ári. Urðu þeir sammála um að
senda sameiginlegt lið. Ekki er
gert ráð fyrir samæfingum liðs-
áns en bæði sjá um að æfa og
þjálfa menn sina og efna til æf-
ingaleikja þar sem liðið verði
endanlega valið. Fyrsti Jeíkur
Þjóðverjanna á OL keppninni
verður við Tyrkland. Munu þeir
gæta varúðar gegn Tyrkjum,
minnugir sigurs þeirra yfir Ung-
verjum um daginn.
verður um sumá aðra glímu-
menn á mótí þéssú, en vera má
að um megi kenna æfingahanni
þvi sem var í vetur. Þár má til
nefna Kristmund, Gunnar Ólafs-
son og Erlend Bjömsson sem all-
ir voru þungir og viðbragðssein-
ir. Trausti er léttur,- ekki svo
jarðbundinn sem maður á að
venjast og felldi með glæsileg-
um brögðum. Hann . er sterkur
og fylginn sér, endg vann hann
hylli allra áhorfenda og fékk
dynjandi langdregið iófatak er
verðlaun voru afhent. Það leiða
atvik kom fyrir ■ í viðuréign
þeirra Trausta og Gísla Guð-
mundssonar að Gísli fór úr oln-
bogalið og varð að fara með
hann á sjúkrahús tii þess að
kippa í liðinn,
“w* *"V*K
Armann vel að' ságtinum
koiniim
Ármann J. Lárasson, sem vann
í fyrsta flokknum, var vel að
þeim sigri kominn, þegar litið
er á glímu hans i heild. Hann
felldi alla keppinauta síná nemá
Rúnar á hreinum cg góðum
brögðum.' í glímunni við Rúnar
hafðí hann aftur á móti ekki
sóknina, hún var íremur af Rún-
ars hálfu, þó svo færi að Ár-
mann sigraði. Annars voru þetta
ein hin mestu kraftaátök í glímu
er sézt hafa hér í langa tíð. Svo
brá þó við að þeir tooluðu ekk-
ert eins og títt er í slikum glim-
um, en gengu þétt hvor að öðr-
um og leituðu kraftalega bragða
úr þeirri stöðu.
f hinum glímunum var Rúnar
ekki eins leikinn og oft áður,
Og þó höfðu þessir tveir menn
mikla yfirburði í flokkí sínum.
Synir Sigurðar Greipssonar
vinna. hver sínti flott
Sigurvegarar £ þriðjö flokki
og drengjaflókki voru synir hins
gamla, góða glímukóngs Sigurð-
ar Greipssonar og virðast þeir
ætla að erfa listina. Þórir, sem
er aðeins 17 ára, vann alla
keppinauta sína og sýndi oft góð
tilþrif. Sá ljóður var þó á glímu
hans, að hann hefur tamið sér
að fylgja of fast eftir, er hann
fellir.
Greipur keppti í drengjaflokki
en þar voru aðeins þrír kepp-
endur svo að lítið reyndi á kunn-
áttu hans og getu. Hann tók sem
sagt keppinauta sína þegar er
blístran kvað við og lagði þá
á fyrsta bragði, tók sem sagt
tvisvar sama bragðið í glímunni.
Vöxtur hans, atgjörfi og það
litla sem á hann reyndi bendir
eindregið til þess að þarna sé á
ferðinni gott giímumannsefni.
Það vekur nokkra furðu að
aðeins þrír þátttakendur skuli
vera í drengjaflokki, spáir það
ekki göðu um íramtíð glímunn-
ar.
Ðóinararnir leggja bless-
un sína yfir níðið
í umsögnum um glímu hér<
undanfarið hefur oft verið að<
því fundið hve dómararnir loka <
auguhum fyrir gildandi reglum
um nið. Þessi glima var svipuð.
og aðrar hvað þetta snerti. Marg- <
ar byltumar hefðu ekki þolað að,
skoðast í Ijósi reglnanna. Gróf-<
ustu dæmin skulu þó nefnd: í<
fyrsta lagi, þegar Erlingur læt-
ur sig falla ofan á Hannes eft-
ir að hann er búinn að losa sig.
við hann, í öðru lagi þarf mik-.
ið sjónleysi til þess að leggja.
blessun sína yfir það, að Þórir,
ýtir Braga eins og sleða á und-
an sér 3—4 metra og héndir sér,
þar ofan á hann og nær „lög-,
legri“ byltu. í þriðja lagi, þeg-,
ar' Rúnar fellir Erlend, lætur,
hann sig falla á hann ofan að,
því er virðist til frekara örygg-,
is. Allir, sem ekki lokuðu aug-,
unum, sáu hvað þarna var að,
gerast. Hér er drepið á verstu,
dæmin um skeytingarleysi dóm-
ara á túíkun glímulaganna.
Þetta atriði skiptir miklu iháli,
fyrir allan vöxt og viðgang (
glímunnar. Ef dómarana skort-,
ir þor til að framfylgja seltum,
reglum, eiga þeir ekki að taka
að sér að dæma. Ef þeir mis- (
Skilja svona herfilega reglur
þær, sem þeir eiga að dæma eft-
ír, virðist ekki vanþörf á fyrir
Í.S.Í. að efna til námskeiðs fyr-
ir þá.
Að lokinni glímunni afhenti,
forseti f.S.f. verðlaun.
Var óneitanlega óviðfelldið að,
30—40 smástrákum skyldi leyft,
að hópast kringum hann meðan
á þessari hátiðlegu athöfn stóð.
En það er eins og það fylgi
húsi þessu að smástrákar megi,
lifa og láta eins og þá lystir.
Framkvæmdanefnd mótsins
gerði a.m.k. engar tilraunir til
að kippa þessu í lag.
Dómarar voru Gunnlaugur J.
Briem, Þorsteinn Kristjánsson og
Skúli Þorleifsson. Glímufélagið
Ármann sá um mótið.
Framhald á 11. síðu
ALFUR UTANGflRBSl
Gróðaveguriim
Spreltíicuðiir
Pakistanbúi
Spretthlaupari einn frá Pak-
istan hljóp nýlega á móti í New
Delhi 100 m á 10,4.
Maðurinn héitir Abdul Klaliq
og er þessi árangur hans sá
beztl sem náðst hefur í Asíu.
Gulline-vki fsf ihefur Pétur
prófessor Sigurðsson, háskóla-
ritari, verið sæmdur í tilefni
sextugsafmælis hans 17. febrú-
ar s.l. Hann átti sæti í stjóm
ISÍ um margra ára skeið, —
og hefur auk þess tekið mjög
vii’kan þátt í íþróttum, — og
þá fyrst og fremst knatt-
spymu í Fram, (Frá: fSf)
57. áagur
tuldruöu góöan daginn. Var lítt tekiö undir kveöjut
þeirra, og virtist koma þeirra. ekki hafa. truflandi áhiif á'
störf innanborösmanna svo teljandi væri.
Eftir drykkláng-a. stund TeiS' einn uppúr sæti sínu og,
ávarpaöi þá á íslensku. Sagöist heita Örn Heiöar og
hefði hann ýmiskonar milligaungu um samskipti hers-*
ins og innfæddra. Kannaöist hann viö aö þeir væru
ráönir þar til starfa, en samkvæmt heiiögum væii kraf-
ist greinargóöra upplýsínga um alla þá sem heims-
menníngin réöi í þjónustu sína. Væri áríðandi aö öllum
spurníngum er aö þeim væri beint væri svarað skýrt og
skilmerkilega, því ella mætti búast viö því aö nokkur
vandkvæði gætu oröið á ráöníngu.
ÞaÖ skal ekki standa uppá mig aö svara því sem ég
er spurður aö, sagöi Dáni. Svoleiöis kostar mann ekki
neitt.
Dáni var óumdeilanlega elstUr og því ekki nema eðli-
legt að byrjað væri á honum.
Fullt nafn ásamt föðurnafni og heimilisfángi? T
Hálfdán Einarsson bóndi á Gili í Vegleysusveit.
Aldur og fæöíngardagur?
VarÖ sextíu og tveggja ára mánudaginn í síöustu
vetrarvikunni.
Þetta svar orsakaði lítilsháttar babb í bátinn, þvíað f
Amríku viðurkenndu þeir ekki vikudaga sem löglega
fæðíngardaga.
Dána var ekki fyllilega ljóst hver væri munurinn á
vikudögum og mánaöadögum, hallaöist helst að því að
að munurinn væri alls einginn, svo ástæöulaust væri að •
gera veöur útaf eingu. Gat ómögulega munaö þó hann
væri allur af vilja geröuí, uppá hvaða mánáöardag þenn-
an umdeilda vikudag bar í ár, og ennþá síður sextíu og
tvö ár aftur í tímann, en þáö hlyti að vera hægt að sjái
þáö í almanakmu, því þar stæði þáö áreiöanlega.
EftiraÖhafa.flett uppí amrísku almanaki féllust spjTj*
endur á áö úthluta honum fæðíngardegi sem bæri uppá
mánaðardag. En Dáni var ekki fyllilega ánægöur með
þá lausn málsins, því hann hafði grun um aö annað
tímatal gilti í Amríku en á íslandi. Svo mikiö vissi hann
fyrir víst að þegar sól var í hádegisstaö 1 Vegleysusveit
var svartamiönætti í Amríku. Gafst þó fljótlega upp við
aö halda. málinu til streitu.
Þegar spurt var nánar um foreldri hans var ekki kraf-
ist fæöingarvottorða, en afturámóti var þaö þýöingar-
mikiö fyrir öiyggi Vegleysusveitar aö vita hvar þau hefðu.
aliö aldur sinn.
Alla sína búskapartíö bjuggu þau á Gili, sagöi Dáni.
Blessuö sé minníng þeirra. En jarönæði þein'a efti að ■
þau fluttu þaöan er hérna í kirkjugarðinum í sveitinni.
Já, þar eignast allir sína jörö aö lokum, þó þeir haffi
aldrei komist hærra en áö vera leiguliðar í lífinu.
Eftiraö Dáni haföi oröið áð telja fram önnur n 'iii'
venslamemii og ættíngja, sem flestir höföu þegar ei; n-
ast sína jörö um tíma og eilífö. kom röðin að afkomend-
um hans.
Ellefu börnin höfmn viö eignast, sagði Dáni stoltur.
Og öll komin útí heiminn og sum út úr honum. ÞaÖ et]
ekkert uppá bamalánið að klaga.
Þegar Dáni þurfti- áö standa skil á fróðleik um þau af
börnum sínum sem ennþá höföu ekki flutt útúr heirn-
inum vandaöist máliö, því hann vissi lítiö framyfir ]
áö þau myndu hafa í sig og á þarsem þau voru lcon in»
Gimna hans var sú eina sem hafði skrifaö nýlega og þái
var hún laus og liöug í henni Reykjavík.
Aöspuröur hvaö hann hefði marga á framfæri, svai aðfi
Dáni sannleikanum samkvæmt aö auk konunnar yrðf
hann aö sjá fyrir mágkonu sinni sem væri vita hei3 iu-
laus, og þremur bömum er væru öllsömun úng ennþá.
Þegar hann nefndi bömin skaut Örn Heiöar þeúT'fi'
spumíngu inní hvaö konan hans væri gömul.
O, blessaöur vertu! Hún er bara árinu ýngri en égr
ansaöi Dáni.
Þegar Öm HeiÖar haföi þýtt þessar síöustu upp1 /s-
íngar á amrísku uröu innanborösmenn glottuleitir. Öm'
Heiöar sagöi aö kona Dána hlyti aö vera eitthvað í utt
viö Söru konu Abrahams fyrst hún heföi eiginleika til
þess áö ala börn komin á þemian aldur.