Þjóðviljinn - 18.05.1956, Qupperneq 9

RITSTJÓRl: FRÍMANN HELGASON
Vormót ÍR í frjálsum íþróttum:
Föstudagiir 18. maí 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (9
metið í sfangarstökki, stökk 4,25 m.
Gudmundur Hermannsson varpaSi kúlunni,
15,47 m., en Gunnar Husehy 14,95 metra
Fyrsta frjálsíþróttamót árs-
ins átti að fara fram sl. þriðju-
dag, en fresta varð öllum
keppnisgreinum nema kúlu-
varpi og kringlukasti, vegna
storms og kulda. Hélt mótið
síðan áfram á miðvikudagskv.
Var þátttaka nokkuð góð miðað
við það hve snemma þetta er,
og árangur undra góður, þrátt
fyrir kulda í lofti þó logn væri.
Er þar fyrst að geta árang-
urs Valbjörns Þorlákssonar í
stangarstökki, þar sem hann
stökk jafnhátt og Torfi Bryn-
geirsson gerði bezt á íþrótta-
vellinum hér, en met Torfa
er sett utan Reykjavikur.
Miðað við alla aðstöðu, og
eins hve snemma þetta er að
vori, er þetta frábært afrek.
Má fullyrða að inniæfingamar í
vetur hafi átt sinn þátt í þess-
um ’ snemmtekna árangri. Það
er því ekki ólíklegt að þetta
sumar líði ekki án þess að
hið ágæta met Torfa verði
bætt. Er það sannarlega fyrr
en nokkurn óraði fyrir, þegar
Torfi hætti keppni. Heiðar
stökk 3,80, sem líka er ágætt
svo snemma. Þegar hann hef-
ur fengið meiri hraða fer hann
fljótlega yfir 4.00 m. I aðal-
keppni mótsins vann Guðmund-
ur kúluvarpið með því að kasta
15.47 m sem er góður árangur,
og x aukakeppni síðari daginn
kastaði Skúli Thorarensen 15.33
m, en Guðmundur 15.24 m.
Virðist sem skemmtileg keppni
sé að koma milli Guðmundar og
Skúla, og hvað kemst Huseby
ef hann æfir reglulega?
í öllum hlaupunum náðist
góður árangur. Þórir Þorsteins-
son vann 400 m auðveldlega,
Og sama gerði Dagbjartur
Stígsson á 800 m.
Árangur Hilmars Þorbjörns-
sonar á 100 m gefur tilefni til
að álíta að hann geti áður en
sumrinu lýkur hlaupið 100 m á
10,6.
Keppnin á»3000 m var mjög
skemmtileg og nokkuð tvísýn
lengst af, því þeir skiptust á
um að hafa forustu í hlaupinu.
Þó hafði maður það á tiifinn-
ingunni áð Sigurður hefði
hlaupið í hendi sinni, og að
maður hafi ekki fengið að vita.
hvað hann eiginlega gat.
Þetta var yfirleitt góð byrj-
un og Iofar góðu um sumarið
og þá sérstaklega hafa menn
í huga landskeppnir þær sem
formaður FRl skýrði frá ein-
mitt kvöldið áður.
Þess skal getið sem dæmi um
góða þjónustu að um leið og
blaðamenn yfirgáfu völlinn var
þeim afhentur listi með árangri
og vinningsröð keppenda. Mun
það í fyrsta sinn sem það er
gert á móti hér, en algengt
erlendis.
Hér fer á eftir árangur móts-
ins:
Kúluvarp:
Guðm. Hermannsson KR 15,47,
Skúli Thorarensen ÍR 15,07,
Gunnar Huseby KR 14,95,
Kringlukast:
Friðrik Guðmundsson KR 47,95,
Þorsteinn Löve KR 46,34,
Guðm. Hermannsson KR 46,30,
100 m. hlaup:
Hilmar Þorbjörnsson Á. 11,0,
Guðjón Guðmundsson KR 11,2 (
Guðm. Vilhjálmsson ÍR 11,2 (
800 m. hlaup:
Dagbjartur Stígsson Á. 2:03,9,
Kristl. Guðjónsson KR 2:07,1,
Framhald á 10. síðu.
Sænskt met í 100 m feak-
sundi: 1.06.1
Á sundmóti í Eskiltuna í,
fyrri viku, setti sænski sund-
maðurinn Hans Andersson nýtt,
sænskt met í 100 m baksundi.
Tími hans var 1,06,1 en eldra
metið var 1,06,4.
Bretar hafa vonir um að vinna
feni gullverðlaun í Melbourne
Bikarkeppm MiS-
Evróptilandaima
Fulltrúar knattspyrnusam-
banda Austurríkis, Júgóslavíu,
Tékkóslóvakíu og Ungverja-
lands hafa á fundi í Prag tek-
ið ákvarðanir um aðra bikar-
keppni Mið-Evrópulandanna
eftir stríðið. Italía verður ekki
með að þessví sinni. Hlutað var
um leikina á fyrri umferð, sem
háðir verða í júní. Þá keppir
I. lið Austurríkis við II. lið
Tékkóslóvakíu, I. lið Ungverja-
lands 'við I. lið Júgóslavíu, II.
lið Ungverjalands við I. lið
Júgóslavíu og II. lið Austurrík-
is við I. lið Tékkóslavíu.
Tékkóslóvösku liðin leika fyrstu
leiki sína í Vínarborg og Búda-
pest.
England verður, eins og flest
önnur lönd, að takmarka mjög
þá tölu íþróttamanna sem send-
ir verða til Melboume.
Bretar sendu 662 menn til
Helsingfors 1952, en þeir telja
gott ef hægt verður að senda
einn sjötta af þeirri tölu. Látið
hefur verið í það skina að að-
eins þeir sem hafa möguleika
á að ná verðlaunum komi til
greina í ferð til O.L. i Mel-
bourne. Forystumenn ýmissa
íþróttagreina hafa þ-egar látið
í ljós óánægju yfir þessum
væntanlega niðurskurði. Eru
það fimleikamenn og iðkendur
landhoklií, lyftinga, skilminga
o. fl.
í desember í fyrra völdu
Bretar 80 manna hóp í frjáls-
um íþróttum og er það nýmæli
í Bretlandi, því að áður var
hvert félag látið sjá um þjálfun
fólksins, en kuldarnir í vetur
hálfeyðilögðu þá tilraun.
Þáð er álit séi'fræðinga, að
Bretar hafi möguleika á að fá
fjögur gxillverðlaun. Eru það
þessir sem eru nefndir: Gor-
don Pirie á 5000 m, Brian
Hewson er talinn hafa mögu-
leika á 800 m og 1500 m,
Frank Sando og Frank Norris
eiga að vinna 10.000 m. Þeir
binda og miklar vonir við
hindrunamlauparana John Dis-
ley og Eiic Shirley.
Tvö af allra sterkustu nöfn-
um Englands eru ekki með á
O.L.-listanum, en það eru þeir
Roger Bannister sem er hættur
ÁLFUR UTANGAROS:
Gróðavesuriim

S 5
i
■ ■
: ; ;
:«s
og Chris Chataway, sem les
um þessar mundir sjónvarps-
fræði, og er ákveðinn að fara
ekki til Melboume.
87. dagur
sér bregða. þó Kanamir fyndu uppá ólíklegustu tiltækj-
um sér til dundurs. Þeir sem hafa hugaim fyrst og fremst
við það eitt að verða ríkir láta sig yfirleitt ekki annað
varða. Innfæddum vildi því auöveldlega gleymast a@
til voru vondir menn sem hétu Rússar, og jafnvel næsta
erfitt aö vera í nöp viö þá þegar á það var litiö að þcir
áttu þeim nánast að þakka þaö veraldargeingi sem hér
haföi borist þeim uppí hendurnar. Afturámóti virtustí
Kanarnh’ alltaf bera jafmnikinn ótta í brjósti við þessa
fjarlægu þjóð eftir viðbúnaöi þeirra að dæma, og var-
þaö sálarástnd útaf fyrr sig mjög æskilegt, og héldist
vonandi sem leingst á meöan eitthvaö var uppúr því a@
hafa. Mai’gskonar minniháttar heræfíngar voru daglegt
brauö, og voru stritmenn hætth' að kippa sér uppvið
það þótt móalíngar væru að skjóta í mark í námundá
viö þá, eða þeir sæju þá áleingdar reka byssustíngi f
kviðinn á gerfirússum með tilhlýðilegum óhljóðum og
hermannlegum bægslagángi. Höfðu innfæddir ekki ver-
iö skyldaðir til áö rista tuskumenn á kviöinn enn sc m
komið var, því gaungulagi þeirra var enn mjög áfé ttr
svo æðri menntun í hernaöariegum fræöum átti tvímæia*
laust lángt í land.
En síöla sumars töldu herforíngjar heimsmenníngar-
innar kominn tíma til að skjóta í mark á leingra færi og
meö faungulegri skotvopnmn en þeim sem. höföu verið
notuð th þessa. Morgun einn hrukku íbúar Vegleysusvcit-
ar upp við hávaöasamari skothríö en þeir höfðu nokkm
sinni heyrt. Lék jörðin nánast á reiöiskjálfi einsog í ja 'ð-
skjálfta, en þórdunur og sprengíngar óðu um himin-
rjáfrið svo fólk fékk lokur fyrh eyrun. Ui'öu margir f
fyrstu slegnir þehn ótta að alvörustyi'jöld væri hafin,
því óhugsandi var að svo gífurleg skothríð ætti sér anr ani
tilgáng. Var sumum efst í hug aö flýja sveitina, en vic3h
ógjörla í hváöa átt skyldi halda svo öruggt væri að þeii8
lentu ekki í klónum á óvinum heimsmenníngarinnar. Yar
líka næsta erfitt að gera sér grein fyrir því hvert Kæ ar
stefndu skeytum sínum. Tóku menn því þáö fángaráö að .
byrgja sig inní bæjmn sínum og bíða þess er verða vildf
bullsveittir af ángist, því alltaf gat þáð viljaö th aö e n-
hverri spreingikúlunni lysti oní baöstofumæninn cðá
niöurum eldhússtrompinn. Og í slíku sálarástandi p;ai3
ekki hjá því fariö aö menn í hjarta sínu óskuðu aUrfi
hernaðarmemiíngu norður og niöm’.
Um kvöldiö slotaði skothríðinni svo orrustunni hl' uí
aö vera lokiö og óvinirnir flúnir eða brytjaöir í spið.
Svaf þó margur í lausara lagi um nóttina. En vonin ; m
varanlegan frið átti sér þó ekki lángan aldur að sir ni,
því daginn eftir upphófst ný stórskotahríð öllu s; >r-
feinglegri en daginn áður. Leist þeim ekki á bhkuna s rni'
fróöastir voru í mannkynssögu og vissu þess dæmi a@
styrjöld hafði staðið í þrjátíu ár uppihaldslaust. Var þð
erfitt áö gera sér í hugarlund hvernig ahtaf var hægl a@
hafa nóga menn til aö drepa í svo lángan tíma.
Þetta nýja styrjaldarástand stóð þó ekki lotulausl tiU
Ieingdar, svo fólki í sveit-inni barst fljótlega vitnskja im
aö hér var ekki um alvörustyrjöld áð ræöa heldur m n-
lausar kennslustundir í þágu heimsmenningarinr ar.
Létti mönnum stórlega viö þær staðreyndir aö brá ur
lífsháski var ekki yfirvofandi, ef menn gættu þess a$
hnísast ekki í tiltekin skotmörk, en þau voru mörg og’
víðáttumikil um hlíðar og hálsa þarsem búfé bæ iá
hafði híngaðtil feingið aö safna holdum í friði á þ ss- .
ari árstíö. Gekk þó nærri lífi og limum fyrsta dagi mu
Öldruð kona sem fariö hafði til grasa uppí hálsa a 'ssS
ekki fyrr til en himin og jörð gnötruöu einsog ragnar’c dc-
ur væri skollið á. Tættist jörð sundur þarsem spreirgj-
um Iaust niður en svæla og ólyf jan eitraði andrúmslo: iö.
Varö hehni það til lífs að henni tókst áð skríöa oí ní
djúpt jarðfall og hímdi þar yfh'komin af skelfíngu þf til
náttaöi að hún hafði sig á kreik og skreiddist með v ik-
um burðum th bæja. Únglíngsphtur af öörum bæ h: fða
veriö að leita að hrossum þegar sprengikúlum tók a bí-
emu að rigna í kríngum hann. Varð honum þaö fyrb affi
taka til fótanna aht er hann mátti, og haföi hann hlc d-
S ið af sér bæöi skó og sokka er heim kom. .Átti harni \ví-
S mælalaust fótum sínum fjör aö launa í bókstaflegv-m