Þjóðviljinn - 30.08.1957, Blaðsíða 11

Föstudagur 30. á.gúst 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Diikakjöt: kótelettur, hryggir, súpukjöt, huppai
Alegg: hangikjöt, rúllupylsa, spægipylsa,
malakoíí, svínaskinka.
o
Skólavör&ustígur 12 Sími 1-12-45
Barmahlíö 4 , sími 1-57-50
Langholtsvegi 136, sími 3-27-15
Borgarholtsbraut, sími 1-92-12
Vesturgötu 15, sími 1-47-69
Þverveg 2, sími 1-12-46
Vegamótum, sími 1-56-64
Fálkagötu, sími 1-48-61.
\1<roJ}Œ^E31
Tiyppakjöf reykt og saltað Léttsaltað kjöt Bjúgu Hangikjöt. Vezzlunin Hamborg Hafnarfirði. Sími 5-07-10. Súpukjöt, hvalkjöt, lax, buff, gullach Skjólakjötbúðin Nesveg- 33 Sími 1-96-53
Léttsaltað DILKAKJÖT léttsaltað trippakjöt Röfur — Gulrætur — Hvítkál
Kjötfars, vinar- pylsur, bjúgu lifui og álegg
EæjaibúÖin, Sörlaskjóli 9 Sími 1-51-98 Kjötverzlunin Búrfell Skjaldborg við Skúla götu — Sinii 1-97-60
SÍMI S-38-80 Sendum heim nýlenduvörur og mjólk MafvæEabúðin
Heynisbúð SlMI 1-76-75 SenrJnm lipím
Njö rva.su nd 18 Sími 3-38-80 allar matvörur Reynisbúð Sími 1-76-75
3 4 9 9 9
er símanúmer okl;ar Verð, vörur, þjónusta hvern dag við sérhvers hæfi. Kjötborg h.f. Búðargerðl 10 Simi 3-49-99 Rösk og ábyggifeg Afgreiðslu- stúlka öskast strax, eða eftir mánuð. — Uppiýsingar í síma 15960. Kjörbarinn Lækjargötu 8
Nýtt saltað og reykt dilkakjöt. Tómatar, agúrkur. Kaupfélag Kópavogs Álfhólsvegi 32 Sími 1-96-15
HúsmæSm Bezta heimilis- hjálpin er heim- sending
Folaldakjöt nýtt. saltað og reykt
Revkhúsið Grettiisgötu 60 B Sími 1-44-67 Verzlunin Straumnes Nesvegi 33 Simi 1-98-32
f laugardagsmatimi
Lax og silungur, sólþurrkaður saltfiskur,
rauðmagi, útbieytt skata, hraðfryst ýsa.
Hagsýnar húsmæður ká.upa fiskmeti.
Hollasta og ódýrasta fæðan.
FISKKðLLIN
og útsölur hennar — Shni 1-12-40.
Állt í matinn
Gjörið svo vel að líta inn.
Kjötbúð Vesturbæjar
Bræðrahorgarstíg 43. — Sími 14879.
Vern Sneider:
ÍÉWUS
'AGVSmhMHS
70.
geyma næsta herbergi handa herra
lækninum. Hún veit hann hafa mikið
að gera á cha ya búgarðinum, en hún
halda hann vilja hvíla sig einhvers stað-
ar þegar hann koma. í bæinn“.
Fisby féllst á það. Læknirinn ætti að
hafa eins konar skrifstofu í borginni.
Þegar Fisby steig í sitt eigið herbérgi,
sá hann að það var svipað hinum her-
bergjunum, en þó nokkru stærra og lága
lakkboröiö var vitund glæsilegra. Og
Fyrsta blóm hafði sýnilega valið handa
honum bezta útsýnið. Hann sá beint-
út á lótustjörnina. Handan við veröndina
sá hann garðinn með trjám og runnum,
steinstígum og bogabrúm yfir lækiha —
og hvergi sáust kartöfluakrar né hrörleg-
ir kofar.
En svo tók Fisby eftir því að það var
eitthvað í herbergi hans sem ekki var í
hinum. Þarna voru púðar, rauðir silki-
púðar á gólfinu fyrir framan lága borðið.
Hann leit forvitnislega á þá.
„Fyrsta blóm gera púðana handa þér“,
sagði Sakini. „Hún eiga dálítið silki og
hún halda kannski þér líka þeir vel“.
„En hún heföi ekki átt að gera það",
sagði Fisby. „Hún hefði kannski getaö
notað silkið í slopp“.
Fisby sá að hún hristi höfuðið. „Nei,
hún segja þú ert bezti húsbóndi sem
hún hafa nokkurn tíma átt og hún vilja
þú eiga púðana“.
Fisby skammaöist sín fyrir að þiggja
silkið af henni. „Nú boröa við“, sagði
Sakini og neri saman höndum.
Fyrsta blóm klappaöi saman lófum og
andartaki síðar kom þjónn inn meö
bakka. Hann hneigði sig og setti bakk-
ann á gólfið. Fyrsta blóm tók hann og
fór að raöa réttunum á lága lakkborðið.
Þarna var matur sem Fisby þótti líkast-
ur litlum hrísgrjónakökum. Þarna var
eitthvað sem líktist pickles. Og þarna
var rjúkandi teketill og litlir, hanka-
lausir bollar.
„Húsbóndi“, sagði Sakini. „Fyrsta
blóm biöja þig að afsaka Lótusblóm.
Hún vilja gjarna vera hérna í kobiru,
en í morgun byrja hún að kenna Lýö-
ræöiskonum tedrykkiusiði“.
„Það er allt í laai“. sagði Fisbv.
„Og Fvrsta blóm biðja þig að afsaka
diskana. Þetta eru bara gamlir diskar
sem hún safna í þorpinu. Kiei ekki til-
búinn enn meö nýju diskana“. Fvrsta
blóm var dálítið raunamædd á svipinn.
„Og' þótt beii' vera tilbúnir, þá vera þeir
ekki með fallegar málaðar myndir“.
„Ekki það?“ Fisbv reyndi að leyna
undrun sinni. „Kom Seiko ekki til þorps-
ins?“ *
„Hann koma, húsbóndi“. Sakini yppti
öxlum. „En ég hugsa ekki hann mála
neitt“.
„Jæja“, sagði Fisby. „Er hann ekki í
skapi til þess?“
Sakini hikaði. „Eg veit ekki hvernig
ég á að segja það, húsbóndi, en hann
og Fyrsta blóm rífast aftur".
alvarlegt“.
„Fyrsta blóm halda þaö sé. Þegar hún
biöja að mála diskana, þá segja hann:
„Aha, þess vegna vilja þú ég koma hing-
að. Þú bara vilja ég vinna og græða pen-
inga og eyða þeim í að tala við þig“.
„En leiö'rétti hún hann ekki?“
„Nei, húsbóndi. Hún segja, ef hann
vilja hugsa svona, þá hann ráða því“.
„Ég skal segja þér eitt“, sagði Fisby.
„Mér þætti gaman að tala einhvem tíma
við þennan Seiko“.
Fyrsta blóm hnykkti til höfðinu. „Hún
segja bara láta hann eiga sig. hús-
bóndi, henni alveg sama“. En Fisby sá
að henni var ekki sama. „Auk þess eru
hérna margir náungar sem segja margt
fallegt við hana. Þaó er borgarstjórinn
og _“
„Sagöi hún Seiko það?“ spurði Fisby.
„Jamm, húsbóndi“.
„Og hvað sagði hann?“
„Hún leyfa honum ekki að segja neitt,
því að hún snúa við og ganga burt frá
honum". Sakini yppti öxlum. „Húsbóndi,
hún vilja þú smakka þetta s^ishi. Það
er hrísgrjón krydduð með ediki. Við
borða það alltaf — milli mála, stundum
um hádegi, alltaf, ef við eiga hrísgrjón".
Fisby langaði til að tala meira um
Seiko, en Fyrsta blóm benti á matinn
á borðinu. Hann horfði á hann, en hik-
aöi síðan.
„Ó, hún segja þú hafa engar áhyggj-
ur, húsbóndi. Hún vita hvaö þiö amerí-
kanar vilja hafa allt hreint og hún
kenna öllum það í eldhúsinu. Og herra
læknirinn skoða allt saman og allt er í
lagi“.
„Það er ekki það“, sagði Fisby og
benti. „Sjáðu til, Sakini, ég hef aldrei
notað matarprjóna fyrr. Ég veit ekki
hvernig ég á að fara að því“.
„Ja hérna, húsbóndi, Fyrsta blóm
kenna þér“. í flýti dró hún púða að
Fisby og settist þar. „Fyrst þú taka þá
svona —“
Þótt fingur Fisbys væru klaufalegir
og framandi matprjónum, þá hló hún
ekki. Hún uppörvaöi hann með mestu
þolinmæöi og sagði svo: „Þú bara dug-
legur, húsbóndi". Og þótt Fisby vissi að
hann væri mesti klunni, þá'fékk harux
sjálfstraust og brátt fór hann að njóta
matarins.
..Sjáðu, þarna eru rækjur", sagði Sak-
ini. „Við' hafa alls konar sushi. Fyrsta
blóm segia svona. hafa þeir það í Hira-
nova veitingahúsinu í Maruyama garð-
inum í Kyoto. Þér finnst það gott?“
Fisby þótti það mjcg gott. Hann borð-
aði fyrsta skammtinn miög hratt, en
svo sá hann að þaö var ekki venjan og
fór hægara í sakirnar með næsta
skammt, gaf sér góðan tíma, horfði út
á lótustjörnina alveg eins og Fyrsta
blcm. Hann sá að hér flýtti sér enginn
að borða. Hér gléypti fólk ekki i sig mat-
inn. heldur naut hans og hins frió'sæla
umhverfis.
SENDUM HEIM
„Þaö var leiðinlegt“. Fisby varð dapur En heima í aðalstöðvunum hélt Sakini
í bragð'i. „Eg. vona að það sé ekkert heyrnartólinu langt frá séi’. „Hlustaðu