Þjóðviljinn - 03.11.1957, Qupperneq 9
Sunnudagur 3. nóvember 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (S
A ÍÞHÓTTIR
MTSTJÓRI: FRlMANN HELGASOlt
Rabbað um knatispyrnumál I
Tímalalið segir okkur að sum-
arið sé liðið og það leynir
sér ekki að veturinn heíur sýnt
okkur andlit sitt og' hvíta skrúð-
ann. Annir sumars.'ns eru liðn-
ar og eítir er aðeins minning-
in um það sem gerzt hefur.
Það var eins og öll önnur sumur
manna á millj og eins í biöðum
að það hefði verið fásinna að
taka þátt í heimsmeistarakeppn-
inni i knattspyrnu. Það hefði
mátt vita fyrirfram að lið okk-
ar mundi stórtapa í þeirri við-
ureign.
Almenrar urðu þó þessar um
x-ciw v cijl v-íuo un vjiiJiui atuiiui ui n
að þar skeði marg't skemmtilegt ræður ekki fyrr en eftir ferðina
og margt sem betur mátti fara. til Frakklands og Belgíu, þar
í lygnunni eftir storma sum-
arsins verður hér leitazt við að
rabba nokkuð um hin ýmsu at-
riði sem snerta knattspyrnuna
í he ld. Meðan atburðirnir eru
að ske vantar ekki að um þá
sé rætt. og að þeim fundið eða
þeim sungið lof, en það merki-
iega er að menn ,eru furðu
fijótir að gleyma, bæði því sem
vel er gert og eins því sem
iila er gert. Það er sagt að
brennt barn forðist eldinn, en
það verður ekki sagt um knatt-
spyrtnumdrnr'na, að þeir læri
milcið af reynslunni.
scm liðið' tapaði með miklum
mua, Það var í þetta sinn eins
og svo oft áður að maður getur
verið svo skplli' skynsamur eft-
ir á. Þá sér maður þetta allt
í gegn -— eftir a.ð það er skeð
;— og þá hefði það átt að vera
allt öðru visi. Þeir sem „sátu
þing knattspymusambands. ís-
lands 1955 þegar tekin var á-
kvörðunin um það að ísland
tæki þátt i HM keppninni, voru
sammála þvi að þetta skyldi
gert, að því er bezí verður mun-
að mótatkvæðalaust. Því verð-
ur ekkj neitað aö þetta var
nokkuð djarft spor sem stigið
Þó mikið af þessu rabbi hér,
verði endurtekning á því sem
áður hefur verið sagt á íþrótta- __ _____
síðunni, þá verður því haldið og eins þíngheimur, haiðí trú
áfram i góðri trú, að það megi' á því að þetta gæti og það ælti
verða tíl þess að eitthvað af, að hafa örvandi áhrif á knatt-
mistökunúm endurtaki sig siður.
Það skal játað að það þarf oft
kjark til þess að viðurkenna
mistök og að fallast á að .breyt-
inga sé þörf, og vinna í þá átt.
Menn eru svo bundnir a£- venj-
um að erfitt er að breyta til.
ir keppni búnir þetta sumar en
áður.
Þeir sem fylgdust með undir-
búningi leikmanna s.l. vetur
munu hafa sannfærzt um það
að vægast ságt var undirbúrt-
jngur sízt betri en í annan tíma
þegar -ekkert sérstakt var frarA-
undan, aðeins þetta venjulega.
Ef fu’.ltrúar á þ;ngi K.S.Í. 1955
hefðu vitað þetta hefði aldrei
verið. samþykkt að taka þátt
heimsmeistarakeppninni í ár.
Þeir settu allt traust sitt á
knattspymumennina en þeir
brugðust. Sjálfsagt eru til heið-
arlegar undantekningar en hitt
er það almenna.
Þess var vænzt að félögin
legðu sérstaka rækt við knatt-
spyrnuna innan sinna vébanda,
og þess var vænzt að hópur sá,
sem valinn var til þess að æfa
sérsfaklega undir ieikina í
Frakklapdi og Belgiu sem, voru
snemma, legðu þær æf ngar á
sig §érstalilega áuk æfinganna
hjá félögum sínum.
FjöJdi manna vissi hverníg
þáð gekk til og .var þess riokkuð
getið hér á sinum tíma. Hinir
útvöldu menn sóttu sem sagt
æfingar þessar s\70 siælega að
furðil gengdi; auk þess sem þeir .
æfðu jlla hjá félögum sinum | A mynd
eins og sjá mátti þegar út kom bát þamt
crg keppni iiófst i vor.
Stöðug æfing frá febrúarbyrj-
un var lágmarkskrafa tii knatt-
j spyrnumannanna, ekki síður
fyrir það að þeir áttu að keppa
fyrst erlendis og það svona
snemma, og það við menn sem
þá voru að ljúká keppni og í
fullri þjálfun og varúr þe;m hita
og aðstæðum sem við er keppt..
Það virtist ,sem þessi hlið
{æssari sést, er verið var að reyna .summíbjörgunar-
, er nýlega kom til land'sins og s.ýndur \ar almenn-
ingi í Sundhöllunni s.l. Mimiudag.
var, en bæði stjóm sambands- ____ A.__.
ins sem hafði undirbúið málið nláisins kæmi knattspyrnumönn-
unum fremur Íitið við, þeir færu
Mikið knattspyrnuár1
Sumarið sem er að líða er
mesta knattspyrnuárið sem kom-
ið hefur til þessa. FJestir lands-
leikir sem íslenzka landsliðið
hefur Jeik.'ð.
Okkur hafa sóit heim sterk-
ari lið en nokkru sinni fyrr,
þar sem eru bæði tclikneska lið-
ið og eins Dynamo frá Kíeff.
Þátttakan í hejmsmeistara-
keppninni setti líka sinn svip
á képpni sumarsins, mcð leikj
um bæði í Frakklandi og Belgíu
og svo að síðustu hér heima.
Vaxandi þátttaka í annarrar-
spyrnumenn til aukins áhuga og
æfinga til heilla fyrir knatí-
spyrnuna í heild. Eins og málið
le.;t út þá var ekki nema’ eðli-
legt að álíta að þessi yrðu á-
hrifin, og þá um leið mundi
minnka það bil sem allir voru
sammála um að var á milli
landsliðs okkar og beztu liða
álfunnar. Að því ber líka að
stefna meðan verið er í alþjóö-
legri samvinnu um gagnkvæma
landsleiki.
Öllum þeim, sem nokkuð
hugsa um þessi mál er ljost að
því minni munur sem cr á
landsliði okkar og annarra landa
þvi hægara er að ná samningum
um leiki og þvil. Frá íþrótta-
legu sjónarmiði var því m;kið
að vinna en litlu að tapa, og
væru möguleikar á þvi að Jcysa
rrílið fjárhagslega var eins og
allt Jeit út, þetta rétt spor sem
sinu frarn, hvaða áætlanir sem
íorráðamenn knattspymunnar
hefðu gert, og þ;ng þeirra. Þetta
er mjög alvarlegt og hlýtur að
hafa þau áhrif að forráðamenn
knattspyrnunnar missa trúna á
það sem þeir eru aö gera í góðri
trú. Hér steytum við á því skeri
sem svo mjög stendur . í vegi
fyrir framíör.um knattspyrnu-
manná yfirleitt og það er:
ugaJeysið sem svo mjög er rikj-
andi í flcstum félögum og í-
þróttahreyfingunni yfirleitt.
Framh.
deildarkeppninni og vaxandi | tekið var. Margar þjóðir hafa
fjöldj leikja um land allt að þvíj orðið að lierðast i gegnum liarða
er bezt verður vitað, og það gef- i leiki og stór töp, og v:ð verðum
ur til kynna að það sé vaxandi sjálfsagt lika að herðast í þeim
almennur áliugi, einmitt það
sem knattspymumenn þrá og
óska.
Leikurinn hefur hljómgrunn í
hugum yngri og eldri og það
sýnír sig að fleirj áhorfendur
koma til að horfa á góða knatt-
spyrnuleiki en á nokkra aðra í-
þrótt. Þannig standa knatt-
spyrnumenn betur að vígi en
aðrar greinar íþrótta, þetta er
rétt að liafa í huga þegar rabb-
að er um Jmattspyraumálin al-
mennt,
Var, tímabært.
að taka þátt i H.M.?
eldi.
Knattspymumennirnir
brugðust
Þegar samþykkiin var gcrð
um þátttöku i HM var að sjálf-
sögðu fyrst og fremst treystj
Ritskoðim
Framhald af 1. síðu.
framan segi^ hvort birting
hennar varðaði við lög.
Dónismálaráðuneytið.
2. nóvember 1957“.
Þar sem ráðuneytismenn flækt-
ust inn í lögleysur lögreglustjór-
ans er reynt að draga fjöður yf-
ir framkomu hans í tilkynning-
ymii. En í bréfi sinu til prent-
smiðjanna sagði lögreglustjóri
orðrétt: „Jafnfranvt leyfi ég mér
að tjá yður, að ákvörðun liefur
verið tekin um að stöðva út
gáfu framangreindrar bókar, ef
hún vcrður prentuð á islenzku“.
Lögreglustjój'i hcfur enga heim-
Aðalvinningur er þessi
glæsilegi 5 rnanna heimiiis-
vagn. Auk hans eru svo
11 aðrir vinningar: Philips-
útvarpsíónn, 6 segulbands-
tæki, 4 íerðaútvarpstæki
á knattspyrnumennina sjálía, áð ild 11 að tjá eða ákveða neitt
sjálf félögin sem aðgang hafa
að sjálfum leikmönn'unum að
þau sýndu alveg sérstakan a-
huga fyrir því að meistaraflokk-
ar þeirra gerðu a'lt sem í þe rra
valdi stæði til þess að sam-
þykktin næði þeir árangri sem
til var ætlazt, og eins og fyrr
scgir var sá að leikmenn fclag-
Það koma frpin í sumar bæði anna yíirlejtt kæmu belur und-
slíkt; hann getur aðeins kært
til dómstólanna — eftir að bók-
in er komin út — og farið þess
á Jeit við bá að þeir stöðvi sölu
hennar. Er vægast sagt hart að
b.úa 'við það, að sitja uppi með
lögreglustjóra sem — ofau á
allt annað — hirðir hvorki um
lög né stjórnarskrá í embættis-
störfum sinúm-.
Verið með
Kaupið miða stiax