Þjóðviljinn - 15.12.1957, Blaðsíða 14

14) — ÞJOÐVILJINN — Sunnudagur 15. desember 1957
'r)
Eftir viku verður hringt í nokkur númer og tilkynnt um vinning í símahappdrættinu.
Miðasala verður opin allan daginn í dag í Aðal-
stræti 9c. — Notið símann og pantið og látið senda heim.
Sími 1-62-S8 og 1-99-04.
Skósrlan, Snorrabraut 36, béíur opnað í nýjum húsakynnum
að Laugavegi 100, undir nafninu
Skóbúð Austurbœjar
Seljum sem fyrr: HERRA- KVEN- OG BARNASKÓFATNAÐ
Spánskir háhælaðir kvenskór með aluminium hæl svartir, (rúskinn
og leður), ljósdrapp og Ijósmógrænir. Svartar kvenbomsur með loð-
kanti fyrir kvarthæl og háan hæl, inniskór karla, kvenna og' barna.
— Hvítir uppreimaðir barnaskór frá Tékkóslóvakíu. — Barnalakk-
skór, karlmannaskór, svartir og brúnir.— Verð frá kr. 185.00.—
Vinnuskór karlmanna frá Tékkóslóvakíu, með þykkum gúmsóla
kr. 185.00. Svartar mokkasíur karlmanna.
3KÓFATNAÐUR ER ÁVALLT KÆE KOMIN OG NYTSÖM JÓLAGJÖF
f:#T- •

f
aiií.sssJ

Ein bezta jólagjölin:
Willlam Shakespeare:
LEIKRIT:
Tvö bindi.
Hin ódauðlegu meistaraverk í snilldarþýðingu
Helga Hálfdanarsonar.
H?>mskringla.
Hefi flutt málilutningsskrifstofu mína í
Garðarstræti 4
HAFÞÚR GUÐMUNDSS0N, dr. jur.
Sími 2-39-70.
Heimurinn okkar
Framhald af 9. síðu.
baktería, sem rótast í sandi
undir þungri gufu.
Svo yfirþyrmanleg er smæð
mannsins og jarðar hans í al-
heimsvíðáttunni; og af henni
er dregin upp torgleymanleg
mynd í upphafskafla og loka-
þætti bókarinnar. En milli
þeirra eru enn ellefu kaflar,
þar sem jarðneskir mælikvarð-
ar eru lagðir á hlutina. Jörðin
gerist aftur þulngamiðja al-
heimsins, maðurinn verður stór
og sterkur, líf hans mikilvæg-
asta staðreynd rúms og tímai
þar rísa tjöldin um heimsdram-
að í lofti, á láði og í legi. Því
er iýst hvernig regn og vindur
jafna fjöll við jörðu, hvernig
straumar úthafanna myndast
og falla, hvernig ský hefjast,
hvernig trölleðlurnar ríktu yfir
jörðunni í 100 milljónir ára og
dóu síðan, hvernig spendýr
féllu hrönnum á mörkum
pleistósen- og hólósenííma,
hvernig heiðsólin svíður land-
ið og regnir reislr skóga,
hvernig kindin bítur grasið og
maðurinn borðar sauðinn. Og
svo framvegis.
Efni bókarinnar er þannig
ekki nýstárlegt; öllum þessum
fyrirbærum hefur oftlega verið
lýst. En það er hvorttveggja
að texti hennar er óvenju
glæsilegur, og eins hitt að því-
iíkar myndir hafa sjaldan sézt.
Það væri hálfgerður blindinga-
leikur að lesa þennan texta
einán og óstuddan, en mynd-
irnar eru ljós hans og birta.
Fyrir þær verður bókin einföld
og auðskilin; skilningurinn þarf
hvergi að fara í grafgötur. Hér
er bæði um að ræða Ijósmynd-
ir og teikningar; og ber að taka
það fram, að hinar síðarnefndu
eru stilfærðar með ýmsu móti.
Einstakar myndir sýna t. d.
fleiri dýr en nokkurntíma
kæmu saman á einum stað í
náttúrunni. Litunum þarf og
að taka með varfærni annað
veifið: þeir eru ekki svona fag-
urskærir og afmarkaðir í lif-
andi ríki. En ýmsar myndirnar
eru líka listaverk, og flestar
eru þær augnayndi með einum
eða öðrum hætti.
Þýðing Hjartar Halldórsson-
ar lofar meistarann. Það er há-
reist og hreimþung íslenzka á
þessari bók, hæfandi vel því
hrikadrama kvikrar og dauðr-
ar náttúru sem hér er sett á
svið. Stöku sinnum hefði þó
textinn umborið lágstilltara
orðalag. Hvers vegna má ekki
,,kyrrð miðdegisstundanna11
heita miðdegiskyrrð; og eru
ekki eignarföllin í upphafi
textans á 130. bls. fullmörg og
óþarflega afturþung? í loka-
kaflanum, um stjörnugeiminn,
tekst þýðanda sérstaklega vel
upp, enda er hann hann öllum
hnútum kunnugur úti í geim-
auðninni.
Myndirnar í Heiminum okkar
eru prentaðar í Þýzkalandi, en
textinn í Danmörku. Bókin er
þannig ekki íslenzkt prentverk;
en hún er eindæma fögur, og
útgáfa hennar er mikil dáð.
Hún er sannfróð um náttúru-
öflin og lífsbaráttuna á jörð-
inni; og ef tilfinningin um
smæð mannsjns skyldi yfix'-
þyrma einhverja lesendur henm
ar, þá er sá einn kostur fyrir
hendi að unna lífi hans þeim
mun heitar.
B. B.