Þjóðviljinn - 03.01.1958, Side 4

4) ÞJÓÐVILJINN
Föstudagur 3. janúar 1958
Trúlofunarhringir
Steinhringir. Hálsmen
14 og 18 Kt. gull
Önnumst viðgerðir á
SAUMAVÉLUM
Afgréiðsla fljót og örugg
S'YLGJA
Laufásvegi 19, sími 12656.
Heimasími 1-90-35
Leiðir allra sem aetla að
kaupa eða selja
BÍL
liggja til okkar
BÍLASALAN
Klapparstíg 31.
Sími 1-90-38.
ÖLL
RAFVERK
Vigfús Einarsson
Sími 1-83-93.
BARNARÚM
Húsgagna-
búðin h.f.
Þórsgötu 1.
LÁTIÐ VOGA-
ÞVOTTAHÚSIÐ
straua skyrtuna og þvæ
þvottinn og þið verðið
ávallt ánægð.
V ogaþvottahúsið
Gnoðarvog 72. Simi 3-34-60.
Var áðyr Langholtsveg 176. ,
VIÐT/íKJAVINNUSTOFA
OG VIÐTÆKJASALA
•MJTlSVta 4) £{M1 1301
VIÐGERÐÍR
á heimilistækjum og
rafmagnsáhöldum.
SKINFAXI
Klapparstíg 30.
Símí 1-64-84.
MUNIÐ
Kaffisöluna
Hafnarstræti 16.
HÖFUM ÚRVAL
af 4ra og 6 manna bílurn.
Ennfremur nokkuð af sendi-
ferða- og vörubílum. Hafið
tal af okkur hið fyrsta.
BÍLA- OG FaST-
EIGNASALAN
Vitastíg 8 A. Sími 1-432-05.
M-INNINGAR-
SPJÖLD DAS
Minningarspjöldin fást hjá:
Happdrætti DAS, Vestur-
veri, sími 1-77-57 — Veiðar-
færav. Verðandi. sími 1-3786
— Sjómannáfél Reykja-
víkur,'sími 1-1915 — Jónasi
Bergmann, Háteigsvegi 52,
sími 1-4784 — ÓJafi Jó-
hannssýni, Rauðagerði 15,
sími 33-0-96 — Verzl. Leifs-
götu 4, sími 12-0-37 — Guð-
mundi Andréssyni gullsm.,
Laugavegi 50, srmi 1-37-69
— Nesbúðinni, Nesveg 39 —
Iíafnarfirði: Á pósthúsinu,
sími 5-02-67.
ÚTVARPS-
VIÐGERÐIR
og viðtækjasala
RADÍÓ
Veltusundi 1, sími 19-800.
SKINFAXI h.f
Klapparstíg 30. Simi 1-6484.
Tökum raflagnir og breyt-
ingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við-
gerðir á öllum heimilis-
tækjum.
PÍANÓ-
og orgelviðgerðir.
Harmonía
Laufásvegi 18. Sími 1-41-55.
ÞorvaSdur Ari Arason, hdl.
LÖG M ANN3S K K1FSTOFA
SkólavörðuKtíg 38
c/o Páll Jóh Uorleifsson h.f. — Pósth 62]
Stmar 15416 og 15417 — Símnetnt Ari
ÚR OG
KLUKKUR
Viðgerðir á úrum og klukk-
um. Valdir fagmenn og full-
komið verkstæði tryggja
örugga þjónustu. Afgreið-
um gegn póstkröfu.
dðn Sipundsson
, Skortjnpaver/lun
Símanúmer okkar er
1-14-20
BIFREIÐA-
SALAN
Njálsgötu 40.
^JBúaócdan
^luerliócjötu 34
Stmi 23311
LÖGFRÆÐI-
STÖRF
endurskoðun og
fasteignasala
Ragnar ölafsson
hæstaréttarlögmaður og
löggiltur endurskoðandi.
KAUPUM
hreinar prjónatuskur
Baldursgata 30
SAMÚÐAR-
KORT
Siysavarnaféiags fsiands
kaupa flestir. Fást hjá slysa-
varnadeildum um land
allt. í Reykjavík í hann-
yrðaverzluninni Banka-
stræti 6, Verzlun Gunnþór-
unnar Halldórsdóttur, Bóka-
verzluninni Sögu, Lang-
holtsvegi og í skrifstofu
féiagsins, Grófin 1.
Afgreidd í síma 1-48-97.
Heitið á Slysavarnafélagið.
Það bregzt ekki.
GÓÐAR
ÍBÚÐIR
jafnan til sölu víðsvegar
um bæinn.
Ingi R. Helgason
Austurstræti 8. Sími 1-92-07
BARNA-
LJÖSMYNDIR
okkar eru alltáf í
fremstu röð.
Laugavegi 2, sími 11980.
Heimasími 34980.
Leitin að Skrápskinnu — Fáránlega vitlaus út-
varpsþáttur — Úrlausnirnar alltof auðveldar
Andleg menning djúpt sokkin.
STÍGUR SKRIFAR: „Bæjar-
póstur. Ástæða þess að ég ó-
náða þig í þetta skipti er sú, að
þú gerir ekki skyldu þína. Það
ert þú, sem vera skalt sam-
vizka þessa bæjarfélags. Svo
lætur þú það óátalið, að við
hér í þessum bæ, já meira, við
hér í þessu landi skulum þurfa
að vera vltni að því á hverju
miðvikudagskvöldi, hve djúpt
andleg menning á íslandi getur
sokkið. Það er eðlilegt að hún
geti sokkið djúpt, en þó varla
svo djúpt, sem þrjú undanfar-
in miðvikudagskvöld. En hvað
sem um það er, við kærum
okkur ekki um að vera vitm
að því. Ég skal segja þér nötur-
legan sannleika. Frá upphafi
sinna vega hefur Ríkisútvarp-
ið aldreí flutt svo fáránlega
vitlausan þátt sem Leitina að
Skrápskinnu. Brúðkaupsþáttur-
inn í fyrra var gull á móti
þessu. Það, sem einkum varð
honum fótakefli var það, hve
tilbreytingalítill hann varð þeg-
ar fram í sótti. Þessi þáttur
hefur ekkert til að bera nema
fábjánaskap. Það er fyrirgef-
anlegt að mönnum mistakist.
Það eru mistök og stafa af mis-
skilningi. þegar af stað er far-
ið að ætla sér að leita tíl hlust-
enda um úrlausnir, úrlausnir,
sem eru svo auðveidar, að
flestir geta ráðið þær í einu
vetfangi, og svo kemur stjórn-
andi þáttarins og talar um
þetta í fúlustu álvöru, sem á
þó að vera grín. Satt er það,
að sjálfur verður hann næsta
skrítin grínfígúra, en varla að
eigin vilja. Þessar úrlausnir
frá hlustendum myndu með
innskoti sínu eyðileggja hvaða
gamanleik sem væri og hvaða
gildi hafa þær svo? Einn maður
fær að segja nafn sitt í útvarp
og ráðningu, sem hlustendur
eru búnir að finna 'fyrir löngu,
ef þeir kæra sig um Hlustend-
ur fá að heyra einn mann segja
nafn sitt í útvarp, Er þetta ekki
dásamlegt kannskí? En nú er
þáttur þessi ekki gamanleikur
og reyndar ekkert og þessvegna
er ekkert að eyðileggja.
Ekki veit ég hver hefur bú-
ið þennan þátt til. Trúað gæti
ég, að höfundar væru að
minnsta kosti tveir. Af nokkr-
um setningum þarna og svo af
vísunum, en þær eru með því
skásta, hef ég mínar skoðanir
á því, hverjir höfundarnir eru.
Sé það rétt hjá mér, veit ég,
að þeir geta betur. Hvers vegna
í ósköpunum setja þeir þó sam-
an annan eins þvætting? Hvað
kemur til að útvarpið leyfir sér
þvilíkan ósóma sem þann að
flytja svo ofboðslegt kjaftæði?
Það var búið að lofa framhalds-
leikriti á miðvikudögum og svo
kom íslandsklukkati. Á þetta
að vera mótleikur? Eða finnst
förráðamönnum útvarpsins, að
þetta séu mjög ámóta verk?
Svo voðalegur er þessi .þáttur,
að það er ekki hægt að nefna
nein sérstök atriði hans án þess
að fá uppsölu. Hvað kemur þá
til að leikarar, sem auðvitað
vilja að við höfum listamanns-
nöfn þeirra í heiðri, skuli láta
sig henda að taka þátt í þess-
um fábjánahætti? Hvernig
stendur á því, að þekktur eft-
irhermusnillingur tekur þátt í
þessu og hefur þannig upp
raust sína í hverri viku miðri,
að svo lítur út sem haiirí sé
að herma eftir einum og sama
manni? Hvers vegna að leggja
þann mæta mann í einelti?
Hvers vegna ekki að hafa hin-
ar persónurnar einnig frá lif-
andi fyrirmyndúm? Varð það
•ef til vill svona að vera til að
fylla cyður vorðieikarma í
þætdnum rr.eð dónaskap og
rætni heldur en engu?
Eg skal segja þér, Bæjarpóst-
ur, og svo gelur þú sagt það
öðrum, ef þér sýnist, að það
er til á þessu sennileg skýring.
Þeir aðilar allir, sem hlut eiga
að því máli, að þessi þáttur er
fluttur, eru vaxnir upp úr vits-
munum sínum og líta nú svo
stórt á sig, að þeir halda sig
vera andlega yfirstétt. Sjálíir
vita þeir mætavel, að þátturinn
er einskisvirði og verri þö en
það. En nú ætla þeir að fara
að stiga niður til okkar hinna
og skemmta okkur. Þeir koma
til okkar, tala við okkur tæpi-
tungu og halda sig nú loksins
hafa fundið efni, sem tilheyri
okkar gáfnastigi. Um hitt þegja
þeir, að auðvdtað hafi þeim
aldrei dottið í hug, að neinn
hafi gaman af þessu, sem hefði
greindarvísitölu yfir sextíu. Ég
ætla að biðja þig að segja þeim
það, að ég hef ekki gaman af
þessu heldur. Auk þess þekki
ég engan, sem hefur garnan
af því, hvort sem greindarvísi-
tala hans er há eða lág. Aunað
mál er það, að við höfum gam-
an af spaugi. Þetta er nefniiega
ekke’rt spaug. Þarna hef ég
séð mannlega eymd. birtast í
eínna átakanlegastri mynd. Nei,
þetta er ekki spaug.. Það er
böl að annað eins skuli þurfa
að koma fyrir.
18. des. 1957. — Stígur..
PÓSTURINN viðurkennir fús-
lega að hann hefur rækt illa
skyldu sína sem „samvizka
þessa bæjarfélags1' síðustu vik-
urnar. Hefur hann goldið þess,
að jólin eru fyrst og fremst
hátíð sölumennskunnar, sem
auglýsir sína makt með fyrir-
ferðarmiklum auglýsingum í
dagblöðunum. En nóg um það.
Eg er . sammála bréfritara
um það, að þátturinn Leitin
að Skrápskinnu er eitthvert ó-
merkilegasta léttmeti, sem út-
Varpið hefur boðið hlustendum
upp á, og auðvitað ætti útvarp-
ið allra aðil sízt að verða til
að flíka slikri dellu, sem þátí-
urinn er; nóg er nú samt. —
Hinsvegar er ég ekki allskostar
ánægður -með þá skýringu, að
Framh. á 11. Mðu