Þjóðviljinn - 12.03.1958, Síða 9

■ Miðvikudágur 12. marz 1958 — ÞJÓÐVILJINN
(»
A ÍÞRÓTTtR
IIITSTJORI; FRtMANH HEVCASOH
Flnni þjálfar sigl-
firzka skíðamenn
Siglufirði, 6.. marz. 1958.
Að undaníörnu hefur dval-
ið hér á Sigluíirði finnskur
skíðakennari, . Ale Laine, og
þjálfað siglfirzka skíðamenn í
göngu og stökki.
Tildrögin að korhu Laine eru
þau, að á síðasta þingi KSÍ
kom fram tillaga um að sendir
yrðu héðan 3 skíðamenn til
Finnlands til að læra finnska
stökkstílinn, sern nú þykir
árangursríkari en sá stíll, sem
áður hefur verið iðkaður, og
ennfremur tjl að kynna sér
göngustíl eða göngutækni þá,
sem Finnar hafa skapað og
nota nú almennt, eri éins og
kunnugt er eiga Finnar nú
fleiri afreksmenn í göngu og
stökki en flestar eða allar þjóð-
ir aðrar.
Þegar þessi tiilaga kom fram,
lögðu fulltrúar Siglufjarðar á
þinginu til, að heldur yrði
horfið að því að fá h'ngað
finnskan þjálfara. Var ‘það
samþykkt, og réði KSÍ Laine
hingað. Hann hefur nú dvalizt
hér i rúmar fimm vikur, og
er gert ráð fyrir, að hann verði
hér fram að landsmótinu, en
fari heim að því loknu. En
vonir standa til þess, að hann
fáist hingað aftur næsta vetur,
og sjálfur er hann þeirrar
skoðunar, að ekki nægi minna
en 2 til 3 vetra þjálfun undir
ieiðsögn kennara til þess að
einkunr þó göngu og stökk, gerð
stökkbrauta o. fl. Þá heíur
hann 1. fl. dómararéttindi.
Finnar gera mjög strangar
kröfur til skíðadómara, og
skipa þeím í 5 flokka. Efstur
er flokkur, FlS-dómara, það er
dómara, sem hafa rétt til að
dæma á alþjóðamótum. í hon-
fjölniennu sambandi. Enda sést
árangurinn gleggst á stórsigr-
um finnsku stökkmannanna.
Kjörorð finnsku skíðadómar-
anna er eitthvað á þessa leið:
„Skíðamaðurinn þjálfar mark-
visst í mörg ár til .að ná full-
komnun í íþrótt sinni; hið
sarna ber skíðadómurunum að
gera“. Siglfirzkir skíðaménn
hafa borið fram tillögur um
dómarareglur, sem miða í sömu
átt og, finnsku reglurnar, en
sú stefna hefur átt litlu fýigi
að fagna jnnan SKI.
Finnski stökkstíllinn, sem
nefndur er ,aero-dynamiskur
stíll, er svo mikið frábrugðinn
norska stílnum, ’ sem hér hef-
ur aðaþega verið æfður, að
þess er tæplega að vænta, að
aðrir en þeir, sem æfa hann
frá byrjun, geti tileinkað sér
hann fyllilega. Þess er því
Körf uknattleiksmótið:
IKF sigraði ÍS 38:34
KFR-A vaim KFR-B 47:22
Mótið hélt áfram s.l. fimmtu-
dagskvöid og voru háðir 2 leikir
í m. fl. ÍKF:ÍS 38:34. Þessa leiks
var beðið með nokkurri eftir-
væntingu, enda vitað, að hann
gat ráðið miklu um úrslitin í
mótinu. Áhorfendur urðu ekki
vonsviknir, því að leikurjnn var
tvísýnn og spennandi frá upp-
hafi og sigurinn var ÍKF ekki
auðkeyptur og hefði alveg ehis
getað hlotnazt ÍS. Það réði úr-
slitum að ÍS hitti mjög ilta úr
vítaköstum, mistókst 17 sinnum.
Bæði ljðin sýndu ódrepandi bar-
áttuvilja. Lið ÍKF kom mjög
þróttmikið til leiks, en það lýtti
mjög leik þeirra, að mikil harka
fæfðst í hann í seinni hálfleik.
Beztur var Ingi og þá Friðrik og
Magnús.
Lið ÍS sýndi sem óður frísk-
legan leik, en undi sýnilega jlla
hörkunni í leiknum og mistókst
hrapallega við vítaköstin. Drýgst-
ir voru Kristinn, Þórir og’ Hilm-
ar.
KFR-A :KFB-B (47:22. B-liðið
náði nú betur saman en síðast
og sýndi oft góð tiiþrif. Guð-
björn átti ágætan leik.
A-liðið náði oftlega liðlegum
samleik, en körfuskotin brugðust
mjog. Gunnar átti ágætan leik
og einnig Mattliías, sem var
stighæstur.
Mótið heldur áfrarn n.k. mið-
vikudagskvöld kl. 8 að Háloga-
landj ög ‘verðá' háðiy 2 leikir d
m.fl. karla.
KFR-B:ÍKF. — KFR-A:KR.
Ale Laine stekkur 3G metra í Litlabola við Sigluf jörð 23.
febrúar sl. (Ljósm. Jóhannes Jósefsson Sigl.)
um eru nú 10 Finnar. Þó kem-
ur 1. f 1., en í honum er Laine.
Þann flokk skipa nú 114
menn. Hafa þeir rétt til að
dæma á landsmótum og öðrum
stórmótum innanlands. Dómar-
ar neðri flokkanna hafa svo
rétt til að dæma á minni mót-
um, héraðsmótum, svæða-
keppnum, jnnanfélagsmótum
Skarphéðinn Guðmundsson stekkur 35 metra í Litlabola við
Siglufjörð 23. febrúar sl. (Ljósin. Jóliannes Jósefsson).
ná hinum nýja stíl svo að veru-
legu gagni verði.
Laine er frá Elemaki. Só
staður er um 130 km. fyrir
norðan Helsinki. Þar er mikil
stund lögð á skiðaíþróttina og
þaðan hafa komið margir ágæt-
ir skíðamenn. Laine keppti í
11 ár i A-ílokki í norrænu
greinunum, m.a. á fjnnska
meistaramótinu og öðrurir stór-
mótum, en fyrir 3 árum hlaut
hann meiðsli í fæti og varð þá
að hætta að keppa, og hefur
síðan stundað skíðakennslu á
vetrum. Á sumrin vinnur hann
á skrifstofu hjá föður sínum,
sem rekur rafvirkjunarvórk-
stæði. Laine ér ágætur skíða-
maður og mjög vel að sér' um
allt, er íþrótt hans snertir,
og svo framvegis. Dómararétt-
indi eru ekki veitt fyrr en
eftir allstranga skólun, og þeir,
sem nóð hafa slíkum réttinö-
um verða að leysa af hendi
ákveð n störf á tilteknum tíma-
bilum. Að öðrum kosti missa
þeir réttindin eða falla niður
um flokk. Telja Finnar, að
þess.i ströngu ákvæði um
skíðadómara séu mjög nauð-
synleg og þýðingarmikil fyrir
viðgang íþróttárinnar, og er
það raunar auðskiiið, þegar
þess er gætt, að í finnska
skíðasambandinu eru nú um
200 þúsund virkir meðlimir.
Nókvæmni og öryggi í dómum
hlýtur að vera skilyrði fyrir
glöggri yfirsýn og réttu mati
á getu íþróttamannanna í svo
varla að vænta, að skíðamenn
hér verði almennt farnir að
beita honum fyrr en eftir 2
til 3 ár í fyrsta lagi, og ólík-
legt er, að stökkmenn, sem ár-
um saman hafa iðkað norska
stílinn, nái fullkomnu valdi á
honum. Þó má getá^ þess, ,að
einn af eldri skíðhmönnum
Siglufjarðar, Skarphéðinn Guð-
mundsson, hefur náð honum
sæmilega. Margir hinna yngri
virðast. hins vegar 'ætla ,að
koma ' f urðanlega fi jótt til.
Höfuðmunu'rinn á finnska og'
norska stílnum liggur í eftir-
töldum þrem atriðum:
1. Uppstökkið. í finnska stiln-
um 'er stokkið fraíri, en
ekki fyrst og fremst upp,
e'ns og í þeim norska.
2. Höndum er haldið annað-
hvort fram með höfðinu
eða niður með síðunum, en
ekki út.
3. Skíðastellingin er öðruvísi í
svifinu, tánni hald.'ð hærra
•en hælnum alveg' þangað
til komið er að lendingu.
4. Öll þessi atriði miðast við
það, að ná sem mestu svifi,
að nota sem bezt loftupp-
streymið.
Bæjarpósturinii
Framhald af 4. eíðu
jzt, með áberandi fyrirsögn,
æsandi millifyrirsögnum og
loks rúsínunni í pylsuendan-
um — -myndunum. Yfirleitt
er öll áferð frásagnar Tímans
með slíkum endemum að sam-
anburð verður að sækja til
sorpblaðanna og situr sízt á
málgagni „rótgróinnar íslenzkr-
ar bændamenningar“ að sækja
þangað fyrirmyndir.
Morð, er stórt orð og sting-
andi og gróðavænlegt í fyrir-
sögn, á bak við það felst líka
langur aðdragandi og kæniegt
brugg. Um orðið' slys gegnir
öðru máli, það er næsta hvers-
dagslegt og' sviplaust og engu
blaði dettur í hug að gera sér
mat úr því, nema' slá því í
fyrirsögn yfir þvera forsíðu
með stafastærð niður á eða
niður fyrir miðja síðuna, en
þó er hér raunverulega um
slys ,að ræða, þar sem geðveill
maður á í hlut. Skrif þessi
hljóta að verða því hryggi-
legri, er tekið er tillit til barns-
ins, sem stendur uppi verra en
foreldralaust og getur innan
fárra ára lesið orðréttar frá-
sagnir blaðanna í viðburða-
annál, sem þá verður efalítið
kominn út, (sbr. „Öldin okkar“
eða skyld rit), okkur er nú
einu sinni þann veg farið ís-
lendingum, að atburðum sem
þessum er ekki hætt við
gleymsku.
Svo vikið sé aftur að deilu
þeirra Sigurðar og Símonar,
virðist augljóst að nafnbirt-
jng í stórmálum, sé öumflýj-
anleg, eða illmögulegt að kom-
ast hjá henni. En þar sem
þeir voru sammála um, að
nafnbirting sé refsing út af
fyrir sig, eða refsingarauki,
þá hlýtur að vakna sú spum-
ing, hvort rétt sé að leggja
það í vald misvandlátra blaða-
manna og illa uppiýsts („in-
formeraðs" til að fyrirbyggja
m:sskilning) almennings að
leggja á slíkar refsingaf. Væri
ekki rétt að halda nöfnum und-
antekningarlítið leyndum, þar
til dómsorð er fallið og gera
þá nafnbirtingu að hluta refs-
ingar, ef dómurunum þætti
ástæða til?“
G. Ó.
Göngutækni sú, sem Laine
.kennir, er og nokkuð frábrugð-
in þeirri, sem mest hefur ver-
ið iðkuð hér, en ekki verður
farið út í að lýsa henni hér.
Þeir, sem læra hér hjá
Laine, eru fyrstu íslendingarn-
ir, sem iæra hina finnsku
tækni, og hann mun vera
fyrsti Finninn, sem kennir á
skíðum hér á landi.
Þátttakendur í námskeiðinu
eru um 150. Þess skal getið, að
hér fer einnig fram kennsla í
svigi fyrir stúlkur og annast
þá kennslu frk. Aðalheiður
Framhald á 11. síðu.
Nauðungaruppboð.
sem auglýst var i 96., 97. og 98. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1957, á húseigninni Selás 23, hér í bænum.
eign Magnúsar Guðjónssonar, fer fram eftir kröfu
Gunnars Jónssonar hdl. og Héðins Finnbogasonar
hdl. á eigninni sjálfri mánudaginn 17. marz 1958,
kl. 2.30 síðdegis,
BORGARFÓGETINN í REYKJAVÍK.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 85., 86. og 87. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1957, á kúseigninni nr. 116 við Suðurlands-
braut, hér í bænum, eign Geirharðar Jónssonar,
. fer fram eftir kröfu Fiskveiðasjóðs Islands, á eign-
itrni sjálfri máttudaginn 17. marz 195S,
kl. 3 síðdegis, ,
BOftGARíFÓGETINN 1 REYKJAVÍK