Þjóðviljinn - 07.05.1958, Qupperneq 9

Þjóðviljinn - 07.05.1958, Qupperneq 9
Miðvikudagur 7. mai 1958 — ÞJÓÐVIUINN — <9 ÍÞRÓTTIR mrSTJÚRI; FMHAHH HCLCASO0 1958 Á sunnudaginn var fór 48. íslandsgliman fram hér í Reylcjavík, þar sem keppt er um hið fræga Grettisbelti, sem gefið var á Akureyri fyrir röskum 50 árum, því þar fór fyrsía keppnin um beltið fram árið 1906 og varð sigurvegari þá Ólafur V. Davíðsson. Keppni féll niður um beltið árin 1914 —1918. Glíman var að þessu siimi ekki sérlega rismikil og menn voru misjafnir. Dómarar voru slappir að þessu sinni, og setti það slænian svip á glím- una í lieild. er ungur. glímumaður og lítt vanur kappglímum. Skyldi ungi maðurinn ekki hugsa sér að nota þetta líka? Þetta gekk svo langt að sjálfur snillingur glímu þessarar og raunar margra annarra, og giímukóng- ur, leyfir sér að kasta sér endilöngum ofan á Kristján H. Lárusson i síðustu glímunni, og auðvitað þoldi Kristján ekki! þessi þyngsli. Þetta þurfti Ár- mann ekki að gera, til þess hafði hann of mikla yfirburði yfir næsta mann. Og dómar- arnir, - • „s;hi ekkcri"'. Ármann í sérflokki Af þeini 45 glímum sem glíindar voru, fengust úrslit í 11 glínium með níði. Það er alltof há taia en það talar sínu máli. Mörgum kann nú að finnast þetta nóg sagt um lögbrotin sem leyfð voru í glímu þessari. Því miður.er því eklcí að Iieilsa. Dómararnir létu það óátalið að glímumenn hopp- nðu eins og krabbar útá hlið- ina á miili þess að gerð var tiíraun til þess að taka brögð. Nii vita þeir að glímustaðan niilli bragða á að vera allt Önnur. Þeir vita líka að það er ekki leyfilegt að menn séu tímum saman með kreppt hné í nárum mótherja og spyrni þeim frá sér á þann hátt, eða hoþpandi á öðrum fæti með Iiriéð kreppt tiíbúið, ef fang- bróðir gerir tilraun til að ná bragði. Þeir vita líka að það á ekki að beita öxjinni að brjósti þess sem glímt er við. Þeir vita þetta en þora ekki að taka á þessu. Sumir hafa ef til vill tamið sér þessa lög- leysu og verið þátttakendur í því að svæfa smátt og smátt vitundina um það sem er rangt í meðferð glímunnar í dag og þar með telja sig yfir það hafna að halda lög glímunnar, en þau eru skýr ef menn vilja skilja þau og túlka, eða kannski eins og sagt var áðan: þora að túlka þau eins og þau eru. Þó að öll glíman hafi ekki verið með þessum ein- kennum, sem betur fer, þá kom þetta svo oft fyrir að vandræði voru að, og auðvitað eiga dómarar hverju sinni að láta í sér lieyra þegar regla er brotin, til þess eru þeir. Þeir vita að það er ekki leyfi- legt að snúast með mami einn og hálfan hring án þess að broyta um brag og niða, eins og Sigmundur gerði við Ólaf Eyjólfsson, svo „smá“-dæmi sé iiefnt. Hilmar og Ólafarnir að austan níddu Svein niður. Hann Af glímumönnum var Ár- mann J. Lárusspn í sérflokki; liefur hann sennilega aldrei verið sterlcari en í dag. Brögð- in voru yfirleitt hreiri og vel tekin, og satt að segja hafði hann enga keppni, og ekkert að óttast uin sigurmn. Hann getur líka sýnt léttleika og mýkt ef hann vill það við hafa. , . Kristján H. Lárusson ghmir nokkuð hart, en er sigursæh og sterkur glímumaður, og a til ágæt brögð, ’og ekki mddi hann í þessari glímu. Um þriðja sætið urðu þem Hannes Þorkelsson og Knstjan Grétar Tryggvason að gluna og fóru Ieikar þannig að Knst- ján vann þá glímu. Kristján er einn efnilegasti ungi glímumað- urinn sem fram hefur komið lengi. Hann er sterkur og all- brögðóttur. Hannes er allsigur- sæll í glímu þessari, en leit hans að brögðum og sókn er of fálmkennd og óákvéðin. Hann níddi ekki. Ólafur Eyjólfsson sýndi ekki svipað eins góða glimu og fyrst í vetur. Glímustaðan var oft slæm. Hann níddi bæði Svein og Ólaf Guðlaugsson. Hilmar Bjarnason var nokk- uð misjafn í glímunni. Átti til góð tilþrif, hrein brögð og góð- ar varnir, eri svo á liann líka til að standa iila að glímu, en hann kann meir en yfirleitt kemur fram í kappglímum. Sigmundur Ámundason er oft mjög lipur glímumaður, brögð- cttur og stendur oftast allvel að glímu. Þó leyfði hánn sér að grípa til níðsins, og því ekki að revna það fyrst dóm- arnir eru svona þægilegir! Ólafur Guðlaugsson frá UMF Dagsbrún glímdi ekki eins vel og hann gerði í vetur. Hann stóð fremur illa að glímunni á ýmsan hátt, ekki eins brögð- óttur og þá og greip til níðsins á burfti að halda. það var svo hættulítið, Ef hann temdi sér frjálsaii glímu. og léttari mundi hann fá Tnun meira útúr glímum sínum. Kristján Andrésson var miklu slappari en hann hefur ver- ið um langan tíma. Það var eins og honum tækist aldrei upp alla glímuna út, en liann hefur oft átt mjKg góðar glím- ur og verið sigursæll. Hann hefur oft verið ‘hið góða dæmi um glímumaim, eins og hann á að vera samkvæmt anda glím- unnar. Hann kemur vonandi sterkari næst. Vera kaiin að átölc og aflaunir fyi'stu glímunnar hafi haft þessi áhrif. Sveinn Sigurjójisson er ung- ur glímumaður, sem lofar tölu- verðn. ef hann, heldur áfram. Hann er mjúkur og nokkuð sterkur en vantar hörku og það bætir, ekki úr fyrir nýliða að vera vægðarlaust níddur niður. Annars er hann opmn fyrir brögðum. Ólöglegu varirnar Þeir sem Iiorfa á glímu í dag rnunu sannfærast um það, að það eru liinar ólöglegu varnir sem fara verst með glímuna. Það er gripið til þess næstum ótrúlegasta til þess að forðast byltu, og það er látið óátalið að mestu. Glíman hefur sinn ákveðna ramma sem varnir •verða. að vera markaðar af, „Nútíma“-varnir virðast miða að þvi að bragði verði ekki komið á, og þá gripið til þesa að standa boginn, bola, stund- um skakkur, beita kné í nára, stökkva útá hliðina, svo eitt- hvað sé nefnt. Þetta varnar- fyrirkomulag kemur í veg fyrir það að hægt sé að nota mörg þeirra bragða sem glíman ger- ir þó ráð fyrir með reglum sínum. Hún verður að láta í minni pokann fyrir þessum „nú- tíma“-vörnum. Hún fær ékki að njóta sín. Þetta ér m.a. smátt og smátt að lama hinn almenna áhuga fyrir glimunni Framhald á 11. síðu. eftir ameríska rithöfundimi SIX)AN WILSON Maí-bók Almenna bókaíélagsins ,bíö vd?.a fibulrnrni'l Sloan Wilson er ungur rithöfundur, 36 ára að aldri. Hann var hermaður í síð- asta stríði, en er nú kennari í enskri tungu og bókmenntum við háskólann í Buffalo. Gráklæddi maðurimi kom fyrst út 1956 og hefur lerigi verið met- sölubók um öll Ba.ndaríkin. Páll Skúlason ritstjóri þýðir bókina á íslenzku. Gráklæddi maðurinn fjallar um ungan heimilisföður, Tom Rath, sem býr á- samt Betsy, ungri og fallegri konu sinni, og þremur börnum í lélegu húsi í Westport. Tom er vel gefinn mað- ur með miðlungs tekjur, en húsið er orðið of lítið, og þessi ungu hjón dreymir, eins og títt er, um hærri laun, betri íbúð og háskólanám barn- anna. Stríð Toms fyrir bættum kjörum verð- ur allsögulegt og áhyggjur þungar. —- Margar minnisstæðar persónur koma við sögu, m.a. hinn ógleymanlegi millj- ónamæringur Hopkins, sem hugsar ekki um neitt nema vinnu sína, dag og nótt, 365 sólarhringa á ári. ÍBókm er bæði gamansöm og spenn- andi, og allir, sem lesa hana, hafa áreiðanlega mikla ánægju af. Þarna er lýst ungum hjónum eftir stríðið og lífsbaráttu þeirra betur en d nokk- urri annarri bók, sem við höfum kynnzt. Grákíæddi maðurÍDB • Fæst í öllum bókabúðum • Er til afgreiðslu hjá umboðsmönnum • og á afgreiðslunni Tjamargötu 16. Dregið verður á laugardag í 5. flokki. — Vinningar 793. — Samtals krónur 1.035000.00. HAPPDRÆTTI HÁSKÓLA ISLANDS.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.